Chum เสี่ยวดีนักมารักกันมั๊ย

มารอนานก็ต้องผิดหวังเพราะแก้วออกไปแล้ว
โรงเรียน
 
โทโมะ  : แก้วจ๋า~
 
 
เสียงนุ่มทุ้มดังมาแต่ไกล
 
 
เขื่อน  :  ดูสิเฟย์เรามากันตั้งนานมันไม่เข้ามาทัก แต่พอแก้วมามันเดินมาเร็วเลยอะ
 
 
โทโมะ  :  ก็แก้วเป็นที่รักฉันหนิ คิดถึงนะครับที่รักห่างกันคืนหนึ่งใจแทบขาด
 
 
ด้วยท่าทีน่ารักของโทโมะทำให้แก้วโกรธไม่ลงจริงๆ
 
 
แก้ว  :  ที่รักเหรอค๊าาา...เมื่อวานหิ้วสาวที่ไหนกลับบ้านหล่ะคะ
 
 
พูดน้ำเสียงติดตลกใส่ โทโมะพอจะรู้แล้วว่าที่เมื่อวานนี้หนีกลับบ้านไปเป็นเพราะอะไร เดินเข้าไปคลอเคลียใกล้ๆ
 
 
โทโมะ  :  โธ่....แก้วใจจ๋านั้นเพื่อนของเค้านะค๊าบ
 
 
แก้ว  :  อ่า...ไม่รู้แหละแก้วน้อยใจแล้วด้วย โมะมาง้อเดี๋ยวนี้เลยนะ
 
 
เขื่อน/เฟย์  :  555+
 
 
เห็นเพื่อนเล่นกันราวกับเรื่องที่โทโมะพาผู้หญิงกลับบ้านเป็นเรื่องเล่นๆอย่างงั้นแหละ
 
 
โทโมะ  :  โอ๋ๆ...ง้อนะค๊าบ ไม่โกรธกันนะรักกันมีความสุขกว่าตั้งเยอะเนอะ
 
 
บีบที่แกมไปมา
 
 
แก้ว  :  ไม่รู้ไม่ชี้ แก้วงอนอยู่
 
 
ยู่ปากใส่โทโมะเสร็จก่อนเดินสะบัดๆขึ้นห้องเรียนไปเลย โทโมะได้แต่วิ่งตาม
 
 
โทโมะ  :  โอ๋  แก้วใจจ๋าหายงอนเค้าน้า~
 
 
ตามพูดจาออดอ้อนแก้วมาจนถึงในห้อง  เสียงที่ดังเจี๊ยวจ๊าวอยู่ในห้องเริ่มเบาลงเมื่อแก้วกับโทโมะเดินเข้ามา หู
 
