บอกได้มั้ย...บอกว่า(รักกัน) จะได้มั้ย

บอกได้มั้ย....บอกว่า (รักกัน) จะได้มั้ย
 
[รัก P♥F  ปลื้ม K♥F  แอบชอบ T♥K]
 
ตอนที่7’บทลงโทษ’
 
“ไม่มาซะพรุ่งนี้เลยอ่ะ รอจนรากจะงอกอยู่แล้วเนี้ย”
 
“บ่นมากนะยัยเตี้ย”
 
ป็อปปี้ยกมือขยี้หัวฟางที่ทำหน้ายู่บ่นเรื่องที่เขามาช้าปล่อยให้เธอต้องรอนานอย่างหมั่นเขี้ยว
 
“แล้ว เฟย์กับแก้วล่ะ”
 
“โดนเขื่อนกับโทโมะลากออกไปตั้งแต่บ่ายนู่นแล้ว”
 
“อืม แล้วเราอ่ะเอาไงดี”
 
ดึงกระเป๋าใส่หนังสือของร่างบางมาถือเอาไว้เอง
 
“อืมมมม ไปหาอะไรกินก่อนเหอะ ฉันหิวแล้ว”
 
“ก็ได้ ดีเหมือนกันจะได้แวะไปซื้อเสื้อนักศึกษาตัวใหม่ให้เธอด้วย”
 
“ง่ะ เอาจริงดิ”
 
“จริง ไปได้แล้ว”
 
คล้องคอฟางลากไปขึ้นรถ ขับออกไปจากมหาลัยทันที
 
ณ ห้าง(นั้นแหละ)
 
“กินอะไร กินอะไร”
 
ฟางร้องออกมาเป็นทำนองเพลงของร้านสุกี้ชื่อดัง พลางกวาดตามองดูร้านอาหารที่ตั้งอยู่เรียงราย
 
“เลือกเร็วๆดิ ไหนบอกหิว”
 
“ชิ นายนี่ขี้บ่นจริง”
 
“อืม......”
 
มองทางซ้ายสลับกับทางขวา ลังเลว่าจะเลือกกินอะไรดีระหว่างสเต็กกับอาหารญี่ปุ่น
 
“ฉันเลือกไปถูกอ่ะ นายเลือกก็แล้วกัน”
 
ปากบอกให้ป็อปปี้เป็นฝ่ายเลือก แต่ตายังคงมองสลับกลับไปมาระหว่างทั้งสองร้านไม่เลิก
 
“สเต็กแล้วกัน ฉันเบื่อข้าวปั้น”
 
ทำท่าจะเดินไปทางร้านที่ตัดสินใจเลือกแล้ว แต่โดนมือบางรั้งเอาไว้ก่อน
 
“นายเบื่อข้าวปั้นจริงๆเหรอ”  ถามป็อปปี้ตาละห้อย
 
‘เวร แล้วเมื่อกี้จะบอกให้เขาเลือกเพื่อ’
 
“เออๆ ข้าวปั้นก็ข้าวปั้น”
 
“แต่นายเบื่อนิ” ร่างบางยังทำเสียงเศร้าไม่เลิก
 
“==*”
 
“ถ้าเธอยังเรื่องมาก ฉันจะกินเธอแทน ยัยเตี้ย”
 
ก้มลงกระซิบข้างหูหญิงสาว ก่อนจะลากเธอหายเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่น
 
เข้ามาได้ฟางก็กระหน่ำสั่งเมนูจนกระเป๋าคนจ่ายแทบฉีก
 
“ยัยเตี้ย แน่ใจนะว่าสั่งมากินไม่สั่งมาขาย”
 
“อืม ก็คนมันอยากกินทุกอย่างนิ”
 
“ถ้าเหลือ?”
 
เลิกคิ้วถามอีกคนที่ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาจากเมนู
 
“ก็ทิ้ง” ตอบง่ายๆแต่ชายหนุ่มกลับขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น
 
“ยัยนิสัยไม่ดี กินทิ้งกินข้าง เคยสงสารคนที่เขาไม่มีกินบ้างมั้ย”
 
ป็อปปี้ร่ายยาวใส่คนที่ยังไม่มีสามัญสำนึก(ในความคิดตัวเอง)
 
“โอ๊ย นายป็อปปี้ฉันพูดเล่น กินไม่หมดก็ใส่กล่องกลับไปกินต่อที่บ้าน หยุดบ่นเลยนะ”
 
ถึงแม้จะเพิ่งโดนชายหนุ่มบ่นเรื่องสั่งมาเยอะเกินไป แต่ฟางก็ยังคงเรียกพนักงานมาสั่งเพิ่มอีกอยู่ดี
 
“ถ้ากินไม่หมด ฉันจูบเธอตตามจำนวนชิ้นที่เหลือแน่ ยัยเตี้ย” ป็อปปี้ชี้หน้าขู่คนตรงหน้า
 
