กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์
ออมอนี่cake
2) ตอนที่ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
# เรื่องสั้น เรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์ ตอนที่ 2
"อือ.....โมะ กี่โมงแล้วคะ?" ตื่นขึ้นมาก็เกือบๆ9โมงกว่า ผุดลุกขึ้นจากที่นอน มองหาคนข้างกายก็พบว่าไม่อยู่เสียแล้ว พลันเหลือบไปเห็นชุดกระโปรงลูกไม้สีพีชแขนกุดที่แขวนอยู่กับตู้เสื้อผ้า ก็เดาสถานการณ์ได้ทันทีว่า เจ้าตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอตื่นสายน่ะ ไม่ได้อยู่ในห้องนี้เสียแล้ว และในเวลานี้ก็กำลังทำความดีชดใช้อยู่
.
.
"ไปปลุกคนดีอยู่ล่ะสิ เกือบจะสายแล้วสิเรา" เมื่อคืนจำช่วงเวลาที่ยังมีสติสัมปะชัญญะอยู่ได้ถึงเพียงแค่ตอนที่ผลักคนตัวโตกว่าให้นอนราบไปกับเตียงกว้าง แล้วนอนทับที่อกแกร่งเท่านั้นเอง ความรู้สึกมันถาโถมเสียจนมารู้ตัวอีกทีก็เกือบสว่างเมื่อได้ยินเสียงคุณไก่ข้างๆคอนโดตอบรับอรุณ
'เราสองคนหมกมุ่นกับเรื่องแบบนี้มากไปหรือเปล่านะ?'
ขณะอาบน้ำในสมองก็อดคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะตามเนื้อตัวมีแต่รอยรักที่คนตัวโตทิ้งเอาไว้ทั่วไปหมด ไม่ได้คิดจะโทษโทโมะอยู่ฝ่ายเดียว เพราะทุกครั้งที่เหยียบย่ำไปยังดินแดนที่แสนหฤหรรษ์นั้น เป็นเธอเองที่ไม่ยอมถอยออกมา ในบางครั้งก็ไม่อยากให้ถึงจุดสิ้นสุดความรู้สึกดีที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ทำให้เธอหลงมัวเมา และโทโมะเองก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังในสักครั้ง เป็นเพราะความรู้สึกรักหรือเปล่านะ ที่เกี่ยวกระหวัดและตรึงเราไว้ในวังวนของไฟสเหน่หาที่ไม่คอยมอดดับนี้
.
.
"แก้วแก้ว ช้าอ่ะ" อาบน้ำแต่งตัวเสร็จให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยไม่ลืมหยิบเสื้อคลุมยีนส์แขน 3ส่วนติดมือมาด้วย ก็ไอรอยที่คุณชายตีตราจองเนี่ยมันน้อยเสียที่ไหนล่ะ ยังมีหน้ามาเตรียมชุดแขนกุดให้เธอใส่อีกนะ ออกมาเจอนางฟ้านั่งหน้าบูดบนโซฟาหน้าทีวีก็อดยิ้มไม่ได้ ชุดกระโปรงมินนี่ที่แอบมีฮูดเป็นหูหนูน้อยเนี่ย น่ารักได้ใจจริงๆ โทโมะชอบอะไรหวานๆ ผู้หญิงหวานๆ ถึงได้ชอบให้เธอใส่แต่กระโปรงไง แต่สั้นมากไม่ได้นะ คุณชายเค้าว่าเธอน่ะขาใหญ่ ห้ามใส่เด็ดขาดเลย
เฮอะ มั่วสิ!! ขาหย่งขาใหญ่อะไรกัน ชิ...
.
.
"ก็มาทันคนดีหม่ำอาหารเช้าไม่ใช่เหรอคะ ฮึ....มินนี่น่ารักจัง ....ฟอด...." แอบหอมแก้มนางฟ้าตัวน้อยไม่เบานักแล้วรีบเดินเข้าครัวไป เพื่อจะเร่งชายคนรักให้รีบออกจากบ้าน งานสำคัญรออยู่ไม่อยากให้สายไปมากกว่านี้
.
.
"โมะเสร็จยังอะ แก้วรีบ" พูดพร้อมกับหยิบแซนด์วิชทูน่าของโปรดเข้าปาก แล้วเปิดตู้เย็นนำน้ำผลไม้ออกมา 3 ขวดสำหรับมื้อเช้าบนรถ เธอต้องการไปจัดการงานใหม่ให้เสร็จไม่อยากให้เสียเวลาแม้กระทั่งทานข้าวชิลๆในคอนโด
.
.
.
"ตื่นสายแล้วยังจะมาเร่งโมะอีกนะครับ" แน่ะ ยังจะมาพูดดี พ่อคนตื่นเช้า...... ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหน ถึงได้ไม่มีปัญหาในการตื่นนอนเลยหลังจากเสร็จกิจกรรมอย่างนั้น หรือเป็นเธอเองที่พักนี้ไม่ค่อยได้เข้าฟิตเนสกับพี่เฟย์ ? สงสัยเสร็จงานนี้ต้องชวนเจ้าแม่ฟิตเนสเสียหน่อยแล้ว
.
.
"ก็นั่นมันเพราะใครล่ะคะ? ...ปั๊ก...." ฟาดเข้าให้ที่ไหล่หนา ตัวโตเท่ายักษ์ขนาดนี้ กำปั้นน้อยๆของเธอไม่ทำให้สะเทือนแน่ๆ
.
.
"อ๊ะ แก้วอะ โมะเจ็บนะครับ"
"...จุ๊บ... อะ หายยังคะ? หายแล้วก็รีบๆค่ะ" ประทับรอยจูบไว้ที่ไหปลาร้าของคนตัวโตกว่า ที่โผล่พ้นเสื้อยืดเจ้าตัวออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหน้ามาเจอกับเจ้าของรอยยิ้มพิมพ์ใจที่วาดรอไว้อยู่ก่อนหน้า จู่ๆก็รู้สึกเห่อร้อนขึ้นมาเองเสียอย่างนั้น 'ทำเองเขินเองจนได้สินะเรา ฮึ่ย!!!'
.
.
"ไม่อยากได้ตรงนั้นอ่ะครับแก้ว"
"อ๊ะ จะโทรฯหาพี่เฟย์นี่นา ...... ฮัลโหลพี่เฟย์คะ แก้วมีเรื่องจะรบกวนหน่อยค่ะ....."
"แก้วอ่า....."
.
.
.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
"สิทธิพิเศษสำหรับผู้ที่มาเป็นครอบครัว จะได้รับตั๋วฟรีขึ้นรถไฟเหาะหฤหรรษ์ที่พึ่งย้ายมาจากประเทศญี่ปุ่น
ในวันอาทิตย์นี้ก่อนใคร พิเศษสุดๆสำหรับ 20 ครอบครัวที่น่ารักเท่านั้น"
.
.
"ครอบครัวเหรอ? .... ทำยังไงถึงจะไปเป็นครอบครัวได้ล่ะคะพระพุทธเจ้าขา หนูเฟย์ยังโสดนะคะ
อ๊า................. (-___-") อ๊ะ ! เจ้าหมีดำไง ฮิฮิ " หลังจากได้รับโทรศัพท์ของสาวน้อยเกี่ยวกับงานใหม่ที่เจ้านายสั่งตรงจากแดนไกล ฝากไว้กับแม่เสือสาวตัวแสบ คว้ากุญแจรถได้ก็เปิดไอแผดไปพลางระหว่างรถติดไฟแดง ถ้ามันจะเก็บไว้ที่นั่นจริงๆ กับของที่พึ่งลง มันก็ยังคงต้องอยู่ที่นั่นคงยังไม่ทันได้ย้ายไปไหน คงต้องรีบไป แต่ปัญหามันติดอยู่ที่ว่าเธอมันสาวสวยที่ไร้ครอบครัวไงคะ? 'หรือจะไปพาคุณพ่อกับคุณแม่มาเที่ยวดี?' อยากตบกะโหลกตัวเองให้ซีรีบรัมสั่นสะเทือน แบบนั้นมันจะให้เข้าได้ยังไงล่ะ เกิดหัวใจวายตายขึ้นมา ทางบริษัทก็ถูกฟ้องแย่สิ อืม.....ทำไงดีนะ?
