THE FIRE OF WINGS แค้นรักไฟราคะ

~  ห้องนอนโรงแรมหรูของโทโมะ ~

แก้ว // : นะ นาย ปล่อยฉันไปเหอะน่ะ

โทโมะ // : ปล่อยเรอะ นางบำเรออย่างเธอ ฉันไม่ปล่อยไปง่าย ๆ หรอก 

แก้ว // : แต่ฉันเป็นคนน่ะ ไม่ใช่สัตว์ ฉันก็มีหัวใจน่ะ มีความรู้สึกเหมือนกันน่ะ 

โทโมะ // : เธอไม่ใช่คนเธอมันเป็นสัตว์ เพราะว่าพี่ชายเธอก็ห็นน้องฉันเป็นสัตว์เขาถึงได้ฆ่าแบม โดยไม่นึกถึงความรู้สึกและหัวใจของแบม

แก้ว // : ฮึก ฮือ 

โทโมะ // : ไม่ต้องมาร้อง น้ำตาเธอไม่ช่วยให้ฉันสงสารหรอน่ะ มาเริ่มหน้าที่ของนางบำเรออย่างเธอกันเลยดีกว่า

    ชายหนุ่มพูดจบก็ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางก่อนจะล้อเล่นกับลิ้นเล่นอย่างนัวเนีย ก่อนที่หญิงสาวจะส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มได้รับรู้ว่า บัดนนี้เธอกำลังจะขาดอากาศหายใจเพราะการจูบของเขา

แก้ว // : อืม

   ชายหนุ่มถอนริมฝีปากของตัวเองออกจากริมฝีปากของหญิงสาวก่อนจะเลื่อนปากมาไซร์ซอกคอขาวและฝากรอยรักไว้แดงจ้ำ มือหนาเคล้งคลึงอกสวยพร้อมกระชากเสื้อกล้ามสายเดียวออกจนขาดวิ่น เผยให้เห็นบราเซียลูกไม้สีหวาน

โทโมะ // : นางำเรออย่างเธอกินกี่ครั้งฉันก็รู้สึกว่าหวานไปทุกส่วน

แก้ว // : ฮึก ฮือ ฉะ ฉันเกลียดนาย ฉะ ฉันไม่อยากอยู่แล้ว ฮึกฮือ

โทโมะ // : จะรีบตายไปไหนเล่า เธอต้องตายอย่างช้า ๆ เพราะว่าเะอต้องชดใช้แทนพี่ชาย จำไว้

   ชายหนุ่มพูดจบก็เอื้อมไปปลดตะขอบราเซียลูกไม้สีหวานออกพร้อมเคล้งคลึงและดูดเม้มอกสวยอย่างบ้าคลั่งพร้อมเสียงครางที่ตอบสนองให้ชายหนุ่มระบายความแค้นที่มีต่อเขื่อนผู้เป็นพี่ชายของเธอทุกครั้งที่ได้ยิน มือของหญิงสาวตอนนี้ขยุมผมของชายหนุ่มและจิกผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่าน

แก้ว // : อ๊ะ อ๊าห์ ทะ โท โมะ อือ อ๊าห์

โทโมะ // : อ๊าห์ กะ แก้ว ธะ เธอ คือ นางบำเรอฉัน ยะ อย่าให้ไอ้พิกซี่ แตะร่างกายเธอ

แก้ว // : อ๊ะ คะ คน ไม่ มีหัว ใจ อ๊าห์ ฮึก ฮือ 

โทโมะ // : อ๊าห์ ฉะ ฉัน จะ มีหัวใจ กับนางบำเรออย่างเธอทำไม

   ชายหนุ่มพูดจบก็ปลดเสื้อผ้าของตัวเองและของหญิงสาวที่เหลืออยู่ออกจนหมดพร้อมไซร์และฝากรอยรักที่ท้องของหญิงสาวไว้จนแดงจ้ำก่อนจะค่อย ๆ แยกเรียวขาสวยของหญิงสาวและสอดใส่นิ้วลงไปสำรวจช่องทางเนินสงวนของหญิงสาวอีกครั้งหนึง ชายหนุ่มขยับนิ้วเป็นการส่งสัญญาณเพื่อเปิดทางก่อนที่แกนกลางของเขาจะเข้าไปหญิงสาวอ่นสะโพกตอบรับจังหวะนิ้วของชายหนุ่มพร้อมส่งเสียงตรางอย่างหวานหู

แก้ว // : อ๊ะ อ๊าห์คะ คุณ ทะ โทโมะ อ๊าย อ๊าห์

โทโมะ // : กะ แก้ว ธะ เธอ ทะ ทำให้ฉัน อยากได้เธอมานอกเนื้อคำว่านางบำเรอ

แก้ว // : อ๊าห์ ฉะ ฉัน มะ ไม่ รัก คุณ

โทโมะ // : อ๊าห์ ถะ ถ้า ฉัน อยากได้ ตัว เธอ ก็ต้องได้จำไว้

แก้ว // : อ๊าย อ๊ะ อ๊าห์ ตะ แต่ ฉัน มี พิกซี่ อ๊าย

โทโมะ // : อ๊าห์ หมั้นได้ ก็ถอนได้  ฉันจะทำให้มัน เลิกยุ่งกับนางบำเรอคนนี้ของฉัน