รักฉันได้มั้ย (?) Love me,please!

"โทโมะ!!!""ฟาง โทโมะขออยู่กับแก้วสักพักได้มั้้ยครับ ?""ได้ๆ"สาวร่างบางตอบแล้วเดินจากไปก่อนไปเธอเอามือตบบ่าเพื่อนสาวเป็นเชิงให้กำลังใจเล็กน้อย"นายกลับมาทำไม ?"สาวร่างสูงถามด้วยเสียงเย็นชา“ฟางเรียกฉันมา”ชายหนุ่มตอบ“ถ้าฟางไม่เรียกมา นายก็คงไม่มาหาฉันสินะ”สาวร่างสูงถาม“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะแก้ว ฉันตั้งใจจะมาหาเธออยู่แล้ว ฉันจะมาบอกเธอเรื่องนี้”โทโมะพูดพร้อมยื่นการ์ดสีชมพูให้สาวร่างสูงรับมา แต่พอเปิดดูแล้วเธอต้องตกใจเพราะการ์ดนั้นคือ“การ์ดแต่งงาน”สาวร่างสูงพูดออกมาพร้อมความตกใจ“ใช่ ฉันกำลังจะแต่งงาน”โทโมะพูด“นายจะแต่งนายก็แต่งไปสิ จะมาบอกกันทำไม แค่เหตุการณ์วันนั้นนายยังทำร้ายจิตใจฉันไม่พออีกหรอ ? ทำไมนายใจร้ายแบบนี้ล่ะโทโมะ ทำไมนายเป็นคนแบบนี้อ่ะ ฉันคิดว่าฉันรักคนไม่ผิดแต่ฉันคิดผิดจริงๆ ฉันรอคอยให้นายกลับมาหาฉัน ใช่นายกลับมาแต่นายกลับมาด้วยความเจ็บปวดที่มันเพิ่มมากขึ้น นายจะทำอะไรมันก็เรื่องของนาย นายไม่จำเป็นต้องมาบอกฉัน!!!”สาวร่างสูงพูดออกมาพร้อมทั้งน้ำตาแห่งความเจ็บปวก เสียงที่เธอพูดเต็มไปด้วยความโกรธและเจ็บใจ “ทำไมอ่ะ ช่องว่างระหว่างตอนที่นายเลิกกับหวาย ทำไมนายไม่มองฉันบ้างเลย ฉันอยู่ข้างนายตลอดแต่นายกลับไม่เคยมองฉันเลย ตอนนายไม่เหลือใครฉันอยู่กับนายตลอดแต่นาย...แต่นายไม่อยู่ข้างฉันเวลาที่ฉันไม่เหลือใคร คนที่ฉันต้องการเวลาฉันไม่เหลือใคร เวลาที่ฉันรู้สึกแย่ คือนาย...นายคนเดียวเท่านั้น โทโมะ ฮือๆๆๆๆ”สาวร่างสูงระบายความรู้กที่ผ่านมาตลอด 2 ปี ให้ชายหนุ่มคนที่เธอรักฟัง ชายหนุ่มก็ได้แต่รับฟังพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาเช่นเดียวกัน“ฉันขอโทษนะแก้วว ฉันทำแบบนั้นไม่ได้จริง งานแต่งของฉันฉันอยากให้เธอไปนะแก้ว ฉันจะรอเธอ”พอชายหนุ่มพูดเสร็จก็เดินจากไปปล่อยให้สาวร่างสูงนั่งร้องไห้คนเดียวอีกครั้ง“ฟางงง ฉันทำไงดี ทำไมเค้าทำกับฉันแบบนี้ล่ะ ทำไม ฉันไม่เข้าใจ”สาวร่างสูงร้องไห้พร้อมกับซบลงบนหน้าอกของเพื่อนเธอ“แก้ว ฟางไม่รู้จะปลอบแก้วยังไง แต่ฟางอยากให้แก้วรู้ว่า ในวันที่แก้วไม่เหลือใคร แก้วยังเหลือพ่อ แม่ พี่กิ่ง ฟาง ป็อป เฟย์ และเขื่อนอยู่นะ พวกเราสัญญาว่าพวกเราจะไม่ทิ้งแก้วเหมือนโทโมะแน่นอน”สาวร่างบางพูดพร้อมจับมือเพื่อนสาวของตนเป็นเชิงให้กำลังใจ“งานแต่งของโทโมะ แก้วจะไปมั้ย ?”สาวร่างบางถาม“ไปสิ แก้วอยากเห็นหน้าเค้าเป็นครั้งสุดท้ายน่ะ”สาวร่างสูงพูดพร้อมปาดน้ำตาวันที่ 5 กันยายน 25xx“แก้ว ไม่เป็นไรใช่มั้ย ?”