ยัยทอมPlayboy VS นายBadboyตัวยุ่ง

ใกล้จะเช้าของวันถัดไป
สาวเท่ ตืนมาด้วยความอึดอัย  เธอโดนกอด รัดไว้ยิ่งกว่างูเหลือมพัน
แก้วขยับมานั่งพิงกับเตียงพรางมองร่างช่ายหนุ่ม ที่ทำลายชีวิตเธอด้วยสีหน้าเส้า
นี่เราเป็นอะไรไปทำไมถึงยอมรับเข้าได้ขนาดนี้ แระฉันก้อยังดิดไม่ออกเช่ลเดิม
ว่าไปทำอะไรหั้ย
เขากำลังขยับตัวสาวเท่ได้แต่นั่งจ้องนิ่งๆ
ตอนนี้เขาชั่งดูไม่มีพิศไม่มีภัยเรยแม้แต่น้อย
เธอเริ่มสับสนบางทีเธอก้อรู้สึกอบอุ่นเหลือเกินเวลาอยู่กับเขาบางที่ที่เข้าหึงหวงเธอก้อรู้สึดีแถมยังใจสั่นเวลา
ที่เขามอบความวาบหวิวให้
ฉันเป็นอะไรกัลแน่  หรือว่าฉันจะคิดได้แร้วว่าฉันรักเขาแระเขารักฉันไม่ได้ทำเพราะแก้แค้นบ้าๆนั่นมันคงจะดี ฉันคงไม่ต้องโหยหาความรักความอบอุ่นอีกต่อไป เธอคิดพรางน้ำตาก้อไหลออกมาอีกครั้ง
เสียงสะอื้นของเธอ ทำหั้ยเขาตื่นขึ้นมา
โทโมะ แก้ว เขาเรียกแผ่วเบา
แก้วเช็ดน้ำตาแร้วกำลังจะลุกหนี
โทโมะเธอเป็นอะไรไปอีกอ๊ะ
เขาดึงร่างที่กำลังจะลุกออกจากที่นอนมาแนบที่อกแร้วกอดไว้
แก้ว ปล่อยฉัน ฉันจะไปอาบน้ำแร้ว
โทโมะ บอกมาก่อนสิว่าเธอเป็นอะไร???
แก้ว  ป่าวซะหน่อย ไอบ้า ปล่อย ยยย ว้อย
โทโมะ พูดหั้ยมันดีดีหน่อยสิเค้าพูดพรางเอาปากมาคลอเคียที่หู
แก้ว อะ อะ เออ เอ้ยย จระๆๆ
โทโมะบอกได้ยังว่าเธอเป็นอะไรของเธอ บอมฉันมาสิ??
แก้ว ฉันจะพูดออกไปดีไหม แร้วมันจะเสี่ยงต่อสวัสดิภาพเช้านี้ของฉันรึป่าว
โทโมะ เธอคิดนานไปแร้วนะ เขาพูดพรางดึงหน้าใสเข้ามาประทับจูกที่อ่อนโยนแระเพิ่มความร้อนแรงลงไปตามลำดับ
 ฮะ ฮืม ม
เสียงออกมาจาลำคอของสาวเท่
โทโมะ ถอบปากของเขาออกมาอีกครั้ง
เธอจะตอบได้รึยังว่าร้องทำไม
แก้ว เอ่อ ก้อนายงัย ฉันเห็นหน้านายแร้วฉันคิดมาก
โทโมะ หน้าฉันมันทำไม
???
แก้ว เมื่อไหร่ฉันจะเป็นอิสระหละ เมื่อไหร่ฉันจะไม่ต้องยยอมนายฉันเหนื่อยที่ต้องตามใจแระทำตามอารมของคนอื่น
แระนายก้อทำหั้ยคนที่รักฉันจากไป
ฮือ อ ฮืออ นายไม่เข้าจัยหลอกว่าฉันสูญเสียแค่ไหน?
โทโมะ เธอจะเสียอะไรมากมายก้อเเค่ตัวเธอกับอิเเค่อิสระภาพนิสหน่อย^O^ (แหม๊ะหน้าป๊าใส่สื่อมาก แค่อิสระภาพเนี่ยนะ)555
แก้ว  อิสระภาพเนี่ยนะนี่นายว่านิดหน่อย ฉันจะทำอะไรก้อไม่ได้ชอบอะไรก้อไม่ได้แถวยังต้องยอมนายเรื่องอย่างว่าเนี่ยนะเล็กน้อย
ฉันไปทำอะไรหั้ยนาย แร้วนานเสียหายอะไรนักหนาถึงทำกับฉันแบบนี้
โทโมะ นี่เธอยังคิดไม่ออกอีกหล๋อฮะ ว่าตัวเองทำอะไรผิด
แก้ว เออ อออออออออ
โทโมะ  ได้ๆๆคิดไม่ออกก้อไม่เป็นไร เขาดึงเธอรุกขึ้นตรงหน้าเสมอกับตัวเขาที่นั่งพิงเตียงอยู่
แก้ว  ไอบ้านายจะทำอะไร ? TT อย่านะ
โทโมะ เธอทำตัวเธอเองนะ เข้าพูดพรางพยายามแกะกระดุมเสื้อแก้วดินและจะวิ่งออกไป
เธอไปอยู่ที่ประตูที่มีล็อกอยู่
แก้ว ฉัยกำลังแกะ บานประตูที่ล็อกแน่นหนาเหลือเกินมือเจ้ากรรมก้อสันเท่าด้วยอาการหวาดกลัว
โทโมะ ตามมาทัน ที่ประตูทันที
แก้วเธอหนีฉันไม่พ้นหลอก  เขาดึงเธอกลับมาที่เตียง แรงของเธอนั้นไม่ใช่น้อยๆเรย
โฮ๊ย ย ย ขนาดที่ผมกำลังกระชากเชือเธอที่นอนอยู่ออก ก้อโดนถีบที่โมะจูเนี่ยอย่างจัง โอ้ย ยัยบ้า
แก้วลูกจะวิ่งอกครั้งแต่เขาวัยกว่าคว้ามือไว้ได้ทันเขาดึงเธอเข้ามาจูบอีกครั้ง
เธอเองก้อถึงกลับหมดแรงกับสำผัสนั้น
แก้ว  ไม่สิฉันไม่ต้องการสัผัสบ้าๆจากคนอย่างนานนี่ TT  แกวร้อย ช่วยด้วย ๆๆ ช่ายฉันด้วยคัยอยุ่ข้างนอกมั่ง อร๊า ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โทโมะ ที่ถอนปากออกมามุ่งมันกับการปลดพันธนาการของเธอก้อเอ่ยปากตอบ
แก้วจ๋า ที่นี่มีแต่เรากับคนใช้ ของฉันไม่มีคัยช่วยเธอหลอก
แก้ว ชะ ช่วย ด้วย ๆๆ ช่วยฉันที >>>o<<<''
โทโมะ  เธอนี่มันฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องงหลอ บอกว่าอย่าร้องงัย เเร้วครั้งนี้เธอก้อเงียบลงอีกครั้ง
เมือ ปาของเธอถูกประกบสนิท ลิ้นของเขากำลังทำงานอย่างเต็มที่ด้วยการความหาความหวานจากปากของสาวเท่
แก้ว  อ่ะ อื้มอ่าๆๆ
 เสียงในลำคอพอที่เข้าจะรู้ว่าเธอเริ่มพอใจ แระหายจัยไม่ทัน เขาเลือนปากลงมาที่ลำคอขาวอีกครั้ง ขบเม้ม จนมันเกิดรอยช้ำๆ
แร้วมือของเขาก้อปลดพันธะ ของเธอออกกเสือแสงแระกางเกงที่ตอนนี้หลงไปอยุ่ที่พื้นเเร้ว
แก้ว กำลังจะได้สติอีกครั้งเมือมือของเขา พยายามจะสอดนิ้มเข้ามาในกายเธอ
แก้ว  อย่านะ
โทโมะ ฮึ ถึงขนาดนี้แร้ว เธอคิดว่าฉันจะหยุดหลอ
แก้วน้ำตาเริ่มไหลมาอีกครั้ง นองท่วมหน้า เท่ๆ ที่ยากที่คนอื่นจะได้เห็นน้ำตาของเธอ
เขาคงเป็นผู้โชคดีหละมั๊งที่เห็นน้ำตานี่บ่อยเหลือเกิน
โทโมะ ร้องทำไมไม่ต้องร้องฉันไม่สงสารเธอหลอก เขาพูดเสร็จ ก้อถอดเสื้อผ้าที่ดูจะเกะกะมากในตอนนนี้ออกอย่างรวดเร็ว
แก้วจะพริกตัวหนีอีกครั้ง
เขาดึงเธอกลับมาแระตรึงไว้กับที่นอน ใบหน้าของเขาจรดลงที่ขอขาวอีกครั้ง
ซุกไซ้ ไปมาอย่างเมามัน
แก้ว ฮือ อ ฮ์อ ปล่อยนะ ปล่อยฉัน
เธอส่ายหน้าไปมา อย่าง ไม่สามารถทำอะไรได้มือของเธอที่ถูกกำแน่นจากมือหนาของเขาหมดแรงที่จะขืนดึงออกมา
โทโมะ  ฮึฮึ หมดริท แร้วหลอ ฮ๊ะ??ท
แก้วไม่ตอบแต่มองหน้าด้วยสายตาเคืองที่สุด TOT''
โทโมะ อย่าร้องเรยเรามาสนุกกัลดีกว่าน๊ะ
เขาจับแกนกายที่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะขยายมากพอสำหลับใช้งานแร้ว
ขึ้นมาในมือแรวรูดเล่นก่อนพูดกับสาวเท่
พร้อมยังจร๊ะ ??
แก้วหลับตาแน่นไม่อยากจะดูและรับรู้กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอครั้งนี้เรย
โอ๊ะ โอ๊ย ย ย อ๊ะ อ๊าๆ
 ใช่เรยตอนนี้เขาจับมันยัดเขามาเรียบร้อยเเร้ว
แก้วตัวสั่นสะท้านไปกับความเจ็บที่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชิลง่ายๆในตอนนี้
เสียงของเธอก้อเปล่งออกมาเป็นจังหวะ พร้อมกับตัวที่ประสาทสั่งให้เด้งไปตามจังหวะที่เขามอบให้
อ๊ะ อ๊ะ อ๊าๆ ออ่า ๆๆๆ-O-''
โทโมะ ใกล้ถึงยังจร๊ะที่รัก ??? 5555
แก้ว เงียบเสียงแระกลั้นไว้สุดชีวิตหั้ยหน้าหลบเขาไม่ตอบใดๆ
โทโมะ  ไม่ตอบใช่ไม๊ เขาเริ่มเร่งจังหวะหั้นเร็วกว่าเดิมและโน้มตัวลงมาทับร่างกายที่เปลือยป่าว
หน้าอกของเธอกับเขาสำผัสกัลอย่างตั้งจัยเขารู้สึกได้ยินเสียอู้อีขอร้องเเว่วๆแระปนกับเสียงสะอื้น เค้าครวญกับเสียงครางที่เข้าพอใจ
ช่วงร่างยังไม่ยอมที่ยะหยุดแม้จะเริ่มเหนื่อยแร้วก้อตาม ยังคงขยับเข้าออกอย่าช่ำชองเ
แก้ว โอ๊ะ โอ๊ย อื้ม อื้ม ม อ๊า า  า าาา พะ พอได้ไหม โอ๊ย ยฉะ ฉัน เจ็บ นะ อ๊ะ อ๊ะ
เขายังคง ซอยลงไปถี่ไม่ยอหยุด  โทโมะ ก้ออย่างจะฟังเธอนะแต่มันหยุดไม่ได้จริงๆ เขายงคงทำต่อไป จน
อ๊ะ อ๊ะ อ่า ๆๆ แก้วเธอคงจะเสร็จแร้วแต่โทโมะยังไม่ยอมหยุด
เสียงคราญเค้าน้ำตาของเธอทำหั้ยอารมเค้าพุ่ง อย่างสูง เขาจับเธอพิงขึ้นมาข้างบนเพราะเหนื่อย
แต่แน่นอนว่าเธอไม่ยอมทำแน่นอนเธอนั่งหนีบขาอยู่เขาเรยจับสะโพกเธอโยกเอง
แก้ว  เจ็บแระเสียวเหลือเกินกับสำผัสแบบนี้เสียวจนต้องหนีขาเอาไว้เนื่องจาก ของที่สอดเข้าไมนทำหั้ยจุบท่ท้องน้อยเรยที่เดียว
เธอหมดเเร้งที่จะขยับด้วย จนเขาต้องมาจับเธอขยับเอง
ตอนนี้เสียวมากจนต้องร้องออกมาอีกครั้ง
แต่ทีนี้ ดันเป็นทั้งสองเสียงที่ประสานกัลออกมา  อิ๊ อิ๊ อิ๊ อ๊ะอ่าๆๆ ๆ
แก้วหมดแร้วที่จะทรงตัวอยุ่บนกายเขา สาวเท่วบลงมาที่อกของเขา
โทโมะ โอบกอดไว้ พรางรู้สึกรักคนในอ้มกอดเหลือเกิน ใจของเธอกับเขาแต้นแรงอีกครั้ง
เธอนิ่งซักพักก่อนจะพูดเเทงจัยดำ ผมอีกครั้ง
แก้ว ลุกขึ้นมานั่งแต่โทโมะก้อตะเเครงเธอลงไปบนเตียงอีก
แก้ว ปล่อยฉัน  เสร็จแร้วก้อเอาออกไปสิ ฉันขยะเเขยง =O='
โทโมะ หลอแร้วแก้วขยับเข้าออกอีกครั้ง
แก็ว โอ๊ะ โอ  เอาออกไป จะไปอาบน้ำไป โรงเรียนเเร้ว
