รักครั้งนี้ต้องมีใครเจ็บ!

สวัสดีจ่ะฉันชื่อแก้วนะ ตอนนี้ฉันนั่งรอเขาอยู่ที่ข้างๆสนามบาส ฉันมาดูเขาซ้อมบาสทุกวันเลยแหละ แล้ววันนี้เราตกลงกันว่า ถ้าเขาซ้อมบาสเสร็จเราจะไปเดินที่the mallใกล้ๆโรงเรียนด้วยกัน

"แก้ว"

"ห้ะๆ ว่างไงโทโมะซ้อมเสร็จแล้วเหรอ" นี่แหละโทโมะเพื่อนสนิทที่ฉันคิดไม่ซื่อด้วย

"อืมเสร็จแล้ว งั้นเดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดแล้ว เดี๋ยวเราจะได้ไปกันเลยนะ"

"โอเคจ่ะ" ฉันตอบรับโทโมะ หลังจากนั้นฉันก็เดินไปซื้อน้ำกับผ้าเย็นมาให้โทโมะ แล้วนั่งรอโทโมะอยู่ที่เดิม ไม่นานนักเขาก็เดินกลับมา

"แก้วเป็นไงรอนานมั้ย" สำหรับนายนานแค่ไหนฉันก็รอได้อยู่แล้วโทโมะ

"ออไม่นานหรอก อ่ะ!นี่น้ำกับผ้าเย็น"ฉันพูดพร้อมส่งน้ำกับผ้าเย็นให้กับโทโมะ

"ขอบคุณนะเก้ว เธอนี่น่ารักจริงๆเลย"-///- เอ่อ...โทโมะทำไมต้องชมกันอย่างนี้ด้วยล่ะ เขินนะเฟ้ย ไอบ้า!>//<"ป่ะ ไปกันเถอะแก้วเดี๋ยวจเย็นไปมากกว่านี้"โทโมะพูดพลางจับมือฉันเดินไปที่รถของเขา -///- แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไปช้าๆ พร้อมกับเสียงเพลงเบาๆฟังสบายหู ทำให้ฉันเคลิ้มแล้วกำลังจะหลับ แต่...อยู่ๆโทโมะก็กดเปลี่ยนเพลงมาเป็นเพลง'ทิ้งเขาซะ'

"นี่! โทโมะนายตั้งใจจะแกล้งฉันใช่มั้ยหา!" ดูมันทำหน้าทำตาดิ ทำป็นไม่รู้ไม่ชี้อีก ฮึ่ยน่าโมโหจริงเชียว"นี่! โทโมะฉันพูดกับนายอยู่นะย่ะ" ไอบ้านี่นิ เดี๋ยวก็หนุมานถวายแหวนให้หรอก

"อ้าว! พูดกับฉันเหรอ" ดูม้านน>o< มันกวนทีนค้า

"อยู่กัน2คน คุยกับดอลล่ามั้งไอบ้า!" ฮึ่ย!

"นี่! แก้วเธอเอาคนหล่อราวๆกับ'เอ็ดเวิร์ด'อย่างฉัน ไปเปรียบเทียบกับดอลล่าเลยเหรอ" แต่ฉันว่านายหล่อกว่าเอ็ดเวิร์ดอีกนะโทโมะ><

"อี๋! แหวะนายเนี่ยนะหล่อราวกับเอ็ดเวิร์ด"

"ฉันหล่อกว่าอ่ะดิ 555" หลงตัวเองพอตัวเลยไอนี่'-_-

"ใช่ เอ้ย!ไม่ใช่ๆ" โอ้ย!อีนี่พาเคลิ้มเลย"ขับรถ่อไปเลยฮึ่ย!"

