รักก็ได้ นายตัวดี

9.4

เขียนโดย tomolovekaew

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.19 น.

  16 ตอน
  269 วิจารณ์
  29.53K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ   ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว  ได้แต่ทรมาน (ได้แต่ทรมาน) นานเท่าไหร่ใจจะสลายเสียที

เสียงจากโทรสัพของโทโมะนั้นดังขึ้น ในเวลาเช้า

แก้วนั้นที่นอนชบ อกของโทโมะอยู่เมือได้ยิ้นเสียงโทรศัพท์ทำให้เธอตื่น เธอนั้นได้มองไปหาเขา

พร้อมยิ้มออกมา ร่างของเขาที่ดูเหมือนชายหนุ่มใสชือก่อนที่จะไปหอมที่แก้มเขาก่อนที่จะมารับ

โทรสัพของเขา

 

เมือเธอนั้นได้รับโทรศัพท์ยังไม่ได้พูดไรเสียงจากปลายสายก็ออกมาทันที

 

ดาลิ่ง มีมี้ จะกลับเมืองไทยแล้วคิดถึงโทโมะจัง  อย่าลืมมารับนะ

เสียงจากโทรศัพท์นั้นทำให้เธอ รีบวางเสียงทันทีที่ได้ยิน หลังจากวางนั้น เสียงใจกับสิ่งที่เธอนั้น

ยอมเสียงให้กับเขาเพราะคิดว่าเขานั้นรักเธอ

 

เธอนั้นได้มองไปหาเขาที่หลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องไรเลย   น้ำใสๆที่ออกจากตา

 

           " ทำไหมพี่โทโมะถึงทำกับแก้วแบบนี้  ”    เธอได้พูดอย่างสะอื่น  ก่อนจะลุกออกไปจากเตี้ยง

เธอนั้นได้เปลียนเสื้อผ้าก่อนที่จะออกจากคอนโดไปโดยไม่บอกเขาสักคำ

 

ยามสาย

 

เขานั้นได้พึ่งตื่นเขานั้นก็ได้แต่ใช่มือขว้านหาเธอแต่ก็หาไม่เจอสักที  จนทำให้เขานั้นรีบลุกออกจากเตี้ยงทันที 

 

 "แก้ว  แก้ว  แก้วอยู่ไหน ”  เขานั้นลุกจากเตี้ยง และเรียกหาเธอ 

 

                 เขานั้นได้หาจนทั่วแต่ไม่เจอเธอเลย

          เขานั้นได้ตั้งสติ ก่อนรีบโทรไปหาเธอ

 "ทำไมไม่รับนะแก้ว  ” เขานั้นที่โทรหาเธอนั้นเธอปิดเครื่องจนทำให้เขานั้น บ่นออกมา

เขานั้นคิดได้ก่อนคว้ากุญแจรถแล้วรับออกห้องไป

 

ด้านแก้ว

 

แก้วนั้นเมือถึงบ้านก็ได้แต่ร้องไห้ และเล่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นให้กับพี่ชายของเธอ

 

 "ทำไม ไอโมะมันเป็นคนแบบนี้  เดี๋ยวค่อยดูนะ ถ้ามันมาเมือไรมันตายแน่” 

 

เขื่อนนั้นที่ได้ฟังจากน้องสาวของตนทำให้เขาโกรธเพื่อนชายทันที

 

 "แล้วแก่จะเอาไงต่อไปห่ะยัยแก้ว ”  เขื่อนได้ถามเธอ

 

 "แก้วยังไม่รู้เลยพี่  พี่เขื่อนแก้วทำไรผิดเรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้   ” 

 

เธอนั้นได้ถามพี่ชายเธอพร้อมเสียงสั่นไปด้วย

 

เสียงอ๊อด น่าบ้านดังขิ้น  ทำให้ทั้งคู่นั้นหยุดคุยกัน

 

 "เดี๋ยวฉันไปดูก่อนนะว่าใครมา  ”     เขื่อนพูดก่อนเดินไปน่าบ้าน

 

 "เห้ย  ไอเขื่อน  แก่เปิดประตูให้ข้าหน่อย ข้าจะไปหาแก้ว  ” 

 

 "ไม่ได้ ข้าไม่ให้แก่เข้า  แก่ทำให้น้องฉันเสียใจ ”   เขื่อนนั้นพูดกับโทโมะ

 

 "เรื่องไร ว่ะ  ข้าทำให้น้องแก่เสียใจเรื่องไร”   เขานั้นถามเขื่อนด้วยความงง

 

 "นี่แก่ไม่รู้จริงเรอไอโมะ ”   เขื่อนได้ถามชายหนุ่มอีกครั้ง

 

 "ก็เอ่ออ่ะดิ แก่ให้ข้าไปคุยกับแก้วให้เข้าใจนะ  ” 

 

 "ไม่ได้ว่ะแก้วสั่งข้าไว้แล้ว  ” เขื่อนบอก

 

 "งันถ้าแก่เปิดประตูให้ข้า นะ ข้าจะให้แก่นอนกับน้องฉัน  1คืน   ” 

 

 "จริงเรอว่ะ งันเข้ามาเลย   ” เขื่อนนั้นได้ยิน ข้อเสนอเพื่อนก็รีบตกลงทันทีแล้วรีบเปิดประตูให้เพื่อนเข้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา