รักครั้งนี้ต้องมีใครเจ็บ!
เขียนโดย พั้นซ์
วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.18 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2556 21.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตกเย็นเขื่อนมาส่งฉันที่บ้าน เขาบอกกับฉันไว้ว่าเขารู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ดี เทียบเท่าโทโมะได้เลย และเขาก็รู้ว่าฉันรักโทโมะไม่ไ้ด้รักเขา แต่เขื่อนก็ยังยืนยันจะคบกับฉัน และเขาก็บอกว่าถึงตอนนี้ฉันไม่รักเขา เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันมีความสุขแล้วก็รักเขาให้ได้ ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะ คนดีๆอย่างเขื่อนมาชอบแต่กับปฎิเสธเขา และยืนยันที่จะรักคนที่เขาไม่รักเราต่อไป สงสัยฉันคงจะรักโทโมะมากเกินไปจริงๆ แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามฉันต้องตัดใจจากโทโมะ และรักเขื่อนให้ได้
~สิ่งที่เธอถามฉันจะถามใครมันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไหร~
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในขณะที่ฉันกำลังนอนคิดอะไรเพลินๆอยู่ที่เตียง ฉันคว้าโทรศัพท์มือถือมาดูว่าใครโทรมา แต่พอเห็นชื่อกลับไม่อยากรับมัน เพราะมันเป็นชื่อของเขา ผู้ชายคนที่ทำให้ฉันร้องไห้อย่างบ้าคลั่งกลางห้าง! แต่เขาก็ไม่ยอมลดละกลับโทรหาฉันเป็นสิบๆสาย จนฉันรำคาญเลยปิดโทรศัพท์ซะ เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ30นาที ก็ได้ยินเสียงแม่ตะโกนเข้ามาว่า.....
"แก้วๆ ทำอะไรอยู่ลูกโทโมะมาหาที่บ้านน่ะ" หึ!นิสัยไม่เปลี่ยนจริงๆเลยโทโมะ อยากคุยก็ต้องคุยให้ได้ไม่ว่าจะยังไง สงสัยฉันจะเเพ้โทโมะแล้วล่ะ
"อยู่ค่ะ ให้โทโมะข้ึนมาก็ได้ค่ะ"ฉันตอบไป
"โอเคงั้น เดี๋ยวเเม่เรียกโทโมะให้นะลูก"จากนั้นแม่ก็เดินลงไปตามโทโมะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมอีตานี่ถึงได้เอาแต่ใจขนาดนี้ นี่มั้นจะสองทุ่มอยู่แล้วนะ
"แก้วๆ! เปิดประตู"พูดไม่ทันขาดคำก็มาพอดี ฉันลุกไปเปิดประตูให้โทโมะ พอเปิดประตูออก โทโมะก็โผเข้ากอดฉัน นี่มันอะไรกันเนี่ย เขาเป็นอะไรของเขา
"แก้วๆฉันมีอะไรจะบอกเธอ><"
"อืมอะไรล่ะ ฉันก็มีอะไรจะบอกนายเหมือนกัน"
"งั้นแก้วพูดก่อนเลย โมะรอฟังอยู่"ถ้าฉันพูดออกไปอะไรจะเิกิดขึ้นบ้างนะ แต่ตัดสินใจไปแล้วนี่ยังไงก็ต้องพูด
"ฉันคบกับเขื่อน!!"ในที่สุดฉันก็พูดออกไป หน้าของโทโมะแดงก่ำด้วยความโกรธ แต่ฉันจะไม่แคร์เขาอีกแล้ว ขนาดเขายังไม่แคร์ฉันเลยนี่
"เธอคบกับมีนทำไมเธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบขี้หน้ามัน!! แล้วเธอคบกับมันทำไม!!!"
"นายมีสิทอะไรมาห้ามฉัน นายไม่ได้เป็นอะไรกับฉันซักหน่อย!!"
"เธอชอบมันจริงๆเหรอแก้ว"โทโมะพูดเสียงอ่อน พร้อมเชยคางฉันขึ้นและประกบริมฝีปากของเขาลงอย่างแผ่วเบา และเนิ่นนานเกือบหนึ่งนาที จนฉันและเขาเริ่มขาดอากาศหายใจ เขาจึงถอนริมฝีปากออก
"เธอชอบมันจริงๆเหรอแก้ว"
"ฉัน....."
------------------------------------------------------------------------------------------------
รอฟังคำตอบของแก้วกันด้วยนะจ๊ะ บ๊ายบาย^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