คว้าหัวใจเธอมาครองให้ได้ TK
9.1
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " มองหาอะไรเหรอพี่" ธามไทเอ่ยถามคนเป็นพี่
" เปล่า แล้วแกมีนัดกี่ทุ่มเนี่ย" ฉันถามน้องชายกลับไปบ้าง
" สองทุ่ม ไกล้ได้เวลาแล้ว"
" หวัดดีธามไท" เสียงชายหนุ่มเดินเข้ามาทัก ทำให้แก้วที่ยืนหันหลังหันกลับไปมอง
" โทโมะ" แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มเบาๆ
" หวัดดีครับคุณโทโมะ" ธามไทก้มหัวให้ชายหนุ่มเล็กน้อย
" เชิญไปคุยกันด้านบนดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเผยมือให้ชายหนุ่ม
" เดี๋ยวผมมานะพี่" ธามไทกระซิบบอกพี่สาว
" พาธามไทขึ้นไปรอบบนห้องทำงาน" โทโมะเอ่ยสั่งลูกน้อง ทำให้ธามไทเดินตามไป
" แก้ว เดี๋ยวเรามีเรื่องต้องคุยกัน คุณห้ามไปไหนเด็ดขาด" โทโมะเอ่ยสั่งหญิงสาว
" อืม เพราะยังไงฉันต้องรอธามไทอยู่แล้ว" แก้วเอ่ยบอกอย่างไม่ใส่ใจ โทโมะไม่ค่อยพอใจ แต่เขามีงานที่จะต้องรับผิดชอบอยู่ จึงต้องทำใจเดินออกไปอย่างห้ามไม่ได้
โทโมะเดินขึ้นมายังห้องทำงานเพื่อที่จะคุยรายละเอียดการเรียนรู้งานกับธามไท ที่เป็นตัวแทนมาจากอเมริกา
" นี้เป็นแฟ้มรายละเอียดทั้งหมด เริ่มงานพรุ่งนี้ที่บริษัท" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมส่งแฟ้มเอกสาร รายละเอียดการเดินทางไปบริษัทให้กับคนตรงหน้า
" ครับคุณโทโมะ"
" บริษัทอยู่ใกล้ๆ กับร้านคอฟฟี่ ช้อปของคนที่มากับนายนั้นแหละ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด
" ขอบคุณครับ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน" ธามไทเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นจับมือกับชายหนุ่ม
" ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน"
" ผมต้องขอบคุณ คุณโทโมะมากที่ยอมสละเวลาสอนงานให้กับผม" ธามไทเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
" เชิญตามสบายนะ" ธามไทเดินลงมาข้างล่างทันที โดยมีโทโมะเดินตามมาด้วย
" พี่แก้ว ผมขอกุญแจรถหน่อย จะเอาเอกสารไปเก็บ" ธามไทเอ่ยบอกกับพี่สาว แก้วหยิบกระเป๋าขึ้นมาก่อนจะหากุญแจรถให้กับน้องชาย
" เดี๋ยวผมขอคุยกับแก้วเป็ฯการส่วนตัวหน่อยนะ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อหญิงสาวหยิบกุญแจรถส่งให้ธามไท
" เดี๋ยวรอพี่อยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวมา" แก้วคว้าคอน้องชายมากระซิบก่อนจะเดินตามชายหนุ่มไป
โทโมะพาหญิงสาวมานั่งที่มุมมืดของชั้นสอง แต่หญิงสาวเอาแต่ทำหน้านิ่ง ไม่สนใจเขาเลย
" แก้วเป็นอะไร โกรธที่ตื่นมาแล้วไม่เจอโมะเหรอ" โทโมะเริ่มใช้ลูกอ้อนกับหญิงสาว พร้อมดึงหญิงสาวให้ลงมานั่งที่ตัก
" เปล่า" แก้วบอกโดยไม่มองหน้าชายหนุ่ม
" แล้ววันนี้ไปไหนมา ผมไปหาที่ร้านก็ปิด ไปหาที่ห้องก็ไม่อยู่" โทโมะบอก แต่มือก็ไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปตามขาอ่อนของหญิงสาว
