กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ไหม TK

            ณ สนามบินสุวรรณภูมิ แก้วได้โทรให้เพื่อนสาวมารับที่สนามบิน  แก้วพักอยู่กับเพื่อนสาวเพราะครอบครัวอยู่ต่างประเทศ
      " ฟาง" แก้วเที่เห็นเพื่อนสาวยืนอยู่ก็เรียกพร้อมเดินเข้ามากอด
      " แก้ว แกเป้นอะไร"
      " พี่โมะเขานอนกับผู้หญิงคนอื่น" แก้วบอกทำน้ำตา
      " อะไรนะ" ฟางถามด้วยความตกใจ เพราะเท่าที่รู้จักชายหนุ่มจากเพื่อนสาวมาดูพี่เขาเป็นคนดี รักแก้วมาก ถึงฟางจะไม่เคยเจอตัวจริงก็เถอะ
      " ฉันขออยู่กับแกก่อนนะ" แก้วบอกเพื่อนสาว ฟางพอแก้วมาพักที่บ้านของตัวเอง
        ผ่านไปสี่ปีแก้วตั้งหน้าตั้งตาเรียน  เธอเคยหวังว่าชายหนุ่มจะตามกลับมาอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น  แต่ก็ไม่มีวี่แววที่เขาจะตามมา
     " ดียัยฟาง ป๊อบปี้" ฉันเอ่ยทักทายเพื่อนสาวกับแฟนหนุ่มที่เดินเข้ามาในร้านคอฟฟี่ช้อปที่เราสามคนหุ้นกันเปิดร้านขึ้นมา
     " ป๊อบซื้อข้าวเที่ยงมาฝากด้วยนะ" ป๊อบปี้บอกพร้อมชูกล่องข้าวให้เพื่อนสาวดู
     " ขอบใจจร้า"
     " แก้วไปพักเถอะ เดี๋ยวฟางกับป๊อบดูแลต่อเอง" ฟางบอก ฉันรับกล่องข้าวก่อนจะเดินหายเข้าไปในตัวบ้านที่อยู่หลังร้าน 
         แก้วเก็บเงินซื้อบ้านหลังนี้โดยใช้ส่วนหน้าบ้านเปิดเป็นร้านคอฟฟี่ช้อป  แก้วจัดอาหารใส่จานพร้อมมานั่งกินที่โต๊ะม้าหินอ่อน
 
 
         วันนี้เป็นวันหยุดเราสามคนนัดกันไปกินข้าวและดูหนัง  แก้วมารอเพื่อนสาวที่ห้าง เพราะป๊อบปี้จะไปรับเพื่อนหนุ่มที่มาจากต่างประเทศ แก้วจึงเดินเล่นอยู่ในร้านหนังสือเพื่อจะเจอนิยายที่ถูกใจสักเล่ม
      " ว่าแล้วว่าแกจะต้องอยู่ที่นี้" ฟางบอกอย่างรู้ใจเพื่อนสาว
      " มาแล้วเหรอ" แก้วหันมามองก็ต้องชะงักกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลังป๊อบปี้  เขาคนนั้น คนที่เธอหนีกลับมาเมืองไทยเมื่อ4ปีก่อน
      " นี้โทโมะ เพื่อนเรามาจากอเมริกา" ป๊อบปี้แนะนำชายหนุ่มให้เพื่อนสาวรู้จัก
      " หวัดดี" แก้วบอกแล้วยิ้มให้เล็กน้อย
      " นี้แก้วเพื่อนป๊อบเอง" ป๊อบปี้แนะนำฉันให้โทโมะรู้จัก
      " หวัดดีแก้ว" โทโมะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
      " ไปกินข้าวกันเถอะ ฟางหิวแล้ว" ฟางบอกพร้อมเดินควงแฟนหนุ่มออกไป  แก้วมองตามก่อนจะเอาหนังสือที่เลือกไว้ในมือเดินไปจ่ายเงินแล้วเดินตามเพื่อนทั้งสองไป
      " แก้ว ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" โทโมะที่ยืนรอหยิงสาวอยู่หน้าร้านหนังสือเอ่ยถามพร้อมคว้าข้อมมือหยิงสาวไว้