City Hunter [กองปราบจิตป่วน] ตอน รหัสพิศวง
9.9
ออมอนี่cake
แชร์นิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter"
ตอน รหัสพิศวง ตอนที่ 4
“ไอกบ ตื่นเว้ย!!! สลบได้ไงวะ ผีหลอกมาหรือไง?”
“แก้วเดี๋ยว อ.ดนัยก็เข้ามาดุหรอก อย่าดังซี่”
“ยายฟางแกไปอยู่ที่ไหนมา ไม่รู้เหรอยะว่าตอนนี้ อ.ดนัยน่ะเค้ากำลังหลงเด็กสถาปัตย์อยู่ อยากได้เล่มไหนบอกสิ เดี๋ยวดนัยจัดให้ ฮ่าๆๆๆๆๆ....ใช่ไหมยายแก้ว”
“เอ่อ ...งั้นมั้ง?”
“อ.โทโมะคะ ทำหน้าดุจังค่ะ ร้อนเหรอ?....พรุ่งนี้เพ็ตตี้พา นศ.ออกนอกสถานที่ ไปด้วยกันนะคะ”
“อ่าครับ ผมว่างพอดี เป็นเกียรติมากเลยครับ อ.เพ็ตตี้”
“ไปรู้จักกันตอนไหนเนี่ย คนสวย งง? ชิ อ.โทโมะนะทำกับหวายได้ ฮึ โกรธ ไม่รักแล้วๆ ไปกวิน หิว!!!”
“........”
เมื่อเด็กจอมดื้อละจากกลุ่มเพื่อนแล้วไปเดินวนเวียนอยู่ข้างหน้าหอสมุด ก็พอจะเข้าใจได้ทันทีว่าคนสวยมีแผนอยู่ในหัวถึงได้ทำยิ้มกรุ้มกริ่มกับไอบ้านั่นขนาดนั้น เพราะสังเกตเห็นตั้งแต่เข้ามาแล้วว่าไอหมอนี่มองคนสวยของเขาไม่วางตา แถมพอยายแก้มบุ๋มเข้ามาก็เนียนตีสนิททันทีอีก ไอบ้านี่หรือเปล่าที่ยายแก้มบุ๋มเล่าให้ฟังเมื่อวันก่อน หัวขโมยคู่หูแวนโนว ชิส์ ถ้าต้องเปลืองเนื้อตัวขนาดนี้ไม่ต้องให้เขาเข้ามาสืบด้วยก็ได้มั้ง
เซ็ง....หวงเว้ย!!
โกรธไปก็เท่านั้น ถ้าทำคนสวยโกรธคราวนี้ไม่ได้โดนแค่ไล่ออกจากห้องแม่เสือ แต่ต้องโดนเตะกระเด็นไปนอกคอนโดแน่ๆ ที่ทำได้ก็แค่แหย่หนวดเสือนิดหน่อย โดยการทำท่าทีมีใจโอนอ่อนผ่อนตาม อ.สาวสุดเซ็กซี่ที่เข้ามาชวนไปนอกสถานที่ด้วยก็แค่นั้น
แค่นั้นหนวดแม่เสือก็กระตุกแล้วล่ะครับ....
@@@@@@@@@@@@
“รบกวน อ.ดนัยจริงๆนะคะ ยืมให้แล้วยังต้องแบกมาส่งที่ร้านอีก ขอโทษนะคะอาจารย์”
“ผมยินดีครับ คุณเฟย์ว่างหรือเปล่าครับ นี่ก็เย็นมากแล้วยังไง...ให้เกียรติไปทานข้าวกับผมได้ไหมครับ?”
“ได้สิคะ”
เมื่อรู้มาจากเด็กจอมแก่นในหน่วยแล้วว่าพรุ่งนี้มีนัดไปที่สวนสนุกตอนบ่ายๆ ดังนั้นตอนนี้
วันที่รู้...พรุ่งนี้บ่าย
สถานที่รู้ ....สวนสนุก KZ
ที่เธอต้องสืบต่อไปก็คือวิธีการส่งของและการรับเงิน พวกมันจะทำอย่างไร? ทุกสิ่งคงอยู่ที่รหัสบ้าๆนั่นแน่ แต่จะทำอย่างไรก็มันแก้ไม่ได้นี่หว่า จะให้ยายเด็ก นศ.มาช่วย พ่อคุณทูนหัวของเจ้าหล่อนก็บอกอย่างเดียวว่าบอกไปแล้วแต่แก้วคิดไม่ออก
คิดว่าเฟย์จะเชื่อหรือไง? เด็กนั่นเก่งจะตายกับเรื่องพรรค์นี้ แต่ก็ไม่อยากจะยุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ดูก็รู้ว่าทะเลาะกันอยู่ ไอหมาบ้านั่นก็เลยไม่อยากให้คนสวยมีเรื่องให้มาคิดเพิ่ม แค่คิดเรื่องมันอย่างเดียวก็พอแล้ว ประมาณนั้น
มันลืมไปหรือเปล่าว่าเรื่องงานนี่แหล่ะที่จะช่วยกระชับความสัมพันธ์ ยิ่งมันเอาของโปรดไปให้เจ้าตัวถึงปากห้อยๆขนาดนั้น ไม่ได้นอนที่ห้องคืนนี้มาตีหัวคนสวยได้เลย
“แก้วให้หวายไปทำการบ้านด้วยสิ แปลไม่ได้อ่ะ”
“อืม....ไปสิ ค้างด้วยไหม?”
