รักนี้แสนสุดจะทน

โทโมะนั้นได้มองภาพเหล่านั้นจนเธอกับลูกนั้นเข้าบ้านไป

   เขาเลยขึ้นรถขับออกไป

ในบ้านแก้ว

แก้วได้เดินเข้ามาในบ้าน  จนแม่ของโทโมะนั้นมีเรื่องขอแก้วบ้างอย่าง

"แก้วมีไรจะขอหน่อยลูก"   น้าจะขอไรบ้างอย่างอ่ะจร๊    เขาได้เรียกแก้วและขออะไรบ้างอย่างจากเธอ

"อะไรเรอค่ะ"     เธอนั้นได้ตอบแม่ของโทโมะไป

"คือ น้าอยากให้หนูแก้ว   ให้ตาโทโมะ มาหาลูกได้ไหม "    แม่ของโทโมะได้ขอเธอ

"แก้วไม่ให้เขามาหาลูกค่ะ"    เธอตอบแม่โทโมะ โดนเธอตอนนี้โกธรเขาขึ้นมาเลย

"แก้วมากับแม่ก่อนลูก  ขอตัวนะค่ะ "      แม่แก้วนั้นดึงแก้วไปแล้วหันไปขอแม่โทโมะ

แก้วทำไมลูกถึงไม่ให้โทโมะมาดูลูกเขาบ้างล่ะ    แม่ได้ถามลูกตน

"แม่จะให้ คนที่เขาทำร้ายแก้วกับลูก มาทำไมค่ะตลอดที่แก้วท้องเขาไม่เคยดูแลเป็นห่วงแก้วกับลูก    เลย    

 แก้วไม่มีทางที่จะให้เขามาเห็นน่าลูกเด็ดขาด   "     แก้วนั้นได้ตอบแม่เขาไป

"แก้วแต่อย่างน้อยเขาก็เป็นพ่อนะลูก"     แม่เธอต้องการอธิบายให้แก้วใจอ่อน

"พ่อที่ไม่เคยใส่ใจอะไรเรอค่ะ  ถ้ามีพ่อแบบนี้ แก้วว่าอย่ามีเลยดีกว่าค่ะ  "     แก้วได้พูดกับแม่เธอ

"แต่เขาคือพ่อ ของลูกแก้วนะ      แก้วถ้ามีคนเอาลูกของแก้วไปแก้วจะรู้สึกอย่างไง"    แม่ของเธอได้ถามเธอกลับ

"แก้วก็เสียใจสิค่ะและคิดถึงมากอยากจะอยู่กับลูก"     เธอได้ตอบแม่ไปพร้อมน้ำใสๆไหลออกมา

"นั้นล่ะตอนนี้ โทโมะ เขาก็รู้สึกแบบที่แก้วรู้สึก "แม่เธอได้บอกเธอได้เข้าใจความรู้สึก

 

ขอโทษนะที่มันสั้นอ่ะ  แม่ใช้ไปอาบน้ำหมา  เดี๋ยวจะมาอัพให้ใหม่นะ