ไม่ใช่ไหม...ที่รักเธอ

"แก้วพี่ว่าพอเหอะนะ เราเมาแล้ว"ชายหนุ่มดึงแก้วออกจากหญิงสาว
 
"เอิ๊ก ไม่ ไม่ฉันไม่ได้เมา แกนั่นแหละที่เมา เอิ๊ก"หญิงสาวที่เริ่มได้ฤทธิ์ของมึนเมาก็เริ่มโวยวายใส่คนข้างๆ
 
"แก้ว พี่บอกว่าพอไง ห๊ะ! กลับคอนโด"ชายหนุ่มเริ่มโมโหจึงตะคอกใส่หญิงสาว
 
"มะ.."
 
"เดี๋ยวนี้!"ชายหนุ่มทำสีหน้าจริงจังขึ้นมาทำให้หญิงสาวเริ่มกลัวจึงทำตาม
 
ชายหนุ่มอุ้นร่างไร้สติออกมาหน้าผับ เดินไปยังรถสปอร์ตคันหรูของตนเอง แล้วกลับคอนโด
 
คอนโด
ชั้น 8 
 
พอกลับมาถึงคอนโดชายหนุ่มก็วางร่างไร้สติลงบนเตียงเบาๆ เพื่อไม่ให้เธอตื่น
 
เข้าห้องน้ำไปหาผ้าชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดตัวหญิงสาว
 
"อยู่นิ่งๆ สิแก้ว พี่เช็ดตัวให้อยู่นะ"ชายหนุ่มเอ่ยบอกร่างไร้สติที่กำลังปัดป่ายไปทั่ว
 
"อย่ามายุ่งกับฉัน!"หญิงสาวตะวาดลั่นพร้อมกับผลักชายหนุ่มออกไป
 
"ก็ได้! พี่จะไม่ยุ่งกับแก้ว ถ้าพี่ไม่อยู่แก้วจะรู้สึก!"ชายหนุ่มพูดแค่นั้นใส่ร้องเท้าแล้วเดินออกจากห้องไป
ปึก!
เสียงปิดประตูเสียงดัง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนอนสะทกสะท้านอะไรเลย
 
"ไปได้ก็ดี! ฮึ่ย!"มือบางปาข้าวของกระจัดกระจายเพราะความเมาจึงล้มตัวนอน
 
รุ่งเช้า
 
"นี่พี่ไปไหนเนี่ย! โอ๊ย!"ร่างบางที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทากับกางเกงขาสั้นอุทานออกมาอย่าง
หงุดหงิด โทร. ไปก็แล้ว แต่เขาก็ยังไม่รับ จึงนั่งรออยู่โวฟา
 
ปึก!
เสียงปิดประตูดังขึ้นทำให้รู้ว่ามีคนมาแล้ว
 
"พี่หายไปไหนมา"ร่างบางปรี่ไปหาชายหนุ่มทันที
 
"พี่ไปนอนบ้านไอ้เขื่อนมา"
 
"ไม่จริง พี่โกหก พี่ไปหาสาวของพี่ใช่มั้ย ใช่มั้ยๆ"ร่างบางทุบตีอกของชายหนุ่ม
 
"แก้วพอสักที พี่ไม่ได้มีคนอื่น พี่ไปนอนบ้านไอ้เขื่อนมาจริงๆ ไม่เชื่อโทร. ไปถามมันเลยก็ได้"
 
"จริงนะ ฮึก พี่ไม่ได้โกหกแก้วใช่มั้ย"ร่างบางซบลงกับอกแกร่งของชายหนุ่ม
 
"จริงสิครับ พี่รักแก้วคนเดียวนะ"ชายหนุ่มกอดตอบหญิงสาวอย่างแนบแน่น
 
"ฮึก แก้วก็รักพี่นะคะ"
 
"พอแล้ว เลิกร้องไห้ได้แล้ว ไม่สวยแล้วน้า"ชายหนุ่มดันไหล่ของหญิงสาวออกพร้อมกับเช็ดน้ำตาบน
ใบหน้าสวยของหญิงสาว
 
"ทำไม? ถ้าแก้วไม่สวยพี่จะทิ้งแก้วหรอ"ร่างบางทำหน้าตาเศร้าขึ้นมาทันที
 
"เปล่าครับ ก็พี่บอกไปแล้วไงว่าพี่รักแค่แก้วคนเดียว"
 
"คะ"ร่างบางยิ้มขึ้นมาทันที ก่อนที่ทั้งสองจะพากันไปทำอาหารในครัว