หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

9.0

เขียนโดย tumm

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.29 น.

  40 ตอน
  793 วิจารณ์
  86.43K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       หลังเลิกแก้วกับเพื่อนๆ จึงเดินออกมาเพื่อที่จะกลับบ้าน  แต่แก้วก็ยังโดนชายหนุ่มมาดักรออยู่อีก

      “ แก้ว โมะมารับกลับบ้าน” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว

      “ ให้เพื่อนแก้วกลับด้วยได้ไหมอ่ะ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มโดยไม่ปรึกษาเพื่อนทั้งสองที่อยู่ขนาบข้างเธอเลย

      “ ได้สิ ไอ้ป๊อบ ไอ้เขื่อน” โทโมะบอกแล้วเรียกเพื่อนหนุ่มทั้งสองออกมา

      “ เฮ้ย! งานเข้าแล้วไง” สามสาวเอ่ยบอกอย่างตกใจ

      “ เดี๋ยวผมไปส่งเฟย์เองครับ” เขื่อนเอ่ยบอกพร้อมจับมือเฟย์ไปยังรถที่จอดอยู่

      “ เชิญครับฟาง ถ้าไม่อยากให้โดนลากไปแบบเพื่อนคุณ” ป๊อบปี้เอ่ยบอกก่อนจะเดินนำไปที่รถ

      “ เชิญครับที่รัก” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเดินมาโอบเอวหญิงสาวไปที่รถที่จอดอยู่    โทโมะขับรถพาหญิงสาวมายังคอนโดของเธอ

      “ ขับรถกลับบ้านดีๆ นะค่ะ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

      “ ก็วันนี้โมะจะนอนค้างนี้อ่ะ”

      “ วันนี้แก้วจะต้องทำรายงานนะค่ะ ต้องส่งพรุ่งนี้แล้วด้วย ไว้เป็นพรุ่งนี้นะค่ะ” แก้วบอกแล้วเดินมาคล้องคอชายหนุ่มอย่างเอาใจ

      “ ก็ได้ครับที่รัก แต่พรุ่งนี้เช้าผมมารับนะครับ” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมหอมแก้มหญิงสาว

       “ มารับแก้วตอนสิบโมงครึ่งนะค่ะ แก้วมีเรียนบ่าย เราจะได้ออกไปทานข้าวเที่ยงกัน” แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มยั่วให้ชายหนุ่ม

       “ ได้เลยครับที่รัก” โทโมะดึงหญิงสาวมาจูบก่อนจะขับรถออกไป  แก้วมองตามก่อนจะถอนหายใจออกมา

       “ เฮ้อออ” ก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องของตัวเอง

 

 

 

 

          วันนี้แก้วไม่ได้มีเรียนบ่ายอย่างที่ชายหนุ่มบอกหรอก  เธอมีเรียนแต่เช้าก็เลยหาทางเลี่ยงที่จะไม่เจอชายหนุ่ม  หญิงสาวออกจากคอนโดเจ็ดโมงก่อนจะมาหาข้าวทานที่มหาวิทยาลัยก่อนจะเข้าเรียน

       “ ที่รักอยู่ไหนครับ” เสียงเอ่ยถามมาตามสาย  จะเป็นใครไม่ได้นอกจาก

       ( อยู่ที่มหาวิทยาลัยค่ะ  แล้วคุณเอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง)

       “ ผมก็เอาเครื่องคุณยิงเข้าเครื่องผมไงครับ  แล้วทำไมคุณไม่รอผมล่ะครับ” โทโมะเอ่ยอย่างน้อยใจ

        (  พอดีแก้วโดนเพื่อนในกลุ่มโทรตามเรื่องงานนะค่ะ  เลยออกมาก่อน  แล้วแก้วเองก็ไม่มีเบอร์คุณด้วยอ่ะค่ะ) แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มออกไป

        “ เลิกเรียนกี่โมงครับ ผมจะได้ไปรับ”

        ( บ่ายสองค่ะ)

