รักร้ายลูกชายกำมะลอ

10.0

เขียนโดย Painzing

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.27 น.

  6 ตอน
  30 วิจารณ์
  14.18K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) สืบสวนสอบสวน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

พอมาถึงสถานีตำรวจ

ตำรวจยศดบคนนึงก็ซักไซร้ไร่ ความเป็นการใหญ่เพื่อหาหลังฐานต่างๆ

แต่คอนโดฉันหนะ มีแต่รถที่อยุ่ข้างในเท่านั้นถึงจะมาเข้าจอดได้

 เเถมยังต้องเเรกบัตร รถทุกคันที่เข้ามาจอดรอบๆ ด้วย

จะมีเวรยามเดิน ตลอดเรยไม่มีวงจรปิดซะด้วย

แต่พอถามยาม ยามก็ บอกว่าไม่มีคัยแปลกปอมเข้ามาแน่นอน

 เพราะ นั่งดู อยู่ ตลอด ไม่เห็นมีใครเดิน ผ่านตู้ยามเข้ามาในนี้เรย

นั่นแสดงว่า อาจจะเป็นคนข้างใน ที่เอาเด็กมาทิ้งเเล้วเดินออกจาก ลิฟ มา

เพราะคนโดนฉัน จะมีลิฟส่วนตัวผ่านถึงหน้าห้องเเละลงมายังชั้นจอดรถเรย

แล้วทางมาลานจอดรถ ก็ มีเพียงสองทางคือลงจากลิฟส่วนตัวกับเข้าทางตู้ยาม

แต่ที่หน้าแปลกคือไม่มีทาง ที่ใครภายนองจะเข้ามได้เรยแล้วอีกอย่าง คนในคอนโด

 ฉันก็รู้จักกันดี เพราะเจอกันอยู่บ่อยๆ แล้วก็ไม่มีใครที่จะมีลูกเล็กๆ แบบ นี้เรย

แล้วที่ สำคัญ คนรวยๆ จะทิ้งลูกทำไม ฉันพูด ให้การออกไป

 ใช่คลับ ผมเห้นด้วย คนรวยๆ คงไม่ทิ้งลูกแล้วคนจนก็คงไม่มีทางทิ้งเด็กคนนี้แน่นอน

เพระดู จาก หน้าตาเด็ห ก็น่าจะเป็น ลูกคนมี ตัง นะคลับ

ผม พูดออกไป

ฉันมองไปที่เขา ที่กำลังอุ้มเด็กตัวน้อยอยู่ พร้อมกับ ถามด้วย ความสงสัย ออกไป

ทำไม หละ ตะเอง

ก็เพราะเด็ก คนนี้ ต้องเป็น ลูกคนมีตังเเน่ๆ ดู สิ ใส่สร้อยทองด้วยแถมมีจี้ทองฝังเพชรซะด้วย เขียนว่าอะไรน้า #JRK#  อ่ะ

ผมพูดออก ไ ไป ตามสิ่งที่เห็น

หื้ม มมดูหน่อย สิตะเอง

ชายหนุ่มอุ้มเด็ก ส่งให้แก้วดู  เจอาร์เค หยอ เอ้ๆๆ คุ้นๆ นะ

 เเต่ นึก ยังไงก็ นึกไม่ออกว่าคืออะไ ร ฉันเปรยๆๆออกมา

 

 

โอเคคลับ สำหลับ คำให้การ ของพวกคุน เอาเป็นว่าผมจะ ติดตามเรื่องให้ เเล้วกันนะครับ

งั้น ผมขอตัวเด็ก ไว้เรย ละกันครับ

 

อ่อได้ค่ะ ฉันกำลังจะ ส่งหนูน้อย ไปให้กับตำรวจ

เอ่อ  คุฯ ตำรวจคลับ เราขอดูเเลแกก่อนจนกว่าจะตามเรื่องได้ได้ไหมคลับ ผมสงสารแกหนะ

ชายหนุ่มหน้าหวานพูดออกไป

อ่อ

.....

ก็ดีนะคลับ เพราะ ถ้า ทางผม ต้องดำเนิน การก็ต้องเอาเด็กไปฝากไว้กับบ้านเด็กกำพร้าหนะคลับ

เพราะ สน สาขานี้ไม่มีเเฟรต แม่บ้านให้อยู่ด้วยสิ

แล้วถ้าคดีไม่จบ ยังไงๆ เราคงต้องให้เด็กคนนี้อยู่สนาถเลี้ยงไปจนตลอดด้วยหนะ

 

ฉันฟังดูเเล้วก็เห็นด้วยกะโทโมะ ไม่น้อย เนื่องจากเคย มีประสบการณ์โดนพ่อแม่ทิ้งไปทำงานแล้วไม่กลับมาหาอีกเรย มันสะทือนใจมากกับการโดน ทิ้ง

 

