รวมฟิคสั้น KF

“แม่จ๋าาาาา! เฟย์อยากไปเที่ยวสวนสนุกอ่ะ พาไปหน่อยสิ *0*”เสียงเล็กๆ(แต่แหลม)ของ ‘เฟย์’ ลูกสาวคนเล็กของบ้าน ร้องขอผู้เป็นแม่ให้พาไปลั้นล้านอกบ้าน “ยัยเฟย์เอ๊ยยยยยยย! เรียนจะจบอยู่แล้วยังจะมาทำตัวเป็นเด็กอีก - -”

“ก็เฟย์ยังไม่ได้แก่นิแม่ -3- ”

“กวนนะเรา แต่เฟย์ก็รู้นิว่าช่วงนี้แม่ไม่ว่างเลย พ่อยิ่งแล้วใหญ่ รายนั่นบริษัทคือบ้านหลังที่สอง เพราะฉะนั้น . . .”

“ไปชวนนายเขื่อนหรือคนอื่นๆแทนนะ -0-”พูดประจำจนร่างบางจำได้ ทุกครั้งที่ขอให้แม่พาไปเที่ยว ก็ได้คำตอบแบบนี้กลับมา พรปวีณ์เซ็งเวอร์!

“ฮ่าๆ ใช่! ถ้ารู้แล้วก็เชิญไปเลยค่ะคุณลูก แม่จะทำงาน”

“ก็ได้ค่ะ -__-”เดินออกจากบ้านไปยังบ้านหลังตรงข้าม บ้านของเพื่อนซี้ที่แสบพอๆกับเธอ

  ก๊อกๆๆ!

“แก้ววววว! อยู่มั้ย?!”

“. . . . . . .”

“เฮ้? ทำไมเงียบจัง”เริ่มงงเมื่อเพื่อนสาวไม่ยอมมาเปิดประตูให้เหมือนทุกที จึงลองเคาะดูอีกรอบแต่ก็เหมือนเดิม

“เอ๊ะ? กระดาษอะไร??”เหลือบไปเห็นกระดาษสีขาวที่แปะอยู่ข้างๆประตู ด้วยความสงสัยจึงเดินไปดู

 

‘เพิ่งได้พัก อยากนอนมากกก ห้ามมารบกวนเด็ดขาด!’

 

“ยัยเพื่อนบ้า! จะมานอนอะไรตอนนี้ย่ะ -*-”ในเมื่อเป้าหมายแรกไม่ตอบสนอง เธอจึงเลือกไปเป้าหมายที่สองทันที

  ก๊อกๆๆ!

“ธามไท!! อยู่มั้ย?!”เรียกจนคอแทบแตก แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ
“โธ่เอ๊ย! ทำไมไม่มีใครอยู่เลยนะ”เดินเตะดินไปตามทาง ความเบื่อหน่ายเริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่จู่ๆสมองก็คิดอะไรออก

“. . นายเขื่อน!”

 

 

 

 

 

“อ้าวเฟย์!o_O”

“นายจะตกใจฉันทำไมห๊ะเขื่อน =[]=”

“วันนี้อะไรสิงเธอให้มาหาฉันเนี่ย”แน่สิ! ร้อยวันพันปีไม่เคยจะมาหา นอกเสียจากว่า. . . .

“พาฉันไปเที่ยวหน่อยสิ *-*”

“เฮ้อออ ว่าแล้วเชียว - -”

 

 

 

 

 

“เขื่อน! ไปเล่นอันนู่นกัน ๆๆ!”

“แฮกๆ! ฟะ เฟย์ ไม่เหนื่อยบ้างหรอ?”ชายหนุ่มเริ่มออกอาการเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่เลย สนุกจะตาย”คงจะมีแต่เธอที่สนุก หารู้ไม่ว่าเขานี้แหละที่จะตาย - -

“พักก่อนดีมั้ย?”

