รักก็ได้ นายตัวดี
9.4
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว ได้แต่ทรมาน (ได้แต่ทรมาน) นานเท่าไหร่ใจจะสลายเสียที
เสียงจากโทรสัพของโทโมะนั้นดังขึ้น ในเวลาเช้า
แก้วนั้นที่นอนชบ อกของโทโมะอยู่เมือได้ยิ้นเสียงโทรศัพท์ทำให้เธอตื่น เธอนั้นได้มองไปหาเขา
พร้อมยิ้มออกมา ร่างของเขาที่ดูเหมือนชายหนุ่มใสชือก่อนที่จะไปหอมที่แก้มเขาก่อนที่จะมารับ
โทรสัพของเขา
เมือเธอนั้นได้รับโทรศัพท์ยังไม่ได้พูดไรเสียงจากปลายสายก็ออกมาทันที
ดาลิ่ง มีมี้ จะกลับเมืองไทยแล้วคิดถึงโทโมะจัง อย่าลืมมารับนะ
เสียงจากโทรศัพท์นั้นทำให้เธอ รีบวางเสียงทันทีที่ได้ยิน หลังจากวางนั้น เสียงใจกับสิ่งที่เธอนั้น
ยอมเสียงให้กับเขาเพราะคิดว่าเขานั้นรักเธอ
เธอนั้นได้มองไปหาเขาที่หลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องไรเลย น้ำใสๆที่ออกจากตา
" ทำไหมพี่โทโมะถึงทำกับแก้วแบบนี้ ” เธอได้พูดอย่างสะอื่น ก่อนจะลุกออกไปจากเตี้ยง
เธอนั้นได้เปลียนเสื้อผ้าก่อนที่จะออกจากคอนโดไปโดยไม่บอกเขาสักคำ
ยามสาย
เขานั้นได้พึ่งตื่นเขานั้นก็ได้แต่ใช่มือขว้านหาเธอแต่ก็หาไม่เจอสักที จนทำให้เขานั้นรีบลุกออกจากเตี้ยงทันที
"แก้ว แก้ว แก้วอยู่ไหน ” เขานั้นลุกจากเตี้ยง และเรียกหาเธอ
เขานั้นได้หาจนทั่วแต่ไม่เจอเธอเลย
เขานั้นได้ตั้งสติ ก่อนรีบโทรไปหาเธอ
"ทำไมไม่รับนะแก้ว ” เขานั้นที่โทรหาเธอนั้นเธอปิดเครื่องจนทำให้เขานั้น บ่นออกมา
เขานั้นคิดได้ก่อนคว้ากุญแจรถแล้วรับออกห้องไป
ด้านแก้ว
แก้วนั้นเมือถึงบ้านก็ได้แต่ร้องไห้ และเล่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นให้กับพี่ชายของเธอ
"ทำไม ไอโมะมันเป็นคนแบบนี้ เดี๋ยวค่อยดูนะ ถ้ามันมาเมือไรมันตายแน่”
เขื่อนนั้นที่ได้ฟังจากน้องสาวของตนทำให้เขาโกรธเพื่อนชายทันที
"แล้วแก่จะเอาไงต่อไปห่ะยัยแก้ว ” เขื่อนได้ถามเธอ
"แก้วยังไม่รู้เลยพี่ พี่เขื่อนแก้วทำไรผิดเรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ”
เธอนั้นได้ถามพี่ชายเธอพร้อมเสียงสั่นไปด้วย
เสียงอ๊อด น่าบ้านดังขิ้น ทำให้ทั้งคู่นั้นหยุดคุยกัน
"เดี๋ยวฉันไปดูก่อนนะว่าใครมา ” เขื่อนพูดก่อนเดินไปน่าบ้าน
"เห้ย ไอเขื่อน แก่เปิดประตูให้ข้าหน่อย ข้าจะไปหาแก้ว ”
"ไม่ได้ ข้าไม่ให้แก่เข้า แก่ทำให้น้องฉันเสียใจ ” เขื่อนนั้นพูดกับโทโมะ
"เรื่องไร ว่ะ ข้าทำให้น้องแก่เสียใจเรื่องไร” เขานั้นถามเขื่อนด้วยความงง
"นี่แก่ไม่รู้จริงเรอไอโมะ ” เขื่อนได้ถามชายหนุ่มอีกครั้ง
"ก็เอ่ออ่ะดิ แก่ให้ข้าไปคุยกับแก้วให้เข้าใจนะ ”
"ไม่ได้ว่ะแก้วสั่งข้าไว้แล้ว ” เขื่อนบอก
"งันถ้าแก่เปิดประตูให้ข้า นะ ข้าจะให้แก่นอนกับน้องฉัน 1คืน ”
"จริงเรอว่ะ งันเข้ามาเลย ” เขื่อนนั้นได้ยิน ข้อเสนอเพื่อนก็รีบตกลงทันทีแล้วรีบเปิดประตูให้เพื่อนเข้า
