หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้
9.0
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วลุกขึ้นมาอาบน้ำพร้อมทำอาหารไว้ให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินออกจากห้องไป หญิงสาวกลับมาที่คอนโดพร้อมจัดกระเป๋าเพราะเธอจะต้องเดินทางไปค่ายที่ต่างจังหวัดกับมหาวิทยาลัยทั้งหมดสามวัน หญิงสาวไม่อยากบอกชายหนุ่ม เพราะกลัวว่าจะไม่ยอมให้เธอไป แต่แก้วจะต้องไปเพราะกลัวจะไม่จบ " ว่าไงยัยแก้ว แล้วนี้แกบอกที่รักแกแล้วใช่ไหม" เฟย์เอ่ยถามเพื่อนสาว " อืม" แก้วตอบแก้วจะเดินขึ้นรถไป " แกไม่ได้บอกแฟนแกใช่ไหม" ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างสงสัย พร้อมนั่งลงข้างๆ " อืม" " ทำไมล่ะ เดี๋ยวพี่เขาก็โกรธแกหรอก" " ถ้าบอกพี่เขาก็ไม่ยอมให้ฉันไปสิ ขอนอนก่อนนะ" แก้วบอกแล้วพิงเบาะแล้วหลับไปในที่สุด ฟางมองเพื่อนสาวที่หลับไปก่อนจะลุกไปนั่งกับน้องสาว
โทโมะที่ตื่นขึ้นมาก็ความหาหญิงสาวข้างกาย เมื่อไม่พบก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาพันกายแล้วเดินออกมาหาหญิงสาว แต่ก็พบกับความว่างเปล่า ก่อนจะสะดุดกับโน๊ตเล็กๆ ตรงโต๊ะทานข้าว
" แก้วขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้บอก แก้วจะต้องไปต่างหวัดกับมหาวิทยาลัย 3 วัน เลยไม่ได้บอก จาก...แก้ว" โทโมะอ่าน
โน๊ตจบก็รีบอาบน้ำแล้วขับรถมาที่มหาวิทยาลัยทันที แต่ก็ไม่เจอสงสัยรถจะออกไปแล้ว
" แก้วนะแก้ว" โทโมะเอ่ยบ่นก่อนจะขับรถกลับไปทำงานที่บริษัท " เป็นอะไรว่ะ น่าตาไม่ค่อยดีเลย" ป๊อบปี้เอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม " จะมีอะไร นอกจากเด็กมันหนีไปค่ายกับมหาวิทยาลัยโดยไม่บอก" เขื่อนเอ่ยดักไว้ก่อนจะมองเพื่อนหนุ่ม " ใช่ แล้วแกรู้ได้ไง" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม " ก็เฟย์บอก" " เฮ้ยๆ ไปสนิทกันตอนไหนว่ะ" โทโมะเอ่ยถามอย่างสงสัย " ก็ตอนที่ไปส่งเฟย์นั้นแหละ ไอ้ป๊อบด้วยอีกคน" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม " ไปทำงานดีกว่า" ป๊อบปี้ไม่อยากโดนเพื่อนซักจึงเดินออกจากห้องไป " อ่าอ่าอ่า" สองหนุ่มหัวเราะกับป๊อบปี้ที่เดินออกไป " ข้าขอไปทำงานบ้างดิกว่าว่ะ" เขื่อนบอกแล้วเดินออกไป โทโมะไม่มีอะไรทำก็เปิดโน๊ตบุ๊คเล่นไปเรื่อยๆ ก่อนจะกลับบ้าน
" วันนี้พี่ชายป๊อบกลับบ้านได้ค่ะเนี่ย" ป๊อบปี้ น้องสาวของโทโมะเอ่ยถามพี่ชาย " ก็เบื่อๆ เซ็งๆ อ่ะ" โทโมะเอ่ยบอกน้องสาวก่อนจะเดินเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น " เห็นน้องบอกว่ามีแฟนแล้วเหรอ ทำไมไม่พามาให้แม่ดูบ้างล่ะ" มารดาเอ่ยถามลูกชาย " ก็พี่แก้วไม่อยู่นะสิค่ะแม่" ป๊อบปี้เอ่ยบอกมารดา " หนูแก้วเองเหรอที่ตาโมะไปติดเนี่ย แม่ก็นึกว่าสาวที่ไหน" มารดาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มพร้อมเดินกลับไปจัดโต๊ะอาหาร " แม่รู้จักแก้วด้วยเหรอ" โทโมะเอ่ยถามมารดา " แน่นอนสิ ป๊อบพามาที่บ้านตั้งหลายรอบ" ป๊อบเอ่ยบอกพี่ชาย " อะไรนะ ทำไมพี่ไม่เห็น" " ก็พี่ทำงาน แล้วก็ไปเที่ยวผับต่อ พี่จะเห็นพี่แก้วได้ไง" " ใช่ หนูแก้วเป็นเด็กที่น่ารัก สวย เก่ง ขยัน ดีทุกอย่างก็ว่าได้" มารดาเอ่ยบอกลูกชาย " แล้วแม่ไม่รังเกียจแก้วเหรอครับที่เขาทำงานแบบนั้น" โทโมะเอ่ยถามมารดา " ไม่ แม่ชื่นชมหนูแก้วมากกว่า ทำงานส่งเสียตัวเองเรียน" " ป๊อบว่าพี่ขึ้นไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ลงมาจะได้ทานข้าวและค่อยคุยกันต่อ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกพี่ชาย โทโมะจึงเดินขึ้นไปบ้านก่อนจะเดินลงมาอย่างไม่สบายใจ เขาพยายามโทรหาหญิงสาวแล้วแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ " ป๊อบรู้ไหมว่าแก้วไปไหน" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวเมื่อเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้ใบหนึ่ง " รู้ค่ะ ไปค่ายกับคณะที่เพชรบุรีค่ะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกพร้อมพี่ชาย " พักที่ไหน" " โรงแรม....." ป๊อบปี้เอ่ยบอกพี่ชาย โทโมะที่ได้ยินก็รีบวิ่งไปที่รถตัวเองทันที " อ้าว พี่โมะ จะไปไหนอ่ะ" ป๊อบปี้เอ่ยพี่ชายที่วิ่งออกจากบ้านไป แต่โทโมะไม่ตอบขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที โทโมะจัดการให้เลขาฯ จองห้องพักไว้ให้เพื่อที่เขาจะไปตามดูแฟนสาว ผ่านไปราวสามชั่วโมงโทโมะก็ขับรถมาถึงโรงแรมที่หญิงสาวพัก เขาจัดการเช็คอินก่อนจะมานั่งหาอะไรกินที่ห้องอาหาร
ทางด้านแก้วและเพื่อนๆ ในคณะหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มารวมตัวที่ห้องอาหารเพื่อที่จะร่วมทานมื้อเย็นก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะวันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว " ยัยแก้ว อาจารย์หนุ่มของแกมาว่ะ" เฟย์เอ่ยบอกเพื่อนสาวเมื่อเดินเข้ามาในห้องอาหาร " สวัสดีครับนักศึกษา" อาจารย์ทีเจ หนุ่มหล่อเดินเข้ามาทักทายนักศึกษากลุ่มแรกที่เดินเข้ามา " สวัสดีค่ะ/ครับอาจารย์" สาวสามและหนึ่งหนุ่มเอ่ยทักทายอาจารย์ " ไปนั่งกันดีกว่าครับ เดี๋ยวคนอื่นๆ ก็ทะยอยกันลงมา" อาจารย์หนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะเดินนำไปที่โต๊ะ แล้วจะดูแลแก้วเป็นพิเศษจนเพื่อนๆ กลัวว่าถ้าแฟนหนุ่มของเพื่อนสาวรู้อาจจะโกรธก็เป็นไปได้ เพราะดูแลโทโมะจะรักและหวงแก้วมาก " ขอบคุณค่ะ" แก้วเอ่ยขอบคุณอาจารย์หนุ่มที่เลื่อนเก้าอี้ให้ โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองมาตั้งแต่หญิงสาวเดินก้าวเข้ามาในห้องอาหาร " งานเข้ายัยแก้วแล้วเฟย์" ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาวพร้อมพยักหน้าให้หันไปดูว่าใครนั่งอยู่ " ทำไงดีอ่ะ" กวินเอ่ยถามเพื่อนสาวทั้งสอง " มีอะไรหรือเปล่าครับนักศึกษา" อาจารย์ทีเจเอ่ยถาม " เปล่าค่ะ" เฟย์เอ่ยตอบ " งั้นอาจารย์ขอตัวแปบนึงนะครับ" " เชิญค่ะ เฮ้ย ตามสบายค่ะ" ฟางเอ่ยบอกก่อนจะยิ้มให้ " ท่าทางพวกแกมีพิรุธนะ มีอะไรหรือเปล่า" แก้วเอ่ยถามพร้อมมือถือที่ดังขึ้น