.
.
.
"อ้าว ถึงซะและ ยังคิดไม่ออกเลยอ่ะ (;______;) ทำไงดี? หรือวันนี้จะเข้าไปแอบดูก่อน เพราะยังไงซะเปิดตัวจริงๆก็อาทิตย์หน้านู่นนี่นา"
"เฟย์มาทำอะไรครับ? ว้าว ไอแปดรุ่นล่าสุด ผมกำลังอยากได้อยู่พอดีเลยอ่ะ ขอผมดูหน่อยนะครับ" จู่ๆก็ได้ยินเสียงหล่อนุ่มของหนุ่มหล่อ(?) ลอยมาจากทางด้านหลัง หันขวับก็เจอะใบหน้ากบๆเพื่อนนักศึกษาปีนเกลียวของยายแก้ว พูดจาไร้สัมมาคารวะแล้วยังจะมาหยิบไอแปด เอ้ย ไอแพดในมือเธอไปเปิดดูหน้าตาเฉย เฮ้ย !! จะมากไปแล้วนะ แบบนี้ต้อง ...... ต้อง..... ?
.
.
"ที่รักช้าจัง มานี่เร็วๆค่ะ เฟย์อยากนั่งรถไฟเหาะ"
"หา อะไรนะครับ? ที่รัก -////////////////////- อ่า กบฝันไปหรือเปล่า ...... อ่ะครับๆ ไปครับที่รัก"
.
.
.
"ตั๋ว 3 ใบค่ะ เด็ก 1 ผู้ใหญ่ 2"
" 350 บาทค่ะ"
"พ่อมาจ่ายเงินสิ! มามะคนดีมาหาแม่นะคะลูก" หันไปสั่งคุณชายที่สวมแว่นตาสีชา เสื้อยืดแขนสั้นลายหัวกะโหลกพร้อมด้วยสูทสีน้ำเงินพับครึ่งแขนที่พึ่งจะเอารถไปเก็บแล้วเดินตามออกมาทีหลัง แค่มาเที่ยวสวนสนุกแค่เนี้ยแต่งตัวดูดียังกะไปเดินแบบ ได้ข่าวว่าเป็นอาจารย์มหา'ลัยนะ ชิ!
.
.
"ค่ะ มาม้า // ปาป๊าเรวซี่ คนดีจะเข้าบ้านผีฉิงๆๆๆ" ดูท่าทาง งงๆ กับสรรพรนามที่เธอใช้เรียกที่ผิดปกติไป จึงยืนอึ้งๆ นิ่งๆ แล้วเอามือชี้เข้าที่หน้าหล่อๆของตัวเอง จนคนดีทนไม่ไหว ช่วยสำทับฐานะของคนหล่ออีกที
.
.
"หืม?...เอ่อ อ่ะครับ เท่าไหร่นะครับ"
"คุณพ่อก็หล่อคุณแม่ก็สวย ยังมีลูกสาวน่ารักๆอีก น่าอิจฉาจังเลยค่ะ >////< อ๊ะ ฉันลืมบอกไปพวกคุณมากันเป็นครอบครัวนี่คะ พอดีเลยค่ะคุณเป็นครอบครัวผู้โชคดีครอบครัวที่ 20 ที่จะได้รับสิทธิพิเศษจากทางKZแลนด์ ทางKZแลนด์จะเปิดตัวเครื่องเล่นหวาดเสียวชิ้นใหม่ค่ะ "รถไฟเหาะหฤหรรษ์" ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ 20 ครอบครัวที่น่ารักเท่านั้นที่มีสิทธิ์สัมผัสความตื่นเต้นแปลกใหม่แบบนี้ค่ะ ยินดีด้วยนะคะ รบกวนคุณพ่อกับคุณแม่กรอกรายละเอียดทางด้านนี้ด้วยนะคะ // อ๊าย...แกคุณพ่อหล่อลาก คุณแม่ก็สวยเว่อร์อ่ะ >o<"
.
.
"แม่ ไม่ได้ยินหรือครับ เชิญกรอกรายละเอียดทางนี้ครับ"
"พ่อก็เขียนสิ แม่อุ้มคนดีอยู่เขียนไม่ถนัดอ่ะ ..โมะบ้าแก้วกำลังทำงานอยู่นะ!!..."
.
.
"มาเดี๋ยวพ่ออุ้มลูกเอง พ่อจำเลขบัตรประชาชนของตัวเองไม่ได้ แม่มาเขียนให้หน่อยนะครับ มาครับคนดีเดี๋ยวพ่อพาไปทานไอติมรอแม่ด้านในกันนะครับ....เนียนได้อีกนะครับคนสวย กล้าบ้าบิ่นได้น่ารักที่สุดในสามโลกเลยครับวันนี้ อิอิ...." แอบเห็นแล้วล่ะครับ ว่าคนสวยกำลังสอดส่ายสายตาหาเจ้าของเล่นที่ว่าอยู่ แต่ในวันเสาร์วันพักผ่อนดีๆแบบนี้ จะให้คนสวยมาพะวงกับเรื่องงานอย่างเดียวสุขภาพก็แย่หมดน่ะสิ นานๆมาเที่ยวทีขอเที่ยวให้หนำใจแล้วค่อยไปทำงานก็แล้วกันนะครับที่รัก แย่งคนดีมาอุ้มได้ก็รีบพาเข้าไปด้านในสวนสนุกทันที ปล่อยให้คนสวยยืนเหวี่ยงอยู่ข้างนอกคนเดียว
.
.
"เคค่ะปาป๊ะ .....มาม้าอย่านานนะคะ คนดีอยากเข้าบ้านผีฉิงๆๆๆ" บอกแล้วไงครับ ว่าปล่อยให้อยู่คนเดียวจริงๆ ฮิฮิ ก็จู่ๆมาทำให้คนหล่อเสียศูนย์ซะได้ ทำอะไรไม่บอกล่วงหน้าเลย ถ้าเขาทำมึนไม่รู้เรื่องแล้วปล่อยให้แผนของคุณนายเขาแตกขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ....
ปาดเหงื่อ ....... ตอนเย็นพี่จะมาลงว้าวุ่น2ให้นะคะ เน็ตห่านศรีมาก T_T
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
# เรื่องสั้น เรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #
ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์ ตอนที่ 2
"อือ.....โมะ กี่โมงแล้วคะ?" ตื่นขึ้นมาก็เกือบๆ9โมงกว่า ผุดลุกขึ้นจากที่นอน มองหาคนข้างกายก็พบว่าไม่อยู่เสียแล้ว พลันเหลือบไปเห็นชุดกระโปรงลูกไม้สีพีชแขนกุดที่แขวนอยู่กับตู้เสื้อผ้า ก็เดาสถานการณ์ได้ทันทีว่า เจ้าตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอตื่นสายน่ะ ไม่ได้อยู่ในห้องนี้เสียแล้ว และในเวลานี้ก็กำลังทำความดีชดใช้อยู่
.
.
"ไปปลุกคนดีอยู่ล่ะสิ เกือบจะสายแล้วสิเรา" เมื่อคืนจำช่วงเวลาที่ยังมีสติสัมปะชัญญะอยู่ได้ถึงเพียงแค่ตอนที่ผลักคนตัวโตกว่าให้นอนราบไปกับเตียงกว้าง แล้วนอนทับที่อกแกร่งเท่านั้นเอง ความรู้สึกมันถาโถมเสียจนมารู้ตัวอีกทีก็เกือบสว่างเมื่อได้ยินเสียงคุณไก่ข้างๆคอนโดตอบรับอรุณ
'เราสองคนหมกมุ่นกับเรื่องแบบนี้มากไปหรือเปล่านะ?'
ขณะอาบน้ำในสมองก็อดคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะตามเนื้อตัวมีแต่รอยรักที่คนตัวโตทิ้งเอาไว้ทั่วไปหมด ไม่ได้คิดจะโทษโทโมะอยู่ฝ่ายเดียว เพราะทุกครั้งที่เหยียบย่ำไปยังดินแดนที่แสนหฤหรรษ์นั้น เป็นเธอเองที่ไม่ยอมถอยออกมา ในบางครั้งก็ไม่อยากให้ถึงจุดสิ้นสุดความรู้สึกดีที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ทำให้เธอหลงมัวเมา และโทโมะเองก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังในสักครั้ง เป็นเพราะความรู้สึกรักหรือเปล่านะ ที่เกี่ยวกระหวัดและตรึงเราไว้ในวังวนของไฟสเหน่หาที่ไม่คอยมอดดับนี้
.
