หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

       " แสดงว่าแอบไปมาแล้ว" แก้วว่าก่อนจะหันหน้าหนี       " ไม่ใช่นะ พี่แค่เปรียบเทียบให้ดูเฉยๆ"       " อย่าให้รู้นะ" แก้วชี้หน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง       " จะทำไมพี่"       " หย่า คำเดียว จบป่ะ" แก้วเอยบอกก่อนจะสะบัดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป       " ไม่ได้นะ" โทโมะดันประตูห้องน้ำที่จะปิดลงก่อนจะเข้ามาในห้องน้ำสำเร็จ       " ออกไปเลย เดี๋ยวเสื้อผ้าก็เปียกหมดหรอก"        " ไม่เอา อาบน้ำด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วปลดเสื้อผ้าขึ้นไปแขวนไว้ที่ราว       " อ๊ายยยยยยย" แก้วร้องก่อนจะเดินไปยืนตรงฝักบัวแล้วรูดม่านกั้นเอาไว้ไม่หันมามอง       " ถอดผ้าขนหนูได้แล้ว ไม่ถอดจะอาบน้ำได้ไง" โทโมะเอ่ยบอกเดินผ่านม่านเข้าไปหาหญิงสาวก่อนจะเอื้อมมือมาปลดผ้าขนหนูให้หญิงสาวแล้วเอามาแขวนไว้ให้แล้วหันมาเปิดน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัว       " พี่อาบน้ำแล้วไม่ใช้เหรอ ออกไปเลยนะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วดันชายหนุ่มให้ออกห่างจากตัว       " อาบอีกก็ได้ ไม่เห็นเป็นไรเลย"  โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดเอวบางไว้ก่อนจะดึงเข้ามาหาตัว       " ไม่ต้องเข้าไปใกล้มาก็ได้" แก้วเอยบอกชายหนุ่ม จะให้ทำยังไงล่ะในเมื่อทั้งสองอยู่ในร่างที่ไร้เสื้อผ้าทั้งคู่ แถมยังโอบกอดให้เข้ามาใกล้จนจะรวมเป็นร่างเดียวกันแล้ว      " ไม่เอาอ่ะ ก็พี่คิดถึงนิ" โทโมะเอ่ยบอก      " ไม่นะ วันนี้แก้วเหนื่อย เมื่อยด้วย" แก้วเอ่ยบอกอย่างเลี่ยงๆ      " งั้นพี่นวดให้ รับรองหาย" โทโมะเอ่ยบอกด้วยใบหน้าที่หื่นเต็มที่      " ไม่น่าจะหายนะ แก้วว่าแก้วอาจจะเป็นหนักกว่าเดิมก็ได้" แก้วเอ่ยบอกแล้วถอยหลังหนี  แต่พื้นมันลื่นทำหญิงสาวเสียหลักล้มลงไปโดยดึงมือชายหนุ่มลงไปด้วย      " อ๊ายยยยยยยย อุ๊บ O.O" แก้วที่เสียหลักลงไปนอนกับพื้นโดยมีชายหนุ่มล้มตามลงไปด้วยทำให้ปากทั้งสองประกบกันพอดี  แก้วจะดันชายหนุ่มออกแต่ชายหนุ่มกลับกดจูบลงอย่างแนบแน่น ก่อนจะค่อยๆ สอดลิ้นเพื่อเข้าไปชิมความหวานที่ไม่ได้สัมผัสมาร่วมปี      " หวานจังที่รักของพี่" ชายหนุ่มเอ่ยบอกเมื่อถอนปากออกจากริมฝีปากบาง      " พอเลย ลุกได้แล้ว แก้วจะอาบน้ำ" หญิงสาวเอ่ยบอกแต่ชายหนุ่มกลับกดจูบลงมาปิดปากหญิงสาวอีกครั้งพร้อมกับลูบต้นขาไปมาอย่างช้าๆ      " อื้อออ แก้วขออาบน้ำก่อนนะค่ะ แก้วเหม็นตัวเอง" แก้วเอยบอกเมื่อดันหน้าชายหนุ่มออกจากใบหน้าตัวเอง      " ต่อไม่ได้เหรอ พี่คิดถึง"      " อาบน้ำก่อนนะค่ะ" แก้วจ้องตาชายหนุ่มพร้อมน้ำเสียงที่ออดอ้อน      " ก็ได้ครับ แต่พี่ต้องเป็นคนอาบน้ำให้นะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้น      " แก้วอาบเองดีกว่านะค่ะ จะได้ไวๆ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " ไม่ได้ ไม่งั้นพี่ต่อจากเมื่อกี้นะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว      " ก็ได้ค่ะ"  แก้วเอ่ยบอกทำให้ชายหนุ่มเอื้อมมือมาสัมผัสผิวกายที่ขาวผ่องอย่างหลงใหล  ก่อนที่เขาจะสวมกอดเธอจากด้านหลังก่อนจะซุกใบหน้าลงกับซอกคอขาวๆ       " พี่โมะอ่ะ ไหมบอกว่าอาบน้ำอย่างเดียวไงค่ะ" แก้วเอ่ยต่อว่าชายหนุ่ม      " ก็มันเห็นแล้วอดใจไม่ไหวนิที่รัก" ชายหนุ่มเอ่ยบอก      " พอเลย แก้วหนาวแล้วนะ" หญิงสาวว่าก่อนจะเทครีบอาบน้ำลงบนฝ่ามือแล้วลูบไล้ไปทั่วผิวกาย  ชายหนุ่มยังไม่วายเลื่อนมือมาลูบไล้ตามบ้าง  ก่อนที่มือหนาจะเลื่อลงมาหยุดที่เนินอกของหญิงสาวก่อนจะบีบเคล้นอย่างเอาใจ      " พอเลยนะพี่โมะ" แก้วตีมือชายหนุ่มที่ยังยุ่งกับหน้าอกทั้งสองข้าง      " ก็มันคิดถึงนิ  รับรองคืนนี้.." ชายหนุ่มหยุดพูดลอยๆ      " คืนนี้ทำไม บอกมาเดียวนี้นะ" แก้วถามชายหนุ่มก่อนจะหมุนตัวกลับมามองหน้า      " เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้เอง" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเปิดน้ำเพื่อล้างฟองสบู่ออกจากตัวหญิงสาวและตัวเอง      " บอกมาเลยนะ" แก้วว่าพร้อมตีลงที่แขนของชายหนุ่ม      " ก็...." ชายหนุ่มเอ่ยบอกเมื่อหยิบมาขนหนูมาพันตัวหญิงสาวแล้วอุ้มขึ้นมาไว้แนบอก      " ก็อะไร" แก้วเอ่ยถามอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนที่เธอจะโดนเขาวางเธอลงบนเตียงโดยมีร่างของชายหนุ่มคร่อมร่างเธอไว้อยู่      " ถ้าอยู่แบบนี้พอจะเดาออกได้ไหมล่ะครับที่รัก" ไม่ทันที่หญิงสาวจะว่าอะไรชายหนุ่มก็จัดการปิดปากทันทีเพื่อไม่ให้เสียเวลา  ชายหนุ่มพร่ำจูบหญฺงสาวไปทั่วไปหน้าอย่างโหยหาก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงมาแล้วใช้ปากเขี่ยปมผ้าขนหนูให้หลุดออกเผยให้เห็นเนินนู้นที่ขาวชูตั้งอยู่ตรงหน้าก่อนจะใช้ลิ้นลงไปสัมผัสและหยอกล้ออยู่กับมัน      " พะพอแล้ว ไม่ไหวแล้ว" หญิงสาวบิดตัวไปมาเมื่อชายหนุ่มลากลิ้นมาวนเล่นที่หน้าท้องอันแบนราบของหญิงสาวอย่างเสียวซ่าน      " ให้พี่ได้ชื่นชมความงานของที่รักก่อนสิ พี่ไม่ได้ชื่นชมมานานแล้วนะครับคนดี" ชายหนุ่มไม่ว่าเปล่าก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาจูบหญิงสาวอีกครั้ง  ส่วนมืออีกข้างก็เลื่อนลงไปสัมผัสของสงวนของหญิงสาวเพราะเขาเองก็รู้ว่าเธอนั้นได้ห่างหายจะเรื่องแบบนี้ไปนานพอๆ กับเขา  มือหนาค่อยๆ สอดเข้าไปทางช่องรักอย่างช้าๆ และขยับไปมาเพื่อให้กายสาวได้ขยายเพื่อเตรียมรับความพร้อมกับของจริง      " โอ๊ย..ไม่ไหวแล้วนะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกเพราะเขานั้นพร้อมอย่างมากถึงมากที่สุด      " แก้วพี่ขอแล้วนะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะดึงมือออกอย่างเร็วก่อนจะจับเรียวขานั้นแยกออกจากกันแล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในตัวของหญิงสาวอย่างเร็ว      " อ๊ากกก" แก้วร้องเสียงหลงด้วยความจุก เพราะมันเร้วเกินไปกว่าที่เธอจะรับทัน      " พี่ขอโทษนะครับ แต่พี่ไม่อยากรอแล้ว" ชาหยนุ่มว่าก่อนจะขยับสะโพกไปตามจังหวะเพลงรักของทั้งคู่ ช้าเร็วสลับกันบ้าง      " อิ อิ๊ อ่า" หญิงสาวคราวอย่างเสียวซ่านก่อนจะกัดริมฝีปากบางอย่างกัดอารมณ์      " อื้อ ไหว มะไม่แก้ว" ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมเร่งจังหวะเพื่อที่จะไปถึงจุดแห่งความสุข      " หะไหว ไหวค่ะ" หญฺงสาวก็เอ่ยตอบอย่างเกร็งๆ เธอจะพร้อมที่จะไปพบความสุขพร้อมชายหนุ่มด้านบนแล้ว      " อีกนิดนะครับ อ่ะ อ่าส์" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมเร่งให้เร็วกว่าเดิมก่อนจะหยุดลงเมือ่ตัวเองไปพบความสุขพร้อมหญิงสาวที่อยู่ด้านล่าง      " พอก่อนเถอะนะค่ะ ไม่ไหวแล้ว" หญิงสาวเอ่ยบอกก่อนจะที่หลับตาลงไป      " พี่ขอโทษนะครับคนดีของพี่ แก้วต้องมาเจ็บตัวเพราะพี่อีกแล้ว" ชายหนุ่มบ่นก่อนจะจูบลงที่ขมับของหญิงสาวแล้วค่อยๆ ถอนตัวออกมาแล้วอุ้มหญิงสาวให้ไปนอนดีๆ ก่อนที่ตัวเองจะล้มตัวนอนข้างๆ แล้วกอดเอวบางเอาไว้แล้วก็หลับไปในที่สุด
 
 
 
           เช้าวันรุ่งขึ้นชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาก็ไม่พบกับหญิงสวข้างกายแล้ว เขารีบลุกขึ้นแล้วคว้าเสื้อผ้าใส่อย่างลวกๆ ก่อนจะเดินหาหญิงสาวอันเป็นที่รัก      " ลงมาทำไมไม่ปลุกล่ะครับ พี่นึกว่าแก้วจะหนีพี่ไปอีก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วกอดเอวหญิงสาวที่ยืนทำอาหารอยู่ในครัว      " ก็แก้วกลัวพี่ตื่นมาแล้วหิวไงค่ะ แก้วเลยลงมาทำให้ก่อน"      " พี่ไม่หิวหรอก ถ้าหิวก็อาจจะอยากกินแก้วไง ให้กินอีกป่ะ"      " ไม่ค่ะ แค่นี้แก้วแทบจะเดินไม่ไหวแล้วนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะปิดแก๊สพร้อมกับกลิ่นของข้าวต้มที่ลอยเข้ามาปะทะกับจมูก      " หอมจังเลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วก้มลงมาหอมแก้มหญิงสาวอีกครั้ง      " ข้าวต้มเหรอ"       " ทั้งข้าวต้มและก็ตัวแก้วเลย"      " พี่ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวค่อยมาทานข้าวกัน" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " ก็ได้ครับ เด๊วพี่มานะ อย่าหนีไปไหนล่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วเอื้อมมือมาบีบจมูกคนตัวเล็กกว่า      " ค่ะ" แก้วยิ้มให้ โทโมะจึงเดินขึ้นไปบนบ้านเพื่อที่จะอาบน้ำแต่งตัวลงมาทานข้าวกับภรรยา  ทางด้านหญิงสาวก็มาเตรียมจัดโต๊ะอาหารรอชายหนุ่มที่ขึ้นไปอาบน้ำบนบ้าน      " แก้วอยู่ไหมครับ" เสียงเรียกทำให้หญิงสาวที่กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ถึงกับวางมือก่อนจะเดินมาเปิดประตูบ้าน      " อ้าวพี่ฟลุ๊ค มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"      " พอดีพี่ออกเวรเห็นเค้กเลยซื้อมาฝากแก้วนะครับ" ฟลุ๊คเอ่ยบอกหญิงสาวที่เปรียบเสมือนน้องสาวอีกคน      " ขอบคุณค่ะ แล้วนี้พี่เปิ้ลไปไหนค่ะ" แก้วเอ่ยถามหาแฟนของคุณหมอหนุ่ม      " เข้าบ้านไปแล้วครับ เห็นพี่เอาเค้กเดินมาให้น้องแก้ว"      " ฝากขอบคุณพี่เปิ้ลด้วยนะค่ะ"      " แล้วเคลียร์กับแฟนเข้าใจกันหรือยังครับน้องสาว" ฟลุ๊คเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้า      " เรียบร้อยแล้วค่ะ พี่เขาให้แก้วย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านพี่เขานะค่ะ"      " แล้วแก้วว่าไงล่ะ"      " ก็ว่าจะย้ายไปอยู่นะค่ะ แก้วเองก็ตัวคนเดียว ไม่มีพ่อแม่หรือพี่น้อง ได้กลับไปแก้วก็อุ่นใจค่ะที่มีแม่ของพี่โมะอยู่ด้วย มีผู้ใหญ่อยู่ก็อุ่นใจค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " ขอให้โชคดีล่ะกันนะจ๊ะน้องสาว"      " แก้ว ออกมาทำไมครับ พี่บอกให้รออยู่ในบ้านไงครับ" ชายหนุ่มที่เปิดประตูออกมาเจอว่าภรรยาสาวยืนคุยกับคุณหมอหนุ่มข้างบ้านก็ออกอาการหงุดหงิด