โทโมะยังไม่ยอมเอาออกเขาเอามือมาลูบคลำเธออย่านึกสนุกบีบที่ก้อนเนื้อทั้งสองข้างอย่างเบามือก่อนจะเปลี่ยนเป็นเค้าอย่าบ้าครั้งเเร้วก้มลงไปจูบอกงามอย่างดูดดืม
แก้ว ผลักหัวของเขาออกไป แร้วพูด พอแร้ว ว วหยุด ทำแบบนี้ซะที
ฉันไม่ไหวแร้ว ปล่อยฉันไปเถอะเมื่อไหรนายจะพอใจวะทีเมื่อไหร่หนี้เเค้นเราจะหมดกัล
โทโมะ นิ่งอึ้งฟัง ก่อน จะถอนตัวจากเธอเเร้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ปล่อยหั้ยเธอ มองเขา แน่นิ่งกับคำตอบที่ถามแร้วไม่ได้คำตอบ
แก้ว ฮึ ฮึ ดูสภาพตัวเองสิ เห็นเเร้วอนาถจัย
ฉัน จะต้องทนอีกแร้วใช่ไหม๊อีกนานเท่าไหร่ที่ต้องอยู่กับสภาพทุเรจๆนี้
ฮือ อ อ ความผิดของฉันจะใช้ชาตินี้หมดไหม๋???เธอเปล่งเสียงออกมาอย่างหมดหนทาง
โทโมะอยู่ในห้องน้ำก้อได้ยิน 
อีกไม่นานหลอกมั๊งแก้ว ฉันคงจะต้องยอมปล่อยแค้นนี้หั้ยมันสูญป่าว เขาพูดในใจ 
ไม่นานจริง ทางออกของเธอ เข้าจบประโยคไว้เเค่นั้นก่อนจะอาบน้ำแดนออกมา
แก้วที่นั่งรอจนหลับไป ไมรุ้ว่าเขาเดินออกมาแร้วเสียงเรียกของชายหนุมที่ปลุกหั้ยเธอตื่นไปอาบน้ำ
แก้ว แก้ว ตื่นไปด้เเร้วแด๋วสายนะเขาปลุกด้วยท่าทีที่อ่อนโยนลง
แก้วรีบรวยผ้ามาคุวแร้วลุกออกไป จากที่นอน
แก้วอ๊ะ โอ๊ะ รู้สึกเจ็บที่ตรงน้นพอควร โทโมะ ยัเจบอยุ่อีกหลอไหวไม๊
แก้ว  มันเปนเพราะนายนั่นแหละไม่ต้องพูดมากได้ไหม๊?
แก้วรากร่างการที่สุดแสนจะทรมารเข้าห้องน้ำไป 
ไม่นานทั้งสองก้อ ขับรถมาถึงโรงเรียน น
ทันทีที่ลงจากรถทั้งสองก้อแยกไปหาเพื่อนๆกัลทันทีแก้วเดินฟาเฟย์ ฟาง อย่างอ่อนแรงแขแทบจะเดิไม่ค่อยไหวแต่ก้อฝืนเดินตามหาต่อไป
ไม่นานก้อพอกับเพื่อนๆ ที่น่งรอเธออยู่ ห่างจากโต๊ะ ตัวเดิมไม่มาก
แก้ว เฟย์ทัก
เมือนเหนเพื่อนของพวกเขา สีหน้าไม่สู้ดีเท่าไร
ฟาง แก้วเปนอะไร ฟางว่าพรางลุงมาจับนูนจับนี่
 เป็นไข้ด้วยหลอตัวอุ่นๆ
เเร้วเอามือมาแตะที่คอแก้ว
ฟางตกจัยกัลสิ่งที่เห็น มือสาวหวานค้างอยู่ที่คอสาวเท่เฟย์มองตามมือที่ฟางพาดอยู่
แก้ว จะปัดมือนั้นออกแร้วนั่งลง
เสียงของเฟย์ก้อแทรงขึ้นมาก่อน
แก้วเธออย่าบอกนะว่าเธอโดนอีกแร้วหลอ??
 น้ำตาแก้วเริ่มไหลมาอีกครั้ง
มันสุดจะทนกับเรื่งที่เกิด หน๋ำซ้ำเพือ่นเธอกลับมาตอกย้ำอีก
ฟาง  มันเป็นแบบที่ฉันคิดอีกแร้วหอ โถ่แก้ว ฉันจะทำยงไงดี??
