คว้าหัวใจเธอมาครองให้ได้ TK
9.1
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โทโมะตื่นขึ้นมาตอนเช้าพร้อมอุ้มหญิงสาวที่อยู่บนเตียงเข้าห้องน้ำไปด้วย แก้วลืมตาขึ้นมาก่อนจะตกใจ เพราะเธอกะจะหนีชายหนุ่มออกมา แต่เป็นว่าชายหนุ่มนั้นตื่นก่อนหญิงสาว
" นี้นาย ปล่อยฉันนะ" แก้วร้องเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไม่มีทางที่ผมจะปล่อยคุณไป" โทโมะอาบน้ำให้หญิงสาวกับตัวเองก่อนจะอุ้มเธออกมาวางที่เตียงพร้อมแต่งตัวให้ด้วย
" ฉันแต่งตัวเองได้" แก้วบอกพร้อมดึงบราสีดำของตัวเองมาจากชายหนุ่ม ก่อนจะจัดการแต่งตัวเอง
" จะไปไหน" โทโมะเสียงเข้มก่อนจะดึงหญิงสาวที่จะเดินออกจากห้องมาสู่อ้อมกอด
" ปล่อยนะ ฉันจะกลับบ้าน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมดิ้นออกจากอ้อมกอดอันอบอุ่น
" นี้ก็บ้านของเราไง" โทโมะเอ่ยบอกเสียงอ่อน
" นี้ไม่ใช่บ้านของฉัน"แก้วเอ่ยสวนกลับมา
" โมะขอโทษ อยู่กับโมะนะ" ชายหนุ่มเอ่ยแล้วคลอเคลียกับแก้วใสๆ ของหญิงสาว
" ไม่" แก้วเอ่ยบอกเสียงเข้มเหมือนกัน
" แก้วจะต้องอยู่ที่นี้ ห้ามไปไหน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลากหญิงสาวมานั่งที่เตียงก่อนจะเอาโซ่มาล่ามขาหญิงสาวกับขาเตียงเอาไว้
" ปล่อยฉันนะ"
" โมะจะทำให้แก้วอยู่กับโมะตลอดไป" โทโมะบอกเมื่อจัดการล็อคโซ่เรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
" ปล่อยฉันนะโทโมะ เฮ้ย..ตุ้บ" แก้วร้องก่อนที่จะมีเสียงตามมา โทโมะที่เดินออกมาได้ไม่กี่ก้าว เมื่อได้ยินเสียงก็หันกลับมาแล้ววิ่งเข้าไปในห้องทันที
" แก้ว แก้วอย่าเป็นอะไรนะ" โทโมะเห็นแฟนสาวลงไปนอนอยู่กับพื้น ก็รีบไขกุญแจโซ่ที่ล่ามขาออกก่อนจะอุ้มหญฺงสาวลงมาที่รถ เพื่อจะพาแฟนสาวไปยังโรงพยาบาล
" ญาติคุณจริญญาคนไหนค่ะ" พยาบาลสาวเอ่ยประกาศอยู่หน้าหองฉุกเฉิน
" ผมครับ แฟนผมเป็นอะไรครับ" โทโมะเอ่ยถามเสียงดัง
" คุณหมอเชิญพบค่ะ" พยาบาลบอกแล้วเดินนำไป โทโมะจึงเดินตามไปอย่างเร็วเพราะเป็นห่วงหญิงสาว
" คุณหมอครับ แฟนผมเป็นอะไรครับ" โทโมะถามอย่างกังวล
" ใจเย็นๆ ครับ แฟนคุณไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ แค่เพลียจนสลบไป"
" ครับ แล้วคุณหมอต้องการพบผมทำไมครับ"
" แฟนคุณกำลังตั้งครรภ์อยู่ ผมขอให้คุณช่วยหยุดการกระทำกับเธอก่อนนะครับ เพราะมันอาจจะทำให้เด็กในท้องได้รับอันตรายถึงตายได้" คุณหมอเอ่ยบอกกับชายหนุ่ม
" อะไรนะครับ แฟนผมท้อง" โทโมะถามหมอด้วยความตกใจ เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอท้อง
" นี้คุณยังไม่ทราบเหรอครับว่าแฟนคุณนั้นตั้งครรภ์ได้เกือบแปดสัปดาห์แล้ว" คุณหมอเอ่ยถาม
" ครับ"
" เมื่อตอนนี้คุณทรายแล้ว ก็ดูแลเธออย่างดีด้วยนะครับ อย่าให้ทำงานหนัก ระวังอย่าให้ล้มเป็นอันขาด"
" ขอบคุณครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินขึ้นมาหาหญิงสาวที่ห้องพักผู้ป่วย
" แก้ว โมะขอโทษ โมะเกือบจะทำร้ายลูกตัวเองแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมกุมมือแฟนสาวทั้งน้ำตา
" แก้วเป็นอะไรไปตามโมะ" มารดาเอ่ยถามลูกชายเมื่อเข้ามาในห้อง หลังจากที่ทราบเรื่องจากลูกชายก็รีบมาอย่างด่วน
