Chum เสี่ยวดีนักมารักกันมั๊ย
8.5
tietang
แชร์นิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเดินกลับห้องเรียนมาพร้อมกัน
โทโมะ : เฮ้ยไอ้กบ แลกที่กับแก้วใจทีสิ
เขื่อน : แลกเพื่อ??
โทโมะ : ก็จะนั่งกับที่รักของข้าหน่ะสิโว้ย
เฟย์ : นี่แอบไปรักกันตั้งแต่ตอนไหนห๊า
เฟย์ยื่นหน้ามาถามแก้วที่นั้งอยู่ข้างๆ
แก้ว : รักบ้าอะไรกันเล่า ก็แค่ยอมให้จีบไม่ได้ตกลงเป็นแฟนสักหน่อยอย่าเข้าใจผิดสิ
เขื่อน : ชัดไหมไอ้โมะ555ยอมให้จีบแต่ไม่ได้เป็นแฟนว่ะ
โทโมะ : แก้วใจพูดงี้ไม่รักษาน้ำใจเค้าเลยนะ น้อยใจแล้วด้วย
แก้ว : โธ่ๆ...อย่าน้อยใจนะคะโอ๋ๆ
หันกลับไปโอ๋โทโมะ
โทโมะ : อยากให้หายก็มารักกันสิครับ
แก้ว : ก็รักอยู่ทุกวันไงคะ ไม่รู้เหรอไง
โทโมะ : รักจริงๆนะพูดแล้วห้ามคืนคำนะ
แก้ว : แหมๆแก้วแค่พูดเล่นนะอย่าคิดไกลสิคะที่ร๊ากกกกกก
แม้ว่าจะตกลงยอมให้จีบแต่ทั้งคู่ก็ยังดูเหมือนเพื่อนสนิทเหมือนเดิมอยู่ดี เคยแหย่กันยังไงก็ยังทำเหมือนเดิม
เขื่อน : พอและพอ ไม่ไหวนี่แข่งกันเสี่ยวรึไงหะ
แก้ว : กบ อยากลองมาเสี่ยวกับแก้วสักวันไหมหล่ะ
เขื่อน : สักวันก็ดีนะเอาไม๊หล่ะแก้วใจจ๋า~
แก้ว : มาพูดจ๋ากับแก้วไม่กลัวเฟย์เย่โกรธเหรอคะ
เฟย์ : ตามสบายจ๊ะแก้ว เฟย์โกรธอะไรไม่ได้อยู่แล้ว!!
ประโยคแรกหยอดเสียงหวานใส่เพื่อนสาวแต่คำหลังหั้นไปกระแทกใส่หน้าเขื่อนเต็มๆ
แก้ว : โอ๊ะโอ...เขื่อนจ๋างานเข้าแล้วคะ
เขื่อน : ครับลงโทษครั้งที่แล้วยังไม่ทันพ้น สงสัยจะต้องโดนโทษใหม่อีกแล้วเป็นแน่ๆเลย แก้วจ๋าเรามาแลกที่กัน
ดีกว่าเค้าอยากนั้งใกล้ที่รักตัวจริงของเค้าแล้วอ่า
โทโมะ : เออ...ไปสักทีแล้วก็เลิกมาพูดจ๋ากับแก้วใจของฉันได้แล้วมันรำคาณ
พูดเมื่อเขื่อนลุกเดินไปแลกทีกับแก้ว
เขื่อน : หึงบ้าอะไรว่ะเพื่อนกัน
นั่งลงที่ข้างเฟย์ และแก้วก็นั่งลงที่ข้างโทโมะ
โทโมะ : เออเพื่อนกัน ดีงั้นคืนนี้ฉันจะไปนอนบ้านเฟย์มั่ง
เขื่อน : บ้านเฟย์ไม่มีห้องว่างให้แกหรอก
เฟย์ : มาเลยโมะเดี๋ยวนอนห้องเฟย์ก็ได้
เขื่อน : เฟย์เย่จ๋าทำไมทีเขื่อนขอไปเฟย์เย่ไม่อนุญาติละค๊าบบบ
เฟย์ : เขื่อนจะไปทำอะไรหล่ะ
เขื่อน : นอนกอดเฟย์ไงค๊าบบบ
เฟย์ : ไร้สาระน้า
เขื่อน : แล้วไอ้โมะมันไปทำอะไรที่มีสาระมากกว่าเขื่อนงั้นเหรอ
โทโมะ : ฉันจะไปทำเด็กหน่ะสิ เหงาๆอยากมีลูก555
เขื่อน : ไอ้โมะ!!!
พูดได้แค่นั้นก้โดนเฟย์ดันให้หันหน้ากลับมา
เขื่อน : เฟย์เย่จ๋าเขื่อนต้องคุยกับไอ้เพื่อนคิดไม่ดีก่อนนะ เดี๋ยวมันมาทำอะไรเฟย์เย่เขื่อนหล่ะแย่เลย
เฟย์ : ไม่ต้องคุย พอแล้วไร้สาระ
เขื่อน : ค๊าบไร้สาระค๊าบบไม่คุยแล้ว
มาที่โต๊ะของโทโมะ แก้ว
โทโมะ : แก้วใจไม่หึงเค้าบ้างเหรอค๊าบ
แก้ว ; หึงแล้วจะไปทำอะไรได้หล่ะคะ
โทโมะ : ก็แสดงความเป็นเจ้าของเค้าไง ทำได้สบายมาก
แก้ว : ไม่เอาหรอกโมะไม่น่าไว้ใจ~
โทโมะ : น่าไว้ใจจะตาย...งั้นมานี้ดีกว่า
แก้ว : ไปไหนอีกโมะ เดี๋ยวคุณครูจะมาแล้ว
โทโมะ : ไม่มีครูที่ไหนมาแล้ว
แก้ว/เขื่อน/เฟย์ : ทำไมหล่ะ
โทโมะ : วันนี้มีประชุมครูโรงเรียนเลิกครึ่งวัน
เขื่อน : แล้วทำไมแกพึ่งมาบอกว่ะ
โทโมะ : ก็ไม่มีใครถามนิ
พูดจบเพื่อนที่อยู่ในห้อวต่างก็เก็บของเพื่อกลับบ้านรวมไปถึงเขื่อนกับเฟย์ด้วย แต่โทโมะดึงแก้วออกมาข้างนอก
ระเบียงมุมตึก
แก้ว : พามาที่นี้ทำไมอ่า
พูดไม่ทันจบโทโมะขว้าร่างแก้วเข้ามากอดแน่น ซุกใบหน้าลงที่ซอกคอขาวนวลจูบที่ซอกคอขาวแรงๆจนเป็นรอบสี
แดงเรื่อๆเห็นชัดเจน
โทโมะ : โมะจองแล้วนะ
แก้ว : แก้วอายคนอื่นนะที่คอเป็นรอยแบบนี้เหมือนผู้หญิงไม่ดีเลย
ลูบไปที่ต้นคอที่เป็นรอย
โทโมะ : งั้นรอแป๊ป
วิ่งเข้าไปในห้องเรียน เดินกลับออกมาถือผ้าพันคอมาด้วยแล้วพันให้ที่คอกแก้ว
โทโมะ : เรียบร้อยแล้ว ว่าแต่แก้วใจไม่อยากจองโมะไว้บ้างเหรอค๊าบบบ
แก้ว : ใช่เวลามาเสี่ยวไม๊โมะ
โทโมะ : เสี่ยวแต่ก็น่ารักใช่ไหมหล่ะ
แก้ว : ยังไม่เลิกนะโมะ
โทโมะ : ฮ่าฮ่าเลิกแล้วก็ได้ค๊าบ
แก้ว : จะกลับบ้านแล้วไปนะ
โทโมะ : ไปด้วยคนสิ
แก้ว : ไม่ได้เอารถมานะวันนี้กลับเอง
โทโมะ : ไปกับโมะไง รอหน้าโรงเรียนเดี๋ยวไปรับนะ
แก้ว : อืมๆงั้นเจอกันที่หน้าโรงเรียน
............................................
