แฟนคนนึง

คราวนี้เราขอลองแต่งนิยายเพลงเรื่องแรกนะ หนุกไม่หนุกบอกกันด้วยนะ^^
เพลง แฟนคนนึง(Your girl)
 
~~ เป็นแค่ใครบางคน ไม่ใช่ใครคนนึงที่เธอคอยมาคิดถึงคอยห่วงใย
เป็นแค่เพื่อนดีๆ ดีแล้วดียังไงเธอไม่รักไม่เคยจะแคร์
เป็นอะไรๆ ที่มันมีแค่เธอ นอนละเมอๆ ตอนเธอคิดถึง เป็นอารมณ์ๆ ที่เธอไม่เข้าใจ~~
แก้ว: วันนี้ฉันตื่นก่อนยัยเฟย์เลยมานั่งเล่นที่เก้าอี้ม้าตัวยาว มันมีอยุ่2ตัว แล้วฉันก็หยิบอะไรขึ้นมาดู(ไม่รุ้ว่าอะไร)
แล้วก็มีคนนึงเดินผ่านหน้าฉันไปฉันเลยเงยหน้าขึ้นแล้วพอเงยขึ้น แล้วก้ต้องเขินแบบสุดๆ เพราะคนนี้คือเพื่อนที่ฉันคิดไม่ซื่อด้วยนะสิ ตอนเรียนอยุ่มหาลัยมีคนแวะมาหานายี่เยอะสุดๆฉันเลยคอยโมโหตลอดเวลา
โมะ:ไง มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้
แก้ว: นั่งหาแฟน
โมะ: ใครเป็นแฟนเธอคงหดหู่หน้าดู(แล้วผมจะว่าตัวเองทำไมเนี่ย)
แก้ว: แล้วไง ดีกว่ามานั่งเหร่สาวแบบนาย
โมะ: เออ แล้วมันผิดตรงไหน
แก้ว:ไม่รุ้
 
~~ อยากบอกว่าเธอมีแฟนคะนึงที่แอบไปหึงเธอทุกวันๆ ไม่รู้อะไรซะบ้างเลยก็เป็นแฟนเธอวันๆโดยที่เธอเองก็ไม่ยอมรู้ตัวและฉันก็กลัวซะเกินจะบอก~~
 
สักพักก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมามองโมะแล้วโมะก็ยิ้มหวานให้แล้วตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ
แก้ว:ฮึ่ย!!
 
แล้วฉันก็เดินออกจากตรงนั้น
 
~~ คนนั้นเธอว่าดีคนเนี่ยเธอก็จองเป็นอะไรนะหึต้องมาบอกฉัน มีมั้ยเรื่องอื่นๆตอนที่เราคุยกันเก็บเรื่องรักของเธอไปเลย เป็นอะไร ๆมีแค่เธอ นอนละเมอๆ ตอนเธอคิดถึง เป็นอารมณ์ๆ ที่เธอไม่เข้าใจ~~
 
แก้ว:อีตานั้นส่งข้อความมาบอกว่า”แก้วเธอว่าคนที่เดินผ่านเธอสวยมั้ย”แล้วฉันก็บอกไปว่า”ไม่รุ้” ชิล์จะมาบอกฉันทำไมไอ่เรื่องรักๆ ของนายอ่ะ ฉันรำคาญ
 
แล้ววันต่อมา
 
ฉันก็มานั่งที่เดิมโดยที่ฉันเอากล้องของโปรดนั้นก็คือของรักของหวงฉันเอง สักพักใหญ่ อีตานั้นก็เดินมานั่งที่เดิมของตัวเอง แล้วฉันก็หยิบกล้องขึ้นมาจะถ่ายวิวทางด้านที่มีต้นไม้พร้อมบรรยากาศที่สดชื่น มันสวยมากจริงๆ แล้วอีตานั้นแอ๊บท่าอะไรของเขา
 
แก้ว:นายทำท่าอะไรของนาย
โมะ: อ้าว เธอไม่ได้ถ่ายฉันหรอ
แก้ว: ไม่นิ ฉันถ่ายวิวที่อยู่บนหัวนาย
โมะ:หรอ
แก้ว: อืม
แล้วผู้หญิงคนเดิมก็เดินมาอีก ชักรำคาญแล้วนะ ชิล์ ฉันจะอยู่ต่อเพื่ออะไรล่ะไปดีกว่า
 
 
~~ อยากบอกว่าเธอมีแฟนคะนึงที่แอบไปหึงเธอทุกวันๆ ไม่รู้อะไรซะบ้างเลยก็เป็นแฟนเธอวันๆโดยที่เธอเองก็ไม่ยอมรู้ตัวและฉันก็กลัวซะเกินจะบอก~~
 
แล้ววันต่อมา
 
ฉันก็นั่งอยู่ที่เดิม แล้วนายนั้นก็มาพร้อมกับถือดอกไม้มาด้วย เขาเอามาให้ใครนะ คงไม่ใช่ฉันหรอกYoY  แล้วผู้หญิงคนนั้นมาอีกแล้ว
 
แล้วผมก็เลือกสลับไปมานั้นคือดอกไม้นั้นเองผมยื่นให้คนนั้น แล้วก็แก้ว แก้วทำท่าแบบน้อยใจนิดนึง โอ๊ย!!! อย่าทำหน้าอย่างงั้นได้มั้ยมันน่ารักเกินไปแล้วนะ
แก้ว: ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ไปแล้วนะพรุ่งนี้เจอกัน
โมะ: เดี๋ยว อย่าเพิ่ง
แก้ว: ปล่อยนายมาจับมือฉันทำไม
โมะ: ทำไม แต่ก่อนยังจับได้
แก้ว: แต่ตอนนี้ไม่ใช่เมื่อก่อน ปล่อยมือฉันนะ
โมะ: แต่ก่อนก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ทำไมเดี๋ยวนี้เอาแต่หนี้ล่ะ ทำไม ทำไม(ผมเขย่าตัวแก้ว)
แก้ว: ทำไมน่ะหรอ ทำไมน่ะหรอ ก็ฉันรักนายไง เข้าใจมั้ย ฮือๆ อุ๊บOxO เราพูดอะไรออกไปเนี่ย
โมะ: อย่างงี้เองหรอ ฉันรู้แล้วล่ะว่าฉันเลือกใคร
แก้ว:งั้นฉันขอบาย
โมะ: เธอนั้นแหละ
~~ใครมันจะไปรู้ล่ะน่า ฉันไม่กล้าจะคิดหรอกน่า ดูด้วยตาก็ดูไม่ออก เธอไม่บอกก็ไม่เข้าใจ แฟนคนเดียวอยู่ในใจ~~
 
แก้ว: หา?? ฉันหรอ
โมะ: เธอไม่เคยคิดเลยใช่มั้ยว่าสนิทกันมากี่ปี ถ้าอยู่ด้วยกันถ้าไม่คิดมากกว่าเพื่อนก็บ้าแล้ว-///- อ่ะเอาไปฉันให้
แก้ว: เพิ่งรู้นะเนี่ยว่านายชอบฉัน>///<
โมะ: ไม่ใช่แค่ชอบหรอก แต่รักเลยล่ะ^///^
แก้ว: บ้า( แล้วแก้วก็วิ่งหนี้ผม ผมก็วิ่งตามแล้วก็จับแก้วได้จากด้านหลัง นั้นคือกอดนั้นเอง)
โมะ: เป็นแฟนกับฉันนะ
แก้ว: ไม่…..
โมะ: ไม่หรอToT
แก้ว: ใช่ ไม่ปฎิเสธ
โมะ: เธอชอบทำให้ฉันใจหายรู้ตัวมั้ย
แก้ว: ถ้าฉันทำใจนายหายแล้วนายหายใจมั้ยล่ะ
โมะ: หายสิ ไม่หายเธอก็ไปจากฉันสิ  จุ๊บ
แก้ว: บ้า
โมะ: บ้าแล้วรักป่ะล่ะ
แก้ว: รักสิ รักมากด้วย
โมะ: พูดงี้มันต้องมีของรางวัลให้(แล้วโมะก็จูบแก้วแล้วแก้วก็จูบตอบ)
แก้ว:>///<
โมะ: มีการจูบตอบด้วย
แก้ว: แล้วทำไม=3=
โมะ: อย่าทำหน้าแบบนั้นได้มั้ย
แก้ว: ทำไม
โมะ: มันน่ารักเกินไปแล้ว มานี้เลยมานี้
แก้ว: ไม่เอา
โมะ: จะมาไม่มา
แก้ว : ไม่เอา
โมะ: ต้องโดนนี่ จุ๊บๆๆๆๆ
แก้ว: พอแล้ว(พร้อมเอาดอกไม่ตีหัวเค้า)
โมะ: ก็ได้(แล้วผมก็เอาดอกไม้ตีแก้วคืน)
 
หนุกไม่หนุกเม้นด้วยนะ
เราอยากรู้ว่าเลี่ยนรึป่าวเพราะเพิ่งแต่งครั้งแรกนะฝากนิยาย รักนี้ป่วนหัวเธอแน่!!!
เม้นๆๆๆๆ^^