แล้วที่ผม มีความคิดจะช่วยเด็กคนนี้ก็คือมีประสบการโดนทิ้งมาเหมือนกัน

(ใช่หละคลับ พ่อแม่ ของผมกะเเก้ว เป็นห้นส่วนกัน)เเล้วครั้งนึงเมื่อเรายังเด็กมาก เค้าเอาเราสองคนไปฝากไว้บ้านคุณย่าของแก้ว แล้วบอกว่าจะไป ติดต่องานที่ต่างประเทศ แล้วในระหว่างการเดินทางไปเครื่องบินก็ ตก พวกเราสองคนเรยกำพร้าขาดพ่อแม่ ตั้งเเต่ยังเด็ก เเล้วด้วยเหตุการแบบนี้ จึง ทำให้ผม เป็นนัก บิน

เพราะ อยากดู เเล ชีวิต ของคนบนเครื่องให้ดีที่สุด ไม่อยกให้เด็กคนไหน ต้องมาตก อยู่ในสภาพ แบบผมกับแก้วอีก

ส่วนแก้วก็ สารฝันทำงานบริษัทต่อแต่ธุรกิจของทางบ้าน เรา ก็ ถูกหุ้นใหญ่รวมกันเป็นด้วยการหุบหุ้น จากครอบครัวหนึ่ง แก้วเรย จำใจเพราะ ตอนนั้นเราเด็กมากๆ เเล้วไม่สามารถทำงานของพ่อเเม่เรา ได้ทีเรย

แต่พอเรียนจบ แก้วก็ได้กลับไปทำงานบริษัท ของพ่อต่อใน ถานะ หัวหน้าฝ่ายการตลาด

 

(จบการเล่าประวัติ)

 

 

โมะ เเต่จะดีหลอ ถ้าเราเอาเด็กไปเลี้ยงอ่ะ

 

โถ แก้วมันไม่ได้ ตลอดไปหนิ จริงไหม

อื้มม  ก็จริง

เราจากจะได้ดูเเลตัวน้อยไปซักสองสามวันเเด๋วก็คงเจอพ่อเเม่เเล้วหละแก้ว

 ^OO^

okok  โอเคๆๆ

งงั้นเราสองคนขอลาตำรวจนะคะ มีอะไร คืบหน้าก็ติดต่อได้ตลอดเรยนะคะ 

เเก้วเอ่นก่อนเดินอุ้มเด็กออกมา

แก้ว แก้ว แก้ว

นี่ตะเองเรียกทำไม

????? . ...

 

dHoujdhpy'w,jf7dgmjkwsij

นี่ก็ยังไม่ดึก เท่าไหร่นะเราไปซื้อ ของใช้สำคัญกะเด็กดีกวานะ

 

ก้ได้ๆ ไปๆๆรีบๆสิเเด๋วดึกพอดีอยากพักผ่อนเเล้ว

ขณะนั่งอยู่ บนรถ ร่างบางก้เอ่ยชมตาหนู 

อู้ย น่ารักจังเรยอ่ะ แก้วย้อย ๆ ไม่ร้องเรยนะคลับตัวเล็ก 

จมูกสวยก้มลงจรดที่ แก้ว ใสๆ ของตัวเล็กหลายๆ ครั้ง

 

เห้อ ออ เค้าชักจะอิจฉาตาหนูแล้ว สิ

ตะเองไม่เห็นหอมเค้าบ้างเรย อ่ะ  TT  โทโมะ พูดอย่างน้อยใจ

แก้วเอื้มมือ ไปดึงหู ผู้ชายหน้าตุ๊ด

โอ๊ย ยๆ ดึงทำไมอ่ะ ค่อยดุจะฟ้องตาหนู  ฮือ ออ  คนสวยใจร้ายดึงหูป๊าอะลูก แง้ๆ ช่วยด้วยคร้าบ

 

หาหาหาหา นายว่าไงนะ  นายเรียกตัวเองว่าป๊าหลอ

??? 

.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

โฮย ยยย ก็ใช่ หนะสิ เรามาเล่น พ่อ  แม่ลูก  เหมือนตอนเด็กๆ ดีว่านะ  นะนะนะ ตะเองเค้าอยากเล่น

เอ็ย ยยยยยยโทโมะ นี่น้าจริงๆ เรยอ่ะ นี่เราโตเเล้วนะจะมาเล่นอะไรอีก

ปัญญาอ่อนไม่เปลี่ยนเรยอ่ะ

 >O< ''

CY แก้วจัยว่าเค้าปัญญา อ่อน หลอ ว๊าก ก เสียจัยอ่ะ คอยดูเถอะ เธอโดนลงโทษ เเน่ๆ

 

กลัวที่ไหนหละยะ แบร่ๆ ฉันเเลบลิ้นใส่

 

อ๊ะ ฮ้ะ แง๊ก กกกก แง๊ง งงง เสียง ตาหนู ร้องไห้ทันที ท่ทั้งสองเริ่มทะเราะกัน

 

แก้วอะเสียงดังดูสิ ตาหนูตื่นเรยอ่ะ

ตะเอง ดังกว่าเค้าอีก ชิส์ชิส์  !!!

 

vhk;g'up[wxgg]h

อ้าวเงียบไปเเระ  ถึงพอดีเรย เรา รีบซื้อของกันเถอะ

 


 

อิอิ ขอบอกว่าตอนต่อไปจะฟิน ฟินฟิน ต้องอ่านต้องโหวดต้องเม้นรู้ป่าว  55 555 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา