ความจริงที่ปรากฎ (TK)

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ป๊อป : นั่นไงแก้วมาแล้ว
เขื่อน : ไปเลยโมะ
โทโมะ : ฉันไม่กล้าหว่ะ
เคนตะ : กล้าหน่อยดิเพื่อน
จองเบ : ใช่ๆ เดี๋ยวมีคนไปขอก่อนแกไม่รู้ด้วยนะเว้ย
โทโมะ : เออๆก็ได้วะ (แล้วโทโมะก็ทำใจเดินไปหาแก้ว)
แก้ว : อ้าวโทโมะ
โทโมะ : คือ...โมะมีเรื่องจะบอก...ว่า... >///<
แก้ว : หืม
โทโมะ : โมะรั...
พิม : อ้าวโมะหวัดดีจ๊ะ
แก้ว : เอ่อ...แก้วไปก่อนนะ
พิม : โทโมะ((*$#$#$#_)()_*&^#$#%^*(
โทโมะ : เอ่อแก้ว...
ห้องเรียน
หวาย : แก้วรู้ป่าวว่าพิมเขารักโมะ
แก้ว : อืม
หวาย : หวังว่าแกไม่ได้ชอบโมะนะ
แก้ว : อืม
หวาย : ดีแล้ว
หลังเลิกเรียน
เขื่อน : เฮ้ยโมะไม่เป็นไรนะ
โทโมะ : เออ
ป๊อปปี้ : นั่นพิมกับหวายนิ
จองเบ : ซ่อนก่อนพวกเรา
 
พิม : ไงแกแผนสำเร็จไหม
หวาย : ระดับนี้ละแก
พิม : ดีเลย นังแก้วจะได้รู้ว่าโทโมะน่ะ ของฉัน
หวาย : สมน้ำหน้าเนอะแก
 
เคนตะ : เฮ้ยไปบอกแก้วดิโทโมะว่ามันคือแผนของยัยมารสองตัวนี้
โทโมะ : บอกไปก็ไม่เชื่อมันไม่มีหลักฐาน
จองเบ : ตะกี้ฉันอัดเสียงอยู่อะโมะ (จองเบยื่นโทรศัพท์ให้โมะ)
ป๊อป : เฮ้ยฉลาดหว่ะไอเบ
เขื่อน : เฮ้ยๆ เพื่อนกรูเพื่อนกรู
โทโมะ : ขอบใจนะเบ (แล้วโทโมะก็วิ่งไป)
โปรดติดตามตอนต่อไปคะ