หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

        " เพื่อนดิฉันเป็นไงบ้างค่ะ" ฟางเอ่ยถามคุณหมอที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
         " หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ เพื่อนคุณตังครรภ์ได้สี่สัปดาห์แล้ว และก็อย่าให้คนไข้ทำงานหนักนะครับ มันจะส่งผลต่อเด็กในท้อง"  คุณหมอเอ่ยบอกแล้วเดินออกไป  ฟางหันไปมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะทรุดตัวลงไปแต่ดีที่ป๊อบปี้รับไว้ทัน
         " โอ๊ย ฟางอยากจะเป็นลม" ฟางเอ่ยบ่นอย่างตกใจ
         " ใจเย็นๆ นะฟาง"
         " แก้วท้อง ท้องกับใครอ่ะ อย่าบอกนะว่า..." แก้วหันไปถามชายหนุ่ม
         " คงจะเป็นยังนั้นแหละฟาง แก้วไม่มีใครนอกจากโทโมะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกหญิงสาว
         " ตาย แล้วเราจะทำยังไงดีเนี่ย"
         " รอถามแก้วก่อนดีกว่า ให้แก้วเป็นคนตัวสินใจเอง" 
         " งั้นขึ้นไปดูแก้วเถอะ" ฟางเอ่ยบอกก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องพักผู้ป่วยที่เพื่อนสาวอยู่
         " ฟาง ฉันเป็นอะไรอ่ะ" แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาวที่เดินเข้ามาในห้อง
         " เอ่อ..คือว่าแก.."
         " ฉันเป็นอะไรบอกมาสิ"
         " แก้วฟังป๊อบนะ ตอนนี้แก้วอย่าทำงานหนัก แก้วต้องดูแลตัวเองดีๆ พักผ่อนเยอะ อย่าเครียด.."
         " บอกมาเถอะพี่ป๊อบ แก้วลุ้นจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
         " แก้ว แกท้อง" สองเสียงประสานออกมาทำให้หญิงสาวตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน
         " ฟาง ฉันจะทำยังไงดีอ่ะ" แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างตกใจ
         " แก้ว ป๊อบว่าแก้วคงต้องบอกไอ้โมะแล้วอ่ะ"
         " แต่แก้วยังไม่มั่นใจในตัวเขาเลยนะป๊อบ"
         " แต่พี่รู้สึกได้นะว่าไอ้โมะมันเปลี่ยนไป ทั้งเรื่องผู้หญิง มันก็สนใจแค่แก้วคนเดียว แก้วบอกให้มันตั้งหน้าทำงานเพื่อจะดูแลแก้ว  มันก็ยอมทำตามใจแก้ว  แบบนี้แก้วยังไม่มั่นใจในตัวมันอีกเหรอ" ป๊อบปี้เอ่ยถามหญิงสาว
         " ฟางเห็นด้วยกับป๊อบปี้นะ  ที่แก้วเห็นอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้"
         " แก้วไม่รู้อ่ะ  แก้วสับสน" แก้วเอ่ยบอกอย่างไม่รู้จะทำยังไง
         " ค่อยๆ คิดนะแก้ว" ป๊อบปี้เอ่ยบอกหญิงสาว
         " แก้วพักเถอะ เดี๋ยวลูกในท้องแกจะแย่เอานะ" ฟางเอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะจับตัวเพื่อนสาวให้นอนราบลงไปกับเตียง และอยู่รอจนเพื่อนสาวหลับทั้งสองจึงกลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้วค่อยมาดูหญิงสาวใหม่ในวันพรุ่งนี้

         " เห็นแก้วไหมเฟย์" โทโมะเดินหาหญิงสาวไม่เจอก็เดินมาถามเพื่อนสาวของแก้ว
         " กลับไปแล้วค่ะ แก้วไม่ค่อยสบายนะ" เฟย์โกหกออกไป
         " ใช่ แก้วไม่สบายใจที่เห็นแต่จูจุ๊บกับยัยหวาย" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม
         " แล้วกลับไปยังไงอ่ะ"
         " ฟางกับป๊อบปี้เป็นคนไปส่ง สบายใจ หายห่วงได้" เฟย์เอ่ยบอก โทโฒะจึงรีบเดินออกจากงานทั้งทีเพื่อตรงกลับมายังคอนโดของหญิงสาว  โทโมะใช้กุญแจสำรองที่ขอแกมบังคับมาจากหญิงสาวไขเปิดประตูห้องเข้ามา
         " แก้ว" โทโมะตะโกนเรียกพร้อมเปิดไฟให้สว่างแต่ก็ไม่พบหญิงสาว
         " ไอ้ป๊อบ แก้วอยู่ไหน" โทโมะโทรหาเพื่อนหนุ่ม
         ' แก้วไม่สบาย อยู่โรงพยาบาล..' ป๊อบปี้บอกชื่อโรงพยาบาลแล้วห้องพักก่อนจะวางสายไป เพื่อให้ทั้งสองไปปรับความเข้าใจกันเอง  โทโมะก็รีบขับรถไปยังโรงพยาบาลทันที   และเริ่มจะเป็นห่วงหญิงสาวด้วย
         " แก้ว" โทโมะเอ่ยเรียกหญิงสาวที่นอนหลับอย่างเบา ก่อนจะหาเก้าอี้มานั่งลงข้างๆ พร้อมกุมมือไว้  ตอนเช้าคุณหมอเข้ามาตรวจหญิงสาวโทโมะจึงออกไปรอข้างนอก
         " แฟนผมไม่สบายเป็นอะไรครับ" โทโมะเอ่ยถามคุณหมดที่ออกมาจากห้องของหญิงสาว
         " ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แฟนคุณตั้งครรภ์ได้สี่สัปดาห์ อย่าทำให้คนท้องนั้นเครียดเพราะจะส่งผลกับลูกในท้อง และห้ามทำงานหนักด้วยนะค่ะ" คุณหมอสาวบอกแล้วเดินออกไป
         " แก้ว เรื่องเมื่อคืนพี่อธิบายได้นะครับ" โทโมะเดินเข้ามาหาหญิงสาว
         " ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกพร้อมลุกขึ้นนั่งโดยมีชายหนุ่มประคอง
         " คือว่า"
         " แก้วขอกินข้าวก่อนนะค่ะ เมื่อคืนยังไม่ได้กินอะไรเลย หิว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม โทโมะเข็นรถที่มีถาดอาหารเข้ามาให้หญิงสาวอย่างเร็ว
         " กินเยอะๆ นะครับ ถ้าไม่พอพี่จะลงไปหาซื้อของบำรุงมาให้อีก"
         " อิ่มแล้วก็ต้องฟังพี่อธิบายนะครับคนดี" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมนั่งมองหญิงสาวทานข้าวต่อไป
         " ค่ะ" แก้วบอกแล้วตักข้าวต้มในถ้วยทานจนหมด
         " น้ำครับ และก็ยา" โทโมะเดินหยิบแก้วยาใบน้อยที่พยาบาลเอามาให้มาวางบนโต๊ะให้หญิงสาว
         " ขอบคุณค่ะ" แก้วบอกแล้วยกน้ำดื่มก่อนจะทานยาเข้าไป  โทโมะจัดการเข็นรถที่มีถาดอาหารไปเก็บไว้มุมห้องเพื่อรอพยาบาลมาเก็บถาดอาหารออกไป
         " งั้นก็มาคุยถึงเรื่องของเรากันสักที" โทโมะบอกแล้วขึ้นไปนั่งบนเตียงกับหญิงสาว  ทั้งสองนั่งหันหน้าเข้าหากัน
         " มีอะไรค่ะ" แก้วเอ่ยถาม  โทโมะจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้หญิงสาวฟัง
         " พี่ขอโทษนะครับ แก้วอย่าคิดมากนะ ตอนนี้พี่รักแก้วเพียงคนเดียวจริงๆ และยิ่งแก้วมีลูกพี่ก็ยิ่งรักและเป็นห่วงแก้วมากขึ้นกว่าเดิมด้วย" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมดึงมือหญิงสาวมากุมไว้
         " ก็ได้ค่ะ แก้วจะเชื่อใจพี่" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม  โทโมะจึงดึงหญิงสาวเข้ามากอดด้วยความรัก

        เช้าวันต่อมาแก้วก็ได้ออกจากโรงพยาบาล  หญิงสวยังคงไปช่วยชายหนุ่มทำงานแม้จะโดนหน้าแต่ก็ไม่มีทางขัดใจคนรักได้  ในที่สุดแก้วก็ได้มาทำงานจนสำเร็จ
        " มาทำไมก็ไม่รู้ อยู่บ้านก็ได้" โทโมะเอ่ยบ่นคนรัก
        " ห้ามบ่น แล้วโต๊ะทำงานแก้วไปไหนอ่ะ"  แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่โอบเอวเดินมายังห้องทำงาน  เพราะปกติหญิง

สาวจะทำงานอยู่หน้าห้อง
        " อยู่ในห้องโมะ  แก้วท้องอยู่ก็ต้องอยู่ในสายตาของโมะสิครับคนสวย" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะพาหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องทำงาน
        " น้ำกับกาแฟค่ะคุณโทโมะ คุณแก้ว" เลขาฯ คนเก่าของโทโมะย้ายกลับมาทำตำแหน่งเดิมเอ่ยบอก
        " ขอบคุณค่ะ" แก้วเอ่ยยิ้มก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง
        " เปลี่ยนกาแฟของแก้วให้เป็นน้ำผลไม้แทนนะครับ เพราะเธอกำลังท้องอยู่" โทโมะเอ่ยบอกเลขา
        " ได้ค่ะคุณโทโมะ ยินดีด้วยนะค่ะคุณแก้ว" เลขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะคว้าแก้วกาแฟของหญิงสาวเดินออกไป
        " เรื่องมากจริงๆ คุณชาย" แก้วเอ่ยบ่นชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่
        " อย่าบ่นมากครับที่รัก เดี๋ยวโดนทำโทษนะครับ" โทโมะเอ่ยบอก  แก้วจึงหันไปสนใจงานตรงหน้าต่อ
        " โมะตรงนี้แก้วไม่เข้าใจ มาดูให้หน่อยสิ" แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มโดยไม่ละสายตาจากแฟ้มงาน
        " โมะ อ้าว หลับไปซะแล้ว" แก้วหันมาดูก่อนจะหยิบแฟ้มงานเดินออกไปนอกห้อง
        " คุณเลขาค่ะ แก้วไม่เข้าใจงานตรงนี้อ่ะค่ะ"
        " มาค่ะ เดี๋ยวพี่อธิบายให้ฟัง" เลขาสาวดึงเก้าอี้อีกตัวมาให้เจ้านายนั่งก่อนจะเริ่มอธิบายงานทั้งหมดให้
        " ขอโทษนะครับ" เสียงดังขึ้นทำให้การสนทนาระหว่างสองสาวต่างวัยชะงักลงก่อนจะหันไปมองคนที่มาใหม่
        " มีอะไรค่ะ" แก้วเอ่ยถาม
        " ผมต้องการพบคุณโทโมะนะครับ"
        " ได้ค่ะ แต่เชิญที่ห้องประชุมเล็กนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอก  เลขาหน้าห้องจึงเดินนำชายหนุ่มไปยังห้องประชุมเล็กทันที  แก้วจึงเดินกลับเข้าไปในห้องเพื่อปลุกชายหนุ่ม
        " โทโมะตื่นค่ะ มีคนมาขอพบ" แก้วปลุกชายหนุ่ม  แต่โทโมะยังคงไม่ยอมตื่น
      ก๊อก ก๊อก ก๊อก
        " ว่าไงค่ะคุณเลขา" แก้วหันไปถามคนที่เปิดประตู
        " คือว่าคุณคนนั้นเป็นลูกค้านะค่ะ  จะมาคุยงานกับคุณโทโมะ"
        " พี่เตรียมเอกสารไว้นะค่ะ  ถ้าโทโมะไม่ตื่นเดี๋ยวแก้วจะไปคุยแทนเอง" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหันไปปลุกชายหนุ่ม  เลขาจึงเดินออกไปเตรียมเอกสารให้กับหญิงสาว
        " คุณโทโมะล่ะค่ะคุณแก้ว"
        " นอนอยู่ค่ะ สงสัยเฝ้าแก้วที่โรงพยาบาลเลยไม่ได้พักผ่อน"
        " ค่ะ พี่ขอเวลาสักห้านาทีนะค่ะ จุบอกรายละเอียดคราวๆ ให้คุณแก้วฟังก่อน"  แก้วนั่งฟังรายละเอียดก่อนจะเดินถือแฟ้มไปยังห้องประชุมเล็กทันที

        " ขอโทษนะค่ะที่ต้องให้รอ" แก้วเอ่ยเข้ามาก่อนจะยิ้มให้ชายหนุ่ม
        " ไม่เป็นไรครับ แล้วคุณโทโมะ.." ชายหนุ่มถามพร้อมมองหาชายหนุ่ม
        " พอดีคุณโทโมะติดธุระนะค่ะ  ดิฉันแก้วค่ะ คนสนิทของคุณโทโมะ" แก้วเอ่ยแนะนำตัวเอง
        " ผมโยชิครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกชื่แพร้อมมือที่ยื่นมาตรงหน้าหญิงสาว
        " ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เชิญนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะนั่งลงหัวโต๊ะ  โดนมีชายหนุ่มนั่งอยู่ด้านซ้านมือ  ทั้งสองใช่เวลาคุยงานกันร่วมสองชั่วโมง
        " แก้ว" โทโมะที่ลืมตาขึ้นมาไม่เห็นหญิงสาวก็มองไปรอบๆ ก่อนจะเดินออกมานอกห้อง
        " เห็นคุณแก้วไหม" โทโมะเอ่ยถามเลขาตัวเอง
        " คุยงานกับลูกค้าที่ห้องประชุมเล็กนะค่ะ"
        " ขอบคุณ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปล้างหน้าล้างตาก่อนจะเดินไปยังห้องประชุมเล็กทันที
        " ขออนุญาตินะครับ" โทโฒะเอ่ยบอกเมือ่เปิดประตูเข้ามา  ก็พบว่าทั้งสองกำลังจับมือกันอยู่

          ~~~ อัพแล้วนะ  เม้น  โหวตๆ  ด้วยนะจ๊ะ   ~~~