“ไม่อ่ะ หนมจีนไปด้วยนะ ยายฟางแกด้วย บ้านแกอ่ะผีดุ เอ้ย!! พี่ดุ เอ๋...พี่ชายแกปลื้มยายแก้วเอามากๆเลยนิ่ เราไปบ้านยายฟางดีกว่า แล้วลากยายแก้วไปด้วย!!”
“เอาไง ไปบ้านใครแน่ ?”
“บ้านยายฟางดีกว่า มีอาหาร มีขนม บ้านแกมีแต่มาม่าไม่อยากไปแล้ว”
@@@@@@@@@@@@
((กลับตอนไหนครับ?))
“ไม่รู้”
((แก้วครับ....ไม่เอาน่า ห้ามค้างนะไม่งั้นโมะจะไปรับถึงบ้านเด็กนั่นเลย))
“ไม่รู้”
“ใครโทรมาพูดอยู่ได้คำเดียว?”
“ไม่รู้ คนบ้ามั้ง!?”
หลังจากตกปากรับคำ อ.เซ็กซี่แล้วว่าพรุ่งนี้จะไปเดทด้วย ก็นึกอยากตบปากตัวเองที่ไปแหย่หนวดแม่เสือ เมื่อได้ยินมาว่าเพื่อนๆในกลุ่มคนสวยจะไปทำงานที่เขาสั่งที่บ้านยายกระต่ายน้อยฟาง
รู้ๆกันอยู่ว่าพี่ชายหมอหมา(ที่จริงหมอฟันน่ะครับ แต่เขาไม่แคร์จะเรียกแบบนี้มีปัญหา?) ของยายฟางน่ะ ปลื้มคนสวยของเขาเอามากๆ ทั้งน่ารัก ทั้งแสนซนบ้างล่ะ มั่น เท่ห์ เปรี้ยวบ้างล่ะ ประมาณว่าโคตรโดนใจ แม้คนสวยของเขาจะไม่เล่นด้วยแต่ในสถานการณ์วันนี้มันก็อาจจะมีอะไรๆที่เขาต้องได้ระเบิดออกมาแน่ๆถ้าคนรักไม่ยอมกลับบ้าน
คนหล่อเซ็งครับ....ไม้ตายสุดท้ายที่เหลืออยู่ รหัสบ้าๆนั่น เห็นทีคงต้องเอามาใช้จริงๆ
@@@@@@@@@@@@
“ให้ผมไปส่งที่บ้านนะครับ”
“ดีค่ะ เฟย์กลัว ดึกๆแบบนี้....อ.ดนัยเบื่อไหมคะ?ต้องนั่งเฝ้าห้องสมุดทั้งวัน”
“ฮะๆ ไม่เบื่อครับ ผมมีอย่างอื่นสนุกๆให้ทำเยอะครับ”
“เป็นต้นว่า.....”
“อะไรนะครับคุณเฟย์ ?”
“เปล่าค่ะ ถึงแล้วนี่แหล่ะค่ะร้านเฟย์ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ พรุ่งนี้เฟย์จะเอาหนังสือไปคืนค่ะ”
“ไม่ต้องรีบก็ได้นะครับ....พรุ่งนี้บ่ายๆผมไม่อยู่ด้วยสิ”
“เอ๋....”
“ต้องพาหลานสาวไปเที่ยวน่ะครับ”
“ใจดีจังค่ะ...น่ารักนะคะ อ.ดนัยเนี่ย”
สุดท้ายวันนี้คนสวยอย่างเฟย์ ก็แค่ไปทานข้าวกับจอมโจรมุขเสี่ยวๆ โดนแต๊ะอั๋งนิดหน่อยๆแต่กลับไม่ได้อะไรกลับมา เดาไม่ออกเลยว่ามันจะส่งของด้วยวิธีไหน?
@@@@@@@@@@@@
“คนส่งเฟย์ว่าเฟย์รู้ สถานที่ก็ไม่น่าพลาด แต่วิธีการส่งของ เฟย์ยัง งง อยู่ ไม่มีพิรุธอะไรเลย มีแต่มุขเสี่ยวๆเลี่ยนเบื่อ!”
“เอ็งอ่ะ ไอโมะ”
“พรุ่งนี้เพ็ตตี้พา นศ. ออกนอกสถานที่ ไปสอบถามความพึงพอใจของผู้ใช้เครื่องเล่นที่สวนสนุก KZ”
“ไปที่เดียวกันวันเดียวกันแบบนี้ .... คู่หูอีกคนสินะ นายนี่มันตาแหลมจริงๆว่ะ”
“น่าสนใจนะ เหลือแต่วิธีการน่ะแหล่ะ แก้วล่ะ?เราต้องให้แก้วช่วยเรื่องรหัสนั่น มันอาจจะไม่ได้บอกวันที่ กับสถานที่ส่งอย่างที่พวกเราสงสัยก็ได้นะ.... นี่ อย่าบอกนะว่านายสั่งการบ้านซะจนยายแก้วมาทำงานทำการไม่ได้?”
“เมียมันหนีออกจากบ้านอ่ะวันนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“ไปที่ไหน?”
“บ้านฟาง เพื่อน นศ.ด้วยกันนั่นแหล่ะ เซ็ง!!ทำท่าจะค้างด้วยนะ ยังเคลียกันไม่จบเลย”
“บ้านฟาง....น้องฟางที่น่ารักๆหรือเปล่าวะ ที่มีพี่ชายเป็นหมอฟัน?”
“แหมๆ นายนี่รู้ดีนะ เอาไอโฟนมาดูแผนที่ดิ้ บ้านน้องฟางอยู่แถวไหน?”
“บ้านฟาง อยู่ติดกับบ้าน อ.ดนัย.....ไงไอโมะ รู้ยังว่าทำไมเมียถึงหนีออกจากบ้าน”
“แก้ว....”
----------------------------- อากาศเย็นแล้ว รักษาสุขภาพนะจ้ะเด็กๆ ^^~
" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter"
ตอน รหัสพิศวง ตอนที่ 4
“ไอกบ ตื่นเว้ย!!! สลบได้ไงวะ ผีหลอกมาหรือไง?”
“แก้วเดี๋ยว อ.ดนัยก็เข้ามาดุหรอก อย่าดังซี่”
“ยายฟางแกไปอยู่ที่ไหนมา ไม่รู้เหรอยะว่าตอนนี้ อ.ดนัยน่ะเค้ากำลังหลงเด็กสถาปัตย์อยู่ อยากได้เล่มไหนบอกสิ เดี๋ยวดนัยจัดให้ ฮ่าๆๆๆๆๆ....ใช่ไหมยายแก้ว”
“เอ่อ ...งั้นมั้ง?”
“อ.โทโมะคะ ทำหน้าดุจังค่ะ ร้อนเหรอ?....พรุ่งนี้เพ็ตตี้พา นศ.ออกนอกสถานที่ ไปด้วยกันนะคะ”
“อ่าครับ ผมว่างพอดี เป็นเกียรติมากเลยครับ อ.เพ็ตตี้”
“ไปรู้จักกันตอนไหนเนี่ย คนสวย งง? ชิ อ.โทโมะนะทำกับหวายได้ ฮึ โกรธ ไม่รักแล้วๆ ไปกวิน หิว!!!”
“........”
เมื่อเด็กจอมดื้อละจากกลุ่มเพื่อนแล้วไปเดินวนเวียนอยู่ข้างหน้าหอสมุด ก็พอจะเข้าใจได้ทันทีว่าคนสวยมีแผนอยู่ในหัวถึงได้ทำยิ้มกรุ้มกริ่มกับไอบ้านั่นขนาดนั้น เพราะสังเกตเห็นตั้งแต่เข้ามาแล้วว่าไอหมอนี่มองคนสวยของเขาไม่วางตา แถมพอยายแก้มบุ๋มเข้ามาก็เนียนตีสนิททันทีอีก ไอบ้านี่หรือเปล่าที่ยายแก้มบุ๋มเล่าให้ฟังเมื่อวันก่อน หัวขโมยคู่หูแวนโนว ชิส์ ถ้าต้องเปลืองเนื้อตัวขนาดนี้ไม่ต้องให้เขาเข้ามาสืบด้วยก็ได้มั้ง
เซ็ง....หวงเว้ย!!
โกรธไปก็เท่านั้น ถ้าทำคนสวยโกรธคราวนี้ไม่ได้โดนแค่ไล่ออกจากห้องแม่เสือ แต่ต้องโดนเตะกระเด็นไปนอกคอนโดแน่ๆ ที่ทำได้ก็แค่แหย่หนวดเสือนิดหน่อย โดยการทำท่าทีมีใจโอนอ่อนผ่อนตาม อ.สาวสุดเซ็กซี่ที่เข้ามาชวนไปนอกสถานที่ด้วยก็แค่นั้น
แค่นั้นหนวดแม่เสือก็กระตุกแล้วล่ะครับ....
@@@@@@@@@@@@
“รบกวน อ.ดนัยจริงๆนะคะ ยืมให้แล้วยังต้องแบกมาส่งที่ร้านอีก ขอโทษนะคะอาจารย์”
“ผมยินดีครับ คุณเฟย์ว่างหรือเปล่าครับ นี่ก็เย็นมากแล้วยังไง...ให้เกียรติไปทานข้าวกับผมได้ไหมครับ?”
“ได้สิคะ”
เมื่อรู้มาจากเด็กจอมแก่นในหน่วยแล้วว่าพรุ่งนี้มีนัดไปที่สวนสนุกตอนบ่ายๆ ดังนั้นตอนนี้
วันที่รู้...พรุ่งนี้บ่าย
สถานที่รู้ ....สวนสนุก KZ
ที่เธอต้องสืบต่อไปก็คือวิธีการส่งของและการรับเงิน พวกมันจะทำอย่างไร? ทุกสิ่งคงอยู่ที่รหัสบ้าๆนั่นแน่ แต่จะทำอย่างไรก็มันแก้ไม่ได้นี่หว่า จะให้ยายเด็ก นศ.มาช่วย พ่อคุณทูนหัวของเจ้าหล่อนก็บอกอย่างเดียวว่าบอกไปแล้วแต่แก้วคิดไม่ออก
คิดว่าเฟย์จะเชื่อหรือไง? เด็กนั่นเก่งจะตายกับเรื่องพรรค์นี้ แต่ก็ไม่อยากจะยุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ดูก็รู้ว่าทะเลาะกันอยู่ ไอหมาบ้านั่นก็เลยไม่อยากให้คนสวยมีเรื่องให้มาคิดเพิ่ม แค่คิดเรื่องมันอย่างเดียวก็พอแล้ว ประมาณนั้น
มันลืมไปหรือเปล่าว่าเรื่องงานนี่แหล่ะที่จะช่วยกระชับความสัมพันธ์ ยิ่งมันเอาของโปรดไปให้เจ้าตัวถึงปากห้อยๆขนาดนั้น ไม่ได้นอนที่ห้องคืนนี้มาตีหัวคนสวยได้เลย
“แก้วให้หวายไปทำการบ้านด้วยสิ แปลไม่ได้อ่ะ”
“อืม....ไปสิ ค้างด้วยไหม?”
“ไม่อ่ะ หนมจีนไปด้วยนะ ยายฟางแกด้วย บ้านแกอ่ะผีดุ เอ้ย!! พี่ดุ เอ๋...พี่ชายแกปลื้มยายแก้วเอามากๆเลยนิ่ เราไปบ้านยายฟางดีกว่า แล้วลากยายแก้วไปด้วย!!”
“เอาไง ไปบ้านใครแน่ ?”
“บ้านยายฟางดีกว่า มีอาหาร มีขนม บ้านแกมีแต่มาม่าไม่อยากไปแล้ว”
@@@@@@@@@@@@
((กลับตอนไหนครับ?))
“ไม่รู้”
((แก้วครับ....ไม่เอาน่า ห้ามค้างนะไม่งั้นโมะจะไปรับถึงบ้านเด็กนั่นเลย))
“ไม่รู้”
“ใครโทรมาพูดอยู่ได้คำเดียว?”
“ไม่รู้ คนบ้ามั้ง!?”
