บอกได้มั้ย...บอกว่า(รักกัน) จะได้มั้ย
8.7
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
7) "กุญแจห้อง"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบอกได้มั้ย....บอกว่า (รักกัน) จะได้มั้ย
ตอนที่6 ’กุญแจห้อง’
“ป็อป พอได้แล้ว” สะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
“ไม่เอา มาให้กอดอีกทีดิ”
“ไอ้บ้า นี่มันที่มหาลัยนะ”
ขึ้นเสียงใส่ป็อปปี้ที่เอาแต่ดึงเธอเข้าไปกอด ดีว่าอยู่ในรถเขาไม่งั้นคงได้เอาไปลือกันทั้งหมาลัย
แน่ว่าเธอแย่งแฟนชาวบ้านเขา
“อะไร” ถามป็อปปี้ที่แบมือมาตรงหน้าเธอ
“กุญแจห้อง”
“ก็จินนี่มาเอาไปแล้วไง”
“ไม่ใช่ ห้องเธอ”
“ห้องฉัน นายจะเอาไปทำไม”
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าจะย้ายไปอยู่กับเธอ เอามาเร็วๆ”
‘อ๊ากกกมันเอาจริงค่ะ แงงแค่เมื่อคืนเธอก็โดนทั้งกอดทั้งหอมไปทั้งคืนแล้วน้า’
“อย่าเบี้ยว ไม่งั้นก็ไม่ต้องไปเรียน”
“ฮึ่ย!เอาไปเลย ไปปั๊มเอาเองด้วยฉันมีแค่ดอกเดียว”
“ไม่ต้องหรอกเพราะต่อจากนี้ เธอต้องไปกลับพร้อมฉันอยู่ดี”
“ป็อปปี้ นี่มันมากไปรึเปล่า” ถามอีกฝ่ายเสียงเบา
“หืม ไม่นะ คนรักกันเขาก็ทำกับแบบนี้แหละ”
“แต่ฉันกับนายเราไม่ได้เป็นแฟนกัน จินนี่ตั้งหากที่เป็นแฟนนาย”
คำพูดของฟางทำให้ป็อปปี้เกิดอาการหน้าตึงไม่พอใจ อ้าปากจะพูดบางอย่างออกมา
“ฉันรู้นายจะพูดว่าอะไร แต่ยังไงนายก็หนีความจริงเรื่องนี้ไปไม่พ้น”
“โธ่โว้ย!!!” ป็อปปี้ได้แต่ทุบพวงมาลัยรถเป็นการระบายอารมณ์
ฟางเอื้อมมือไปแตะแขนชายหนุ่มเบาๆก่อนจะพูดขึ้น
“ฉันก็สัญาญแล้วไงว่าจะไม่ทิ้งนายไปไหน”
ดึงร่างบางให้ข้ามเบาะมานั่งที่ตักตัวเอง พลางกอดเอาไว้แน่น ฟางยกมือขึ้นกอดตอบ
อ้อมกอดของเขาเช่นกัน
“ถ้าฉันติดต่อแม่ได้ เรื่องนี้ก็คงมีทางออก พ่อก็จะบังคับอะไรฉันไม่ได้อีก”
ป็อปปี้ทำหน้าตาบึ้งตึงราวกับเด็กๆ ฟางลูบหัวคิ้วที่ขมวดเป็นปม
“ไม่เอาน่า อย่าคิดมากซิ ท่านก็แค่หวังดีกับนาย อย่าคิดมากนะค่ะ” ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม
“อือ....”
ป็อปปี้อดใจที่จะกดจูบลงที่เรียวบากอิ่มไม่ไหว ฟางเองก็เปืดใจยอมรับสัมผัสหอมหวาน
ที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างเต็มใจ ป็อปปี้กดจูบที่ปากบางซ้ำๆ มือหนาลูบไล้ที่แขนเล็กจับมือเธอมาคล้องคอตัวเองไว้
อีกมือก็เลื่อนไปปรับเบาะให้เอนราบไปกับตัวรถ ป็อปปี้เอนกายลงนอนราบไปกับเบาะโดยที่ยังมีฟางอยู่บนตัวเขา
อีกที จนกลายเป็นว่าหญิงสาวกำลังคล่อมเขาอยู่
“อ๊ะ...อือ..”
ฟางจับมือของป็อปปี้ที่ล้วงเข้ามาด้านในเสื้อนักศึกษาของเธอไว้แน่น
“ขอไม่ได้เหรอ”
ถามอ้อนๆ ฟางส่ายหน้าปฎิเสธลูกเดียว ป็อปปี้ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างยอมแพ้
ปล่อยมือออกจากร่างบาง ชูมือในท่ายอมแพ้ทั้งสองข้าง
“รักแล้วรอหน่อยนะ เคยได้ยินมั้ย”
“เคยแต่เธอมัน....”
“หยุดพูดเลยนะ คิดอะไรลามกได้ตลอดซิคนเรา”
ขยับกลับไปนั่งที่เบาะข้างคนขับตามเดิม พลางจัดชุดนักศึกษาให้เข้าที่ ป็อปปี้มองก่อนจะเอี้ยว
ตัวกลับไปหยิบเสื้อหนาวของตัวเองส่งให้ร่างบางใส่
“ใส่ซะ”
“ไม่เอาร้อนจะตาย”
“ใส่ เสื้อเธอมันบางไป แล้วฉันว่ามันรัดไปนะ”ฟางก้มมองเสื้อนักศึกษาที่ตัวเองใส่อยู่ งงๆ
“หืม ไม่นะฉันว่ามันก็พอดีตัวออก”
“ใส่ซะ เดี๋ยวตอนเย็นฉันพาไปซื้อใหม่”
“ทำม่ะ ทีจินนี่ใส่รัดกว่านี้ไม่เห็นนายจะเคยว่า”
“==++”
“ไม่พูดแล้วก็ได้”
ยอมรับเสื้อที่ป็อปปี้ยืนให้มาใส่แต่โดยดี ทั้งๆที่ความยาวของตัวเสื้อยาวเลยลงมาปิดหน้าขาเธอด้วยก็ตาม (เอ่อ
เสื้อมันตัวใหญ่ หรือฟางตัวเล็กไปนะ//ฉันก็ต้องตัวเล็กดิ)
“ฉันไปเรียนล่ะ”
‘ฟอด’
ยังไม่ลืมฉวยโอกาสขโมนหอมแก้วฟาง ก่อนทีเจ้าตัวจะก้าวลงรถไปอีกรอบ
“เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวโทรหา”
“เจ้าค่ะ” ย่อตัวให้ชายหนุ่มเป็นการประชดประชัน
“เดี๋ยวเหอะ”
“เรียนได้แล้ว อีตารุ่นพี่เกเร”
“เหอะ”
สะบัดหน้างอนๆให้ฟาง ก่อนจะออกรถขับไปจอดที่หน้าคณของตัวเองที่อยู่ไม่หห่างกันนัก
เธอกับป็อปปี้เรียนกันคนล่ะคณะ แถมเขายังเป็นรุ่นพี่เออีกตั้งหาก ที่โคจรมาเจอกันได้ก็เพราะไอ้กิจกรรมรับน้อง
รวมของมหลัยนั้นแหละ ที่จริงแล้วต้องบอกว่าพวกเธอทั้ง6คนไม่มีใครเรียนคณะเดียวกกันเลยตั้งหาก
“ฟาง แก้วเห็นรถไอ้หมีมันขับมาจอดตั้งนานแล้วนิ ทำไมเพิ่งลงมาล่ะ”
“แน้ๆแอบทำอะไรกันอยู่อ่า”
แค่เดินเข้ามา แก้วกับเฟย์ก็เอ่ยแซวเธฮทันที
“บ้า >///< “
“เปล่าซะหน่อย”
“อู๊ย แก้วๆ มีเขินด้วยอ่ะ”
ยิ่งฟางออกอาการเขินอายมากเท่าไหร่ เฟย์กับแกก้วก็ยิ่งหัวเราะชอบใจมากขึ้นเท่านั้น
“พอๆก่อนแก้วเดี๋ยวฟางก็ได้เขินจนเส้นเลือดแตกก่อนพอดี”
“อิอิ ก็มันสนุกนิ”
“อืม แก้วอ่ะ งอลแล้วทั้งคู่เลยด้วย”
“โอ๋ๆ อย่างอนไปเลยน้า เฟย์มีข่าววดีจะบอกด้วย”
“หืม ข่าวอะไรเหรอ ”
“มหาลัยเราจะปิด2 อาทิตย์ล่ะ”
“เอ๋ ฟางไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“ก็ฟางมัวแต่โดนไอ้หมีมันกักตัวไว้ไง เลยไม่รู้ฮ่าๆ”
“แก้วอ่ะ”
“ฮ่าๆ^+++^”
“ว่าแต่ แก้วไม่ไปเรียนเหรอ นี่จะ10โมงแล้วนะ”
“ห๊ะ ..อ๊ากกกกกกกกกกก”
“ตลอดอ่ะ จริญญา”
สองสาวได้แต่ส่ายหัวปลงๆกับเพื่อนสาวจอมโก๊ะ
^_____________________________________________________^
อัพแล้วน้าาาาาาาาา
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^ To_oNg
ตอนที่6 ’กุญแจห้อง’
“ป็อป พอได้แล้ว” สะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
“ไม่เอา มาให้กอดอีกทีดิ”
“ไอ้บ้า นี่มันที่มหาลัยนะ”
ขึ้นเสียงใส่ป็อปปี้ที่เอาแต่ดึงเธอเข้าไปกอด ดีว่าอยู่ในรถเขาไม่งั้นคงได้เอาไปลือกันทั้งหมาลัย
แน่ว่าเธอแย่งแฟนชาวบ้านเขา
“อะไร” ถามป็อปปี้ที่แบมือมาตรงหน้าเธอ
“กุญแจห้อง”
“ก็จินนี่มาเอาไปแล้วไง”
“ไม่ใช่ ห้องเธอ”
“ห้องฉัน นายจะเอาไปทำไม”
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าจะย้ายไปอยู่กับเธอ เอามาเร็วๆ”
‘อ๊ากกกมันเอาจริงค่ะ แงงแค่เมื่อคืนเธอก็โดนทั้งกอดทั้งหอมไปทั้งคืนแล้วน้า’
“อย่าเบี้ยว ไม่งั้นก็ไม่ต้องไปเรียน”
“ฮึ่ย!เอาไปเลย ไปปั๊มเอาเองด้วยฉันมีแค่ดอกเดียว”
“ไม่ต้องหรอกเพราะต่อจากนี้ เธอต้องไปกลับพร้อมฉันอยู่ดี”
“ป็อปปี้ นี่มันมากไปรึเปล่า” ถามอีกฝ่ายเสียงเบา
“หืม ไม่นะ คนรักกันเขาก็ทำกับแบบนี้แหละ”
“แต่ฉันกับนายเราไม่ได้เป็นแฟนกัน จินนี่ตั้งหากที่เป็นแฟนนาย”
คำพูดของฟางทำให้ป็อปปี้เกิดอาการหน้าตึงไม่พอใจ อ้าปากจะพูดบางอย่างออกมา
“ฉันรู้นายจะพูดว่าอะไร แต่ยังไงนายก็หนีความจริงเรื่องนี้ไปไม่พ้น”
“โธ่โว้ย!!!” ป็อปปี้ได้แต่ทุบพวงมาลัยรถเป็นการระบายอารมณ์
ฟางเอื้อมมือไปแตะแขนชายหนุ่มเบาๆก่อนจะพูดขึ้น
“ฉันก็สัญาญแล้วไงว่าจะไม่ทิ้งนายไปไหน”
ดึงร่างบางให้ข้ามเบาะมานั่งที่ตักตัวเอง พลางกอดเอาไว้แน่น ฟางยกมือขึ้นกอดตอบ
อ้อมกอดของเขาเช่นกัน
“ถ้าฉันติดต่อแม่ได้ เรื่องนี้ก็คงมีทางออก พ่อก็จะบังคับอะไรฉันไม่ได้อีก”
ป็อปปี้ทำหน้าตาบึ้งตึงราวกับเด็กๆ ฟางลูบหัวคิ้วที่ขมวดเป็นปม
“ไม่เอาน่า อย่าคิดมากซิ ท่านก็แค่หวังดีกับนาย อย่าคิดมากนะค่ะ” ยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม
“อือ....”
ป็อปปี้อดใจที่จะกดจูบลงที่เรียวบากอิ่มไม่ไหว ฟางเองก็เปืดใจยอมรับสัมผัสหอมหวาน
ที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างเต็มใจ ป็อปปี้กดจูบที่ปากบางซ้ำๆ มือหนาลูบไล้ที่แขนเล็กจับมือเธอมาคล้องคอตัวเองไว้
อีกมือก็เลื่อนไปปรับเบาะให้เอนราบไปกับตัวรถ ป็อปปี้เอนกายลงนอนราบไปกับเบาะโดยที่ยังมีฟางอยู่บนตัวเขา
อีกที จนกลายเป็นว่าหญิงสาวกำลังคล่อมเขาอยู่
“อ๊ะ...อือ..”
ฟางจับมือของป็อปปี้ที่ล้วงเข้ามาด้านในเสื้อนักศึกษาของเธอไว้แน่น
“ขอไม่ได้เหรอ”
ถามอ้อนๆ ฟางส่ายหน้าปฎิเสธลูกเดียว ป็อปปี้ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างยอมแพ้
ปล่อยมือออกจากร่างบาง ชูมือในท่ายอมแพ้ทั้งสองข้าง
“รักแล้วรอหน่อยนะ เคยได้ยินมั้ย”
“เคยแต่เธอมัน....”
