รวมฟิคสั้น KF

“แม่จ๋าาาาา! เฟย์อยากไปเที่ยวสวนสนุกอ่ะ พาไปหน่อยสิ *0*”เสียงเล็กๆ(แต่แหลม)ของ ‘เฟย์’ ลูกสาวคนเล็กของบ้าน ร้องขอผู้เป็นแม่ให้พาไปลั้นล้านอกบ้าน “ยัยเฟย์เอ๊ยยยยยยย! เรียนจะจบอยู่แล้วยังจะมาทำตัวเป็นเด็กอีก - -”
“ก็เฟย์ยังไม่ได้แก่นิแม่ -3- ”
“กวนนะเรา แต่เฟย์ก็รู้นิว่าช่วงนี้แม่ไม่ว่างเลย พ่อยิ่งแล้วใหญ่ รายนั่นบริษัทคือบ้านหลังที่สอง เพราะฉะนั้น . . .”
“ไปชวนนายเขื่อนหรือคนอื่นๆแทนนะ -0-”พูดประจำจนร่างบางจำได้ ทุกครั้งที่ขอให้แม่พาไปเที่ยว ก็ได้คำตอบแบบนี้กลับมา พรปวีณ์เซ็งเวอร์!
“ฮ่าๆ ใช่! ถ้ารู้แล้วก็เชิญไปเลยค่ะคุณลูก แม่จะทำงาน”
“ก็ได้ค่ะ -__-”เดินออกจากบ้านไปยังบ้านหลังตรงข้าม บ้านของเพื่อนซี้ที่แสบพอๆกับเธอ
  ก๊อกๆๆ!
“แก้ววววว! อยู่มั้ย?!”
“. . . . . . .”
“เฮ้? ทำไมเงียบจัง”เริ่มงงเมื่อเพื่อนสาวไม่ยอมมาเปิดประตูให้เหมือนทุกที จึงลองเคาะดูอีกรอบแต่ก็เหมือนเดิม
“เอ๊ะ? กระดาษอะไร??”เหลือบไปเห็นกระดาษสีขาวที่แปะอยู่ข้างๆประตู ด้วยความสงสัยจึงเดินไปดู
 
‘เพิ่งได้พัก อยากนอนมากกก ห้ามมารบกวนเด็ดขาด!’
 
“ยัยเพื่อนบ้า! จะมานอนอะไรตอนนี้ย่ะ -*-”ในเมื่อเป้าหมายแรกไม่ตอบสนอง เธอจึงเลือกไปเป้าหมายที่สองทันที
  ก๊อกๆๆ!
“ธามไท!! อยู่มั้ย?!”เรียกจนคอแทบแตก แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ“โธ่เอ๊ย! ทำไมไม่มีใครอยู่เลยนะ”เดินเตะดินไปตามทาง ความเบื่อหน่ายเริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่จู่ๆสมองก็คิดอะไรออก
“. . นายเขื่อน!”
 
 
 
 
 
“อ้าวเฟย์!o_O”
“นายจะตกใจฉันทำไมห๊ะเขื่อน =[]=”
“วันนี้อะไรสิงเธอให้มาหาฉันเนี่ย”แน่สิ! ร้อยวันพันปีไม่เคยจะมาหา นอกเสียจากว่า. . . .
“พาฉันไปเที่ยวหน่อยสิ *-*”
“เฮ้อออ ว่าแล้วเชียว - -”
 
 
 
 
 
“เขื่อน! ไปเล่นอันนู่นกัน ๆๆ!”
“แฮกๆ! ฟะ เฟย์ ไม่เหนื่อยบ้างหรอ?”ชายหนุ่มเริ่มออกอาการเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัด
“ไม่เลย สนุกจะตาย”คงจะมีแต่เธอที่สนุก หารู้ไม่ว่าเขานี้แหละที่จะตาย - -
“พักก่อนดีมั้ย?”
“แต่เฟย์อยากเล่นต่อง่ะ! -0-”ทำท่าเหมือนจะงอน จนเขาต้องตามใจ . . อย่างนี้ตลอด = =
“อ่ะๆ เล่นต่อก็เล่นต่อ แต่เล่นเครื่องเบาๆก่อนนะ”
“ก็ได้ๆ งั้นนนนนน . . . ม้าหมุน! ไปกันเลยยยยยยยยยยย ^0^”และแล้วเขาก็โดนลากไปตามแรงของคนตัวเล็กกว่า โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า การกระทำของเธอ . . ทำให้เขาหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะมาหลายครั้งแล้ว
“เขื่อนมาถ่ายรูปกันเถอะ :D”เธอคว้ากล้องตัวโปรดขึ้นมา ก่อนจะถ่ายรูปกับชายหนุ่มอย่างสนุก
   แชะ แชะ!
“อ๊ากกกกก! นายถ่ายตอนฉันเผลอหรอเขื่อน! นายตายยยยย! >[]<”วิ่งไล่กันเหมือนเด็กๆ คนที่อยู่แถวนั้นต่างพากันมองว่าเป็นภาพที่น่ารัก มันก็คงจะน่ารักต่อไปอะนะ ถ้าเกิดว่า. . .“เฟย์ ไปเล่นบ้านผีสิงกัน ^^”
“ไปๆ! . . . นายว่าอะไรนะ!! OoO”ก็เธอกลัวผียิ่งกว่าอะไรนิ คงไม่ผิดเยาะที่เธอจะตกใจขนาดนี้“ไปบ้านผีสิง - -”“ไม่ไป! . . . อร๊ายยยยยยยยยย! นายเขื่อนปล่อยฉันนะ! ฉันไม่ปายยยยยยยยย!! T[]T”ยังไงซะ ผู้หญิงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้ = =
 
 
 
 
 
“กริ๊ดดดดดดดดดดด! เขื่อน!เฟย์กลัว TT”ผวาเข้ากอดคนข้างกายอย่างรวดเร็ว เมื่อมีผีโผล่ออกมา
“เฟย์ ผีปลอมหน่า จะกลัวอะไร”
“ก็คนมันกลัวนิ รีบพาออกไปได้ไหม!”
“okๆ”เขาจับมือเธอแล้วรีบพาเดินออกไปให้เร็วที่สุด ระหว่างทางก็มีเสียงกรีดร้อง(จากทั้งผีปลอมและคน)ให้ได้ยินตลอดเวลา
“ว๊ายยยยยยยย!”
      จุ๊บ! ~
“OxO!”เหมือนเธอจะสะดุดอะไรเข้าสักอย่าง ทำให้เธอจะล้มแต่เขาหันมาเห็นพอดีจึงรีบไว้ เลยทำให้ปากหวานของทั้งสองประกบกัน
“. . . . . . . .”
“อะ เอ่อ . . . ขะ เขื่อนขอโทษ”
“ไม่เป็นไร .... รีบไปกันเถอะ”เขาเดินนำเธอออกไปข้างนอก แต่พอออกมา . .
“เขื่อนไปไหน?”ใช่ พอออกมาก็ไม่เจอเขาแล้ว ทั้งๆที่ก็เดินตามกันออกมาอยู่ นี่แสดงว่าเขาทิ้งเธอกลับไปแล้วใช่มั้ย?
 
 
 
 
 
 
“เบื่อจริง”เธอต้องได้กลับมาที่บ้านคนเดียว เดินขึ้นไปห้องนอนโดยไม่สนเสียงร้องของผู้เป็นแม่เลยสักนิด
“ที่นายหนีฉันกลับมา เพราะนายมีนัดกับผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม?”
 
“เขื่อนบ้า! ทำไมต้องทิ้งฉันให้กลับคนเดียวด้วย!  อ่ะ! นั่นมัน . . .”สายตาของเธอไปเห็นชายหญิงหนึ่งคู่กำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
“อิอิ เขื่อนอย่าแกล้งแบมสิ 555”“แหม! แบมก็ นานๆแบมจะมาเจอเขื่อนที ยังไงก็ขอแกล้งให้หายคิดถึงหน่อยแหละกันนะ”
“ไม่ต้องเลย ฮาๆๆ! อย่าจี้เอวแบมสิ 55”“นายหนีฉันมาเพราะอย่างงี้หรอ . .”
 