หลังจากตกปากรับคำ อ.เซ็กซี่แล้วว่าพรุ่งนี้จะไปเดทด้วย ก็นึกอยากตบปากตัวเองที่ไปแหย่หนวดแม่เสือ เมื่อได้ยินมาว่าเพื่อนๆในกลุ่มคนสวยจะไปทำงานที่เขาสั่งที่บ้านยายกระต่ายน้อยฟาง
รู้ๆกันอยู่ว่าพี่ชายหมอหมา(ที่จริงหมอฟันน่ะครับ แต่เขาไม่แคร์จะเรียกแบบนี้มีปัญหา?) ของยายฟางน่ะ ปลื้มคนสวยของเขาเอามากๆ ทั้งน่ารัก ทั้งแสนซนบ้างล่ะ มั่น เท่ห์ เปรี้ยวบ้างล่ะ ประมาณว่าโคตรโดนใจ แม้คนสวยของเขาจะไม่เล่นด้วยแต่ในสถานการณ์วันนี้มันก็อาจจะมีอะไรๆที่เขาต้องได้ระเบิดออกมาแน่ๆถ้าคนรักไม่ยอมกลับบ้าน
คนหล่อเซ็งครับ....ไม้ตายสุดท้ายที่เหลืออยู่ รหัสบ้าๆนั่น เห็นทีคงต้องเอามาใช้จริงๆ
@@@@@@@@@@@@
“ให้ผมไปส่งที่บ้านนะครับ”
“ดีค่ะ เฟย์กลัว ดึกๆแบบนี้....อ.ดนัยเบื่อไหมคะ?ต้องนั่งเฝ้าห้องสมุดทั้งวัน”
“ฮะๆ ไม่เบื่อครับ ผมมีอย่างอื่นสนุกๆให้ทำเยอะครับ”
“เป็นต้นว่า.....”
“อะไรนะครับคุณเฟย์ ?”
“เปล่าค่ะ ถึงแล้วนี่แหล่ะค่ะร้านเฟย์ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ พรุ่งนี้เฟย์จะเอาหนังสือไปคืนค่ะ”
“ไม่ต้องรีบก็ได้นะครับ....พรุ่งนี้บ่ายๆผมไม่อยู่ด้วยสิ”
“เอ๋....”
“ต้องพาหลานสาวไปเที่ยวน่ะครับ”
“ใจดีจังค่ะ...น่ารักนะคะ อ.ดนัยเนี่ย”
สุดท้ายวันนี้คนสวยอย่างเฟย์ ก็แค่ไปทานข้าวกับจอมโจรมุขเสี่ยวๆ โดนแต๊ะอั๋งนิดหน่อยๆแต่กลับไม่ได้อะไรกลับมา เดาไม่ออกเลยว่ามันจะส่งของด้วยวิธีไหน?
@@@@@@@@@@@@
“คนส่งเฟย์ว่าเฟย์รู้ สถานที่ก็ไม่น่าพลาด แต่วิธีการส่งของ เฟย์ยัง งง อยู่ ไม่มีพิรุธอะไรเลย มีแต่มุขเสี่ยวๆเลี่ยนเบื่อ!”
“เอ็งอ่ะ ไอโมะ”
“พรุ่งนี้เพ็ตตี้พา นศ. ออกนอกสถานที่ ไปสอบถามความพึงพอใจของผู้ใช้เครื่องเล่นที่สวนสนุก KZ”
“ไปที่เดียวกันวันเดียวกันแบบนี้ .... คู่หูอีกคนสินะ นายนี่มันตาแหลมจริงๆว่ะ”
“น่าสนใจนะ เหลือแต่วิธีการน่ะแหล่ะ แก้วล่ะ?เราต้องให้แก้วช่วยเรื่องรหัสนั่น มันอาจจะไม่ได้บอกวันที่ กับสถานที่ส่งอย่างที่พวกเราสงสัยก็ได้นะ.... นี่ อย่าบอกนะว่านายสั่งการบ้านซะจนยายแก้วมาทำงานทำการไม่ได้?”
“เมียมันหนีออกจากบ้านอ่ะวันนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆ”
“ไปที่ไหน?”
“บ้านฟาง เพื่อน นศ.ด้วยกันนั่นแหล่ะ เซ็ง!!ทำท่าจะค้างด้วยนะ ยังเคลียกันไม่จบเลย”
“บ้านฟาง....น้องฟางที่น่ารักๆหรือเปล่าวะ ที่มีพี่ชายเป็นหมอฟัน?”
“แหมๆ นายนี่รู้ดีนะ เอาไอโฟนมาดูแผนที่ดิ้ บ้านน้องฟางอยู่แถวไหน?”
“บ้านฟาง อยู่ติดกับบ้าน อ.ดนัย.....ไงไอโมะ รู้ยังว่าทำไมเมียถึงหนีออกจากบ้าน”
“แก้ว....”
----------------------------- อากาศเย็นแล้ว รักษาสุขภาพนะจ้ะเด็กๆ ^^~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