อัพแล้วนะคะฝากด้วยคะ
อยากอ่านต่อต้องทำไงน้า~
โทโมะ : เฮ้ยไอ้กบ แลกที่กับแก้วใจทีสิ
เขื่อน : แลกเพื่อ??
โทโมะ : ก็จะนั่งกับที่รักของข้าหน่ะสิโว้ย
เฟย์ : นี่แอบไปรักกันตั้งแต่ตอนไหนห๊า
เฟย์ยื่นหน้ามาถามแก้วที่นั้งอยู่ข้างๆ
แก้ว : รักบ้าอะไรกันเล่า ก็แค่ยอมให้จีบไม่ได้ตกลงเป็นแฟนสักหน่อยอย่าเข้าใจผิดสิ
เขื่อน : ชัดไหมไอ้โมะ555ยอมให้จีบแต่ไม่ได้เป็นแฟนว่ะ
โทโมะ : แก้วใจพูดงี้ไม่รักษาน้ำใจเค้าเลยนะ น้อยใจแล้วด้วย
แก้ว : โธ่ๆ...อย่าน้อยใจนะคะโอ๋ๆ
หันกลับไปโอ๋โทโมะ
โทโมะ : อยากให้หายก็มารักกันสิครับ
แก้ว : ก็รักอยู่ทุกวันไงคะ ไม่รู้เหรอไง
โทโมะ : รักจริงๆนะพูดแล้วห้ามคืนคำนะ
แก้ว : แหมๆแก้วแค่พูดเล่นนะอย่าคิดไกลสิคะที่ร๊ากกกกกก
แม้ว่าจะตกลงยอมให้จีบแต่ทั้งคู่ก็ยังดูเหมือนเพื่อนสนิทเหมือนเดิมอยู่ดี เคยแหย่กันยังไงก็ยังทำเหมือนเดิม
เขื่อน : พอและพอ ไม่ไหวนี่แข่งกันเสี่ยวรึไงหะ
แก้ว : กบ อยากลองมาเสี่ยวกับแก้วสักวันไหมหล่ะ
เขื่อน : สักวันก็ดีนะเอาไม๊หล่ะแก้วใจจ๋า~
แก้ว : มาพูดจ๋ากับแก้วไม่กลัวเฟย์เย่โกรธเหรอคะ
เฟย์ : ตามสบายจ๊ะแก้ว เฟย์โกรธอะไรไม่ได้อยู่แล้ว!!
ประโยคแรกหยอดเสียงหวานใส่เพื่อนสาวแต่คำหลังหั้นไปกระแทกใส่หน้าเขื่อนเต็มๆ
แก้ว : โอ๊ะโอ...เขื่อนจ๋างานเข้าแล้วคะ
เขื่อน : ครับลงโทษครั้งที่แล้วยังไม่ทันพ้น สงสัยจะต้องโดนโทษใหม่อีกแล้วเป็นแน่ๆเลย แก้วจ๋าเรามาแลกที่กัน
ดีกว่าเค้าอยากนั้งใกล้ที่รักตัวจริงของเค้าแล้วอ่า
โทโมะ : เออ...ไปสักทีแล้วก็เลิกมาพูดจ๋ากับแก้วใจของฉันได้แล้วมันรำคาณ
พูดเมื่อเขื่อนลุกเดินไปแลกทีกับแก้ว
เขื่อน : หึงบ้าอะไรว่ะเพื่อนกัน
นั่งลงที่ข้างเฟย์ และแก้วก็นั่งลงที่ข้างโทโมะ
โทโมะ : เออเพื่อนกัน ดีงั้นคืนนี้ฉันจะไปนอนบ้านเฟย์มั่ง
เขื่อน : บ้านเฟย์ไม่มีห้องว่างให้แกหรอก
เฟย์ : มาเลยโมะเดี๋ยวนอนห้องเฟย์ก็ได้
เขื่อน : เฟย์เย่จ๋าทำไมทีเขื่อนขอไปเฟย์เย่ไม่อนุญาติละค๊าบบบ
เฟย์ : เขื่อนจะไปทำอะไรหล่ะ
เขื่อน : นอนกอดเฟย์ไงค๊าบบบ
เฟย์ : ไร้สาระน้า
เขื่อน : แล้วไอ้โมะมันไปทำอะไรที่มีสาระมากกว่าเขื่อนงั้นเหรอ
โทโมะ : ฉันจะไปทำเด็กหน่ะสิ เหงาๆอยากมีลูก555
เขื่อน : ไอ้โมะ!!!