แก้วจึงหยิบออกมาดู " คุณโทโมะใช่ไหม" สองสาวกับหนุ่มหนึ่งเอ่ยถาม " ใช่" แก้วเอ่ยตอบ " แกรับเดี๋ยวนี้นะ ถ้ายังไม่อยากตาย" เฟย์เอ่ยบอกเพื่อนสาว แก้วพยักหน้าก่อนจะกดรับแล้วลุกเดินออกไปจากห้องอาหาร โทโมะที่จับตามองอยู่ก็เดินตามออกไปเช่นเดียวกัน " เพื่อนฉันจะได้กินข้าวไหม" ฟางบ่นเพราะดูจากหน้าตาของชายหนุ่มแล้วงานเข้าชัวร์ๆ " เพื่อนๆ มากินเร็ว เราไปตักอาหารเถอะ" กวินเอ่ยบอกก่อนจะลุกเดินนำไป สองสาวที่หิวมากก็เดินตามไปเช่นกัน
" ว่าไงค่ะ" แก้วเอ่ยถามเมื่อกดรับสาย " ทำไมไปไหนไม่บอก พี่เป็นห่วงรู้ไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวมาตามสาย " ทำไมแก้วจะไม่บอกล่ะค่ะ โน๊ตก็เขียนไว้ให้ ไม่ได้อ่านหรือไง" " อ่าน แต่แก้วก็น่าจะโทรบอกพี่นิ" " ถ้าบอกแล้วพี่จะให้แก้วมาไหมล่ะ" " ไม่ให้มา" โทโมะบอกหญิงสาว " ก็ใช่ไงค่ะ แก้วก็เลยต้องเขียนโน๊ตบอกไว้" " พี่เป็นห่วงรู้ไหม" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง " อุ๊ย มาได้ไงค่ะเนี่ย" แก้วหันมาก็ตกใจก่อนจะกดวางสายแล้วเก็บมือถือเข้ากระเป๋า " ขับรถมาสิ ถามได้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว " อย่าค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นค่ะ" แก้วบอกแล้วดันหน้าชายหนุ่มเอาไว้ " กลัวผู้ชายคนนั้นมาเห็นไง อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะ" โทโมะเอ่ยถามอย่างงอนๆ " ผู้ชายที่ไหน แก้วไม่มีสักหน่อย" แก้วเอ่ยอย่างไม่รู้เรื่อง " ก็ไอ้ผู้ชายที่แก้วคุยด้วยเมื่อเดินเข้ามาในห้องอาหาร" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว " นั่นอาจารย์ของแก้วค่ะ พี่คิดมากไปป่าว" " ไม่ ผู้ชายด้วยกันพี่ดูออก อาจารย์นั่นอ่ะชอบแก้ว" โทโมะเอ่ยบอก " แต่แก้วไม่ได้ชอบเขานิ ไม่คุยเรื่องนี้ดีกว่า แก้วขอตัวไปกินข้าวก่อนนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ไปกินที่อื่น เดี๋ยวเลี้ยงเอง" โทโมะบอกแล้วเดินโอบหญิงสาวออกจากโรงแรมไปยังลานจอดรถ ชายหนุ่มขับรถพาหญิงสาวมานั่งทานข้าวที่ร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง " กินอะไรครับที่รัก" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกาย " ทะเลเผา กุ้งอบวุ้นเส้น ต้มยำทะเลน้ำข้นค่ะ" แก้วเอ่ยสั่งพนักงานสาว " เพิ่มปลาหมึกนึ่งมะนาว ปลากระพงทอดน้ำปลา และเอาข้าวมาด้วยนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะหันมาสนใจแฟนสาว " ค่ะ" พนักงานบอกแล้วเดินออกไป " ปล่อยมือออกบางก็ได้ หายใจจะไม่ออกแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ก็คิดถึงนิครับ" โทโมะบอกแล้วคลายอ้อมกอดออกเพื่อให้หญิงสาวไม่รู้สึกอึดอัด " อะไรกัน ยังไม่ถึงวันหนึ่งเลย" " ก็รักมากก็คิดถึงมากไงครับ" " เลี่ยนอ่ะ" แก้วบอกแล้วนั่งมองออกไปยังทะเล โทโมะนั่งมองหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมา " แก้ว เรียนจบแต่งงานกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " อะไรนะ" แก้วเอ่ยถามอีกครั้ง นี้เขากำลังขอเธอแต่งงานอยู่เหรอ " พี่อยากแต่งงานกับแก้ว แก้วคือคนที่ใช่สำหรับพี่" " เอ่อ..