ก๊อกๆๆ!“เฟย์ ลงมาทานข้าวได้แล้วลูก วันนี้พ่อกลับมาทานข้าวด้วยนะ”เสียงผู้เป็นแม่เรียกสติเธอกลับมา ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ เธอนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยสักพักก่อนจะอาบน้ำแล้วลงไปทานข้าว“เป็นไงบ้างวันนี้ ไปเที่ยวสนุกไหม?”
“สนุกดีค่ะ”ตอบกลับน้ำเสียงนิ่งๆจนพ่อแม่สัมผัสได้
“ลูกเป็นอะไรรึเปล่าเฟย์ พ่อเห็นลูกไม่พูดตั้งแต่เข้าบ้านแล้วนะ?”
“เฟย์แค่เหนื่อยค่ะพ่อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ . . . เออ พ่อค่ะ แม่ค่ะ”
“???”
“เฟย์อยากเรียนต่อโทที่อังกฤษ”
“หื้ม? ลูกคิดดีแล้วหรอ?”ผู้เป็นพ่อถามยังสงสัย
“ค่ะ เฟย์อยากหาประสบการณ์ให้มากกว่านี้”
“ถ้ามันเป็นความต้องการของลูก . . . พ่อกับแม่ก็ไม่ห้ามหรอก”
“อีกไม่กี่วันเฟย์ก็จะรับปริญญาแล้ว แม่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้เฟย์หน่อยนะค่ะ”
“ดะ ได้จ๊ะ”พอพูดเสร็จก็รีบลุกแล้วเดินขึ้นห้องไปทันที พ่อและแม่ต่างพากันมองหน้าอย่างงงๆกับอาการของลูกสาว
 
 
 
 
หลังจากวันนั้น เธอและเขาก็ไม่ได้คุยกันอีก ทั้งๆที่เขาพยายามจะคุยกับเธอตามปกติ จนถึงวันรับปริญญา
“ยัยเฟย์ แกกล้าทิ้งฉันกับไอ้ธามไปเมืองนอกจริงอ่อ TT^TT”
“ฉันไปเรียนต่อนะแก -*-”
“อย่างนี้ฉันกับแก้วก็คิดถึงเธอแย่เลยสิ :( ”ธามบอก“ฉันก็คิดถึงพวกแกเหมือนกันแหละ ถ้าแกว่างก็ให้พี่โทโมะพาไปก็ได้นะ ;)”
“5555 แล้วเธอบอกเขื่อนยัง?”คำถามของธามไททำเอาเธอชะงัก “. . . . . .”“เงียบอย่างนี้ยังไม่ได้บอกชัวร์ๆ”“อืม . . . ยังไงก็ฝากบอกเขื่อนด้วยแหละกันนะ ฉันไปละ”
“ขอโทษนะที่วันพรุ่งนี้ฉันไม่วางไปส่งแก ยังไงก็ส่งข่าวมาบอกด้วยนะ”เธอยิ้มให้กับเพื่อนทั้งสองของเธอ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินกลับ
 
‘วันนั้นที่ฉันเห็นนายกับผู้หญิงอื่น . . ทำไมฉันต้องรู้สึกเสียใจ’
‘วันนั้นที่เรา จูบกัน . . ทำไมฉันต้องใจเต้นแรง’
‘วันนั้นที่ฉันไม่ยอมพูดกับนาย . . ความจริงแล้วฉันก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน’
‘ตกลง . . ฉันรู้สึกยังไงกับนายกันแน่?’
 
 
 
-------------------------------------------------------------------------
 
ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้อัพเรื่อง Love Forever ช่วงนี้ใกล้จะสอบแล้ว งานรุมเร้า TT
ตอนที่ 8 แต่งเสร็จแล้ว แต่อยู่อีกเครื่อง ไม่กล้าแต่งใหม่เพราะกลัวจะไม่สนุก เลยขอ
แต่งเรื่องสั้นมาชดเชย หวังว่ามันคงแทนกันได้(เล็กน้อย) มันก็ไม่ค่อยสนุกเท่าไรหรอก - -
แต่ตอนนี้คอมซ่อมใกล้จะเสร็จแล้ว ^^  รอหน่อยนะ
 
'ถึงเราจะเป็นไรเตอร์ที่แต่งนิยายได้ไม่เก่งที่สุด
                                             แต่เราก็ภูมิใจ ที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบอย่างเต็มที่ที่สุด'
 
♥