รวมฟิคสั้น KF

love not say พูดไม่ออกว่ารักเธอ ♥

ก๊อก ก๊อกๆ!!!!!!

“เขื่อนนนนนนนนนน!  ตื่นรึยัง มันจะสายแล้วนะ! >0<” เสียงแสบหูของ 'เฟย์' ดังเข้าไปในห้องนอนของ 'เขื่อน'  เจ้าตัวรีบคว้าหมอนมาปิดหูไว้แต่ก็เอาไม่อยู่ เธอทนไม่ไหวจึงเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องโดยไม่รอคำอนุญาตจากเจ้าของห้องเลย

“อะไรเนี่ยยยย! คนจะนอน!.........อะ เอ่อ เฟย์”โวยวายเมื่อถูกมือเล็กแย่งหมอนไป แต่พอลืมตาดูแล้วเห็นว่าเป็นใคร ก็รู้ทันทีว่าตัวเองตื่นสาย(อีกแล้ว)

“ไม่ต้องพูดเลยนะเขื่อน รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้ มันจะเลยเวลาคาบแรกของเฟย์แล้วนะ เร็วๆ!!”เธอเร่งเขา แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะยังสะลืมสะลืออยู่ เธอจึงต้องจัดการอะไรบ้างอย่าง...

  เพี๊ยะ!!!

“โอ๊ย! เฟย์ มาตบหน้าเขื่อนทำไม!”

“ถ้าไม่ตบแล้วจะตื่นไหม? เร็วๆเลยนะ อย่าให้เฟย์ต้องตบเขื่อนอีกรอบ”พูดดักไว้แล้วเดินออกไปรอนอกห้อง เขาลูบแก้มไปมาหวังจะบรรเทาความเจ็บได้บาง เห็นตัวเล็กอย่างนี้ ใครจะไปรู้ว่ามือหนักโคตรๆ - -    ........เขารีบจัดการกับธุระก่อนจะเดินลงมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น มองหน้าคนตัวเล็กที่รอจนหน้าบูด เขาเห็นจนชินแล้วล่ะ แน่สิ! เขาทำให้หน้าเธอเป็นอย่างนี้ทุกวันนี่  -0-

“รอนานไหม?”

“ไม่ต้องพูดเลย! ทำเฟย์สายอีกแล้ว”

“โอ๋ๆ ขอโทษๆ งั้นเราไปกันเลยดีกว่า”เขื่อนรีบเดินออกจากบ้านตามด้วยเฟย์ ทั้งสองไปมหาลัยโดยจักรยานโดยมีเฟย์ซ้อนท้าย ยิ่งวันนี้เธอเรียนคาบเช้าแถมเป็นคาบของอาจารย์สุดาอีก เธอยิ่งร้อนใจ ก็(ไอ้)เขื่อนชอบตื่นสายตลอด ถ้าวันไหนเธอเรียนคาบบ่ายเธอก็จะปล่อยเขาให้นอนไปอย่างนั้นแหละ

“เขื่อนเร็วๆหน่อยสิ เดี๋ยวเฟย์ก็โดนอาจารย์สุดาบ่นให้ฟังอีกหรอก”

“ไม่ต้องเดี๋ยวหรอกเฟย์ เขื่อนว่ายังไงก็โดนแน่ๆ หึ!”

“ไอ้บ้า! เฟย์ไม่ตลกนะ”เป็นเรื่องปกติของ 2 คนนี่แหละ ทะเลาะกันได้ตลอดเวลา จนหลายๆคนคิดว่า 2 คนนี่เป็นแฟนกัน เขารีบปั่นจักรยานให้เร็วขึ้น

@มหาลัย

“อีกแล้วนะเฟย์”เสียงอาจารย์สุดาดังเมื่อเห็นเฟย์รีบวิ่งมาถึงหน้าห้องเรียน

“อาจารย์จะโทษเฟย์ไม่ได้นะคะ! เขื่อนเขาพาเฟย์มาสาย -3- ”รีบโยนโทษให้กับอีกคน ทั้งที่ความจริงคนที่ผิดก็เขานั้นแหละ!

