ไม่ใช่ไหม...ที่รักเธอ

"แก้วพี่ว่าพอเหอะนะ เราเมาแล้ว"ชายหนุ่มดึงแก้วออกจากหญิงสาว

"เอิ๊ก ไม่ ไม่ฉันไม่ได้เมา แกนั่นแหละที่เมา เอิ๊ก"หญิงสาวที่เริ่มได้ฤทธิ์ของมึนเมาก็เริ่มโวยวายใส่คนข้างๆ

"แก้ว พี่บอกว่าพอไง ห๊ะ! กลับคอนโด"ชายหนุ่มเริ่มโมโหจึงตะคอกใส่หญิงสาว

"มะ.."

"เดี๋ยวนี้!"ชายหนุ่มทำสีหน้าจริงจังขึ้นมาทำให้หญิงสาวเริ่มกลัวจึงทำตาม

ชายหนุ่มอุ้นร่างไร้สติออกมาหน้าผับ เดินไปยังรถสปอร์ตคันหรูของตนเอง แล้วกลับคอนโด

คอนโด

ชั้น 8 

พอกลับมาถึงคอนโดชายหนุ่มก็วางร่างไร้สติลงบนเตียงเบาๆ เพื่อไม่ให้เธอตื่น

เข้าห้องน้ำไปหาผ้าชุบน้ำแล้วนำมาเช็ดตัวหญิงสาว

"อยู่นิ่งๆ สิแก้ว พี่เช็ดตัวให้อยู่นะ"ชายหนุ่มเอ่ยบอกร่างไร้สติที่กำลังปัดป่ายไปทั่ว

"อย่ามายุ่งกับฉัน!"หญิงสาวตะวาดลั่นพร้อมกับผลักชายหนุ่มออกไป

"ก็ได้! พี่จะไม่ยุ่งกับแก้ว ถ้าพี่ไม่อยู่แก้วจะรู้สึก!"ชายหนุ่มพูดแค่นั้นใส่ร้องเท้าแล้วเดินออกจากห้องไป

ปึก!

เสียงปิดประตูเสียงดัง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนอนสะทกสะท้านอะไรเลย

"ไปได้ก็ดี! ฮึ่ย!"มือบางปาข้าวของกระจัดกระจายเพราะความเมาจึงล้มตัวนอน

รุ่งเช้า

"นี่พี่ไปไหนเนี่ย! โอ๊ย!"ร่างบางที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทากับกางเกงขาสั้นอุทานออกมาอย่าง

หงุดหงิด โทร. ไปก็แล้ว แต่เขาก็ยังไม่รับ จึงนั่งรออยู่โวฟา

ปึก!

เสียงปิดประตูดังขึ้นทำให้รู้ว่ามีคนมาแล้ว

"พี่หายไปไหนมา"ร่างบางปรี่ไปหาชายหนุ่มทันที

"พี่ไปนอนบ้านไอ้เขื่อนมา"

"ไม่จริง พี่โกหก พี่ไปหาสาวของพี่ใช่มั้ย ใช่มั้ยๆ"ร่างบางทุบตีอกของชายหนุ่ม

"แก้วพอสักที พี่ไม่ได้มีคนอื่น พี่ไปนอนบ้านไอ้เขื่อนมาจริงๆ ไม่เชื่อโทร. ไปถามมันเลยก็ได้"

"จริงนะ ฮึก พี่ไม่ได้โกหกแก้วใช่มั้ย"ร่างบางซบลงกับอกแกร่งของชายหนุ่ม

"จริงสิครับ พี่รักแก้วคนเดียวนะ"ชายหนุ่มกอดตอบหญิงสาวอย่างแนบแน่น

"ฮึก แก้วก็รักพี่นะคะ"

"พอแล้ว เลิกร้องไห้ได้แล้ว ไม่สวยแล้วน้า"ชายหนุ่มดันไหล่ของหญิงสาวออกพร้อมกับเช็ดน้ำตาบน

ใบหน้าสวยของหญิงสาว

"ทำไม? ถ้าแก้วไม่สวยพี่จะทิ้งแก้วหรอ"ร่างบางทำหน้าตาเศร้าขึ้นมาทันที

"เปล่าครับ ก็พี่บอกไปแล้วไงว่าพี่รักแค่แก้วคนเดียว"

"คะ"ร่างบางยิ้มขึ้นมาทันที ก่อนที่ทั้งสองจะพากันไปทำอาหารในครัว