เสียงจากโทรสัพของโทโมะนั้นดังขึ้น ในเวลาเช้า
แก้วนั้นที่นอนชบ อกของโทโมะอยู่เมือได้ยิ้นเสียงโทรศัพท์ทำให้เธอตื่น เธอนั้นได้มองไปหาเขา
พร้อมยิ้มออกมา ร่างของเขาที่ดูเหมือนชายหนุ่มใสชือก่อนที่จะไปหอมที่แก้มเขาก่อนที่จะมารับ
โทรสัพของเขา
เมือเธอนั้นได้รับโทรศัพท์ยังไม่ได้พูดไรเสียงจากปลายสายก็ออกมาทันที
ดาลิ่ง มีมี้ จะกลับเมืองไทยแล้วคิดถึงโทโมะจัง อย่าลืมมารับนะ
เสียงจากโทรศัพท์นั้นทำให้เธอ รีบวางเสียงทันทีที่ได้ยิน หลังจากวางนั้น เสียงใจกับสิ่งที่เธอนั้น
ยอมเสียงให้กับเขาเพราะคิดว่าเขานั้นรักเธอ
เธอนั้นได้มองไปหาเขาที่หลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องไรเลย น้ำใสๆที่ออกจากตา
" ทำไหมพี่โทโมะถึงทำกับแก้วแบบนี้ ” เธอได้พูดอย่างสะอื่น ก่อนจะลุกออกไปจากเตี้ยง
เธอนั้นได้เปลียนเสื้อผ้าก่อนที่จะออกจากคอนโดไปโดยไม่บอกเขาสักคำ
ยามสาย
เขานั้นได้พึ่งตื่นเขานั้นก็ได้แต่ใช่มือขว้านหาเธอแต่ก็หาไม่เจอสักที จนทำให้เขานั้นรีบลุกออกจากเตี้ยงทันที
"แก้ว แก้ว แก้วอยู่ไหน ” เขานั้นลุกจากเตี้ยง และเรียกหาเธอ
เขานั้นได้หาจนทั่วแต่ไม่เจอเธอเลย
เขานั้นได้ตั้งสติ ก่อนรีบโทรไปหาเธอ
"ทำไมไม่รับนะแก้ว ” เขานั้นที่โทรหาเธอนั้นเธอปิดเครื่องจนทำให้เขานั้น บ่นออกมา
เขานั้นคิดได้ก่อนคว้ากุญแจรถแล้วรับออกห้องไป
ด้านแก้ว
แก้วนั้นเมือถึงบ้านก็ได้แต่ร้องไห้ และเล่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นให้กับพี่ชายของเธอ
"ทำไม ไอโมะมันเป็นคนแบบนี้ เดี๋ยวค่อยดูนะ ถ้ามันมาเมือไรมันตายแน่”
เขื่อนนั้นที่ได้ฟังจากน้องสาวของตนทำให้เขาโกรธเพื่อนชายทันที
"แล้วแก่จะเอาไงต่อไปห่ะยัยแก้ว ” เขื่อนได้ถามเธอ
"แก้วยังไม่รู้เลยพี่ พี่เขื่อนแก้วทำไรผิดเรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ”
เธอนั้นได้ถามพี่ชายเธอพร้อมเสียงสั่นไปด้วย
เสียงอ๊อด น่าบ้านดังขิ้น ทำให้ทั้งคู่นั้นหยุดคุยกัน
"เดี๋ยวฉันไปดูก่อนนะว่าใครมา ” เขื่อนพูดก่อนเดินไปน่าบ้าน
"เห้ย ไอเขื่อน แก่เปิดประตูให้ข้าหน่อย ข้าจะไปหาแก้ว ”
"ไม่ได้ ข้าไม่ให้แก่เข้า แก่ทำให้น้องฉันเสียใจ ” เขื่อนนั้นพูดกับโทโมะ
"เรื่องไร ว่ะ ข้าทำให้น้องแก่เสียใจเรื่องไร” เขานั้นถามเขื่อนด้วยความงง
"นี่แก่ไม่รู้จริงเรอไอโมะ ” เขื่อนได้ถามชายหนุ่มอีกครั้ง
"ก็เอ่ออ่ะดิ แก่ให้ข้าไปคุยกับแก้วให้เข้าใจนะ ”
"ไม่ได้ว่ะแก้วสั่งข้าไว้แล้ว ” เขื่อนบอก
"งันถ้าแก่เปิดประตูให้ข้า นะ ข้าจะให้แก่นอนกับน้องฉัน 1คืน ”
"จริงเรอว่ะ งันเข้ามาเลย ” เขื่อนนั้นได้ยิน ข้อเสนอเพื่อนก็รีบตกลงทันทีแล้วรีบเปิดประตูให้เพื่อนเข้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