หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

       หลังเลิกแก้วกับเพื่อนๆ จึงเดินออกมาเพื่อที่จะกลับบ้าน  แต่แก้วก็ยังโดนชายหนุ่มมาดักรออยู่อีก
      “ แก้ว โมะมารับกลับบ้าน” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
      “ ให้เพื่อนแก้วกลับด้วยได้ไหมอ่ะ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มโดยไม่ปรึกษาเพื่อนทั้งสองที่อยู่ขนาบข้างเธอเลย
      “ ได้สิ ไอ้ป๊อบ ไอ้เขื่อน” โทโมะบอกแล้วเรียกเพื่อนหนุ่มทั้งสองออกมา
      “ เฮ้ย! งานเข้าแล้วไง” สามสาวเอ่ยบอกอย่างตกใจ
      “ เดี๋ยวผมไปส่งเฟย์เองครับ” เขื่อนเอ่ยบอกพร้อมจับมือเฟย์ไปยังรถที่จอดอยู่
      “ เชิญครับฟาง ถ้าไม่อยากให้โดนลากไปแบบเพื่อนคุณ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะเดินนำไปที่รถ
      “ เชิญครับที่รัก” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเดินมาโอบเอวหญิงสาวไปที่รถที่จอดอยู่    โทโมะขับรถพาหญิงสาวมายังคอนโดของเธอ
      “ ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
      “ ก็วันนี้โมะจะนอนค้างนี้อ่ะ”
      “ วันนี้แก้วจะต้องทำรายงานนะค่ะ ต้องส่งพรุ่งนี้แล้วด้วย ไว้เป็นพรุ่งนี้นะค่ะ” แก้วบอกแล้วเดินมาคล้องคอชายหนุ่มอย่างเอาใจ
      “ ก็ได้ครับที่รัก แต่พรุ่งนี้เช้าผมมารับนะครับ” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมหอมแก้มหญิงสาว
       “ มารับแก้วตอนสิบโมงครึ่งนะค่ะ แก้วมีเรียนบ่าย เราจะได้ออกไปทานข้าวเที่ยงกัน” แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มยั่วให้ชายหนุ่ม
       “ ได้เลยครับที่รัก” โทโมะดึงหญิงสาวมาจูบก่อนจะขับรถออกไป  แก้วมองตามก่อนจะถอนหายใจออกมา
       “ เฮ้อออ” ก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องของตัวเอง
 
 
 