 
ทุกคนเตรียมเงี่ยหูฟังว่าวันนี้ทั้งคู่จะมาเสี่ยวแข่งกันอีกไหม
 
 
โทโมะ  :  แก้วใจจ๋าอย่างอนเค้าเลยน้าค๊าบ งอนมากๆแก่ไวน้า
 
 
นั่งลงข้างๆแก้ว
 
 
แก้ว  :  ชิส์  ไม่รู้ไม่ชี้
 
 
แกล้งทำเป็นงอนเมินหน้าไปทางอื่น
 
 
โทโมะ  :  โอ๋ๆ รู้ๆชี้ๆหน่อยสิค๊าบบบบนะนะ
 
 
รั้งเอวบางเข้ามาใกล้ตัว แต่แก้วก็ดันต้านเอาไว้
 
 
แก้ว  :  อย่ามาแตะตัวเค้านะ ไปรักคนอื่นเลย
 
 
โทโมะ  :  หัวใจให้แก้วใจไปแล้ว ให้ใครอีกไม่ได้แล้วค๊าบ
 
 
แก้ว  :  แก้วไม่เชื่อหรอกโมะหน่ะขี้โม้ที่สุดอ่า~
 
 
โทโมะ  :  กับแก้วใจไม่เคยโม้เลยน้า เชื่อได้
 
 
ยังคงงอนโทโมะไม่เลิก
 
 
โทโมะ  :  เอางี้ไหมโมะรับเป็นพ่อของลูกแก้วก็ได้ โอเคไหม
 
 
O_O
 
 
เพื่อนตาโตทันทีที่ได้ยินว่าโทโมะจะรับเป็นพ่อของลูกแก้ว  อย่างนี้แก้วก็ท้องเหรอ สายตาทุกคู่มองมาที่แก้ว แก้ว
 
 
สังเกตุเห็นแล้วยิ้มนึกสนุกขึ้นมารับมุกโทโมะ
 
 
แก้ว  :  รับเป็นพ่อจริงนะ
 
 
โทโมะ  :  ค๊าบ ยังไงโมะก็เป็นพ่อเค้าอยู่แล้ว ว่าแต่เย็นนี้ไปหาลูกได้ไหมน้า
 
 
แก้ว  :  อยากรู้ก็ไปถามลูกเอาสิคะแต่ป่านนี้เค้าคงจะคิดถึงพ่อหน้าดูแหละไม่ได้เจอตั้งนาน
 
 
โทโมะ  :  งั้นแสดงว่าแก้วใจหายโกรธแล้วน้า
 
 
แก้ว  :  หายก็ได้ แต่ตอนนี้แก้วรู้สึกว่าอยากมีลูกเพิ่มอ่าอีกสักสองคงกำลังดี
 
 
โทโมะ  :  ตามต้องการค๊าบ โมะก็ชอบเหมือนกันงั้นเย็นนี้เรามีอีกสักสามเลยดีไม๊
 
 
แก้ว  :  บ้า~เยอะไปจนตายพอดี
 
 
ฟอด~
 
 
โทโมะ  :  แค่แก้วกับลูกโมะเลี้ยงได้สบายมาก
 
 
กอดคอแก้วเข้ามาแนบใบหน้าเมื่อหญิงสาวเผลอก็หอมอย่างรวดเร็ว เพื่อนๆที่ฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่ตาพองโต
 
 
ทันทีที่แก้วมีลูก!! ทั้งคู่มองอาการอึ้งๆของเพื่อนแล้วกลับมามองหน้ากัน
 
 
โทโมะ/แก้ว  :  555+
 
 
เฟย์  :  เล่นอะไรกันอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย
 
 
เฟย์ที่เดินเข้ามาทีหลังพร้อมเขื่อนถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามแล้วเห็นอาการเอ๋อรับประทานของเพื่อนๆ
 
 
แก้ว  :  ไม่ได้เล่นนะ555เย็นนี้ไปนั่งเล่นกับลูกฉันไหมหล่ะ
 
 
เฟย์  :  ไปไหมเขื่อน
 
 
เขื่อน  :  เฟย์อยากไปเหรอ งั้นก็ได้
 
 
โทโมะ  :  ไม่ต้องไปเย็นนี้ฉันกับแก้วใจเราจะมีลูกเพิ่มขัดจังหวะ
 
 
เพื่อนๆ  :  OoO
 
 
แก้ว/โทโมะ  :  5555555+
 
 
เฟย์  :  พอแล้วเย็นนี้ไปด้วยนะแก้วเฟย์ก็อยากมีลูก
 
 
แก้ว  :  จ๊าได้เลย
 
 
เขื่อน  :  งั้นไปด้วยรู้สึกว่าอยากเป็นพ่อของลูกเฟย์แล้วซิ
 
 
หวาย  :  ไหนๆ ยัยแก้วเธอมีลูกเหรอ ลูกกับใครใช่ลูกโทโมะจริงรึเปล่ายัยมั่ว
 
 
โรงเรียนนี้มีเครื่องขยายเสียงรึไงกันนะ แค่พูดกันไม่ถึง10นาทีหวายที่อยู่ห้องอื่นรู้ข่าวรวดเร็วมาก เดินมาถึงก็ถาม
 
เอาถามเอา
 
 
แก้ว  :  โมะขา...ดูสิหวายบอกว่าแก้วมั่วอ่าโมะก็รู้ใช่ไหมว่าแก้วมีโมะแค่คนเดียว
 
 
ทำตาหวานเชื่อมส่งไปให้โทโมะ
 
 
โทโมะ  :  รู้สิครับก็นอนอยู่ด้วยกันทุกคืนแก้วก็ต้องเป็นของโมะแค่คนเดียวสิเนอะ
 
 
หวาย  : O_O
 
 
แก้วเห็นหน้าหวายแล้วแอบกลั้นขำแทบไม่อยู่
 
 
หวาย :  งั้นที่มีลูกก็เรื่องจริงเหรอ
 
 
แก้ว  :  โมะขา...จริงไหมคะ เรื่องลูกของเราอะ
 
 
เฟย์/เขื่อน  :  555+
 
 
ตอนแรกเขื่อนๆก็ทำหน้างงแต่เฟย์รีบกระซิบเล่าให้ฟังพอฟังจบถึงกับปล่อยกร๊ากออกมาทันทีเลย
 
 
หวาย  :  ขำบ้าอะไรกัน ว่าไงคะโทโมะ
 
 
โทโมะ :  ตามที่หวายเข้าใจแหละครับ โมะเป็นพ่อของลูกแก้วจริงๆ
 
 
แก้ว  :  ถ้าลูกรู้คงดีใจนะคะ
 
 
โทโมะ  :  งั้นขอรางวัลหน่อยซิค๊าบ
 
 
ทำหน้าออนเขามาคลอเคลียแก้วอีกแล้ว หวายมองค้อนมาที่แก้ว แก้วเลยแกล้งโดยการกระโดดขึ้นไปนั่งตักโท
 
โมะแล้ว
 
 
ฟอด~
 
 
แก้ว  :  อร๊ายยย
 
 
ฟอด~
 
 
กะว่าจะทำเหมือนในละครที่ใช้มือปิดแก้มโทโมะไว้แล้วเวลาหอมก็หอมมือตัวเองที่ปิดแก้มโทโมะอยู่ ที่แรกเป็น
 
 
ไปตามที่คิด แต่โทโมะกลับหอมแก้มของแก้วเข้าเต็มๆเท่าเอาทั้งหวายทั้งเพื่อนๆที่มองดูเหตุการณ์อยู่เข้าใจผิด
 
 
กันไปใหญ่ว่าทั้งคู่คงมีอะไรกันแล้วก็มีลูกด้วยกันจริง
 
 
โทโมะ  :  แก้วใจห๊อมหอม หอมอย่างนี้น่ากินที่สุดเลยค๊าบ~
 
 
หวาย  :  อ๊ายยยยยยยยหวายไม่รักโทโมะแล้ว ไม่รักแล้วจริงๆแงๆ
 
 
เดินตึงตังออกไปในที่สุด แก้วกระโดดลงจากตักโทโมะอย่างรวดเร็ว
 
 
โทโมะ  :  รีบลงจัง
 
 
แก้ว  :  กลัวโมะหนักเดี๋ยวขาหักกันพอดี
 
 
โทโมะ  :  ไม่หนักหรอกเมื่อคืนนั่งขย่มโมะทั้งคืนยังไม่ว่าเลยน้า
 
 
เขื่อน  :  แหวะ ไม่ทราบว่าขย่มกันเมื่อไหร่ ไม่มีอะไรทำกันเหรอมานั่งเสี่ยวเล่นให้ใครต่อใครเข้าใจผิดกันเนี่ยห๊า
 
 
แก้ว/โทโมะ  : 555+
 
 
เขื่อน  :  ทำมาขำยัยเจ่อเอ๊ย แล้วตกลงไอ้โมะมันจีบเธอยังไงอ่าเล่าให้ฟังบ้างสิ
 
 
แก้ว  :  ไม่เห็นจีบอะไรเลยหนิ
 
 
โทโมะ  :  ไม่จีบแต่ทำรอยไว้แล้ว~
 
 
เพี้ย เพี้ยยยยย
 
 
โทโมะ  : โอ้ย โอ้ย ยอมค๊าบยอมแล้วค๊าบบบ
 
 
แก้วฟาดมือเล็กลงที่หลังโทโมะ
 
 
 
‘ไอ้บ้าเอ้ย  ฉันก็เขินเป็นนะ’(แล้วไอ้ที่เสี่ยวเล่นกันไม่เขินบ้างเหรอค๊าม๊า:Tietang)
 
 
 
 
 
เฟย์  :  แล้วตกลงแกจะนั่งข้างโมะทั้งวันเลยรึเปล่า
 
 
ถามแก้วที่นั่งอยู่ตรงที่ของเขื่อน(ข้างๆป๊าไง:Tietang)
 
 
เขื่อน  :  ปล่อยเค้าไปเถอะ เฟย์เย่ก็นั่งกับเขื่อนไงค๊าบ
 
 
เฟย์  :  อืม  ว่าแต่ว่านานแล้วทำไมครูไม่มาสักทีอ่า กบ
 
 
เขื่อน  :  อยู่ด้วยกันกบจะรู้ไหมเนี่ยค๊าบ
 
 
ตอบกวนๆตามประสา
 
 
เฟย์  :  ไอ้กบ!!
 
 
เขื่อน  :  ค๊าบบบบบบ
 
 
เฟย์  :  กวนเฟย์เหรอ
 
 
เขื่อน  :  ปล่าววกวนค๊าบบไม่กวนเลยน้า
 
 
เฟย์  :  ลงโทษ!!
 
 
เขื่อน :  อีกแล้วลงโทษอีกแล้วเขื่อนเบื่อจัง
 
 
บ่นอุบอิบเฟย์เห็นเขื่อนบ่นเบื่อยิ่งอารมณ์เสียไปใหญ่
 
 
เฟย์  :  เบื่อก็ไปรักคนอื่นไม่ต้องมารักเฟย์แล้ว
 
 
หันหน้าหนี เขื่อนตกใจที่หลุดปากพูดออกมา รีบดึงให้เฟย์หันหน้ามาคุย
 
 
เขื่อน  :  เขื่อนเบื่อตัวเองตั้งหากค๊าบ 
 
 
เขื่อน  :  เฟย์!!ร้องไห้ทำไม
 
 
เฟย์  :  ฮึก ฮืออ.....
 
 
ลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปแล้ว  เอาแล้วไงหล่ะเล่นกันดีๆแท้ๆ เบื่อคำเดียวทำเอาเฟย์หัวใจหล่นไปที่ตาตุ่มน้อยใจ
 
 
อย่างบอกไม่ถูก  แก้วลุกขึ้นจะตามไปแต่โทโมะรั้งไว้
 
 
โทโมะ  :  ให้เค้าเคลียกันเองดีกว่าไหม
 
 
แก้ว  :  แก้วเป็นห่วงเฟย์
 
 
โทโมะ  :  ไอ้กบมันไม่ปล่อยให้เฟย์เป็นอะไรหรอกเรามาเรียนกันดีกว่าค๊าบ
+
 
+
 
+
 
เย็นนั้นโทโมะก็พาแก้วไปทำลูกเพิ่มจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
..................................................................
อัพแล้วน้าค๊กลานคนคงสังสัยว่าแก้วใจทำไมไม่โกรธป๊า??
 
 
แล้วลูกที่จะไปทำกันคืออะไรน้อ??
 
 
ถ้าอยากรู้ เม้นๆโหวดๆน้า~