.
"แก้วแก้ว ช้าอ่ะ" อาบน้ำแต่งตัวเสร็จให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยไม่ลืมหยิบเสื้อคลุมยีนส์แขน 3ส่วนติดมือมาด้วย ก็ไอรอยที่คุณชายตีตราจองเนี่ยมันน้อยเสียที่ไหนล่ะ ยังมีหน้ามาเตรียมชุดแขนกุดให้เธอใส่อีกนะ ออกมาเจอนางฟ้านั่งหน้าบูดบนโซฟาหน้าทีวีก็อดยิ้มไม่ได้ ชุดกระโปรงมินนี่ที่แอบมีฮูดเป็นหูหนูน้อยเนี่ย น่ารักได้ใจจริงๆ โทโมะชอบอะไรหวานๆ ผู้หญิงหวานๆ ถึงได้ชอบให้เธอใส่แต่กระโปรงไง แต่สั้นมากไม่ได้นะ คุณชายเค้าว่าเธอน่ะขาใหญ่ ห้ามใส่เด็ดขาดเลย
เฮอะ มั่วสิ!! ขาหย่งขาใหญ่อะไรกัน ชิ...
.
.
"ก็มาทันคนดีหม่ำอาหารเช้าไม่ใช่เหรอคะ ฮึ....มินนี่น่ารักจัง ....ฟอด...." แอบหอมแก้มนางฟ้าตัวน้อยไม่เบานักแล้วรีบเดินเข้าครัวไป เพื่อจะเร่งชายคนรักให้รีบออกจากบ้าน งานสำคัญรออยู่ไม่อยากให้สายไปมากกว่านี้
.
.
"โมะเสร็จยังอะ แก้วรีบ" พูดพร้อมกับหยิบแซนด์วิชทูน่าของโปรดเข้าปาก แล้วเปิดตู้เย็นนำน้ำผลไม้ออกมา 3 ขวดสำหรับมื้อเช้าบนรถ เธอต้องการไปจัดการงานใหม่ให้เสร็จไม่อยากให้เสียเวลาแม้กระทั่งทานข้าวชิลๆในคอนโด
.
.
.
"ตื่นสายแล้วยังจะมาเร่งโมะอีกนะครับ" แน่ะ ยังจะมาพูดดี พ่อคนตื่นเช้า...... ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหน ถึงได้ไม่มีปัญหาในการตื่นนอนเลยหลังจากเสร็จกิจกรรมอย่างนั้น หรือเป็นเธอเองที่พักนี้ไม่ค่อยได้เข้าฟิตเนสกับพี่เฟย์ ? สงสัยเสร็จงานนี้ต้องชวนเจ้าแม่ฟิตเนสเสียหน่อยแล้ว
.
.
"ก็นั่นมันเพราะใครล่ะคะ? ...ปั๊ก...." ฟาดเข้าให้ที่ไหล่หนา ตัวโตเท่ายักษ์ขนาดนี้ กำปั้นน้อยๆของเธอไม่ทำให้สะเทือนแน่ๆ
.
.
"อ๊ะ แก้วอะ โมะเจ็บนะครับ"
"...จุ๊บ... อะ หายยังคะ? หายแล้วก็รีบๆค่ะ" ประทับรอยจูบไว้ที่ไหปลาร้าของคนตัวโตกว่า ที่โผล่พ้นเสื้อยืดเจ้าตัวออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหน้ามาเจอกับเจ้าของรอยยิ้มพิมพ์ใจที่วาดรอไว้อยู่ก่อนหน้า จู่ๆก็รู้สึกเห่อร้อนขึ้นมาเองเสียอย่างนั้น 'ทำเองเขินเองจนได้สินะเรา ฮึ่ย!!!'
.
.
"ไม่อยากได้ตรงนั้นอ่ะครับแก้ว"
"อ๊ะ จะโทรฯหาพี่เฟย์นี่นา ...... ฮัลโหลพี่เฟย์คะ แก้วมีเรื่องจะรบกวนหน่อยค่ะ....."
"แก้วอ่า....."
.
.
.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
"สิทธิพิเศษสำหรับผู้ที่มาเป็นครอบครัว จะได้รับตั๋วฟรีขึ้นรถไฟเหาะหฤหรรษ์ที่พึ่งย้ายมาจากประเทศญี่ปุ่น
ในวันอาทิตย์นี้ก่อนใคร พิเศษสุดๆสำหรับ 20 ครอบครัวที่น่ารักเท่านั้น"
.
.
"ครอบครัวเหรอ? .... ทำยังไงถึงจะไปเป็นครอบครัวได้ล่ะคะพระพุทธเจ้าขา หนูเฟย์ยังโสดนะคะ
อ๊า................. (-___-") อ๊ะ ! เจ้าหมีดำไง ฮิฮิ " หลังจากได้รับโทรศัพท์ของสาวน้อยเกี่ยวกับงานใหม่ที่เจ้านายสั่งตรงจากแดนไกล ฝากไว้กับแม่เสือสาวตัวแสบ คว้ากุญแจรถได้ก็เปิดไอแผดไปพลางระหว่างรถติดไฟแดง ถ้ามันจะเก็บไว้ที่นั่นจริงๆ กับของที่พึ่งลง มันก็ยังคงต้องอยู่ที่นั่นคงยังไม่ทันได้ย้ายไปไหน คงต้องรีบไป แต่ปัญหามันติดอยู่ที่ว่าเธอมันสาวสวยที่ไร้ครอบครัวไงคะ? 'หรือจะไปพาคุณพ่อกับคุณแม่มาเที่ยวดี?' อยากตบกะโหลกตัวเองให้ซีรีบรัมสั่นสะเทือน แบบนั้นมันจะให้เข้าได้ยังไงล่ะ เกิดหัวใจวายตายขึ้นมา ทางบริษัทก็ถูกฟ้องแย่สิ อืม.....ทำไงดีนะ?
.
.
.
"อ้าว ถึงซะและ ยังคิดไม่ออกเลยอ่ะ (;______;) ทำไงดี? หรือวันนี้จะเข้าไปแอบดูก่อน เพราะยังไงซะเปิดตัวจริงๆก็อาทิตย์หน้านู่นนี่นา"
"เฟย์มาทำอะไรครับ? ว้าว ไอแปดรุ่นล่าสุด ผมกำลังอยากได้อยู่พอดีเลยอ่ะ ขอผมดูหน่อยนะครับ" จู่ๆก็ได้ยินเสียงหล่อนุ่มของหนุ่มหล่อ(?) ลอยมาจากทางด้านหลัง หันขวับก็เจอะใบหน้ากบๆเพื่อนนักศึกษาปีนเกลียวของยายแก้ว พูดจาไร้สัมมาคารวะแล้วยังจะมาหยิบไอแปด เอ้ย ไอแพดในมือเธอไปเปิดดูหน้าตาเฉย เฮ้ย !! จะมากไปแล้วนะ แบบนี้ต้อง ...... ต้อง..... ?
.
.
"ที่รักช้าจัง มานี่เร็วๆค่ะ เฟย์อยากนั่งรถไฟเหาะ"
"หา อะไรนะครับ? ที่รัก -////////////////////- อ่า กบฝันไปหรือเปล่า ...... อ่ะครับๆ ไปครับที่รัก"
.
.
.
"ตั๋ว 3 ใบค่ะ เด็ก 1 ผู้ใหญ่ 2"
" 350 บาทค่ะ"
"พ่อมาจ่ายเงินสิ! มามะคนดีมาหาแม่นะคะลูก" หันไปสั่งคุณชายที่สวมแว่นตาสีชา เสื้อยืดแขนสั้นลายหัวกะโหลกพร้อมด้วยสูทสีน้ำเงินพับครึ่งแขนที่พึ่งจะเอารถไปเก็บแล้วเดินตามออกมาทีหลัง แค่มาเที่ยวสวนสนุกแค่เนี้ยแต่งตัวดูดียังกะไปเดินแบบ ได้ข่าวว่าเป็นอาจารย์มหา'ลัยนะ ชิ!
.
.
"ค่ะ มาม้า // ปาป๊าเรวซี่ คนดีจะเข้าบ้านผีฉิงๆๆๆ" ดูท่าทาง งงๆ กับสรรพรนามที่เธอใช้เรียกที่ผิดปกติไป จึงยืนอึ้งๆ นิ่งๆ แล้วเอามือชี้เข้าที่หน้าหล่อๆของตัวเอง จนคนดีทนไม่ไหว ช่วยสำทับฐานะของคนหล่ออีกที
.
.
"หืม?...เอ่อ อ่ะครับ เท่าไหร่นะครับ"
"คุณพ่อก็หล่อคุณแม่ก็สวย ยังมีลูกสาวน่ารักๆอีก น่าอิจฉาจังเลยค่ะ >////< อ๊ะ ฉันลืมบอกไปพวกคุณมากันเป็นครอบครัวนี่คะ พอดีเลยค่ะคุณเป็นครอบครัวผู้โชคดีครอบครัวที่ 20 ที่จะได้รับสิทธิพิเศษจากทางKZแลนด์ ทางKZแลนด์จะเปิดตัวเครื่องเล่นหวาดเสียวชิ้นใหม่ค่ะ "รถไฟเหาะหฤหรรษ์" ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ 20 ครอบครัวที่น่ารักเท่านั้นที่มีสิทธิ์สัมผัสความตื่นเต้นแปลกใหม่แบบนี้ค่ะ ยินดีด้วยนะคะ รบกวนคุณพ่อกับคุณแม่กรอกรายละเอียดทางด้านนี้ด้วยนะคะ // อ๊าย...แกคุณพ่อหล่อลาก คุณแม่ก็สวยเว่อร์อ่ะ >o<"
.
.
"แม่ ไม่ได้ยินหรือครับ เชิญกรอกรายละเอียดทางนี้ครับ"
"พ่อก็เขียนสิ แม่อุ้มคนดีอยู่เขียนไม่ถนัดอ่ะ ..โมะบ้าแก้วกำลังทำงานอยู่นะ!!..."
.
.
"มาเดี๋ยวพ่ออุ้มลูกเอง พ่อจำเลขบัตรประชาชนของตัวเองไม่ได้ แม่มาเขียนให้หน่อยนะครับ มาครับคนดีเดี๋ยวพ่อพาไปทานไอติมรอแม่ด้านในกันนะครับ....เนียนได้อีกนะครับคนสวย กล้าบ้าบิ่นได้น่ารักที่สุดในสามโลกเลยครับวันนี้ อิอิ...." แอบเห็นแล้วล่ะครับ ว่าคนสวยกำลังสอดส่ายสายตาหาเจ้าของเล่นที่ว่าอยู่ แต่ในวันเสาร์วันพักผ่อนดีๆแบบนี้ จะให้คนสวยมาพะวงกับเรื่องงานอย่างเดียวสุขภาพก็แย่หมดน่ะสิ นานๆมาเที่ยวทีขอเที่ยวให้หนำใจแล้วค่อยไปทำงานก็แล้วกันนะครับที่รัก แย่งคนดีมาอุ้มได้ก็รีบพาเข้าไปด้านในสวนสนุกทันที ปล่อยให้คนสวยยืนเหวี่ยงอยู่ข้างนอกคนเดียว
.
.
"เคค่ะปาป๊ะ .....มาม้าอย่านานนะคะ คนดีอยากเข้าบ้านผีฉิงๆๆๆ" บอกแล้วไงครับ ว่าปล่อยให้อยู่คนเดียวจริงๆ ฮิฮิ ก็จู่ๆมาทำให้คนหล่อเสียศูนย์ซะได้ ทำอะไรไม่บอกล่วงหน้าเลย ถ้าเขาทำมึนไม่รู้เรื่องแล้วปล่อยให้แผนของคุณนายเขาแตกขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