แก้ว  ฮือ  ฮือ  ออ พวกแกหาทางช่วยฉันได้ยัง
เฟย์ โก้วจะไปหาได้งัยจนปัญญาจริงอะเเก ขอโทษนะที่ช่วยะไรไม่ได้
แก้ว ยังคงก้มหน้สรับชตากรรมต่อไป
ฟาง ฉันจะพยายามต่อไปนะแก้วไม่ต้องร้งแร้ว ว วนะ
ฟางพูดเมือนเห็นกลุ่มหนุ่มๆเดินมางนี้
แก้ว อะไรที่ผ่านมาแร้วกอถือว่าหั้ยมันผ่านไปทำบุญทำทานนะแก ฟางพูดเมื่อเหนโทโมะพอดี
แก้วไม่ตอบยังคงก้มหน้าอยู่
ฟาง ผละออกจากแก้วแร้วเดินไปหาป๊อปแร้วพากัลลรากออกไป
เฟย์มองหน้าโทโมะขะเม่น ไม่วางตาง่ายๆ สายตาสู้รบกัลจนชายหนุ่มรับรู้บางอย่างได้ว่าสาวเปรี้ยวคนนี้คงจะร้เรื่อง
เปนแน่ไม่อย่างนั้นไม่มองจนจะกลืนกินฆ่าเคาหลอก
แก้วเห็นหน้าโทโมะก้อหลบสายตาแระเดินหนีไป เฟย์ก้อเดินตามไป
กลุ่มโทโมะ นั่งลงตรงนั่นและคุยกัลลต่อตามภาษา ยกเว้นป๊อป ทีไปกับฟาง
(เห้ย ย ฟางชั่งไม่รู้อะไรอีกแร้ว ว)
 ป๊อป  ฟางรากป๊อปมาทำไมหลอ?
ฟาง ป๊อปเพื่อนนายรังแกแก้วอีกแร้วรู้ไม๊
ฉันสงสารเพื่อนหนะ
นายหาทางช่วยเพื่อนฉันยังอ๊ะ ฉันไม่อยากเหนแก้วเจ็บไปมากกว่าน้แร้ว
ป๊อปสืบหาคริปได้ยังมันซ้อนอยู่ไหน
ป๊อป อึ้งกับคพถามมากมาย ที่ถุกถามแต่เค้าก้อไม่อาจจะบอกได้ว่าเค้ารู้รู้มาโดยตลอด
แต่จะบอกเธอยังงัยว่าเพื่อนเธอทำกับเพื่อนเค้าก่อนยังไงบ้าง
แต่คำตอบของเขาคื ฟางคือป๊อปไม่ค่อว่างไปหาไอโม๊เรยอ่ะ
ไม่ค่อยได้คุยกัลเรยเรยเรยไม่รู้ว่าจะหลอกถามมันยังไง
ฟาง  ขอร้องหละช่วยแก้วนะช้วแยก้วด้วย
ฟางสงสารแก้วมากเรยอ๊ะป๊อกแร้วน้ำตาของสาวหวานก้อไหลหว่านล้อมใบหน้าออกมาอีกครั้ง
ป๊อป ฟางจ๋าอย่าร้องเรย ป๊อปจะช่วยนะ
อีกไม่นานเรื่องนี้ต้องจบ
โอเค มั๊ย คนดีหยุดร้องนะป๊อปไม่อยากเหนฟางร้องนะ
หลังจากคุยกัลเสร้จ
ทุกคนก้อกลับเข้าสู่โมตตังจัยเรียนกัลต่อเนื่องจากอีกไม่นานจะสอบเเร้ว ว
ทุกคนตั้งจัยกัลอย่างมุ่งมั่นเรียนหนักมากจนเย้นก้อเเยกยายกัลกลับบ้านไปอ่านหนังสือเตรียมสอบ

 
อ่า วันนี้ไรเตอร์อัพหั้ยเเร้วนะ ฝากเม้นด้วค่ะ ขอร้อง55555
วันนี้หื่นน้อยๆ เส้าน้อยๆไปก่อนนะบ๊ะบายเจอกัลพรุ่งนี้ดึกๆจร้า  ถ้าไม่ถูกขโมยซีนก่อนนะ
555555  ไม่งั๊ลไม่ได้ต่อแน่ค้างๆต้องคิดเรื่องใหม่อีก ไรเตอร์อีกคนชอบนอกประเด็นร้อน 555^ O^  อิอิ ไปแระๆจุ๊ฟๆ