รักนะคะ...พี่ชายของชั้นนน

เเก้ว:อร๊ายยยยยๆๆๆๆๆ

โทโมะ:ทำไมหรอเเก้ว

เเก้ว:พี่โมะพี่ทำอะไรลงไป(เเละเเก้วก็ทุบบนเเผ่นอกของโทโมะอย่างรัวเเละเร็ว)พี่โมะเเก้วรู้ว่าพี่พยายามจะทำอะไรกับเเก้วมาหลายครั้งเเล้วเเต่พี่ไม่กล้าเพราะพี่ก็คิดเเต่ว่าเเก้วเป็นน้องเเท้ๆของพี่

โทโมะ:อ้าวไหนๆก็ไหนๆเเล้วพี่จะเล่าให้ฟังเลย

เเก้ว:อื้ม

โทโมะ:อันที่จริงพี่กับเเก้วเราไม่ได้เป็นพี่น้องกันหรอก เมื่อตอนเด็กๆเเต่พี่ก็ยังจำความได้นะพ่อเเม่ของเเก้วกับพ่อเเม่ของพี่เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากอยากมีลูกมากช่วงนั้นพ่อเเม่ของพี่จะไปต่างจังหวัดไปทำเรื่องธุรกิจพ่อเเม่ของพี่เลยเอาพี่ไปฝากไว้กับพ่อเเม่ของเเก้วเเต่พ่อเเม่ของพี่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทำให้พ่อเเม่ของเเก้วเลี้ยงพี่มาเเละให้เรียกท่านว่าพ่อเเละเเม่ตั้งเเต่วันนั้นพี่เลยกลายเป็นลูกของท่าน พอไม่กี่เดือนต่อมาท่านก็คลอดเเก้วออกมาเเก้วเลยกลายเป็นน้องพี่

เเก้ว:สรุปง่ายๆคือเราไม่ได้เป็นพี่น้องเเค่พ่อเเม่ของพี่เป็นเพื่อนสนิทกับพ่อเเม่ของเเก้ว

โทโมะ:อื้ม

เเก้ว:เเล้วทำไมพี่ไม่บอกเเก้วตั้งเเต่เเรกละ

โทโมะ:เพราะว่าพ่อกับเเม่ห้ามบอกสิเเต่ตอนนี้ทำไงได้ท่านจากเราไปหมดเเร้ว

เเก้ว:เราก็เลยอยู่ด้วยกันถึงตอนนี้ใช่ปะ

โทโมะอื้ม

(ลืมบอกไปตอนนี้โทโมะกับเเก้วนั่งคุยกันกันบนเตียงโดยสภาพเปลือยกายทั้งคู่)

โทโมะ:เเก้วพี่ว่าเเก้วไปอาบน้ำเเต่งตัวก่อนเหอะเดี๋ยวจะต่ออีกรอบนะ

เเก้ว:ต่ออีกรอบงั้นหรอไอพี่โมะบ้าลักหลับเเก้วใช่มั๊ย

(ทั้งสองวิ่งไล่ตีกันอย่างเป็นเด็กๆ)

โทโมะ:โอ๊ยๆเเก้วพี่เจ็บนะเเต่เเก้วไม่ต้องกลัวท้องหรอกนะเพราะพี่ไปซื้อยาคุมมาป้อนให้เเก้วเเล้ว

เเก้ว:อร๊ายๆๆๆๆไอพี่โมะบ้า