โจทย์รัก... (ภาคต่อไม่ใช่อิจฉา)

"หนึ่งคนทิ้งเราให้ตาย อีกคนให้ลมหายใจ หนึ่งทางคือรักจริง อีกทางก็รักฝังใจ"
พวกเราสามคน เดินทางกำลังเดินทางกลับกรุงเทพ โดยที่แทบจะไม่พูด ไม่คุยกันเลย
โอยยยยย ทำไมมันเงียบอย่างนี้ ร่าเริงกันหน่อยสิ อึดอัดนะ/เฟย์พูด แต่ไม่มีใครพูอะไร
นี่ทุกคนเป็นอารายกันเนี่ยะ จะไม่ยอมพูดอารายกันเลนช่ายม่ายยยยย/เฟย์เริ่มโมโห
โอยยัยเฟย์ หยุดแหกปากแล้วนั่งเงียบๆได้มั๊ย รำคาญอ่ะ/ชั้นพูด
ก็เราอึดอัดนี่ เล่นไม่พูดไม่จากันเลย /เฟย์พูด
ทนๆหน่อยถึง จาถึงกรุงเทพแล้ว/ชั้นพูด
 
กรุงเทพมหานคร
โอยยถึงซะที เฟย์ไปเก็บของก่อนนะ/เฟย์พูดแล้วเดินไปเก็บของ
โทโมะ เรารีบไปกันเถอะ แก้วต้องรีบกลับบ้านอ่ะ/ชั้นพูด
เดี๋ยวสิ โทโมะ ไปช่วยฟางยกกระเป๋าหน่อยนะ ฟางปวดแขนอ่ะ/ฟางพูด แล้วเกาะแขนโทโมะเหมือนจะอ้อน
เราต้องรีบไปส่งแก้วอ่ะ ขอตัวนะ ไปกันเถอะแก้ว/โทโมะพูดแล้วเดินไปที่รถ
แก้วไปก่อนนะ ฝันดีจ้ะ/ชั้นพูดแล้วเดินไป
เดี๋ยว/ฟางจับแขนชั้นไว้/เธอคิดยังไงกับโทโมะ
แก้วชอบเค้า/ชั้นพูด/ฟางก็น่าจะรู้
ชั้นต้องการคนของชั้นคืน/ฟางพูด/ขอคืนได้มั๊ย
แล้วบอกแก้วทำไม/ชั้นพูด
เปล่า ชั้นแค่จะบอกว่าเธออ่ะ ก็แค่คนมาที่หลัง!!!!!
 
รู้ชั้นมาทีหลังแล้วมันผิดยังไง... 
ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม โปรดติดตามเรื่องต่อไป บั๊บบาย