แฟนคนนึง

คราวนี้เราขอลองแต่งนิยายเพลงเรื่องแรกนะ หนุกไม่หนุกบอกกันด้วยนะ^^

เพลง แฟนคนนึง(Your girl)

~~ เป็นแค่ใครบางคน ไม่ใช่ใครคนนึงที่เธอคอยมาคิดถึงคอยห่วงใย

เป็นแค่เพื่อนดีๆ ดีแล้วดียังไงเธอไม่รักไม่เคยจะแคร์

เป็นอะไรๆ ที่มันมีแค่เธอ นอนละเมอๆ ตอนเธอคิดถึง เป็นอารมณ์ๆ ที่เธอไม่เข้าใจ~~

แก้ว: วันนี้ฉันตื่นก่อนยัยเฟย์เลยมานั่งเล่นที่เก้าอี้ม้าตัวยาว มันมีอยุ่2ตัว แล้วฉันก็หยิบอะไรขึ้นมาดู(ไม่รุ้ว่าอะไร)

แล้วก็มีคนนึงเดินผ่านหน้าฉันไปฉันเลยเงยหน้าขึ้นแล้วพอเงยขึ้น แล้วก้ต้องเขินแบบสุดๆ เพราะคนนี้คือเพื่อนที่ฉันคิดไม่ซื่อด้วยนะสิ ตอนเรียนอยุ่มหาลัยมีคนแวะมาหานายี่เยอะสุดๆฉันเลยคอยโมโหตลอดเวลา

โมะ:ไง มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้

แก้ว: นั่งหาแฟน

โมะ: ใครเป็นแฟนเธอคงหดหู่หน้าดู(แล้วผมจะว่าตัวเองทำไมเนี่ย)

แก้ว: แล้วไง ดีกว่ามานั่งเหร่สาวแบบนาย

โมะ: เออ แล้วมันผิดตรงไหน

แก้ว:ไม่รุ้

~~ อยากบอกว่าเธอมีแฟนคะนึงที่แอบไปหึงเธอทุกวันๆ ไม่รู้อะไรซะบ้างเลยก็เป็นแฟนเธอวันๆโดยที่เธอเองก็ไม่ยอมรู้ตัวและฉันก็กลัวซะเกินจะบอก~~

สักพักก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมามองโมะแล้วโมะก็ยิ้มหวานให้แล้วตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ

แก้ว:ฮึ่ย!!

แล้วฉันก็เดินออกจากตรงนั้น

~~ คนนั้นเธอว่าดีคนเนี่ยเธอก็จองเป็นอะไรนะหึต้องมาบอกฉัน มีมั้ยเรื่องอื่นๆตอนที่เราคุยกันเก็บเรื่องรักของเธอไปเลย เป็นอะไร ๆมีแค่เธอ นอนละเมอๆ ตอนเธอคิดถึง เป็นอารมณ์ๆ ที่เธอไม่เข้าใจ~~

แก้ว:อีตานั้นส่งข้อความมาบอกว่า”แก้วเธอว่าคนที่เดินผ่านเธอสวยมั้ย”แล้วฉันก็บอกไปว่า”ไม่รุ้” ชิล์จะมาบอกฉันทำไมไอ่เรื่องรักๆ ของนายอ่ะ ฉันรำคาญ

แล้ววันต่อมา

ฉันก็มานั่งที่เดิมโดยที่ฉันเอากล้องของโปรดนั้นก็คือของรักของหวงฉันเอง สักพักใหญ่ อีตานั้นก็เดินมานั่งที่เดิมของตัวเอง แล้วฉันก็หยิบกล้องขึ้นมาจะถ่ายวิวทางด้านที่มีต้นไม้พร้อมบรรยากาศที่สดชื่น มันสวยมากจริงๆ แล้วอีตานั้นแอ๊บท่าอะไรของเขา

แก้ว:นายทำท่าอะไรของนาย

โมะ: อ้าว เธอไม่ได้ถ่ายฉันหรอ

แก้ว: ไม่นิ ฉันถ่ายวิวที่อยู่บนหัวนาย

โมะ:หรอ

แก้ว: อืม

แล้วผู้หญิงคนเดิมก็เดินมาอีก ชักรำคาญแล้วนะ ชิล์ ฉันจะอยู่ต่อเพื่ออะไรล่ะไปดีกว่า

~~ อยากบอกว่าเธอมีแฟนคะนึงที่แอบไปหึงเธอทุกวันๆ ไม่รู้อะไรซะบ้างเลยก็เป็นแฟนเธอวันๆโดยที่เธอเองก็ไม่ยอมรู้ตัวและฉันก็กลัวซะเกินจะบอก~~

แล้ววันต่อมา

ฉันก็นั่งอยู่ที่เดิม แล้วนายนั้นก็มาพร้อมกับถือดอกไม้มาด้วย เขาเอามาให้ใครนะ คงไม่ใช่ฉันหรอกYoY  แล้วผู้หญิงคนนั้นมาอีกแล้ว

แล้วผมก็เลือกสลับไปมานั้นคือดอกไม้นั้นเองผมยื่นให้คนนั้น แล้วก็แก้ว แก้วทำท่าแบบน้อยใจนิดนึง โอ๊ย!!! อย่าทำหน้าอย่างงั้นได้มั้ยมันน่ารักเกินไปแล้วนะ

แก้ว: ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ไปแล้วนะพรุ่งนี้เจอกัน

โมะ: เดี๋ยว อย่าเพิ่ง

แก้ว: ปล่อยนายมาจับมือฉันทำไม

โมะ: ทำไม แต่ก่อนยังจับได้

แก้ว: แต่ตอนนี้ไม่ใช่เมื่อก่อน ปล่อยมือฉันนะ

โมะ: แต่ก่อนก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ทำไมเดี๋ยวนี้เอาแต่หนี้ล่ะ ทำไม ทำไม(ผมเขย่าตัวแก้ว)

แก้ว: ทำไมน่ะหรอ ทำไมน่ะหรอ ก็ฉันรักนายไง เข้าใจมั้ย ฮือๆ อุ๊บOxO เราพูดอะไรออกไปเนี่ย

โมะ: อย่างงี้เองหรอ ฉันรู้แล้วล่ะว่าฉันเลือกใคร

แก้ว:งั้นฉันขอบาย

โมะ: เธอนั้นแหละ

~~ใครมันจะไปรู้ล่ะน่า ฉันไม่กล้าจะคิดหรอกน่า ดูด้วยตาก็ดูไม่ออก เธอไม่บอกก็ไม่เข้าใจ แฟนคนเดียวอยู่ในใจ~~

แก้ว: หา?? ฉันหรอ

โมะ: เธอไม่เคยคิดเลยใช่มั้ยว่าสนิทกันมากี่ปี ถ้าอยู่ด้วยกันถ้าไม่คิดมากกว่าเพื่อนก็บ้าแล้ว-///- อ่ะเอาไปฉันให้

แก้ว: เพิ่งรู้นะเนี่ยว่านายชอบฉัน>///<

โมะ: ไม่ใช่แค่ชอบหรอก แต่รักเลยล่ะ^///^

แก้ว: บ้า( แล้วแก้วก็วิ่งหนี้ผม ผมก็วิ่งตามแล้วก็จับแก้วได้จากด้านหลัง นั้นคือกอดนั้นเอง)

โมะ: เป็นแฟนกับฉันนะ

แก้ว: ไม่…..

โมะ: ไม่หรอToT

แก้ว: ใช่ ไม่ปฎิเสธ

โมะ: เธอชอบทำให้ฉันใจหายรู้ตัวมั้ย

แก้ว: ถ้าฉันทำใจนายหายแล้วนายหายใจมั้ยล่ะ

โมะ: หายสิ ไม่หายเธอก็ไปจากฉันสิ  จุ๊บ

แก้ว: บ้า

โมะ: บ้าแล้วรักป่ะล่ะ

แก้ว: รักสิ รักมากด้วย

โมะ: พูดงี้มันต้องมีของรางวัลให้(แล้วโมะก็จูบแก้วแล้วแก้วก็จูบตอบ)

แก้ว:>///<

โมะ: มีการจูบตอบด้วย

แก้ว: แล้วทำไม=3=

โมะ: อย่าทำหน้าแบบนั้นได้มั้ย

แก้ว: ทำไม

โมะ: มันน่ารักเกินไปแล้ว มานี้เลยมานี้

แก้ว: ไม่เอา

โมะ: จะมาไม่มา

แก้ว : ไม่เอา

โมะ: ต้องโดนนี่ จุ๊บๆๆๆๆ

แก้ว: พอแล้ว(พร้อมเอาดอกไม่ตีหัวเค้า)

โมะ: ก็ได้(แล้วผมก็เอาดอกไม้ตีแก้วคืน)

หนุกไม่หนุกเม้นด้วยนะ

เราอยากรู้ว่าเลี่ยนรึป่าวเพราะเพิ่งแต่งครั้งแรกนะฝากนิยาย รักนี้ป่วนหัวเธอแน่!!!

เม้นๆๆๆๆ^^