พูดได้แค่นั้นก้โดนเฟย์ดันให้หันหน้ากลับมา
เขื่อน : เฟย์เย่จ๋าเขื่อนต้องคุยกับไอ้เพื่อนคิดไม่ดีก่อนนะ เดี๋ยวมันมาทำอะไรเฟย์เย่เขื่อนหล่ะแย่เลย
เฟย์ : ไม่ต้องคุย พอแล้วไร้สาระ
เขื่อน : ค๊าบไร้สาระค๊าบบไม่คุยแล้ว
มาที่โต๊ะของโทโมะ แก้ว
โทโมะ : แก้วใจไม่หึงเค้าบ้างเหรอค๊าบ
แก้ว ; หึงแล้วจะไปทำอะไรได้หล่ะคะ
โทโมะ : ก็แสดงความเป็นเจ้าของเค้าไง ทำได้สบายมาก
แก้ว : ไม่เอาหรอกโมะไม่น่าไว้ใจ~
โทโมะ : น่าไว้ใจจะตาย...งั้นมานี้ดีกว่า
แก้ว : ไปไหนอีกโมะ เดี๋ยวคุณครูจะมาแล้ว
โทโมะ : ไม่มีครูที่ไหนมาแล้ว
แก้ว/เขื่อน/เฟย์ : ทำไมหล่ะ
โทโมะ : วันนี้มีประชุมครูโรงเรียนเลิกครึ่งวัน
เขื่อน : แล้วทำไมแกพึ่งมาบอกว่ะ
โทโมะ : ก็ไม่มีใครถามนิ
พูดจบเพื่อนที่อยู่ในห้อวต่างก็เก็บของเพื่อกลับบ้านรวมไปถึงเขื่อนกับเฟย์ด้วย แต่โทโมะดึงแก้วออกมาข้างนอก
ระเบียงมุมตึก
แก้ว : พามาที่นี้ทำไมอ่า
พูดไม่ทันจบโทโมะขว้าร่างแก้วเข้ามากอดแน่น ซุกใบหน้าลงที่ซอกคอขาวนวลจูบที่ซอกคอขาวแรงๆจนเป็นรอบสี
แดงเรื่อๆเห็นชัดเจน
โทโมะ : โมะจองแล้วนะ
แก้ว : แก้วอายคนอื่นนะที่คอเป็นรอยแบบนี้เหมือนผู้หญิงไม่ดีเลย
ลูบไปที่ต้นคอที่เป็นรอย
โทโมะ : งั้นรอแป๊ป
วิ่งเข้าไปในห้องเรียน เดินกลับออกมาถือผ้าพันคอมาด้วยแล้วพันให้ที่คอกแก้ว
โทโมะ : เรียบร้อยแล้ว ว่าแต่แก้วใจไม่อยากจองโมะไว้บ้างเหรอค๊าบบบ
แก้ว : ใช่เวลามาเสี่ยวไม๊โมะ
โทโมะ : เสี่ยวแต่ก็น่ารักใช่ไหมหล่ะ
แก้ว : ยังไม่เลิกนะโมะ
โทโมะ : ฮ่าฮ่าเลิกแล้วก็ได้ค๊าบ
แก้ว : จะกลับบ้านแล้วไปนะ
โทโมะ : ไปด้วยคนสิ
แก้ว : ไม่ได้เอารถมานะวันนี้กลับเอง
โทโมะ : ไปกับโมะไง รอหน้าโรงเรียนเดี๋ยวไปรับนะ
แก้ว : อืมๆงั้นเจอกันที่หน้าโรงเรียน
............................................
อัพแล้วนะคะฝากด้วยคะ
อยากอ่านต่อต้องทำไงน้า~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
