รักครั้งนี้ต้องมีใครเจ็บ!

สวัสดีจ่ะฉันชื่อแก้วนะ ตอนนี้ฉันนั่งรอเขาอยู่ที่ข้างๆสนามบาส ฉันมาดูเขาซ้อมบาสทุกวันเลยแหละ แล้ววันนี้เราตกลงกันว่า ถ้าเขาซ้อมบาสเสร็จเราจะไปเดินที่the mallใกล้ๆโรงเรียนด้วยกัน
"แก้ว"
"ห้ะๆ ว่างไงโทโมะซ้อมเสร็จแล้วเหรอ" นี่แหละโทโมะเพื่อนสนิทที่ฉันคิดไม่ซื่อด้วย
"อืมเสร็จแล้ว งั้นเดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดแล้ว เดี๋ยวเราจะได้ไปกันเลยนะ"
"โอเคจ่ะ" ฉันตอบรับโทโมะ หลังจากนั้นฉันก็เดินไปซื้อน้ำกับผ้าเย็นมาให้โทโมะ แล้วนั่งรอโทโมะอยู่ที่เดิม ไม่นานนักเขาก็เดินกลับมา
"แก้วเป็นไงรอนานมั้ย" สำหรับนายนานแค่ไหนฉันก็รอได้อยู่แล้วโทโมะ
"ออไม่นานหรอก อ่ะ!นี่น้ำกับผ้าเย็น"ฉันพูดพร้อมส่งน้ำกับผ้าเย็นให้กับโทโมะ
"ขอบคุณนะเก้ว เธอนี่น่ารักจริงๆเลย"-///- เอ่อ...โทโมะทำไมต้องชมกันอย่างนี้ด้วยล่ะ เขินนะเฟ้ย ไอบ้า!>//<"ป่ะ ไปกันเถอะแก้วเดี๋ยวจเย็นไปมากกว่านี้"โทโมะพูดพลางจับมือฉันเดินไปที่รถของเขา -///- แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไปช้าๆ พร้อมกับเสียงเพลงเบาๆฟังสบายหู ทำให้ฉันเคลิ้มแล้วกำลังจะหลับ แต่...อยู่ๆโทโมะก็กดเปลี่ยนเพลงมาเป็นเพลง'ทิ้งเขาซะ'
"นี่! โทโมะนายตั้งใจจะแกล้งฉันใช่มั้ยหา!" ดูมันทำหน้าทำตาดิ ทำป็นไม่รู้ไม่ชี้อีก ฮึ่ยน่าโมโหจริงเชียว"นี่! โทโมะฉันพูดกับนายอยู่นะย่ะ" ไอบ้านี่นิ เดี๋ยวก็หนุมานถวายแหวนให้หรอก
"อ้าว! พูดกับฉันเหรอ" ดูม้านน>o< มันกวนทีนค้า
"อยู่กัน2คน คุยกับดอลล่ามั้งไอบ้า!" ฮึ่ย!
"นี่! แก้วเธอเอาคนหล่อราวๆกับ'เอ็ดเวิร์ด'อย่างฉัน ไปเปรียบเทียบกับดอลล่าเลยเหรอ" แต่ฉันว่านายหล่อกว่าเอ็ดเวิร์ดอีกนะโทโมะ><
"อี๋! แหวะนายเนี่ยนะหล่อราวกับเอ็ดเวิร์ด"
"ฉันหล่อกว่าอ่ะดิ 555" หลงตัวเองพอตัวเลยไอนี่'-_-
"ใช่ เอ้ย!ไม่ใช่ๆ" โอ้ย!อีนี่พาเคลิ้มเลย"ขับรถ่อไปเลยฮึ่ย!"