แก้วยังไม่พร้อมค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ยังไม่พร้อมอะไร" " แก้วขอทำงานก่อน" " พี่ไม่ให้ทำ แก้วคนเดียวพี่เลี้ยงเองได้ สบายมาก" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว " ไม่เอาอ่ะ แก้วขอทำงานสักปี สองปีก่อน" " ก็ได้ แต่ต้องมาทำงานที่บริษัทพี่นะ" " เดี๋ยวคนอื่นก็หาว่าแก้วเป็นเด็กเส้นหรอก" " เรื่องนี้เดี๋ยวเราค่อยคุยกันใหม่ดีกว่า ทานอาหารก่อนดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกเพราะดูท่าทางหญิงสาวจะยอมจริงๆ ไว้ค่อยๆ คุยกันใหม่ดีกว่า " ค่ะ" แก้วยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะจัดการอาหารตรงหน้า เมื่อทานเสร็จโทโมะกับแก้วก็กลับมายังโรงแรมที่พัก " คืนนี้นอนด้วยกันได้ไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวโดยไม่ปล่อยให้ลงจากรถ " ไม่ได้ค่ะ พรุ่งนี้แก้วมีงานแต่เช้า" " ไม่เอา ไม่ยอม" " แก้วมาค่ายนะค่ะ ไม่ได้มาเที่ยว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " งั้นก็ได้ครับ แต่ขอเดินไปส่งนะ" " ไม่ดีมั้งค่ะ เดี๋ยวอาจารย์เห็นจะโดนดุ แก้วไปก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม " ก็ได้ครับ นอนหลับฝันดีนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกด้วยหน้าเศร้า " ฝันดีเช่นกันค่ะ" " จะดีกว่านี้ถ้าได้แก้วไปนอนกอดด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับมือหญิงสาวไว้ " อย่าดื้อสิค่ะ แก้วไปก่อนนะค่ะ" หญิงสาวบอกแล้วทำท่าจะลงจากรถ ก่อนจะเปลี่ยนใจมาจูบปากชายหนุ่มเบาๆ " โห เล่นอย่างนี้มันค้างรู้ไหม" โทโมะจับมือหญิงสาวที่กำลังจะเปิดประตูรถออกให้หันมาแล้วกดล็อคประตูไว้ก่อน " ทำอะไรนะ แก้วจะไปนอนแล้ว" " ไม่ให้นอน" โทโมะบอกแล้วขับรถออกไปจากโรงแรม
โทโมะที่ตื่นขึ้นมาก็ความหาหญิงสาวข้างกาย เมื่อไม่พบก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาพันกายแล้วเดินออกมาหาหญิงสาว แต่ก็พบกับความว่างเปล่า ก่อนจะสะดุดกับโน๊ตเล็กๆ ตรงโต๊ะทานข้าว
" แก้วขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้บอก แก้วจะต้องไปต่างหวัดกับมหาวิทยาลัย 3 วัน เลยไม่ได้บอก จาก...แก้ว" โทโมะอ่าน
โน๊ตจบก็รีบอาบน้ำแล้วขับรถมาที่มหาวิทยาลัยทันที แต่ก็ไม่เจอสงสัยรถจะออกไปแล้ว
" แก้วนะแก้ว" โทโมะเอ่ยบ่นก่อนจะขับรถกลับไปทำงานที่บริษัท " เป็นอะไรว่ะ น่าตาไม่ค่อยดีเลย" ป๊อบปี้เอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม " จะมีอะไร นอกจากเด็กมันหนีไปค่ายกับมหาวิทยาลัยโดยไม่บอก" เขื่อนเอ่ยดักไว้ก่อนจะมองเพื่อนหนุ่ม " ใช่ แล้วแกรู้ได้ไง" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม " ก็เฟย์บอก" " เฮ้ยๆ ไปสนิทกันตอนไหนว่ะ" โทโมะเอ่ยถามอย่างสงสัย " ก็ตอนที่ไปส่งเฟย์นั้นแหละ ไอ้ป๊อบด้วยอีกคน" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม " ไปทำงานดีกว่า" ป๊อบปี้ไม่อยากโดนเพื่อนซักจึงเดินออกจากห้องไป " อ่าอ่าอ่า" สองหนุ่มหัวเราะกับป๊อบปี้ที่เดินออกไป " ข้าขอไปทำงานบ้างดิกว่าว่ะ" เขื่อนบอกแล้วเดินออกไป โทโมะไม่มีอะไรทำก็เปิดโน๊ตบุ๊คเล่นไปเรื่อยๆ ก่อนจะกลับบ้าน