“แต่เฟย์อยากเล่นต่อง่ะ! -0-”ทำท่าเหมือนจะงอน จนเขาต้องตามใจ . . อย่างนี้ตลอด = =

“อ่ะๆ เล่นต่อก็เล่นต่อ แต่เล่นเครื่องเบาๆก่อนนะ”

“ก็ได้ๆ งั้นนนนนน . . . ม้าหมุน! ไปกันเลยยยยยยยยยยย ^0^”และแล้วเขาก็โดนลากไปตามแรงของคนตัวเล็กกว่า โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า การกระทำของเธอ . . ทำให้เขาหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะมาหลายครั้งแล้ว

“เขื่อนมาถ่ายรูปกันเถอะ :D”เธอคว้ากล้องตัวโปรดขึ้นมา ก่อนจะถ่ายรูปกับชายหนุ่มอย่างสนุก

   แชะ แชะ!

“อ๊ากกกกก! นายถ่ายตอนฉันเผลอหรอเขื่อน! นายตายยยยย! >[]<”วิ่งไล่กันเหมือนเด็กๆ คนที่อยู่แถวนั้นต่างพากันมองว่าเป็นภาพที่น่ารัก มันก็คงจะน่ารักต่อไปอะนะ ถ้าเกิดว่า. . .
“เฟย์ ไปเล่นบ้านผีสิงกัน ^^”

“ไปๆ! . . . นายว่าอะไรนะ!! OoO”ก็เธอกลัวผียิ่งกว่าอะไรนิ คงไม่ผิดเยาะที่เธอจะตกใจขนาดนี้
“ไปบ้านผีสิง - -”
“ไม่ไป! . . . อร๊ายยยยยยยยยย! นายเขื่อนปล่อยฉันนะ! ฉันไม่ปายยยยยยยยย!! T[]T”ยังไงซะ ผู้หญิงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้ = =

 

 

 

 

 

“กริ๊ดดดดดดดดดดด! เขื่อน!เฟย์กลัว TT”ผวาเข้ากอดคนข้างกายอย่างรวดเร็ว เมื่อมีผีโผล่ออกมา

“เฟย์ ผีปลอมหน่า จะกลัวอะไร”

“ก็คนมันกลัวนิ รีบพาออกไปได้ไหม!”

“okๆ”เขาจับมือเธอแล้วรีบพาเดินออกไปให้เร็วที่สุด ระหว่างทางก็มีเสียงกรีดร้อง(จากทั้งผีปลอมและคน)ให้ได้ยินตลอดเวลา

“ว๊ายยยยยยยย!”

      จุ๊บ! ~

“OxO!”เหมือนเธอจะสะดุดอะไรเข้าสักอย่าง ทำให้เธอจะล้มแต่เขาหันมาเห็นพอดีจึงรีบไว้ เลยทำให้ปากหวานของทั้งสองประกบกัน

“. . . . . . . .”

“อะ เอ่อ . . . ขะ เขื่อนขอโทษ”

“ไม่เป็นไร .... รีบไปกันเถอะ”เขาเดินนำเธอออกไปข้างนอก แต่พอออกมา . .

“เขื่อนไปไหน?”ใช่ พอออกมาก็ไม่เจอเขาแล้ว ทั้งๆที่ก็เดินตามกันออกมาอยู่ นี่แสดงว่าเขาทิ้งเธอกลับไปแล้วใช่มั้ย?

 

 

 

 

 

 

“เบื่อจริง”เธอต้องได้กลับมาที่บ้านคนเดียว เดินขึ้นไปห้องนอนโดยไม่สนเสียงร้องของผู้เป็นแม่เลยสักนิด

“ที่นายหนีฉันกลับมา เพราะนายมีนัดกับผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม?”

 

“เขื่อนบ้า! ทำไมต้องทิ้งฉันให้กลับคนเดียวด้วย!  อ่ะ! นั่นมัน . . .”สายตาของเธอไปเห็นชายหญิงหนึ่งคู่กำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน

“อิอิ เขื่อนอย่าแกล้งแบมสิ 555”
“แหม! แบมก็ นานๆแบมจะมาเจอเขื่อนที ยังไงก็ขอแกล้งให้หายคิดถึงหน่อยแหละกันนะ”

“ไม่ต้องเลย ฮาๆๆ! อย่าจี้เอวแบมสิ 55”
“นายหนีฉันมาเพราะอย่างงี้หรอ . .”

 

ก๊อกๆๆ!
“เฟย์ ลงมาทานข้าวได้แล้วลูก วันนี้พ่อกลับมาทานข้าวด้วยนะ”เสียงผู้เป็นแม่เรียกสติเธอกลับมา ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ เธอนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยสักพักก่อนจะอาบน้ำแล้วลงไปทานข้าว
“เป็นไงบ้างวันนี้ ไปเที่ยวสนุกไหม?”

“สนุกดีค่ะ”ตอบกลับน้ำเสียงนิ่งๆจนพ่อแม่สัมผัสได้

“ลูกเป็นอะไรรึเปล่าเฟย์ พ่อเห็นลูกไม่พูดตั้งแต่เข้าบ้านแล้วนะ?”

“เฟย์แค่เหนื่อยค่ะพ่อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ . . . เออ พ่อค่ะ แม่ค่ะ”

“???”

“เฟย์อยากเรียนต่อโทที่อังกฤษ”

“หื้ม? ลูกคิดดีแล้วหรอ?”ผู้เป็นพ่อถามยังสงสัย

“ค่ะ เฟย์อยากหาประสบการณ์ให้มากกว่านี้”

“ถ้ามันเป็นความต้องการของลูก . . . พ่อกับแม่ก็ไม่ห้ามหรอก”

“อีกไม่กี่วันเฟย์ก็จะรับปริญญาแล้ว แม่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้เฟย์หน่อยนะค่ะ”

“ดะ ได้จ๊ะ”พอพูดเสร็จก็รีบลุกแล้วเดินขึ้นห้องไปทันที พ่อและแม่ต่างพากันมองหน้าอย่างงงๆกับอาการของลูกสาว

 

 

 

 

หลังจากวันนั้น เธอและเขาก็ไม่ได้คุยกันอีก ทั้งๆที่เขาพยายามจะคุยกับเธอตามปกติ จนถึงวันรับปริญญา

“ยัยเฟย์ แกกล้าทิ้งฉันกับไอ้ธามไปเมืองนอกจริงอ่อ TT^TT”

“ฉันไปเรียนต่อนะแก -*-”

“อย่างนี้ฉันกับแก้วก็คิดถึงเธอแย่เลยสิ :( ”ธามบอก
“ฉันก็คิดถึงพวกแกเหมือนกันแหละ ถ้าแกว่างก็ให้พี่โทโมะพาไปก็ได้นะ ;)”

“5555 แล้วเธอบอกเขื่อนยัง?”คำถามของธามไททำเอาเธอชะงัก
“. . . . . .”
“เงียบอย่างนี้ยังไม่ได้บอกชัวร์ๆ”
“อืม . . . ยังไงก็ฝากบอกเขื่อนด้วยแหละกันนะ ฉันไปละ”

“ขอโทษนะที่วันพรุ่งนี้ฉันไม่วางไปส่งแก ยังไงก็ส่งข่าวมาบอกด้วยนะ”เธอยิ้มให้กับเพื่อนทั้งสองของเธอ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินกลับ

 

‘วันนั้นที่ฉันเห็นนายกับผู้หญิงอื่น . . ทำไมฉันต้องรู้สึกเสียใจ’

‘วันนั้นที่เรา จูบกัน . . ทำไมฉันต้องใจเต้นแรง’

‘วันนั้นที่ฉันไม่ยอมพูดกับนาย . . ความจริงแล้วฉันก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน’

‘ตกลง . . ฉันรู้สึกยังไงกับนายกันแน่?’

 

 

 

-------------------------------------------------------------------------

 

ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้อัพเรื่อง Love Forever ช่วงนี้ใกล้จะสอบแล้ว งานรุมเร้า TT

ตอนที่ 8 แต่งเสร็จแล้ว แต่อยู่อีกเครื่อง ไม่กล้าแต่งใหม่เพราะกลัวจะไม่สนุก เลยขอ

แต่งเรื่องสั้นมาชดเชย หวังว่ามันคงแทนกันได้(เล็กน้อย) มันก็ไม่ค่อยสนุกเท่าไรหรอก - -

แต่ตอนนี้คอมซ่อมใกล้จะเสร็จแล้ว ^^  รอหน่อยนะ

 

'ถึงเราจะเป็นไรเตอร์ที่แต่งนิยายได้ไม่เก่งที่สุด

                                             แต่เราก็ภูมิใจ ที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบอย่างเต็มที่ที่สุด'

 

♥