“อ๊ะ...นายเอาเปรียบฉันนี่”
 
“ไม่สน ฉันเป็นคนจ่ายตังค์”
 
“ชิ ฉันจ่ายเองก็ได้ย่ะ”
 
“มีตังค์”
 
“มีเซ่ะ”
 
จะหยิบกระเป๋าขึ้นมาโชร์ชายหนุ่มว่าเธอเองก็มีเงิน ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตอนลงจากรถป็อปปี้บังคับให้เธอ
 
เอากระป๋าทิ้งไว้ในรถเขา
 
“หึๆ เสด็จฉันล่ะ ยัยกระต่าย”
 
ป็อปปี้ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้คนที่ตกหลุมพลางที่เขาแอบขุดล่อไว้ เพราะยังไงๆ งานนี้ก็ต้องมีเหลือแน่ๆ
 
เพราะคุณเธอเล่นสั่งมาซะแทบหมดร้าน เรื่องเงินนะเขาไม่เดืออร้อนอยู่แล้ว งานนี้มีแต่กำไรล่ะครับ
 
“หึๆๆ ^___^”
 
“T^T”<<<< คิดได้เมื่อสายไป จะสั่งยกเลิกก็ไม่ทันแล้ว เพราะอาหารเริ่มทยอยมาเสริฟ์ที่โต๊ะแล้ว
 
งานนี้คงต้อจำยอมรับชะตากรรมอย่างเดียว
 
“อ้า ฉันป้อน”
 
ป็อปปี้คีบซูซิ มาจ่อที่ปากบาง
 
“อร่อย^^”
 
แค่ได้ชิมคำแรก ฟางก็ดูเหมือนจะลืมเลือนเรื่องที่โดนขู่ไปเมื่อกี้ไปหมด คีบจานนั้นจานนี้เข้าปากอย่างอารมณ์ดี แต่
 
งานนี้ต่อให้เธอจะกินอร่อยแค่ไหน แต่การจะให้กินหมดทีเดียว20เมนูร่วมๆแล้วเกือบร้อยชิ้นก็คงไม่ไหว หรือต่อให้
 
กินเก่งระดับยัยเฟย์ก็ต้องมีถอยล่ะงานนี้
 
“อือ...ไม่ไหวแล้ว จะอ้วก” เอ่ยออกมาอย่างยอมแพ้ รับชะตากรรมแต่โดยดี
 
“หึๆอ่วมแน่ เตรียมตัวไว้ได้เลย ยัยเตี้ย”
 
“งืด ป็อปจะใจร้ายกับฟางจริงๆเหรอค่ะ”
 
ออดอ้อนร่างสูงให้ยกเลิกการลงโทษที่แสนเอาเปรียบนั้นซะ
 
“ไม่ต้องมาบ่น ไม่รู้จักคิดแต่แรก อย่าหวังๆ”
 
ถึงแม้จะชอบใจกับคำพูดหวานหูที่ร่างบาง ออดอ้อน แต่การได้จูบเธอยอมคุ้มกว่าเป็นไหนๆ
 
“ไปเหอะ”
 
ป็อปปี้รับถุงใส่อาหารมาจากมือพนักงาน ก่อนจะดึงมือคนที่นั่งตรงข้ามให้ลุกขึ้นยืน
 
“ง่า...จะไปไหนอีกอ่ะ ฉันเดินไม่ไหวแล้วน้า”
 
“ไปซื้อเสื้อใหม่ให้เธอไง ฉันไม่ลืมหรอกนะ”
 
“ง่ะ แต่ฉันเพิ่งซื้อมาใหม่เองนะ เสียดายของสิ้นเปลืองด้วย”
 
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันเอาไปบริจาคเอง”
 
“ง่ะ...”
 
จำต้องเดินตามแรงลากของป็อปปี้มาที่ร้านขายเสื้อนักศึกษาอย่างจำใจ
 
เลือกเสื้อนักศึกษาไซด์ s ตัวไม่เล็กนักให้ฟางอย่างถือสิทธิ์ ทำเอาคนขายอมยิ้มไปกับความน่ารักของทั้งคู่ ที่ฝ่าย
 
ชายออกอาการหวงสุดๆ ไม่ยอมท่าเดียวเมื่อเห็นฝ่ายหญิงเลือกกระโปรงนักศึกษาตัวสั้น
 
“ไม่ต้องเลย พี่ครับนี่ค่าของ”
 
ยื่นแบงค์ 500ให้ก่อนจะลากฟางออกจากร้านไปอีกครั้ง....
 
^_____________________________________________________^
วู้ๆๆ เดินทางกันมาครึ่งเรื่องแล้ว เป้นยังไงกันบ้างคร้า ขอกำลังใจหน่อยแล้ว ฮิ้ววววว  ว   O^O
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^                                                                                    To_oNg