หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

 ' พิม'    " งั้นดิฉันขอตัวก่อนนะค่ะ" หญิงสาวเอ่ยขอตัวแล้วเดินแยกออกไป    " ไปเถอะพี่โมะ แก้วหิวข้าวแล้ว" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วเกาะแฟนหนุ่ม โทโมะเดินพาแฟนสาวไปหาอะไรทาน แต่ก็อดกังวลใจกับแฟนเก่าของเขาอย่างพิมและแก้วเองก็ไม่เคยรู้ว่าคนที่เธอคุยด้วยเมื่อกี้เป็นแฟนเก่าของเขา    " เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยชายหนุ่ม    " เปล่าครับ แก้วอยากทานอะไรสั่งเลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วย้มให้แฟนสาว หญิงสาวเลือกสั่งอาหารให้ตัวเองและก็ชายหนุ่ม เมื่อทั้งสองทานเสร็จ หญิงสาวไม่ลืมที่จะสั่งของหวานเป็นของตบท้ายในมื้อนั้น    " กินมากจังคนสวย"    " แก้วว่าลูกเกิดมาต้องตัวอ้วนแน่เลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม    " อ้วนก็ดีอ่ะ น่ารักดีออก"    " แต่แก้วจะลดได้ไหมเนี่ย ถ้าลูกอออกมาเนี่ย กินซะ แก้วเอ่ยบอกพร้อมตักไอติมเข้าปากอย่างอารมณ์ดี    " แก้วหุ่นออกจะดี ไม่ต้องกลัวหรอกครับที่รัก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเอื้อมมือไปบีบจมูกคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้าม
    " อิ่มแล้ว พาแก้วกลับบ้านหน่อย" ชายหนุ่มจึเรียกพนักงานมาเก็บเงินก่อนจะพาแฟนสาวกลับมาพักผ่อนที่บ้าน
   ' แกสองคนจะไม่มีความสุขหรอก ฉันจะกลับมาทวงของๆ ฉันคืน' 

    

      ภายไปหลายเดือนวันนี้ก็เป็นวันที่ทุกคนรอคอยก็คือวันที่แก้วได้คลอดลูกออกมา    แต่ระหว่างที่ทุกคนรอคอยกันอยู่ไม่ได้รู้เลยว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งนั้นแอบเดินเข้าไปในห้องคลอดไม่นานพยาบาลสาวก็เดินออกมาแสดงความยินดีกับคุณพ่อของเด็กที่คลอด   " ญาติคุณจริญญาค่ะ"   " ผมครับ" ชายหนุ่มเอ่ยยิ้มให้พยาบาลสาว้ำจังเ   " คุณได้ลูกสาวนะค่ะ เดี๋ยวคุณแม่จะย้ายขึ้นไปยังห้องพักฟื้นนะค่ะ"    " แล้วผมล่ะครับ ผมอยากเห็นหน้าลูกครับ"    " ห้องกระจกข้างๆ เลยค่ะ" พยาบาลเอ่ยบอกแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องคลอด   " แม่ครับ ไหนครับลูกผม" โทโมะเอ่ยถามมารดา   " คนนี้จ๊ะ แต่ทำไมผิวถึงคล้ำจังล่ะโทโมะ" มารดาเอ่ยถามลูกชาย   " ไม่น่าจะเป็นอย่างนี้นะครับ"   " หรือว่าเมียคุณจะมีชู้" หญิงสาวที่เดินเข้ามาหาเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป   " คุณ ว่าอะไรนะ" โทโมะเอ่ยเรียก แต่หญิงสาวนั้นเดินไปไกลแล้ว  ชายหนุ่มนั้นรับไม่ได้เพราะเขาคิดว่าหญิงสาวมีชู้  และเด็กคนนั้นก็ไม่ใช่ลูกของเขา   " ผมขอจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลทั้งหมด แล้วผมก็ฝากจดหมายไว้ในเขาด้วยนะครับ" โทโมะจ่ายเงินพร้อมยื่นจดหมายไว้ให้หญิงสาว  ก่อนจะเดินออกจากโรงพยาบาลไป


 
ห้องพักฟื้น 2207


    " ลูก" หญิงสาวเอ่ยเรียกร้องหาลูก    " เฟย์ ฟาง " แก้วเเอ่ยเรียกเพื่อนทั้งสองที่นั่งอยู่ฃ    " เป็นไงแก้ว ลูกปลอดภัยแล้ว ไม่ต้องกลัว"    " โทโมะไปไหนล่ะ" แก้วเอ่ยถามหาสามี    " ไม่รู้ เขาได้แต่ฝากจดหมายไว้ให้แก" เฟย์เอ่ยบอกพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลออกมา   ' แก้ว ลูกนั้นไม่ใช่ลูกผม น่าตาก็ไม่เหมือนกัน ผิวก็ไม่เหมือน ทุกอย่างบ่งบอกว่าผมไม่ใช่พ่อของเด็กคนนั้น  เราจบกันเถอะ ผมโอนเงินเข้าบัญชีให้คุณก้อนหนึ่งเพื่อที่คุณกับลูกของชู้คุณจะได้ใช้จ่าย  ลาก่อน..โทโมะ' แค่นั้นหญิงสาวก็ร้องไห้ออกมา   " เขาไปแล้ว ลูกฉันอยู่ไหน ฉันอยากเจอลูก" แก้วเอ่ยพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา   " โอ๊ย.." แก้วที่รีบลุกลงจากเตียงก็ร้องออกมาเพราะเจ็บแผล   " เดี๋ยวสิแก้ว ถ้าแผลผ่าตัดแกฉีกจะทำไง"   " ฉันจะไปหาลูก"   " ขออนุญาตินะค่ะ ได้เวลาคุณแม่ให้นมบุตรแล้วค่ะ" พยาบาลเอ่ยบอกพร้อมเข็นรถที่ใส่เจ้าตัวน้อเข้ามาในห้อง   " นี้ลูกสาวของคุณจริญญาเหรอค่ะ" ฟางเอ่ยถาม   " ใช่ค่ะ น่ารักและก็ขาวเหมือนคุณแม่เลยนะค่ะ" พยาบาลเอ่ยบอกก่อนจะอุ้ทลูกสาวขึ้นมาส่งให้มารดา แล้วพยาบาลก็เดินออกไป   " ลูกแม่" แก้วเอ่ยเรียกลูกสาวทั้งน้ำตา
 
 
     ~~ อารมณ์มันพาไปอย่าโกรธไรเตอร์นะ เม้น โหวตกันด้วย  ถ้าอยากอ่านต่อเม้นเยอะๆ ถ้าพอใจจะมาอัพให้อีก อิอิ  ~~