" ไปรับธามไทมา คุณมาหามีธุระอะไรกับฉันเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" ผมขอโทษ แต่เมื่อเช้าผมโดนโทรตามไปประชุมแต่เช้า ก็เลยไม่ได้บอก เห็นว่าคุณกำลังหลับสบายอยู่ อย่าโกรธผมเลยนะ" โทโมะอ้อนหญิงสาว ก่อนจะซุกไซ้ใบหน้าลงกับอกอวบๆ ของคนที่นั่งอยู่บนตัก
" ออกไปนะ อายคนอื่นบ้างสิ" แก้วดันหน้าชายหนุ่มออก ทำให้โทโมะไม่พอใจที่เธอหวงตัวกับเขา
" ทำไม แตะไม่ไลยเหรอ ที่กับไอ้หน้าอ่อนนั้นเห็นทั้งกอดเอว กอดคอ" โทโมะเริ่มขึ้นเสียงใส่หญิงสาว
" ไม่พอใจก็อย่ามายุ่งกับฉัน" แก้วบอกแล้วลุกขึ้น
" คุณเป็นอะไรกับธามไท" โทโมะเอ่ยถามเสียงดังพร้อมรั้งแขนหญิงสาวไว้ไม่ให้เดินหนี
" มันไม่เกี่ยวกับคุณ มาเป็นเรื่องระหว่างฉันกับธามไท"
" แต่คุณเป็นเมียผม"
" ฉันไม่ใช่เมียคุณ" แก้วเถียงกลับไป
" ใช่"
" ไม่ใช่"
" ใช่ แต่ถ้าคุณจะเถียงผม ทั้งคืนก็ได้นะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว แก้วไม่พอใจจึงหันหน้าหนี
" แก้ว" โทโมะบอกแล้วเข้ามาคลอเคลียที่ลำคอของหญิงสาว
" อะไร" แก้วถามอย่างไม่เข้าใจ
" คืนนี้ผมไปนอนด้วยได้ไหม" โทโมะอ้อนหญิงสาว
" ไม่ได้ ธามไทอยู่ด้วย" แก้วบอกแล้วแกะมือชายหนุ่มออกก่อนจะเดินลงไปหาน้องชาย เธอหันมามองชายหนุ่มที่ทำหน้าไม่พอใจอยู่ก่อนจะส่งยิ้มกวนๆ มาให้ ที่เธอสามารถยั่วโมโหชายหนุ่มได้
" ผมขอดื่มด้วยคนได้ไหมครับ" โทโมะเอ่ยเข้ามาทักระหว่างแก้วกับธามไท
" ไม่ได้"
" เชิบครับคุณโทโมะ" ธามไทเอ่ยเชิญ ทำให้ผู้เป็นพี่มองน้องชายตาขวาง โทโมะหันมาส่งยิ้มให้กับหญิงสาวอย่างชอบใจ
" ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ" แก้วบอกแล้วเดินมาหาน้องชาย
" ธามไท ห้ามบอกนะว่าแกเป็นน้องชายฉัน" แก้วกระซิบบอกน้องชาย
" ทำไมล่ะ"
" ทำตามที่พี่บอก" แก้วบอกแล้วเดินออกไป
" นายพักอยู่กับแก้วเหรอ" โทโมะเอ่ยถามชายหนุ่มที่ยืนนั่งอยู่ข้างๆ
" ครับ แต่น้องข้างๆ แก้วเขาจัดหาเรื่อวห้องพักให้" ธามไทเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ เพราะเขาเองก็อยากรู้ว่าไอดอลของเขาเป็นอะไรกับพี่สาว
" ดีครับ งั้นเชิญคุณกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวแก้วผมพาไปส่งเอง" โทโมะเอ่ยไล่ชายหนุ่ม ธามไทยิ้มให้ก่อนจะลุกเดินออกไป
" ธามไทไปไหน" แก้วเมื่อเดินกลับมาที่โต๊ะไม่เห็นน้องชายก็เอ่ยถามหา
" อ้าว ธามไทเขาไม่ได้บอกคุณเหรอว่าจะกลับไปนอน เพราะมีงานแต่เช้า" โทโมะเอ่ยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ คำตอบนั้นทำให้แก้วโมโหก่อนจะเดินออกไปทันที โทโมะก็เดินตามหญิงสาวออกมาเหมือนกัน
" ไวจริง กลับไปมีเคลียร์แน่ธามไท" แก้วบ่นก่อนจะเดินออกมาหาแท็กซี่ แต่โทโมะไวพอที่จะขับรถมาตัดหน้าหญิงสาวก่อนจะลากมาขึ้นรถ
++ อัพแล้วนะคร๊า ฝากติดตามด้วยนะ เม้น โหวตกันให้หน่อย ++
" เปล่า แล้วแกมีนัดกี่ทุ่มเนี่ย" ฉันถามน้องชายกลับไปบ้าง
" สองทุ่ม ไกล้ได้เวลาแล้ว"
" หวัดดีธามไท" เสียงชายหนุ่มเดินเข้ามาทัก ทำให้แก้วที่ยืนหันหลังหันกลับไปมอง
" โทโมะ" แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มเบาๆ
" หวัดดีครับคุณโทโมะ" ธามไทก้มหัวให้ชายหนุ่มเล็กน้อย
" เชิญไปคุยกันด้านบนดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเผยมือให้ชายหนุ่ม
" เดี๋ยวผมมานะพี่" ธามไทกระซิบบอกพี่สาว
" พาธามไทขึ้นไปรอบบนห้องทำงาน" โทโมะเอ่ยสั่งลูกน้อง ทำให้ธามไทเดินตามไป
" แก้ว เดี๋ยวเรามีเรื่องต้องคุยกัน คุณห้ามไปไหนเด็ดขาด" โทโมะเอ่ยสั่งหญิงสาว
" อืม เพราะยังไงฉันต้องรอธามไทอยู่แล้ว" แก้วเอ่ยบอกอย่างไม่ใส่ใจ โทโมะไม่ค่อยพอใจ แต่เขามีงานที่จะต้องรับผิดชอบอยู่ จึงต้องทำใจเดินออกไปอย่างห้ามไม่ได้
โทโมะเดินขึ้นมายังห้องทำงานเพื่อที่จะคุยรายละเอียดการเรียนรู้งานกับธามไท ที่เป็นตัวแทนมาจากอเมริกา
" นี้เป็นแฟ้มรายละเอียดทั้งหมด เริ่มงานพรุ่งนี้ที่บริษัท" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมส่งแฟ้มเอกสาร รายละเอียดการเดินทางไปบริษัทให้กับคนตรงหน้า
" ครับคุณโทโมะ"
" บริษัทอยู่ใกล้ๆ กับร้านคอฟฟี่ ช้อปของคนที่มากับนายนั้นแหละ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด
" ขอบคุณครับ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน" ธามไทเอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นจับมือกับชายหนุ่ม
" ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน"
" ผมต้องขอบคุณ คุณโทโมะมากที่ยอมสละเวลาสอนงานให้กับผม" ธามไทเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
" เชิญตามสบายนะ" ธามไทเดินลงมาข้างล่างทันที โดยมีโทโมะเดินตามมาด้วย
" พี่แก้ว ผมขอกุญแจรถหน่อย จะเอาเอกสารไปเก็บ" ธามไทเอ่ยบอกกับพี่สาว แก้วหยิบกระเป๋าขึ้นมาก่อนจะหากุญแจรถให้กับน้องชาย
" เดี๋ยวผมขอคุยกับแก้วเป็ฯการส่วนตัวหน่อยนะ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อหญิงสาวหยิบกุญแจรถส่งให้ธามไท
" เดี๋ยวรอพี่อยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวมา" แก้วคว้าคอน้องชายมากระซิบก่อนจะเดินตามชายหนุ่มไป
โทโมะพาหญิงสาวมานั่งที่มุมมืดของชั้นสอง แต่หญิงสาวเอาแต่ทำหน้านิ่ง ไม่สนใจเขาเลย
" แก้วเป็นอะไร โกรธที่ตื่นมาแล้วไม่เจอโมะเหรอ" โทโมะเริ่มใช้ลูกอ้อนกับหญิงสาว พร้อมดึงหญิงสาวให้ลงมานั่งที่ตัก
" เปล่า" แก้วบอกโดยไม่มองหน้าชายหนุ่ม
" แล้ววันนี้ไปไหนมา ผมไปหาที่ร้านก็ปิด ไปหาที่ห้องก็ไม่อยู่" โทโมะบอก แต่มือก็ไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปตามขาอ่อนของหญิงสาว
" ไปรับธามไทมา คุณมาหามีธุระอะไรกับฉันเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" ผมขอโทษ แต่เมื่อเช้าผมโดนโทรตามไปประชุมแต่เช้า ก็เลยไม่ได้บอก เห็นว่าคุณกำลังหลับสบายอยู่ อย่าโกรธผมเลยนะ" โทโมะอ้อนหญิงสาว ก่อนจะซุกไซ้ใบหน้าลงกับอกอวบๆ ของคนที่นั่งอยู่บนตัก
" ออกไปนะ อายคนอื่นบ้างสิ" แก้วดันหน้าชายหนุ่มออก ทำให้โทโมะไม่พอใจที่เธอหวงตัวกับเขา
" ทำไม แตะไม่ไลยเหรอ ที่กับไอ้หน้าอ่อนนั้นเห็นทั้งกอดเอว กอดคอ" โทโมะเริ่มขึ้นเสียงใส่หญิงสาว
" ไม่พอใจก็อย่ามายุ่งกับฉัน" แก้วบอกแล้วลุกขึ้น
" คุณเป็นอะไรกับธามไท" โทโมะเอ่ยถามเสียงดังพร้อมรั้งแขนหญิงสาวไว้ไม่ให้เดินหนี
" มันไม่เกี่ยวกับคุณ มาเป็นเรื่องระหว่างฉันกับธามไท"
" แต่คุณเป็นเมียผม"
" ฉันไม่ใช่เมียคุณ" แก้วเถียงกลับไป
" ใช่"
" ไม่ใช่"
" ใช่ แต่ถ้าคุณจะเถียงผม ทั้งคืนก็ได้นะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว แก้วไม่พอใจจึงหันหน้าหนี
" แก้ว" โทโมะบอกแล้วเข้ามาคลอเคลียที่ลำคอของหญิงสาว
" อะไร" แก้วถามอย่างไม่เข้าใจ
" คืนนี้ผมไปนอนด้วยได้ไหม" โทโมะอ้อนหญิงสาว
" ไม่ได้ ธามไทอยู่ด้วย" แก้วบอกแล้วแกะมือชายหนุ่มออกก่อนจะเดินลงไปหาน้องชาย เธอหันมามองชายหนุ่มที่ทำหน้าไม่พอใจอยู่ก่อนจะส่งยิ้มกวนๆ มาให้ ที่เธอสามารถยั่วโมโหชายหนุ่มได้
" ผมขอดื่มด้วยคนได้ไหมครับ" โทโมะเอ่ยเข้ามาทักระหว่างแก้วกับธามไท
" ไม่ได้"
" เชิบครับคุณโทโมะ" ธามไทเอ่ยเชิญ ทำให้ผู้เป็นพี่มองน้องชายตาขวาง โทโมะหันมาส่งยิ้มให้กับหญิงสาวอย่างชอบใจ
" ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ" แก้วบอกแล้วเดินมาหาน้องชาย
" ธามไท ห้ามบอกนะว่าแกเป็นน้องชายฉัน" แก้วกระซิบบอกน้องชาย
" ทำไมล่ะ"
" ทำตามที่พี่บอก" แก้วบอกแล้วเดินออกไป
" นายพักอยู่กับแก้วเหรอ" โทโมะเอ่ยถามชายหนุ่มที่ยืนนั่งอยู่ข้างๆ
" ครับ แต่น้องข้างๆ แก้วเขาจัดหาเรื่อวห้องพักให้" ธามไทเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ เพราะเขาเองก็อยากรู้ว่าไอดอลของเขาเป็นอะไรกับพี่สาว
" ดีครับ งั้นเชิญคุณกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวแก้วผมพาไปส่งเอง" โทโมะเอ่ยไล่ชายหนุ่ม ธามไทยิ้มให้ก่อนจะลุกเดินออกไป
" ธามไทไปไหน" แก้วเมื่อเดินกลับมาที่โต๊ะไม่เห็นน้องชายก็เอ่ยถามหา
" อ้าว ธามไทเขาไม่ได้บอกคุณเหรอว่าจะกลับไปนอน เพราะมีงานแต่เช้า" โทโมะเอ่ยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ คำตอบนั้นทำให้แก้วโมโหก่อนจะเดินออกไปทันที โทโมะก็เดินตามหญิงสาวออกมาเหมือนกัน
" ไวจริง กลับไปมีเคลียร์แน่ธามไท" แก้วบ่นก่อนจะเดินออกมาหาแท็กซี่ แต่โทโมะไวพอที่จะขับรถมาตัดหน้าหญิงสาวก่อนจะลากมาขึ้นรถ
++ อัพแล้วนะคร๊า ฝากติดตามด้วยนะ เม้น โหวตกันให้หน่อย ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