“หยุดพูดเลยนะ คิดอะไรลามกได้ตลอดซิคนเรา”
ขยับกลับไปนั่งที่เบาะข้างคนขับตามเดิม พลางจัดชุดนักศึกษาให้เข้าที่ ป็อปปี้มองก่อนจะเอี้ยว
ตัวกลับไปหยิบเสื้อหนาวของตัวเองส่งให้ร่างบางใส่
“ใส่ซะ”
“ไม่เอาร้อนจะตาย”
“ใส่ เสื้อเธอมันบางไป แล้วฉันว่ามันรัดไปนะ”ฟางก้มมองเสื้อนักศึกษาที่ตัวเองใส่อยู่ งงๆ
“หืม ไม่นะฉันว่ามันก็พอดีตัวออก”
“ใส่ซะ เดี๋ยวตอนเย็นฉันพาไปซื้อใหม่”
“ทำม่ะ ทีจินนี่ใส่รัดกว่านี้ไม่เห็นนายจะเคยว่า”
“==++”
“ไม่พูดแล้วก็ได้”
ยอมรับเสื้อที่ป็อปปี้ยืนให้มาใส่แต่โดยดี ทั้งๆที่ความยาวของตัวเสื้อยาวเลยลงมาปิดหน้าขาเธอด้วยก็ตาม (เอ่อ
เสื้อมันตัวใหญ่ หรือฟางตัวเล็กไปนะ//ฉันก็ต้องตัวเล็กดิ)
“ฉันไปเรียนล่ะ”
‘ฟอด’
ยังไม่ลืมฉวยโอกาสขโมนหอมแก้วฟาง ก่อนทีเจ้าตัวจะก้าวลงรถไปอีกรอบ
“เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวโทรหา”
“เจ้าค่ะ” ย่อตัวให้ชายหนุ่มเป็นการประชดประชัน
“เดี๋ยวเหอะ”
“เรียนได้แล้ว อีตารุ่นพี่เกเร”
“เหอะ”
สะบัดหน้างอนๆให้ฟาง ก่อนจะออกรถขับไปจอดที่หน้าคณของตัวเองที่อยู่ไม่หห่างกันนัก
เธอกับป็อปปี้เรียนกันคนล่ะคณะ แถมเขายังเป็นรุ่นพี่เออีกตั้งหาก ที่โคจรมาเจอกันได้ก็เพราะไอ้กิจกรรมรับน้อง
รวมของมหลัยนั้นแหละ ที่จริงแล้วต้องบอกว่าพวกเธอทั้ง6คนไม่มีใครเรียนคณะเดียวกกันเลยตั้งหาก
“ฟาง แก้วเห็นรถไอ้หมีมันขับมาจอดตั้งนานแล้วนิ ทำไมเพิ่งลงมาล่ะ”
“แน้ๆแอบทำอะไรกันอยู่อ่า”
แค่เดินเข้ามา แก้วกับเฟย์ก็เอ่ยแซวเธฮทันที
“บ้า >///< “
“เปล่าซะหน่อย”
“อู๊ย แก้วๆ มีเขินด้วยอ่ะ”
ยิ่งฟางออกอาการเขินอายมากเท่าไหร่ เฟย์กับแกก้วก็ยิ่งหัวเราะชอบใจมากขึ้นเท่านั้น
“พอๆก่อนแก้วเดี๋ยวฟางก็ได้เขินจนเส้นเลือดแตกก่อนพอดี”
“อิอิ ก็มันสนุกนิ”
“อืม แก้วอ่ะ งอลแล้วทั้งคู่เลยด้วย”
“โอ๋ๆ อย่างอนไปเลยน้า เฟย์มีข่าววดีจะบอกด้วย”
“หืม ข่าวอะไรเหรอ ”
“มหาลัยเราจะปิด2 อาทิตย์ล่ะ”
“เอ๋ ฟางไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“ก็ฟางมัวแต่โดนไอ้หมีมันกักตัวไว้ไง เลยไม่รู้ฮ่าๆ”
“แก้วอ่ะ”
“ฮ่าๆ^+++^”
“ว่าแต่ แก้วไม่ไปเรียนเหรอ นี่จะ10โมงแล้วนะ”
“ห๊ะ ..อ๊ากกกกกกกกกกก”
“ตลอดอ่ะ จริญญา”
สองสาวได้แต่ส่ายหัวปลงๆกับเพื่อนสาวจอมโก๊ะ
^_____________________________________________________^
อัพแล้วน้าาาาาาาาา
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^ To_oNg
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