“เฮ้อ~ เธอนี่! รู้ว่านายเขื่อนเขาตื่นสายจะไปรอทำไม ขึ้นรถโดยสารมาก็ได้”

“ก็เฟย์เสียดายตังค์”

“งก!”เสียงเพื่อนในห้องที่ฟังบทสนทนาของพวกเขา พร้อมใจกันประสานเสียงพูดคำๆนั้นออกไป เขื่อนหัวเราะในลำคอน้อยๆ อาจารย์สุดาก็อมยิ้ม ส่วนเฟย์ก็หน้าบูดยิ่งกว่าเก่าทั้งที่สิ่งที่เพื่อนๆพูดเป็นความจริง -_-

“เอาล่ะๆ งั้นเฟย์เข้าไปนั่งเรียน ส่วนนายเขื่อน ฉันขอบอกอะไรสักอย่างนะ นายควรหัดตื่นเช้าๆเหมือนคนอื่นเข้าบ้าง สงสารเฟย์เขาหน่อย”เขื่อนอมยิ้มน้อยๆก่อนจะหันไปมองเพื่อนสนิทที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ในห้องเรียน ....... ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่ของทั้ง 2 รู้จักกัน แต่วันหนึ่งพ่อแม่ของเขื่อนก็แยกทางกัน ทำให้เขื่อนนต้องอยู่คนเดียว พ่อส่งเงินมาให้ใช้เดือนละไม่ถึงหมื่น แม่ก็ซื้อบ้านให้อยู่ ใกล้ๆกับบ้านของเฟย์ ทำให้เวลาที่เขื่อนมีปัญหาก็ไปเพิ่งบ้านของเฟย์ที่เดียว - -

“ไงว่ะ เจอยัยเฟย์สวดให้ฟังละสิ” เมื่อเขาเดินมาที่หน้าตึกเรียนของเขาเอง ก็เจอกับ 'ป๊อปปี้' เพื่อนอีกคนของเขื่อน นิสัยผิดกับเขื่อนราวฟ้ากับนรก - -^

“ก็นิดหน่อย”

“แกชินแล้วล่ะสิ 555 ฉันว่านะ แกจะมีแม่คนที่ 2  ก็ยัยเฟย์นี่แหละ”

“อืม”

“55 เออ! แล้วงานที่อาจารย์สั่งเมื่อวาน แกทำเสร็จยังว่ะ?”

“เสร็จแล้ว”

“หรอ? ทำไมแกทำเร็วจัง”

“คนมันเก่ง”หึๆ คนอย่างเขา หลงตัวเองใช่ย่อย --

“ถุย! จะมีใครรู้บ้างไหมเนี่ย ว่านอกจากแกจะพูดน้อยแล้ว ยังหลงตัวอีก - -”

“ก็แกกับเฟย์ไง”

“หืมมมม! รู้สึกยัยเฟย์นี่จะรู้ทุกเรื่องของแกเลยนะ ถามจริงๆเหอะ.....ชอบเขาใช่ป่ะ?”คำถามนี่ทำเอาเขา สะดุ้งเล็กน้อย

“ปะ เปล่า!”

“นั้นแน่!! พูดติดๆขัดๆซะด้วย …..ชอบเขาก็บอกไปสิ มัวแต่มานั่งเก๊กหล่ออยู่ได้ เดี๋ยวมีคนอื่นคาบไปกินฉันไม่รู้ด้วยนะ!”

“………………”ก็จริงนะ เฟย์เป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย จึงมีหลายๆคนที่แอบชอบเฟย์(สืบรู้มาจากป๊อปปี้)

“มีเงียบๆ คิดหนักละสิ......เฮ้อ~ เรื่องนี้ฉันคงช่วยแกไม่ได้นะ มันเป็นเรื่องของหัวใจ เพราะฉะนั้น! หัวใจของแก......แกก็ควรจะจัดการเอง ฉันไปละ บาย”ให้คำแนะนำเสร็จก็เดินหนีหายไปกัยสายลม~ ปล่อยให้เขานั่งคิดอยู่คนเดียว...

-หัวใจของแก......แกก็ควรจะจัดการเอง-

----------------------------------------------------------------------------------------------

เฮ้อออ~ ไม่มีอะไรทำ(งานจะท่วมหัวแล้วเว้ยยย - -) เรื่องนี้แต่งให้กับพี่ในบอร์ดไอเลิฟ

ที่จริงพระ-นาง ชื่อ เคน กับ เมริซ่า แต่พี่เค้าคงไม่เอาลงบอร์ดหรอก -0- เลยเปลี่ยนเป็น v.เขื่อน-เฟย์ ซะเลย!

ถ้าเราเปลี่ยนชื่อไม่หมดขอโทษนะ (_ _) zZzZzZzZ