ลูกค้าหื่นกามกับสาวเด็กเสิร์ฟ

หลังจากสิ้นสุดในคืนนั้นสุดท้ายเขาชายหนุ่มก็ต้องยอมนอนนอกห้องจนได้....

 

สาวแก้วที่ออกจากห้องนอนของเขาก็เห็นชายหนุ่มที่นอนอยู่บนโซฟาก็เกิดอาการยิ้มไม่ได้

 

เพราะหนุ่มน่าหวานอย่างโทโมะต้องมานอนบนโซฟาที่แคบๆอย่างหมดสถาพ

 

ก่อนที่เธอจะเดินมุ่งไปที่ห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้าให้ใครบางคน

 

โทโมะชายหนุ่มสุดหล่อทีได้มีความรู้สึกตัว ก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมจมูกเค้าได้รับกลิ่นโชยอาหารมา

 

จากห้องครัว ทำให้เขารู้เลยว่า อนาคตแม่ของลูกเขาเป็นคนทำ

 

เขานั้นได้เริ่มเดินตามกลิ่นอาหารที่ชวนหิวก่อนจะเห็นหลังของสาวน้อยอย่างแก้วที่กำลัง

มุ่งทำอาหารอยู่

 

ฟอด .. โทโมที่เขามาถึงก็กระโดดหอมแก้มเธออย่างเต็มปอด

 

“นี่ พอเลยไม่อาบน้ำเลยนะแล้วค่อยมาทาน ”   แก้วที่รู้สึกตัวก็รู้เลยว่าเป็นใครก่อนที่จะหันหน้า

กลับไปไล่ไปอาบน้ำ

แก้วเธอที่กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ แฟนหนุ่มอย่างโทโมะก็รีบมานั่งรอเธอเสิร์ฟอาหารเช้า

 

“อร่อยจังเลย ฝีมือแบบนี้เหมาะกับแม่ของลูกหน่อย”   เขาที่ชมฝีมือเธออย่างภูมิใจเมือเขานั้นได้

ลิ้นรองความอร่อย

ทั้งคู่ได้ทานอาหารเช้าด้วยกันนั้นชายหนุ่มก็นึกไรมาบ้างอย่าง...

 

“แก้ววันนี้เราไปเทียวทะเลกันนะ” 

 

“ก็ดีนะแก้วอยากไปพอดีเลย ”  เสียงการตอบของเธอที่ดูตื่นเต้นและอยากไปมาก

 

ทั้งคู่ได้นั่งรถกันไปยังถึงที่หมายนั้น

โทโมะ ก็พาเธอมาที่โรงแรม ระดับรูทมาก ก่อนจะมาถึงห้องพัก

 

ในห้อง

“สวยมากเลย อ่ะโทโมะสวยมากจริงๆ”   เธอที่เก้าเท้าเข้ามานั้นก็ถึงต้องตะลึงกับห้องที่ดูสวยแถม

 

มองเห็น บรรยากาศได้ดีมาก ตั้งแต่เธอเกิดมาเธอมาเคยได้สัมผัสสิ่งแบบนี้เลย

 

“แก้วโมะว่าเรามาดูห้องนอนดีกว่านะ โมะว่าแก้วเห็นต้องชอบ”   เขาพูดแล้วพาเธอไปยังห้องนอน

ห้องนอน ที่ดูออกรูทมาก  “แก้วชอบไหม”   เขาที่เห็นน่าเธอยิ้มตาโตกับห้องนอนก็เขามาโอบเธอ

 

“ชอบสิสวยมากเลยไม่เคยคิดที่จะได้มีโอกาสมาเห็นเลย ” 

 

“งันโมะทำดีขนาดนี้จะไม่ให้ รางวัญหน่อยเรอ ”  เขาที่โอบเธอพร้อมเอามาแนบชิดใกล้หน้าเธอ

 

มากจนเธอมรอาการเขิน

“แล้วโมะต้องการไรล่ะ”   เธอเองก็รู้ว่าเขานั้นต้องการอะไรแต่แค่ต้องการได้ยินจากเขาเท่านั้น

 

“โทโมะว่าเรามารองสำผัสเตียงนอนที่นี่ไหมว่ามันจะนิ่มมากแค่ไหน ”  เขาที่พูดส่งสายตาที่อาการ

 

หื่นเล็กน้อยแถมยังกอดเธอแน่นขึ้นอีก

 

“แต่นี้มันกลางวันอยู่เลยนะ ”   แก้วที่เลี่ยงจากการชวนของเขา

 