"ฮะๆฮ่าๆ"ดูมันขำสิ เป็นการขำที่เยาะเย้ยที่สุดเลยฮึ่ย เดี๋ยวแม่ก็จรเข้ฟาดหางให้หรอก
the mall
"โทโมะกินติมกานน"ฉันชวนไอบ้าหลงตัวเองกินไอติม
"เออเอาดิ แก้วเลี้ยงใช่ป่ะ" ฝันกลางวันรึป่าวย่ะ นายนั่นแหละต้องเลี้ยงฉันโทโมะ
"ฮะ อะไรนะโทโมะเลี้ยงเหรอ"
"มุกนี้ตลอด'-_-" ฮ่าๆๆมันแพ้ค้า"เออๆเลี้ยงก็ได้ เดี๋ยวไปซื้อมาให้ล่ะกัน" ฮ่าๆๆใครว่าของฟรีไม่มีในโลก ขอเถียงค่ะว่ามี มีที่นี่แหละฮ่าๆๆ
"อุ้ย!" ใครมันเดินชนฉันฟะ
"เออ ขอโทษนะครับ บังเอิญผมซุ่มซ่ามน่ะครับ ขอโทษจริงๆนะครับ"พูดซะโกรธไม่ลงเลย'-_-
"ไม่เป็นไรค่ะ^^"ฉันพูดพลางยิ้มให้เขา
"แก้วไอติมมาแล้ว แล้วไอหมอนี่มันเป็นใคร"โทโมะมองคนที่ชนฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกโทโมะ ไปกันเหอะ" ฉันพูดพลางดันโทโมะกลับไป แล้วหันไปยิ้มให้เขา
"หวังว่าเราคงมีโอกาสได้เจอกันอีกนะครับ"เขาพูด
"ใครอยากเจอกับแกไอหน้ายาว"โทโมะพูด
"กลับได้แล้วโทโมะ"ฉันพูดแล้วหันไปส่งยิ้มให้เขา พอเดินออกมาจากตรงนั้นฉันก็ต่อว่าโทโมะนิดหน่อยที่เสียมารยาท"นี่! โทโมะไปพูดแบบนั้นได้ยังไงฮะ เสียมารยาทจริงๆ"
"ทำไมอ่ะ ก็โมะไม่ชอบหน้ามันนี่"เอาแต่ใจอีกและ
"แต่นายก็ไม่มีสิทธิไปว่าเขานะโทโมะ"
"โมะไม่สน"เขาพูดจางี่เง่า เอาแต่ใจอีกและ เฮ้อ...ฉันบ้าไปรักมันได้ไงเนี่ย
"ทำไมอ่ะ แก้วว่าเขาก็น่ารักดีออกนะ" ก็เขาน่ารักจริงๆนี่><
"แก้วชอบมัน!"อะไรของมันว่ะ
"อะไรของโมะเนี่ย"
"แก้วห้ามชอบมันโมะไม่ให้ โมะไม่ชอบหน้ามันแก้วก็ต้องไม่ชอบด้วย!"เขาพูดใส่ฉันเสียงดังจนคนรอบๆนั้นหันมามอง
"โมะไม่มีเหตุผล แก้วไม่คุยกับโมะแล้ว" ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
"แก้วหลงมันแล้ว!"อะไรของมันเนี่ย
"อะไรเนี่ยโทโมะ โมะดูปากแก้วนะ แก้ว-ไม่-ได้-ชอบ-เขาจบมั้ย"
"จริงๆนะแก้ว"
"สาบาน!"อารมณ์ไหนของมันว่ะ ฮึ่ย!"กลับกันเถอะ แก้วง่วงแล้ว"
"อืมๆ เดี๋ยวโมะไปส่ง"จากนั้นโทโมะก็ไปส่งฉันที่บ้านแล้วก็ขับรถกลับไป ฉันแอบมองเขาอยู่ตรงหน้าต่างบนห้องนอน จนรถของเขาหายไปในเงาฉันถึงไปอาบน้ำนอน
-----------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอนนึงแล้วนะค่ะ เดี๋ยวมาอัพให้ใหม่ ฝากเม้นด้วยนะ^^