        “ ห้ามโกหกนะครับ ไม่งั้นคืนนี้รวบยอดแน่” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะวางสายไป  โทโมะยิ้มแล้วขับรถมาหาหญิงสาวที่มหาวิทยาลัย  มาแอบดูหญิงสาวที่หน้าคณะก็เห็นเธอเดินมากับเพื่อนผู้ชายก็มองอย่างไม่พอใจ

        “ ไปก่อนนะกั้ง บาย” แก้วโบกมือให้เพื่อนชายก่อนจะเดินไปยังโรงอาหารเพื่อหาอาหารกลางวันทานและรอเรียนภาคบ่ายต่อ

     หมับ

        “ จะไปไหนจ๊ะที่รัก” โทโมะเดินมาคว้าแขนหญิงสาวเอาไว้

        “ โทโมะ เฮ้อ แก้วจะไปทานข้าวกลางวัน จะไปด้วยไหมล่ะ” แก้วจำต้องยอมเอ่ยถามชายหนุ่มเพื่อความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อน

        “ ไปสิครับ” โทโมะบอกแล้วเอาหนังสือในมือกับกระเป๋ามาถือให้แล้วจับมือหญิงสาวเดินไป    ทั้งสองเดินเข้ามาในโรงอาหารของคณะโทโมะเองก็ดูแลบริการหญิงสาวเป็นพิเศษ  ซื้อข้าวซื้อน้ำให้

         “ หวัดดีแก้ว ทำไมหน้าบูดยังนั้นอ่ะ” เฟย์เอ่ยถามเพื่อนสาวพร้อมนั่งลงตรงข้าม

         “ นายโทโมะตามมาเฝ้าแกที่นี้เลยเหรอ” ฟางที่หันไปเห็นโทโมะยืนซื้อข้าวอยู่ก็เอ่ยถามเพื่อนสาว

         “ อืม ขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยอ่ะ ฉันไม่ชอบเลย”

        “ แต่เขาก็ดูจะรักแกจริงนะ”

        “ ฉันว่าผู้ชายก็เจ้าชู้เหมือนกันหมดนั้นแหละ” แก้วเอ่ยบอก

        “ แกอย่าอคติกับเขาสิ ลองเปิดใจแล้วแกอาจจะรู้ว่าเขาดีจริงก็ได้” ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาว

        “ เล่นตัวมากระวังเขาทิ้งแล้วจะมานั่งเสียใจนะจ๊ะเพื่อนสาว” เฟย์เอ่ยบอก

        “ ทานข้าวด้วยกันไหมครับเฟย์ ฟาง” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวทั้งสอง

        “ ไม่ดีกว่าค่ะ ฟางขอตัวไปห้องสมุดนะค่ะ” ฟางบอกแล้วเดินออกไปทันที

        “ เฟย์ไปนั่งกันเพื่อนดีกว่า ไปนะแก้ว” เฟย์บอกแล้วลุกเดินออกไป

        “ เดี๋ยวดิ” แก้วเรียกเพื่อนทั้งสอง แต่ไม่มีใครสนใจ

        “ ทานข้าวกันดีกว่าครับที่รัก” โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว  แก้วก็นั่งทานและคุยกับชายหนุ่ม

        “ แล้วคุณไม่ทำงานเหรอค่ะ มานั่งเฝ้าแก้วทั้งวันแบบนี้”

        “ ไม่ครับ ผมเป็นลูกเจ้าของบริษัท  ให้ลูกน้องทำแทนไปสิครับ” โทโมะเอ่ยบอก

        “ ได้เวลาเรียนแล้ว แก้วไปเรียนก่อนนะค่ะ” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มเมื่อเดินมาถึงที่หน้าตึกของคณะ

        “ ผมนั่งรอตรงนี้นะครับ” โทโมะหอมแก้มหญิงสาว  แก้วยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป

        “ เฮ้ แก้ว” กั้งเพื่อนหนุ่มที่เดินมาเห็นเพื่อนสาวกำลังจะเดินขึ้นตึกก็วิ่งมาหาก่อนจะกอดคอกันเดินขึ้นไป  โทโมะที่นั่งยืนอยู่ก็มองอย่างไม่พอใจ

 

 

                  ~~ อีพแล้วนะ เม้น เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ~~

 

     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา