Stepchild จากลูกเลี้ยงเป็นลูกรัก
fafilmfim
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เลิกเรียนแล้วก็มานี่ไง ไม่ทันพิธี แต่ก็ยังไม่จบงานนี่" ยิ้มก่อนส่งสัญญาณให้เขื่อนถ่ายรูปตนกับ
แฟนสาวให้
"อ้าว พี่เขื่อน"
"ยินดีด้วยนะ ต่อจากนี้ก็จะไปเป็นเฟรชชี่มหาลัยแล้ว" ตบไหล่ฟางเบาๆ
"ขอบคุณค่ะ"
พายุที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ป๊อปปี้เดินถือดอกไม้มาให้ได้แต่ถอนหายใจ เรื่องที่หวายหลุดมาเป็นเรื่องจริงสินะ ที่เขาและเธอจะแต่งงานกันเร็วๆนี้น่ะ
"แม่คะเย็นนี้ฟางไปปาร์ตี้ห้องนะคะ ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟางไปกินข้าวด้วยนะ" คุยโทรศัพท์กับแม่ของ
ตนเมื่อใกล้เวลาที่เพื่อนๆนัดไว้ ป๊อปปี้ก็เตรียมรถมองอยู่ห่างๆ
"ปะ พี่ป๊อป" พยักหน้าให้ป๊อปปี้ก็เดินเข้ามาใกล้ สตาร์ทรถและออกไปทันที
"ร้านมันอยู่ตรงไหนน่ะฟาง?"
"อืม… อ๊ะ ซอยหน้าเลี้ยวขวาเลยพี่ป๊อป"
"ร้าน สุข สุด สุด? ร้านนี้หรอ?" จอดทันทีเมื่อเห็นแก้วเพื่อนสนิทของฟาง จะไม่ให้จำได้ ได้ยังไง
ก็โทโมะเพื่อนเขาเองตามจีบมาเป็นปี ติดหรือยังก็ไม่รู้ อ๊ะ แต่นั่นก็รถโทโมะที่มาส่งแก้วนี่นา สงสัย
คู่นี้คงโอเคไปอีกคู่แล้วล่ะ
"ใช่ค่ะ ไว้ฟางจะกลับเมื่อไหร่ฟางจะโทรไปบอกนะ"
"อย่าเล่นเพลินลืมเวลานะยัยเตี้ย" แกล้งหยอกฟางก่อนจับแก้มเบาๆ
"พี่ก็อย่าวางโทรศัพท์ทิ้งไว้จนไม่ได้ยินตอนฟางโทรไปละกัน" หยิกมือป๊อปปี้ที่จับแก้มตนออก
ก่อนโบกมือบ๊ายบายแล้วเข้าไปทันที
"กรี๊ดดดด ยัยฟาง แกน่ารักว่ะ" หวายที่เดินเข้ามารีบจูงเพื่อนเข้าไปทันที
"ใส่ขาสั้นด้วยหรอแก้ว" ฟางแซวยิ้มๆ เธอก็รู้ดีอยู่เรื่องที่เพื่อนเธอปิดว่าใครตามจีบน่ะ
"เฮ้ย ไอ้พายุ ฟางมาแล้ว" เพื่อนชายต่างสะกิดพายุกันเป็นแถว
"…เดี๋ยวรอก่อน จะเริ่มตั้งแต่ต้นงานเลยไงวะ" บอกเพื่อนๆเขาอย่างเขินๆเมื่อมีแต่คนผลักจะให้
เดินไปหา เมื่อเห็นฟางภาพที่ป๊อปปี้เดินเอาดอกไม้มาให้เมื่อกลางวันก็ผุดขึ้นมาทันที
"ไป ยัยฟางไปเต้นกัน" หวายที่เริ่มมึนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เพื่อนๆในห้องต่างก็เริ่มมีอาการ
เมากันทั้งนั้น ออกมาเต้นกันอย่างสนุกสนาน แต่ห้องที่พวกเขาจองเป็นห้อง VIP แบบเก็บเสียง
แถมยังมีคาราโอเกะอีกต่างหาก
"ไม่เอา แกไปเหอะ" ส่ายหน้าทันทีกับความคิดของหวาย ตัวเธอเองก็ยอมรับว่าดื่มไปไม่น้อย ถ้า
ลุกขึ้นยืนได้ล้มหัวแตกแน่
"เชอะ ยัยแก้ววว"
"…" แก้วที่ฟุบหลับไปแล้วไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ก็เล่นกระดกเอา กระดกเอานี่
"โอ๊ย พวกแกนี่ ฉันไปคนเดียวก็ได้" สะบัดผมหนึ่งทีก่อนเดินออกไปวาดลวดลายกันอย่าง
สนุกสนาน ถึงจะเพื่อนก็เพื่อนเถอะ แต่เมาแล้วยั่วอย่างนี้มีต่อที่ห้องไม่รู้ตัวแน่
(ฟาง ขอคุยด้วยหน่อย) เมสเสจที่พายุส่งมาทำให้ฟางสะดุ้ง
(ที่ไหน?)
(เดินออกจากห้องมาแล้วเลี้ยวซ้าย) เมื่อเห็นดังนั้นฟางจึงลุกขึ้นออกจากห้องทันที แต่ก็ไม่วายมีอาการเซๆอยู่เหมือนกัน
"ว่าไง? ไม่เข้าไปข้างในล่ะ" เดินออกมาทั้งๆที่หน้าแดงๆเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
"คือ…"
"ฟางเป็นอะไรกับพี่ป๊อป"
"…พี่น้อง" ตอบตะกุกตะกัก จริงๆเธอไม่อยากให้เขารู้เลย ไม่อยากให้เจ็บปวดเพราะเธอด้วยซ้ำ
เพราะเขาก็คือเพื่อนอีกคนที่เธอแคร์ไม่น้อยกว่าคนอื่นๆ
"แล้วที่เราเห็นมันคืออะไร" จับต้นแขนฟางแน่น ตาสองตาจ้องเข้ามาใกล้กัน
"พายุ…" เรียกชื่อพายุเสียงอ่อน จริงๆเธอคิดไว้แล้วว่าพายุไม่กล้าทำเกินเลยกว่านี้ เธอเลยไม่
ได้ป้องกันอะไรมากนัก
"ฟางรู้มั้ยเรารักฟางมาก" บีบแขนแน่นกว่าเดิม จนฟางต้องหลบสายตาอย่างเกรงๆ
"…แกก็ต้องไปอยู่ดี แกก็ต้องไปเรียนต่อนอก"
"งั้นฟางไปกับยุมั้ย?"
"ไม่ไป" พูดพร้อมส่ายหน้าทำให้พายุเริ่มโมโหขึ้นมาทันที
"ทำไม? รักมันมากใช่มั้ย"
"พายุ อย่าเรียกพี่เค้าแบบนั้น ขอร้อง" เธอเองก็เริ่มโมโหขึ้นมาทันที
"ปกป้องกัน? รักกัน? แล้วก็ได้กันแล้วใช่มั้ย?" ตะคอกใส่ฟางเสียงดัง และก็ต้องหันไปตามแรง
ตบของฟาง
"แกเป็นบ้าอะไร" สะบัดแขนหนีแต่ไม่หลุด ก่อนที่พายุจะดึงฟางเข้ามาจูบแบบลนๆ ประทับจูบ
รุนแรงใส่แต่ปราศจากใครจากฝ่ายหญิง ดันฟางให้ชิดกำแพง ทำไมวันนี้เธอซวยแบบนี้นะ ไม่มี
คนผ่านมาเลยรึไง?
"ฟางท้องกับมันใช่มั้ย ที่บ้านถึงจับแต่งงาน"
"เลิกบ้าได้แล้ว" ผลักพายุออกก่อนเช็ดปากตัวเอง พายุไม่พอรวบตัวฟางเข้ามาก่อนซุกไซร้คอ
ขาว ขอแสดงความเป็นเจ้าของ ปรากฏรอยที่พายุทำขึ้นอยู่สองถึงสามรอย
"…ฉันชักติดใจแกแล้วว่ะ" เมื่อผละหน้าออกจากคอขาวก็หันมาพูดในเรื่องอย่างว่ากับฟางทันที
"ปล่อย…" พูดเสียงอ่อนพร้อมดันตัวเองออกทันที
"…" สุดท้ายก็ต้องปล่อยฟางให้เดินกลับเข้าไป เขาคิดถูกรึเปล่าที่ทำแบบนั้นไป บางทีเขาและ
เธออาจมองหน้ากันไม่ติดด้วยซ้ำ
"พี่ป๊อป มารับฟางหน่อย" เมื่อออกมาเข้าห้องน้ำก็โทรให้ป๊อปปี้มารับทันที
"…โอเคเดี๋ยวพี่ไป"
FWN
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