"ฮะๆฮ่าๆ"ดูมันขำสิ เป็นการขำที่เยาะเย้ยที่สุดเลยฮึ่ย เดี๋ยวแม่ก็จรเข้ฟาดหางให้หรอก

the mall

"โทโมะกินติมกานน"ฉันชวนไอบ้าหลงตัวเองกินไอติม

"เออเอาดิ แก้วเลี้ยงใช่ป่ะ" ฝันกลางวันรึป่าวย่ะ นายนั่นแหละต้องเลี้ยงฉันโทโมะ

"ฮะ อะไรนะโทโมะเลี้ยงเหรอ"

"มุกนี้ตลอด'-_-" ฮ่าๆๆมันแพ้ค้า"เออๆเลี้ยงก็ได้ เดี๋ยวไปซื้อมาให้ล่ะกัน" ฮ่าๆๆใครว่าของฟรีไม่มีในโลก ขอเถียงค่ะว่ามี มีที่นี่แหละฮ่าๆๆ

"อุ้ย!" ใครมันเดินชนฉันฟะ

"เออ ขอโทษนะครับ บังเอิญผมซุ่มซ่ามน่ะครับ ขอโทษจริงๆนะครับ"พูดซะโกรธไม่ลงเลย'-_-

"ไม่เป็นไรค่ะ^^"ฉันพูดพลางยิ้มให้เขา

"แก้วไอติมมาแล้ว แล้วไอหมอนี่มันเป็นใคร"โทโมะมองคนที่ชนฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกโทโมะ ไปกันเหอะ" ฉันพูดพลางดันโทโมะกลับไป แล้วหันไปยิ้มให้เขา

"หวังว่าเราคงมีโอกาสได้เจอกันอีกนะครับ"เขาพูด

"ใครอยากเจอกับแกไอหน้ายาว"โทโมะพูด

"กลับได้แล้วโทโมะ"ฉันพูดแล้วหันไปส่งยิ้มให้เขา พอเดินออกมาจากตรงนั้นฉันก็ต่อว่าโทโมะนิดหน่อยที่เสียมารยาท"นี่! โทโมะไปพูดแบบนั้นได้ยังไงฮะ เสียมารยาทจริงๆ"

"ทำไมอ่ะ ก็โมะไม่ชอบหน้ามันนี่"เอาแต่ใจอีกและ

"แต่นายก็ไม่มีสิทธิไปว่าเขานะโทโมะ"

"โมะไม่สน"เขาพูดจางี่เง่า เอาแต่ใจอีกและ เฮ้อ...ฉันบ้าไปรักมันได้ไงเนี่ย

"ทำไมอ่ะ แก้วว่าเขาก็น่ารักดีออกนะ" ก็เขาน่ารักจริงๆนี่><

"แก้วชอบมัน!"อะไรของมันว่ะ

"อะไรของโมะเนี่ย"

"แก้วห้ามชอบมันโมะไม่ให้ โมะไม่ชอบหน้ามันแก้วก็ต้องไม่ชอบด้วย!"เขาพูดใส่ฉันเสียงดังจนคนรอบๆนั้นหันมามอง

"โมะไม่มีเหตุผล แก้วไม่คุยกับโมะแล้ว" ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

"แก้วหลงมันแล้ว!"อะไรของมันเนี่ย

"อะไรเนี่ยโทโมะ โมะดูปากแก้วนะ แก้ว-ไม่-ได้-ชอบ-เขาจบมั้ย"

"จริงๆนะแก้ว"

"สาบาน!"อารมณ์ไหนของมันว่ะ ฮึ่ย!"กลับกันเถอะ แก้วง่วงแล้ว"

"อืมๆ เดี๋ยวโมะไปส่ง"จากนั้นโทโมะก็ไปส่งฉันที่บ้านแล้วก็ขับรถกลับไป ฉันแอบมองเขาอยู่ตรงหน้าต่างบนห้องนอน จนรถของเขาหายไปในเงาฉันถึงไปอาบน้ำนอน

-----------------------------------------------------------------------------------------------

จบตอนนึงแล้วนะค่ะ เดี๋ยวมาอัพให้ใหม่ ฝากเม้นด้วยนะ^^