" คือผมต้องการเอาแก้วไว้กลับผม ไม่อยากให้เธอไปอเมริกา ผมเลยเอาเธอมาไว้ที่บ้านแล้วมีอะไรกันครับแม่" โทโมะเอ่ยบอกมารดาพร้อมน้ำตาลูกผู้ชาย
" ตายแล้ว แล้วเด็กในม้องเป็นอะไรไหมตาโมะ" มารดาเอ่ยถามด้วยความตกใจ
" ไม่ครับ แต่แม่รู้ได้ไงครับว่าแก้วท้อง" โทโมะเอ่ยถามมารดาอย่างตกใจ มารดาจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ลูกชายฟัง
" นี้ผมเกือบจะเสียเมียเสียลูกไปใช่ไหมครับแม่ ผมผิดเองที่ไม่ยอมฟังแก้ว ผิดที่ไม่เชื่อใจแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกทั้งน้ำตา
" งั้นลองปรับความเข้าใจกันดู เผื่อว่าแก้วเขาจะให้โอกาสแกอีกครั้ง" มารดาเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป โทโมะจึงเดินมานั่งข้างๆ เตียงของแฟนสาวก่อนจะนั่งเฝ้าและหลับไป
แก้วเองที่ตื่นขึ้นมาได้ยินบทสนทนาระหว่างโทโมะกับแม่ก็นอนฟังทั้งที่ยังหลับตา เธอรู้สึกตัวตอนนี้ชายหนุ่มนั้นก้มลงนอนกับเตียงโดยยังกุมมือของหญิงสาวเอาไว้ แก้วจึงค่อยๆ ลืมตาก็พบว่าชายหนุ่มนั้นหลับไปแล้ว แก้วจึงสำรวจใบหน้าของคนรักที่นอนหลับแต่ยังมีน้ำตาไหลออกมา
" ฉันควรจะให้โอกาสคุณอีกครั้งไหมนะ" แก้วเอ่ยบอกพร้อมจับท้องของตัวเอง
" แก้ว คุณตื่นนานแล้วเหรอ" โทโมะที่ลืมตาขึ้นมาเอ่ยถามหญิงสาว
" อืม" แก้วพยักหน้าให้ชายหนุ่ม
" อาหารมาแล้วค่ะ" พยาบาลสาวเข็นรถที่มีถาดอาหารเข้ามาให้ โทโมะจึงเดินไปเข็นมาตรงหน้าหญิงสาว แก้วจึงค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง
" เดี๋ยวโมะป้อนนะ" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมขึ้นมานั่งบนเตียงตรงข้ามกันหญิงสาว
" ฉันกินเองได้" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ให้โมะป้อนเถอะนะ แล้วเลิกแทนตัวเองว่าฉันได้แล้ว แทนตัวเองว่าแก้วดีกว่า น่ารักกว่านะครับ" โทโมะอ้อนหญิงสาวพร้อมตักข้าวต้มมาเป่าก่อนจะป้อนหญิงสาว แก้วไม่ตอบได้แต่มองหน้าชายหนุ่มที่กำลังป้อนข้าวเธอ
" แก้ว แต่งงานกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว ทำให้เธอถึงกับชะงัก
" คุณว่าอะไรนะ"
" แต่งงานกันนะครับ" โทโมะเอ่ยบอก
" ไม่รู้สิ แก้วไม่รู้ว่าโมะนั้นรักแก้วจริงๆ หรือเปล่า" แก้วเอ่ยบอกอย่างไม่มั่นใจ
" โมะรักแก้วคนเดียว โมะขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมา แล้วต่อจากนี้เราเริ่มต้นกันไหมนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แต่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าแก้วจะให้โอกาสเขาอีกไหม
" ก็ได้ แก้วจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง" แก้วเอ่ยบอกโทโมะจึงลุกขึ้นมากอดหญิงสาวด้วยความรัก
" ผมรักคุณนะแก้ว รักคุณคนเดียว และก็จะรักตลอดไป" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" แก้วก็รักคุณค่ะ" ฉันเอ่ยบอกก่อนจะดันตัวเองออกแล้วเงยหน้าขึ้นไปประกบปากชายหนุ่มเอาไว้
THE END
จบแล้วนะ ขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้ เด๊วจะมาอัพตอนพิเศษให้นะจร้า
เม้น โหวต ให้ไรเตอร์ด้วยนะจ๊ะ แล้วก็ฝากนิยาย ทุกๆ เรื่องของไรเตอร์ด้วยนะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนิยายของไรเตอร์ ขอบคุณทุกเม้น ขอบคุณทุกโหวต