สาวร่างบางถาม“แก้วไม่เป็นไรหรอกฟาง”สาวร่างสูงตอบ“งั้นเราเข้างานกันเถอะ”จากนั้นทั้งหมดก็เดินเข้างานแต่งซึ่งจัดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง หน้างานมีรูปเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว เจ้าสาวเป็นคนที่สาวร่างสูงจำได้ดีว่าเขาคือใคร เมื่อทั้งหมดเข้ามาในห้องจัดงานแล้วพิธีการต่างๆก็เริ่มขึ้นผ่านไปสักพัก“ขอเชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีเลยครับ”พีธีกรพูดจากนั้นเจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็เดินขึ้นมาบนเวที“เดี๋ยวก่อนค่ะ คือฉันไม่ใช่เจ้าสาวหรอกนะค่ะ”สาวหน้าหวานพูดขึ้นมา“ต่อจากนี้ขอเสียงปรบมือต้อนรับเจ้าสาวตัวจริงของเราหน่อยค่ะ”สาวหน้าหวานก็พูดต่อ ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้นชายหนุ่มก็เดินมาที่โต๊ะที่เจ้าสาวตัวจริงนั่งอยู่นั้นก็คือ“แก้วว แต่งงานกับโทโมะนะ”คำคำนี้ทำให้คนที่ฟังอยู่รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่รู้แต่ก็ทำหน้าเก๊กไว้“ไม่...”สาวร่างสูงพูดคำนี้ออกไป ทำให้ชายหนุ่มที่สีหน้ามีความสุขต้องหลับหลายมาเป็นสีหน้าที่ผิดหวังจึงทำให้สาวร่างสูงยิ้มออกมา“ไม่ปฏิเสธต่างหากล่ะ”สาวร่างสูงพูดออกมาอย่างเขินอายจากนั้นทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปบนเวที ที่ตอนนี้ได้เปลี่ยนชื่อเจ้าสาวจาก ‘พิมประภา’เป็น’จริญญา’เรียบร้อยแล้วหลังเสร็จจากพิธีการ“แก้ว โทโมะมีเรื่องจะบอก”ชายหนุ่มพูด“มีไรอ่ะ ?”“คือวันนั้นที่โทโมะทิ้งแก้วไป เพราะโทโมะคิดว่าถ้าโทโมะอยู่ไป คงทำตามที่แก้วขอไม่ได้หรอก แต่แก้วรู้มั้ย ? หลังจากนั้นโทโมะไม่มีความสุขเลย โทโมะคิดถึงแก้วตลอดเวลา โทโมะบอกเลิกพิมไป โทโมะยังอยากให้แก้วอยู่ข้างโทโมะตลอด จนกระทั่งโทโมะตัดสินใจขอให้พิมช่วยพิมก็ตกลง โทดมะเลยไปหาแก้วพร้อมกับยื่นการ์ดให้ โทโมะคิดว่าแก้วจะเลิกรักโทโมะแล้วซะอีก แต่คำพูดวันนั้นทำให้โทโมะได้รุ้ว่าแก้วยังรักโทโมะอยู่ โทโมะขอโทษนะแก้ว โทโมะคิดว่าแก้วจะไม่มาแล้วซะอีก แต่โทโมะดีใจนะที่แก้วมา แล้วแต่งงานกับโทโมะน่ะ”“โทโมะรู้อะไรมั้ย ? แก้วคิดถึงโทโมะตลอดเวลาเลย ตลอด 2 ปีที่ผ่านมา แก้วคิดถึงแต่โทโมะ แก้วไม่เคยมองใครเลย แก้วรอให้โทโมะกลับมาหาแก้ว แล้วโทโมะก็กลับมา แก้วดีใจมากเลยนะ”สาวร่างสูงพูดพร้อมกับหอมแก้มชายหนุ่มที่เป็นที่รัก 1 ที“โทโมะรักแก้วนะ รักมาเลยด้วย”ชายหนุ่มพูด“แก้วก็รักโทโมะนะ ต่อจากนี้จะมีแค่เราเนอะ”สาวร่างสูงพูด“ใช่ต่อจากนี้ จะมีแค่เราและทายาทตัวน้อยๆ”ชายหนุ่มพูดด้วยท่าทีทะเล้น“บ้าหรอ พูดอะไรไม่รู้”สาวร่างสูงพูดอย่างเขินอายTOMO TALK :อ่านกันแค่นี้แหละต่อจากนี้ก็เป็นเรื่องระหว่างผมกับแก้วเค้า ไม่อยากให้ใครรู้ โอเค!END TOMO TALK WRITER TALK :ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ สนุกมั้ยเอ่ยยย ? 555555 อยากจะบอกว่าไรท์เตอรืแต่งมาจากชีวิตจริงนิดหน่อยแล้วก็แต่งเติมเอานิดนึง ก็อยากจะบอกทุกคนว่า ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ อยู่ที่ว่าเราจะใช่มันถูกทางหรือไม่ การได้บอกใครสักคนออกไปว่าเราชอบเค้า มันไม่ใช่เรื่องผิด แต่ว่าเราต้องยอมรับกับสิ่งที่เกิดขื้นให้ได้ ไม่ว่าจะดีจะร้าย อย่าเสียใจกับการกระทำที่เราทำไป สิ่งที่ดีที่สุดที่เราต้องทำคือ ทำตามใจตัวเอง แค่นั้นพอค่ะ!