หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

      วันนี้หญิงสาวไม่มีเรียนแก้วจึงไม่ต้องรีบตื่นแต่เช้า  แต่โทโมะกลับบังคับให้หญิงสาวตื่นเพราะจะพาหญิงสาวไปเที่ยว  แต่จำเป็นต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว       " จะไปไหนอ่ะโมะ  อยากกลับเย็นนะ  แก้วจะต้องไปทำงานอีก"       " เลิกทำงานได้ไหม โมะไม่ชอบให้แก้วไปงานแบบนั้น" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมกอดเอวไว้แล้วเอาคางเกยไว้บนไหล่ของหญิงสาว       " แล้วแก้วจะทำไงล่ะ แก้วจะต้องใช่เงินนะ ไหนจะใช้กินรายวัน ผ่อนคอนโดอีก  แก้วเพิ่งซื้อยังผ่อนไปไม่เท่าไรเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม       " โมะเลี้ยงได้"       " เลี้ยงได้เหรอ แก้วเห็นโมะตามแก้วทุกวัน งานการไม่มีทำไง  อย่าดีแต่ขอแม่สิ"        " โมะก็ทำนะ แค่ให้ลูกน้องทำต่ออีกทีไง"       " แบบนี้เหรอที่แก้วจะฝากชีวิตไว้ได้อ่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม       " งั้นโมะจะพิสูจน์ให้แก้วดูก็ได้ว่าโมะก็ทำงานได้เหมือนกัน รับรองว่าแก้วฝากชีวิตไว้กับโมะได้อย่างสบายใจ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว       " แก้วจะค่อยดูวันนั้นนะ"  แก้วบอกกับชายหนุ่ม  หญิงสาวไม่อยากให้ชายหนุ่มมาตามติดจนไม่ทำงานทำการ  แก้วจึงตัดสินใจพูดออกไปแบบนั้น   เย็นนี้แก้วมาทำงานโดยมีโทโมะมานั่งเฝ้าเหมือนเคยพร้อมเพื่อนหนุ่มอีกสองคน       " ว่าไงว่ะไอ้โมะ  มานั่งหน้าเศร้าอะไรตรงนี้"       " ก็น้องแก้วอ่ะดิ" โทโมะบอกแล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เพื่อนทั้งสองฟัง       " ข้าก็เห็นด้วยกับน้องแก้วนะ เอ็งไม่ทำงานใครเขาจะกล้าเอาชีวิตมาฝากไว้ด้วยว่ะ" เขื่อนเอ่ยบอกเพ่อนหนุ่ม       " ข้ากับไอ้ป๊อบไม่เห็นต้องตามน้องเฟย์ น้องฟางอย่างแกเลยว่ะ" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม       " ตกลงกรูผิดคนเดียวใช่ไหมเนี่ย" โทโมะบอกแล้วดื่มเหล้าในแก้วจนหมดเกลี้ยง       " เอาน่า พิสูนจ์ให้น้องแก้วเขารู้ ตานี้นะน้องเขาจะได้รักแกอย่างหมดหัวใจไง"       " เอ้าดื่ม" ป๊อบปี้เอ่ยบอกแล้วชนแก้วกับเพื่อนๆ       " โมะรอที่รถนะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวแล้วเดินออกไปพร้อมเพื่อนหนุ่มทั้งสอง  ไม่นานหญิงสาวทั้งสามคนก็เดินมาที่รถที่จอดเรียงกันอยู่       " พรุ่งนี้เจอกันนะแก้ว" ฟางเอ่ยบอกแล้วเดินไปหาป๊อบปี้ที่ยืนรออยู่       " บ๊ายบาย" เฟย์โบกมือให้เพื่อนสาวก่อนจะเดินเข้าไปในนั่งรถของเขื่อน       " ไม่กลับบ้านเหรอค่ะ" แก้วเดินเข้ามาถามชายหนุ่มที่ยืนพิงรถอยู่       " กลับสิครับ" โทโมะรวบเอวหญิงสาวมากอดไว้       " พอเลย แก้วอยากกลับคอนโดแล้ว" แก้วเอ่ยบอกแล้วแกะมือของชายหนุ่มออกแล้วเดินไปนั่งรอในรถ       " คืนนี้นอนด้วยได้ไหม"       " ไหนบอกว่าจะไปทำงานไง" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม       " ทำสิ แต่คืนนี้ขอกำลังใจก่อน ได้ป่ะครับ"       " อืม ก็ได้" แก้วบอก  โทโมะจึงรีบขับรถกลับมายังคอนโดของหญิงสาวทันที     
 
        " ว่าไงกั้ง ไม่สบายหายแล้วเหรอ" แก้วเดินเข้าในห้องเรียนเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่หยุดเรียนเพราะไม่สบาย        " ดีขึ้นแล้ว อดไปค่ายกับพวกแกเลย" กั้งบอกอย่างเสียดาย        " อยากบอกว่าแกพลาดสุดๆ ว่ะ" กวินเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม        " พลาดอะไรว่ะ อยากรู้แล้วล่ะสิ"        " ก็พี่โมะตามไปเฝ้ายัยแก้วถึงเพชรบุรีเลยนะสิ" เฟย์เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม        " และยังมีอาจารย์ทีเจที่เดินตามจีบยัยแก้วอีก"        " งานนี้ยัยแก้วไม่ตายหรอ ขนาดวันนั้นฉันกับยัยแก้วติดฝนจะตัวเปียกทั้งคู่  พี่เขาทำหน้าโหดซะฉันกลัวเลยว่ะ" กั้งเอ่ยบอกอย่างขนลุก        " พอเลย อาจารย์มาแล้ว" แก้วบอก ทั้งหมดจึงหันหน้าไปสนใจเรียนหนังสือกัน  หลังเลิกเรียนพวกเราทั้งหมดห้าคนก็มานั่งทานข้าวเย็นที่ร้านอาหารข้างมหาวิทยาลัยกัน        " แล้ววันนี้พี่โทโมะของแกไม่มารับเหรอ" ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว        " ไม่อ่ะ พี่เขาทำงาน"        " ใครบอกว่าไม่มา" กั้งเอ่ยบอกแล้วพยักหน้าให้หันไปมองชายหนุ่มที่เดินมา        " แก้ว พี่ขอคุยด้วยหน่อย" โทโมะเอ่ยเรียกหญิงสาว  แก้วที่นั่งทานข้าวอยู่ก็ลุกเดินตามชายหนุ่มออกไป        " มีไรค่ะ"        " อาทิตย์นี้มีเรียนกี่วัน" โทโมะเอยถามหญิงสาว        " เหลืออีกแค่วันเดียวค่ะ แต่แค่สองวิชา พี่ถามทำไมเหรอ" แก้วเอ่ยถามอย่างสงสัย        " พี่จะชวนแก้วไปต่างจังหวัดกับพี่ พี่จะไปทำงานและพี่เป็นห่วงแก้วด้วย  ไปกับพี่นะ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว        " เอ่อ..แล้วงานแก้วล่ะค่ะ"        " ไปลางานหรือว่าจะลาออกดี" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว        " ลาค่ะ ไม่ใช่ลาออก" แก้วบอกชายหนุ่ม        " เดี๋ยวกลับไปเก็บกระเป๋านะ  พี่จะไปทำงานสามวันแล้วอีกสองวันก็จะพาแก้วเที่ยวก่อนจะกลับกรุงเทพฯ โอเคไหม"         " โอเคค่ะ ตอนนี้แก้วหิวข้าว เราไปทานข้าวกันดีกว่าไหม" แก้วเอ่ยบอกแล้วชวนชายหนุ่มเข้ามานั่งรอในร้านอาหาร        " ไม่ทานข้าวเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนนุ่มที่นั่งข้างๆ         " ไม่ รีบๆ กินเถอะ" โทโมะเอ่ยสั่งหญิงสาว  แต่แก้วกลับแกล้งนั่งทานช้าๆ จนเพื่อนๆ ตามยิ้มให้กับเพื่อนสาวที่กล้าแกล้งชายหนุ่ม        " แก้ว" โทโมะเรียกหญิงสาวเสียงเข้มเพราะรู้ว่าถูกแกล้ง        " อิ่มแล้วค่ะ"
 
 
 
      เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วกับโทโมะก็เตรียมตัวออกเดินทาง  โทโมะแวะมาเข้ามาที่บริษัทเพื่อเอาเอกสารที่ลืมไว้  แก้วจึงนั่งคอยอยู่ที่รถ       " เอาเอกสารมาแล้วเหรอค่ะ"       " ครับ"       " แล้วพี่จะไปจังหวัดไหนเนี่ย" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่ออกรถไปตามถนน       " พัทยา"       " โห แค่นี้ก็ต้องเอาแก้วมาด้วย" แก้วเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ       " ไม่ได้ เดี๋ยวแก้วมีกิ๊กพี่ก็แย่สิ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะขับรถเข้ามาจอดในปั๊ม  หญิงสาวจึงเดินไปซื้อขนมกินในซูเปอร์ก่อนจะเดินกลับมาพร้อมถุงน้ำและขนม       " กินไส้กรอกไหม" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างรถรอพนักงานเติมน้ำให้ให้เสร็จ       " ป้อนไหม ถ้าป้อนก็กิน" โทโมะเอ่ยบอก  แก้วจึงป้อนไส้กรอกใส่ปากชายหนุ่ม       " แก้วไปนั่งในรถก่อนไป" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อมองไปยังพนักงานหนุ่มที่จ้องขาขาวๆ ของหญิงสาว วันนี้แก้วเลือกใส่เสื้อยืดโปโลสีแดงกับกางเกงยีน์สขาสั้น  ทำให้เห็นผิวขาวๆ       " ทำไมอ่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม  โทโมะไม่ตอบก่อนจะพาหญิงสาวเข้ามานั่งในรถ  ก่อนจะเดินมาจ่ายเงินค่าน้ำมันแล้วขับรถออกไปทันที       " เป็นอะไรอีกล่ะค่ะ" แก้วถามชายหนุ่ม       " ป่าวครับ พี่แค่ไม่ชอบให้ใครมามองขาขาวๆ ของแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเอามือมาวางบนขาขาวๆ ของหญิงสาว   โทโมะใช้เวลาราวสองชั่วโมงก็เดินทางมาถึงพัทยา  ชายหนุ่มขับรถมาจอดที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่เข้าได้จองห้องไว้แล้วพาหญิงสาวขึ้นไปพักผ่อน       " ตอนนี้พักผ่อนก่อนนะ เดี๋ยวตอนเย็นเราไปเดินเล่นที่ริมชายหาดกัน"       " โอเค" แก้วบอกแล้วจัดเสื้อผ้าของตัวเองและชายหนุ่มเข้าตู้เสื้อผ้าอย่างเรียบร้อย       " ไม่นอนก่อนหรอ"       " พี่ขับรถมาเหนื่อยๆ นอนก่อนเถอะ"  แก้วบอกโทโมะจึงเดินไปนอนที่เตียงแล้วหลับไปทันที  แก้วจัดเสื้อผ้าเสร็จก็มาเปิดทีวีดูที่นั่งด้านนอกก่อนจะเผลอหลับไป      จุ๊บ