แล้วเจอกันในตอนพิเศษ บ๊ายบาย
" นี้นาย ปล่อยฉันนะ" แก้วร้องเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไม่มีทางที่ผมจะปล่อยคุณไป" โทโมะอาบน้ำให้หญิงสาวกับตัวเองก่อนจะอุ้มเธออกมาวางที่เตียงพร้อมแต่งตัวให้ด้วย
" ฉันแต่งตัวเองได้" แก้วบอกพร้อมดึงบราสีดำของตัวเองมาจากชายหนุ่ม ก่อนจะจัดการแต่งตัวเอง
" จะไปไหน" โทโมะเสียงเข้มก่อนจะดึงหญิงสาวที่จะเดินออกจากห้องมาสู่อ้อมกอด
" ปล่อยนะ ฉันจะกลับบ้าน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมดิ้นออกจากอ้อมกอดอันอบอุ่น
" นี้ก็บ้านของเราไง" โทโมะเอ่ยบอกเสียงอ่อน
" นี้ไม่ใช่บ้านของฉัน"แก้วเอ่ยสวนกลับมา
" โมะขอโทษ อยู่กับโมะนะ" ชายหนุ่มเอ่ยแล้วคลอเคลียกับแก้วใสๆ ของหญิงสาว
" ไม่" แก้วเอ่ยบอกเสียงเข้มเหมือนกัน
" แก้วจะต้องอยู่ที่นี้ ห้ามไปไหน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลากหญิงสาวมานั่งที่เตียงก่อนจะเอาโซ่มาล่ามขาหญิงสาวกับขาเตียงเอาไว้
" ปล่อยฉันนะ"
" โมะจะทำให้แก้วอยู่กับโมะตลอดไป" โทโมะบอกเมื่อจัดการล็อคโซ่เรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
" ปล่อยฉันนะโทโมะ เฮ้ย..ตุ้บ" แก้วร้องก่อนที่จะมีเสียงตามมา โทโมะที่เดินออกมาได้ไม่กี่ก้าว เมื่อได้ยินเสียงก็หันกลับมาแล้ววิ่งเข้าไปในห้องทันที
" แก้ว แก้วอย่าเป็นอะไรนะ" โทโมะเห็นแฟนสาวลงไปนอนอยู่กับพื้น ก็รีบไขกุญแจโซ่ที่ล่ามขาออกก่อนจะอุ้มหญฺงสาวลงมาที่รถ เพื่อจะพาแฟนสาวไปยังโรงพยาบาล
" ญาติคุณจริญญาคนไหนค่ะ" พยาบาลสาวเอ่ยประกาศอยู่หน้าหองฉุกเฉิน
" ผมครับ แฟนผมเป็นอะไรครับ" โทโมะเอ่ยถามเสียงดัง
" คุณหมอเชิญพบค่ะ" พยาบาลบอกแล้วเดินนำไป โทโมะจึงเดินตามไปอย่างเร็วเพราะเป็นห่วงหญิงสาว
" คุณหมอครับ แฟนผมเป็นอะไรครับ" โทโมะถามอย่างกังวล
" ใจเย็นๆ ครับ แฟนคุณไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ แค่เพลียจนสลบไป"
" ครับ แล้วคุณหมอต้องการพบผมทำไมครับ"
" แฟนคุณกำลังตั้งครรภ์อยู่ ผมขอให้คุณช่วยหยุดการกระทำกับเธอก่อนนะครับ เพราะมันอาจจะทำให้เด็กในท้องได้รับอันตรายถึงตายได้" คุณหมอเอ่ยบอกกับชายหนุ่ม
" อะไรนะครับ แฟนผมท้อง" โทโมะถามหมอด้วยความตกใจ เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเธอท้อง
" นี้คุณยังไม่ทราบเหรอครับว่าแฟนคุณนั้นตั้งครรภ์ได้เกือบแปดสัปดาห์แล้ว" คุณหมอเอ่ยถาม
" ครับ"
" เมื่อตอนนี้คุณทรายแล้ว ก็ดูแลเธออย่างดีด้วยนะครับ อย่าให้ทำงานหนัก ระวังอย่าให้ล้มเป็นอันขาด"
" ขอบคุณครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินขึ้นมาหาหญิงสาวที่ห้องพักผู้ป่วย
" แก้ว โมะขอโทษ โมะเกือบจะทำร้ายลูกตัวเองแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมกุมมือแฟนสาวทั้งน้ำตา
" แก้วเป็นอะไรไปตามโมะ" มารดาเอ่ยถามลูกชายเมื่อเข้ามาในห้อง หลังจากที่ทราบเรื่องจากลูกชายก็รีบมาอย่างด่วน
" คือผมต้องการเอาแก้วไว้กลับผม ไม่อยากให้เธอไปอเมริกา ผมเลยเอาเธอมาไว้ที่บ้านแล้วมีอะไรกันครับแม่" โทโมะเอ่ยบอกมารดาพร้อมน้ำตาลูกผู้ชาย
" ตายแล้ว แล้วเด็กในม้องเป็นอะไรไหมตาโมะ" มารดาเอ่ยถามด้วยความตกใจ
" ไม่ครับ แต่แม่รู้ได้ไงครับว่าแก้วท้อง" โทโมะเอ่ยถามมารดาอย่างตกใจ มารดาจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ลูกชายฟัง
" นี้ผมเกือบจะเสียเมียเสียลูกไปใช่ไหมครับแม่ ผมผิดเองที่ไม่ยอมฟังแก้ว ผิดที่ไม่เชื่อใจแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกทั้งน้ำตา
" งั้นลองปรับความเข้าใจกันดู เผื่อว่าแก้วเขาจะให้โอกาสแกอีกครั้ง" มารดาเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป โทโมะจึงเดินมานั่งข้างๆ เตียงของแฟนสาวก่อนจะนั่งเฝ้าและหลับไป
แก้วเองที่ตื่นขึ้นมาได้ยินบทสนทนาระหว่างโทโมะกับแม่ก็นอนฟังทั้งที่ยังหลับตา เธอรู้สึกตัวตอนนี้ชายหนุ่มนั้นก้มลงนอนกับเตียงโดยยังกุมมือของหญิงสาวเอาไว้ แก้วจึงค่อยๆ ลืมตาก็พบว่าชายหนุ่มนั้นหลับไปแล้ว แก้วจึงสำรวจใบหน้าของคนรักที่นอนหลับแต่ยังมีน้ำตาไหลออกมา
" ฉันควรจะให้โอกาสคุณอีกครั้งไหมนะ" แก้วเอ่ยบอกพร้อมจับท้องของตัวเอง
" แก้ว คุณตื่นนานแล้วเหรอ" โทโมะที่ลืมตาขึ้นมาเอ่ยถามหญิงสาว
" อืม" แก้วพยักหน้าให้ชายหนุ่ม
" อาหารมาแล้วค่ะ" พยาบาลสาวเข็นรถที่มีถาดอาหารเข้ามาให้ โทโมะจึงเดินไปเข็นมาตรงหน้าหญิงสาว แก้วจึงค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง
" เดี๋ยวโมะป้อนนะ" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมขึ้นมานั่งบนเตียงตรงข้ามกันหญิงสาว
" ฉันกินเองได้" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ให้โมะป้อนเถอะนะ แล้วเลิกแทนตัวเองว่าฉันได้แล้ว แทนตัวเองว่าแก้วดีกว่า น่ารักกว่านะครับ" โทโมะอ้อนหญิงสาวพร้อมตักข้าวต้มมาเป่าก่อนจะป้อนหญิงสาว แก้วไม่ตอบได้แต่มองหน้าชายหนุ่มที่กำลังป้อนข้าวเธอ
" แก้ว แต่งงานกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว ทำให้เธอถึงกับชะงัก
" คุณว่าอะไรนะ"
" แต่งงานกันนะครับ" โทโมะเอ่ยบอก
" ไม่รู้สิ แก้วไม่รู้ว่าโมะนั้นรักแก้วจริงๆ หรือเปล่า" แก้วเอ่ยบอกอย่างไม่มั่นใจ
" โมะรักแก้วคนเดียว โมะขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมา แล้วต่อจากนี้เราเริ่มต้นกันไหมนะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว แต่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าแก้วจะให้โอกาสเขาอีกไหม
" ก็ได้ แก้วจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง" แก้วเอ่ยบอกโทโมะจึงลุกขึ้นมากอดหญิงสาวด้วยความรัก
" ผมรักคุณนะแก้ว รักคุณคนเดียว และก็จะรักตลอดไป" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
" แก้วก็รักคุณค่ะ" ฉันเอ่ยบอกก่อนจะดันตัวเองออกแล้วเงยหน้าขึ้นไปประกบปากชายหนุ่มเอาไว้
THE END
จบแล้วนะ ขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้ เด๊วจะมาอัพตอนพิเศษให้นะจร้า
เม้น โหวต ให้ไรเตอร์ด้วยนะจ๊ะ แล้วก็ฝากนิยาย ทุกๆ เรื่องของไรเตอร์ด้วยนะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนิยายของไรเตอร์ ขอบคุณทุกเม้น ขอบคุณทุกโหวต
แล้วเจอกันในตอนพิเศษ บ๊ายบาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