“เขามีไรกันไม่เกี่ยวกลางวันกลางคืนเลยนะ  มันเกี่ยวแค่ว่าเราจะทำมันนานแค่ไหน” 

 

เขานั้นได้พูดไปโดยมือเขาเริ่มลูบไหลไปช่วงต้นขาอ่อนของเธอ

เพื่อจะให้เธอยอมแล้วเกิดอารมณ์กับเขาไปด้วย

“พอเลยนะ ”  เธอเองก็มีความเกิดอารมณ์ขึ้นเลยรีบที่จะห้ามก่อนที่ตัวจะไปมากกว่านี้

 

“แก้วคราวนี้แก้วทำบ้างนะโมะอยากรู้ว่าที่สอนไป จำได้บ้างป่าว”   เขากระชิบข้างหูเธอ

 

ก่อนจะปล่อยให้เธอเป็นคนฝ่ายรุกบ้าง

 

เธอที่ได้ยินคำพูดของเขาก็พลักเขาลงเตียงก่อนที่จะขึ้นไปคล่อมตัวชายหนุ่มไว้

 

เธอนั้นได้เริ่มเอาเข็มขัดของเขาออกก่อนที่โยนมันทิ้งไป

 

ก่อนที่จะเริ่มมาลูบขึ้นบริเวณตัวชายหนุ่มที่มีกล้ามเป็นมัด มัด ..

 

แล้วถอดเสื้อให้ชายหนุ่มออกไป 

โทโมะ ที่นอนดูกับการทำของเธอเขานั้นพอใจแล้วเคลิ้มอีก

 

ก่อนที่จะเอาปากของเธอมาประกบปากเขาอย่างธรรมดาไม่ดุ ดืมไรมากนักก่อนที่จะ

 

เริ่มมาถอดกางงเกงให้ชายหนุ่ม จนกางเกงชายหนุ่มตอนนี้นั้นไปอยู่ปลายเท้าเขาก่อนจะลุก

 

ออกไป เวลาผ่านไปไม่นอน ตอนนี้ชายหนุ่มที่นอนดูนั้นเปลือยทั้งตัว

 

ก็มีแต่เธอที่นั่งคล่อมเขาอยู่ยังไม่เริ่มที่จะถอดออกมันสักที

 

“เมือไรจะถอดเรอ หรือจะให้ถอดให้ แต่ขอบอกก่อนนะกว่าถอดหมดฉ่ำก่อน” 

 

แต่เขาพูดนั้นก็ไม่ยังได้รอคำตอบเธอก็ลุกพิงหมอนแล้วเริ่มถอดเสื้อให้เธอจนเหลือ

 

เสื้อตัวจิ๋ว เขานั้นก็เริ่มสำผัสส่วนนั้นอย่างเบา เบา  ก่อนจะเริ่มมาแรง แรง แรง ขึ้น

จนหญิงสาวที่นั่งคล่อมเขาอยู่ให้เขาหยุดกระทำ

 

แต่เขาก็ยังไม่หยุดก็เริ่มลูบไหลไปที่ช่วงล่างที่มีกระโปรงบานสั้นๆแต่เขานั้นกลับเลือกที่จะดึง

 

กางเกงตัวเล็ก ออกแทน ก่อนที่เขานั้นจะไปคนเล่นเกมนี้ก่อน

เขานั้น

 

ก็เริ่มที่จะจัดการกดลงไปจน มิดด้าม เธอได้ร้องออกมาจากความเสียวแต่มันชั่งสร้างอารมณ์

 

ให้เขาอีก   กระโปรงก็ถูกขยับขึ้น เลื่อย ๆๆ  เขานั้นได้เริ่มที่จะจับขาหญิงให้ชันเข่า

 

เขานั้นก็ได้เริ่มกดเข้าไปอีกจนมิด คราวนี้เธอร้องออกมาไม่เป็นภาษา เอวของเธอนั้นส่าย  ส่าย

 

เอวเหมือนไม่มีกระดูก  เขานั้นก็เริ่มที่จะซอยซะถี่ อย่างเป็นจังหวะ ก่อนที่จะถอดแกรนกายออก

 

พร้อมกับน้ำที่ออกมาด้วย.....

------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วน๊า อยากจะอัพตั้งนานแต่ติดสอบอ่ะ

ตอนนี้ก็ไม่มีไรมากนะ เห็นว่าขาดnc ไปตอนหนึ่งเลยเอามาใส่ตอนนี้ซะเล็ก

น้อย

ไงก็ขอกำลังใจหน่อยนะถ้ารักไรเตอร์อยู่   รักคนอ่าน เม้ล โหวด เสมอ จร้าจ๊วฟ