" วันนี้พี่ชายป๊อบกลับบ้านได้ค่ะเนี่ย" ป๊อบปี้ น้องสาวของโทโมะเอ่ยถามพี่ชาย " ก็เบื่อๆ เซ็งๆ อ่ะ" โทโมะเอ่ยบอกน้องสาวก่อนจะเดินเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น " เห็นน้องบอกว่ามีแฟนแล้วเหรอ ทำไมไม่พามาให้แม่ดูบ้างล่ะ" มารดาเอ่ยถามลูกชาย " ก็พี่แก้วไม่อยู่นะสิค่ะแม่" ป๊อบปี้เอ่ยบอกมารดา " หนูแก้วเองเหรอที่ตาโมะไปติดเนี่ย แม่ก็นึกว่าสาวที่ไหน" มารดาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มพร้อมเดินกลับไปจัดโต๊ะอาหาร " แม่รู้จักแก้วด้วยเหรอ" โทโมะเอ่ยถามมารดา " แน่นอนสิ ป๊อบพามาที่บ้านตั้งหลายรอบ" ป๊อบเอ่ยบอกพี่ชาย " อะไรนะ ทำไมพี่ไม่เห็น" " ก็พี่ทำงาน แล้วก็ไปเที่ยวผับต่อ พี่จะเห็นพี่แก้วได้ไง" " ใช่ หนูแก้วเป็นเด็กที่น่ารัก สวย เก่ง ขยัน ดีทุกอย่างก็ว่าได้" มารดาเอ่ยบอกลูกชาย " แล้วแม่ไม่รังเกียจแก้วเหรอครับที่เขาทำงานแบบนั้น" โทโมะเอ่ยถามมารดา " ไม่ แม่ชื่นชมหนูแก้วมากกว่า ทำงานส่งเสียตัวเองเรียน" " ป๊อบว่าพี่ขึ้นไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ลงมาจะได้ทานข้าวและค่อยคุยกันต่อ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกพี่ชาย โทโมะจึงเดินขึ้นไปบ้านก่อนจะเดินลงมาอย่างไม่สบายใจ เขาพยายามโทรหาหญิงสาวแล้วแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ " ป๊อบรู้ไหมว่าแก้วไปไหน" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวเมื่อเดินลงมาพร้อมกระเป๋าเป้ใบหนึ่ง " รู้ค่ะ ไปค่ายกับคณะที่เพชรบุรีค่ะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกพร้อมพี่ชาย " พักที่ไหน" " โรงแรม....." ป๊อบปี้เอ่ยบอกพี่ชาย โทโมะที่ได้ยินก็รีบวิ่งไปที่รถตัวเองทันที " อ้าว พี่โมะ จะไปไหนอ่ะ" ป๊อบปี้เอ่ยพี่ชายที่วิ่งออกจากบ้านไป แต่โทโมะไม่ตอบขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที โทโมะจัดการให้เลขาฯ จองห้องพักไว้ให้เพื่อที่เขาจะไปตามดูแฟนสาว ผ่านไปราวสามชั่วโมงโทโมะก็ขับรถมาถึงโรงแรมที่หญิงสาวพัก เขาจัดการเช็คอินก่อนจะมานั่งหาอะไรกินที่ห้องอาหาร
ทางด้านแก้วและเพื่อนๆ ในคณะหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มารวมตัวที่ห้องอาหารเพื่อที่จะร่วมทานมื้อเย็นก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะวันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว " ยัยแก้ว อาจารย์หนุ่มของแกมาว่ะ" เฟย์เอ่ยบอกเพื่อนสาวเมื่อเดินเข้ามาในห้องอาหาร " สวัสดีครับนักศึกษา" อาจารย์ทีเจ หนุ่มหล่อเดินเข้ามาทักทายนักศึกษากลุ่มแรกที่เดินเข้ามา " สวัสดีค่ะ/ครับอาจารย์" สาวสามและหนึ่งหนุ่มเอ่ยทักทายอาจารย์ " ไปนั่งกันดีกว่าครับ เดี๋ยวคนอื่นๆ ก็ทะยอยกันลงมา" อาจารย์หนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะเดินนำไปที่โต๊ะ แล้วจะดูแลแก้วเป็นพิเศษจนเพื่อนๆ กลัวว่าถ้าแฟนหนุ่มของเพื่อนสาวรู้อาจจะโกรธก็เป็นไปได้ เพราะดูแลโทโมะจะรักและหวงแก้วมาก " ขอบคุณค่ะ" แก้วเอ่ยขอบคุณอาจารย์หนุ่มที่เลื่อนเก้าอี้ให้ โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองมาตั้งแต่หญิงสาวเดินก้าวเข้ามาในห้องอาหาร " งานเข้ายัยแก้วแล้วเฟย์" ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาวพร้อมพยักหน้าให้หันไปดูว่าใครนั่งอยู่ " ทำไงดีอ่ะ" กวินเอ่ยถามเพื่อนสาวทั้งสอง " มีอะไรหรือเปล่าครับนักศึกษา" อาจารย์ทีเจเอ่ยถาม " เปล่าค่ะ" เฟย์เอ่ยตอบ " งั้นอาจารย์ขอตัวแปบนึงนะครับ" " เชิญค่ะ เฮ้ย ตามสบายค่ะ" ฟางเอ่ยบอกก่อนจะยิ้มให้ " ท่าทางพวกแกมีพิรุธนะ มีอะไรหรือเปล่า" แก้วเอ่ยถามพร้อมมือถือที่ดังขึ้น แก้วจึงหยิบออกมาดู " คุณโทโมะใช่ไหม" สองสาวกับหนุ่มหนึ่งเอ่ยถาม " ใช่" แก้วเอ่ยตอบ " แกรับเดี๋ยวนี้นะ ถ้ายังไม่อยากตาย" เฟย์เอ่ยบอกเพื่อนสาว แก้วพยักหน้าก่อนจะกดรับแล้วลุกเดินออกไปจากห้องอาหาร โทโมะที่จับตามองอยู่ก็เดินตามออกไปเช่นเดียวกัน " เพื่อนฉันจะได้กินข้าวไหม" ฟางบ่นเพราะดูจากหน้าตาของชายหนุ่มแล้วงานเข้าชัวร์ๆ " เพื่อนๆ มากินเร็ว เราไปตักอาหารเถอะ" กวินเอ่ยบอกก่อนจะลุกเดินนำไป สองสาวที่หิวมากก็เดินตามไปเช่นกัน
" ว่าไงค่ะ" แก้วเอ่ยถามเมื่อกดรับสาย " ทำไมไปไหนไม่บอก พี่เป็นห่วงรู้ไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวมาตามสาย " ทำไมแก้วจะไม่บอกล่ะค่ะ โน๊ตก็เขียนไว้ให้ ไม่ได้อ่านหรือไง" " อ่าน แต่แก้วก็น่าจะโทรบอกพี่นิ" " ถ้าบอกแล้วพี่จะให้แก้วมาไหมล่ะ" " ไม่ให้มา" โทโมะบอกหญิงสาว " ก็ใช่ไงค่ะ แก้วก็เลยต้องเขียนโน๊ตบอกไว้" " พี่เป็นห่วงรู้ไหม" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง " อุ๊ย มาได้ไงค่ะเนี่ย" แก้วหันมาก็ตกใจก่อนจะกดวางสายแล้วเก็บมือถือเข้ากระเป๋า " ขับรถมาสิ ถามได้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว " อย่าค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นค่ะ" แก้วบอกแล้วดันหน้าชายหนุ่มเอาไว้ " กลัวผู้ชายคนนั้นมาเห็นไง อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะ" โทโมะเอ่ยถามอย่างงอนๆ " ผู้ชายที่ไหน แก้วไม่มีสักหน่อย" แก้วเอ่ยอย่างไม่รู้เรื่อง " ก็ไอ้ผู้ชายที่แก้วคุยด้วยเมื่อเดินเข้ามาในห้องอาหาร" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว " นั่นอาจารย์ของแก้วค่ะ พี่คิดมากไปป่าว" " ไม่ ผู้ชายด้วยกันพี่ดูออก อาจารย์นั่นอ่ะชอบแก้ว" โทโมะเอ่ยบอก " แต่แก้วไม่ได้ชอบเขานิ ไม่คุยเรื่องนี้ดีกว่า แก้วขอตัวไปกินข้าวก่อนนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ไปกินที่อื่น เดี๋ยวเลี้ยงเอง" โทโมะบอกแล้วเดินโอบหญิงสาวออกจากโรงแรมไปยังลานจอดรถ ชายหนุ่มขับรถพาหญิงสาวมานั่งทานข้าวที่ร้านอาหารริมทะเลแห่งหนึ่ง " กินอะไรครับที่รัก" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกาย " ทะเลเผา กุ้งอบวุ้นเส้น ต้มยำทะเลน้ำข้นค่ะ" แก้วเอ่ยสั่งพนักงานสาว " เพิ่มปลาหมึกนึ่งมะนาว ปลากระพงทอดน้ำปลา และเอาข้าวมาด้วยนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะหันมาสนใจแฟนสาว " ค่ะ" พนักงานบอกแล้วเดินออกไป " ปล่อยมือออกบางก็ได้ หายใจจะไม่ออกแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ก็คิดถึงนิครับ" โทโมะบอกแล้วคลายอ้อมกอดออกเพื่อให้หญิงสาวไม่รู้สึกอึดอัด " อะไรกัน ยังไม่ถึงวันหนึ่งเลย" " ก็รักมากก็คิดถึงมากไงครับ" " เลี่ยนอ่ะ" แก้วบอกแล้วนั่งมองออกไปยังทะเล โทโมะนั่งมองหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมา " แก้ว เรียนจบแต่งงานกันไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว " อะไรนะ" แก้วเอ่ยถามอีกครั้ง นี้เขากำลังขอเธอแต่งงานอยู่เหรอ " พี่อยากแต่งงานกับแก้ว แก้วคือคนที่ใช่สำหรับพี่" " เอ่อ..แก้วยังไม่พร้อมค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ยังไม่พร้อมอะไร" " แก้วขอทำงานก่อน" " พี่ไม่ให้ทำ แก้วคนเดียวพี่เลี้ยงเองได้ สบายมาก" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว " ไม่เอาอ่ะ แก้วขอทำงานสักปี สองปีก่อน" " ก็ได้ แต่ต้องมาทำงานที่บริษัทพี่นะ" " เดี๋ยวคนอื่นก็หาว่าแก้วเป็นเด็กเส้นหรอก" " เรื่องนี้เดี๋ยวเราค่อยคุยกันใหม่ดีกว่า ทานอาหารก่อนดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกเพราะดูท่าทางหญิงสาวจะยอมจริงๆ ไว้ค่อยๆ คุยกันใหม่ดีกว่า " ค่ะ" แก้วยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนจะจัดการอาหารตรงหน้า เมื่อทานเสร็จโทโมะกับแก้วก็กลับมายังโรงแรมที่พัก " คืนนี้นอนด้วยกันได้ไหม" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวโดยไม่ปล่อยให้ลงจากรถ " ไม่ได้ค่ะ พรุ่งนี้แก้วมีงานแต่เช้า" " ไม่เอา ไม่ยอม" " แก้วมาค่ายนะค่ะ ไม่ได้มาเที่ยว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม " งั้นก็ได้ครับ แต่ขอเดินไปส่งนะ" " ไม่ดีมั้งค่ะ เดี๋ยวอาจารย์เห็นจะโดนดุ แก้วไปก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม " ก็ได้ครับ นอนหลับฝันดีนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกด้วยหน้าเศร้า " ฝันดีเช่นกันค่ะ" " จะดีกว่านี้ถ้าได้แก้วไปนอนกอดด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับมือหญิงสาวไว้ " อย่าดื้อสิค่ะ แก้วไปก่อนนะค่ะ" หญิงสาวบอกแล้วทำท่าจะลงจากรถ ก่อนจะเปลี่ยนใจมาจูบปากชายหนุ่มเบาๆ " โห เล่นอย่างนี้มันค้างรู้ไหม" โทโมะจับมือหญิงสาวที่กำลังจะเปิดประตูรถออกให้หันมาแล้วกดล็อคประตูไว้ก่อน " ทำอะไรนะ แก้วจะไปนอนแล้ว" " ไม่ให้นอน" โทโมะบอกแล้วขับรถออกไปจากโรงแรม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