 
          วันนี้แก้วไม่ได้มีเรียนบ่ายอย่างที่ชายหนุ่มบอกหรอก  เธอมีเรียนแต่เช้าก็เลยหาทางเลี่ยงที่จะไม่เจอชายหนุ่ม  หญิงสาวออกจากคอนโดเจ็ดโมงก่อนจะมาหาข้าวทานที่มหาวิทยาลัยก่อนจะเข้าเรียน
       “ ที่รักอยู่ไหนครับ” เสียงเอ่ยถามมาตามสาย  จะเป็นใครไม่ได้นอกจาก
       ( อยู่ที่มหาวิทยาลัยค่ะ  แล้วคุณเอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง)
       “ ผมก็เอาเครื่องคุณยิงเข้าเครื่องผมไงครับ  แล้วทำไมคุณไม่รอผมล่ะครับ” โทโมะเอ่ยอย่างน้อยใจ
        (  พอดีแก้วโดนเพื่อนในกลุ่มโทรตามเรื่องงานนะค่ะ  เลยออกมาก่อน  แล้วแก้วเองก็ไม่มีเบอร์คุณด้วยอ่ะค่ะ) แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มออกไป
        “ เลิกเรียนกี่โมงครับ ผมจะได้ไปรับ”
        ( บ่ายสองค่ะ)
        “ ห้ามโกหกนะครับ ไม่งั้นคืนนี้รวบยอดแน่” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะวางสายไป  โทโมะยิ้มแล้วขับรถมาหาหญิงสาวที่มหาวิทยาลัย  มาแอบดูหญิงสาวที่หน้าคณะก็เห็นเธอเดินมากับเพื่อนผู้ชายก็มองอย่างไม่พอใจ
        “ ไปก่อนนะกั้ง บาย” แก้วโบกมือให้เพื่อนชายก่อนจะเดินไปยังโรงอาหารเพื่อหาอาหารกลางวันทานและรอเรียนภาคบ่ายต่อ
     หมับ
        “ จะไปไหนจ๊ะที่รัก” โทโมะเดินมาคว้าแขนหญิงสาวเอาไว้
        “ โทโมะ เฮ้อ แก้วจะไปทานข้าวกลางวัน จะไปด้วยไหมล่ะ” แก้วจำต้องยอมเอ่ยถามชายหนุ่มเพื่อความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อน
        “ ไปสิครับ” โทโมะบอกแล้วเอาหนังสือในมือกับกระเป๋ามาถือให้แล้วจับมือหญิงสาวเดินไป    ทั้งสองเดินเข้ามาในโรงอาหารของคณะโทโมะเองก็ดูแลบริการหญิงสาวเป็นพิเศษ  ซื้อข้าวซื้อน้ำให้
         “ หวัดดีแก้ว ทำไมหน้าบูดยังนั้นอ่ะ” เฟย์เอ่ยถามเพื่อนสาวพร้อมนั่งลงตรงข้าม
         “ นายโทโมะตามมาเฝ้าแกที่นี้เลยเหรอ” ฟางที่หันไปเห็นโทโมะยืนซื้อข้าวอยู่ก็เอ่ยถามเพื่อนสาว
         “ อืม ขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยอ่ะ ฉันไม่ชอบเลย”
        “ แต่เขาก็ดูจะรักแกจริงนะ”
        “ ฉันว่าผู้ชายก็เจ้าชู้เหมือนกันหมดนั้นแหละ” แก้วเอ่ยบอก
        “ แกอย่าอคติกับเขาสิ ลองเปิดใจแล้วแกอาจจะรู้ว่าเขาดีจริงก็ได้” ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาว
        “ เล่นตัวมากระวังเขาทิ้งแล้วจะมานั่งเสียใจนะจ๊ะเพื่อนสาว” เฟย์เอ่ยบอก
        “ ทานข้าวด้วยกันไหมครับเฟย์ ฟาง” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวทั้งสอง
        “ ไม่ดีกว่าค่ะ ฟางขอตัวไปห้องสมุดนะค่ะ” ฟางบอกแล้วเดินออกไปทันที
        “ เฟย์ไปนั่งกันเพื่อนดีกว่า ไปนะแก้ว” เฟย์บอกแล้วลุกเดินออกไป
        “ เดี๋ยวดิ” แก้วเรียกเพื่อนทั้งสอง แต่ไม่มีใครสนใจ
        “ ทานข้าวกันดีกว่าครับที่รัก” โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว  แก้วก็นั่งทานและคุยกับชายหนุ่ม
        “ แล้วคุณไม่ทำงานเหรอค่ะ มานั่งเฝ้าแก้วทั้งวันแบบนี้”
        “ ไม่ครับ ผมเป็นลูกเจ้าของบริษัท  ให้ลูกน้องทำแทนไปสิครับ” โทโมะเอ่ยบอก
        “ ได้เวลาเรียนแล้ว แก้วไปเรียนก่อนนะค่ะ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มเมื่อเดินมาถึงที่หน้าตึกของคณะ
        “ ผมนั่งรอตรงนี้นะครับ” โทโมะหอมแก้มหญิงสาว  แก้วยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป
        “ เฮ้ แก้ว” กั้งเพื่อนหนุ่มที่เดินมาเห็นเพื่อนสาวกำลังจะเดินขึ้นตึกก็วิ่งมาหาก่อนจะกอดคอกันเดินขึ้นไป  โทโมะที่นั่งยืนอยู่ก็มองอย่างไม่พอใจ
 
 
                  ~~ อีพแล้วนะ เม้น เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ~~