รักเธอทุกสถานะ ภาคต่อถ้าไม่รัก อย่าให้ความหวัง

ฟาง - แก้วใจเย็น ใจเย็นสิแก้ว

เฟย์ - รักษาได้แก้วแก้วต้องใจสู้นะ

โทโมะผลักประตูเข้ามาหาแก้ว

โทโมะ - แก้วโมะขอโทดนะที่ทำให้แก้วเปนแบบน้ี

แก้ว - ไม่เปนไรหรอก

แก้วกอดโทโมะ

ฟาง - พรุ่งนี้หมอให้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ

แก้วพยายามลุกขึ้นเดิน

แก้ว - ขาชั้นไม่มีแรงเลย

โทโมะอุ้มแก้วไปในห้องน้ำ

แก้ว - ขอบใจนะ

โทโมะ - เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ป่ะ

แก้ว - อะไร

โทโมะทำแก้มป่องๆ

แก้วพยายามลุกขึ้นหอม

โทโมะ - รีบทำธุระให้เสร็จนะ

แก้ว - อืม

ป๊อกๆๆ

โทโมะได้ยินเสียงก็เข้ามาอุ้มแก้วออกไป

ป็อปปี้ - รักกันจริงๆเลย

แก้ว - แน่ล่ะสิ

โทโมะอุ้มแก้ววางไว้บนเตียง

โทโมะ - โมะไปนะเจอกันพรุ่งนี้

แก้ว - จ๊ะ

ฟาง - แก้วต้องใจสู้นะเพื่อแก้วและตัวโทโมะเอง

แก้ว - อืม

กา กา กา เช้าวันต่อมา

แก้ว - อึ๊บ ชั้นต้องเดินได้

แก้วจับราวประตูแต่ขาของแก้วแทบจะไม่มีแรงจึงทำให้ล้ม

แก้ว - อึ๊บลองใหม่

แต่คราวนี้แก้วกลับยืนขึ้นได้โดยจับราวไว้แต่เธอก้าวขาไม่ได้จึงทำให้

โทโมะที่เข้ามาพอดีจึงวิ่งเข้ามารับตัวแก้วไว้

โทโมะ - ระวังหน่อยสิ

แก้ว - โมะแก้วยืนได้แล้ว

โทโมะ - แต่ก็ยังเดินไม่ได้นะมานี่กลับบ้านกัน

อีกสามวันเราจะแต่งงากันแล้วนะ

แก้ว - กลับบ้านเถอะ

โทโมะ - อุ้มแก้วไปที่รถ

แก้ว - ขอบใจมากนะ

โทโมะ - อืม

โทโมะ ขับรถช้าๆนิ่มๆไปจนถึงบ้าน

แก้ว - อุ้มหน่อย

โทโมะมองแก้วยิ้มแล้วอุ้มแก้วขึ้นรถเข็นแล้วเข็นเข้าไปในบ้าน

วันแต่งงาน

ณ บ้านที่พ่อแม่โทโมะและแก้วร่วมกันซื้อเพื่อทำเป็นเรือนหอ

บาทหลวง - นายวิศว จะรับนางสาวจริญญาเป็นภรรยาและรับสภาพร่างกายของนางสาวจริญญาได้หรือไม่

โทโมะ - รับครับ ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุดเลยครับ

บาทหลวง - นางสาวจริญญาจะรับนายวิศวะเป็นสามีหรือไม่

แก้ว - รับค่ะ

บาทหลวง - ขอประกาศว่าทั้งสองเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องครับ

โทโมะกับแก้วจูบกันเพื่อเป็พันธะสัญญารักชั่วนิรันคร

เวลาเข้าหอ

โทโมะอุ้มแก้ววางไว้บนเตียง

โทโมะ - แก้วอาบน้ำกับโมะไหมเดี๋ยวโมะอาบให้

โทโมะพูดพร้อมทำหน้าหื่นๆ

แก้ว - บ้าเหรอ

ทุกวันฟางจะเป็นคนพยุงแก้วเข้าห้องน้ำแต่วันนี้ฟางไม่อยู่เลยต้องยอม

โทโมะอุ้มแก้วที่ใส่ชุดคลุมอาบน้ำเข้าห้องน้ำและก็วางแก้วไว้ในอ้างอาบน้ำอุ่นที่ตัวเองเปิดทิ้งไว้

แก้ว - ขอบใจ

โทโมะ - ขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหมอะ

แก้ว -ก็ได้

โทโมะก้มตัวมาให้แก้วหอม

พอโทโมะอาบน้ำเสร็จก็เอาชุดคลุมให้แก้ว

พอแต่งตัวเสร็จโทโมะก็นวดขาให้แก้ว พยุงแก้วให้เดิน ทำอย่างนี้ทุกๆวัน(งานการม่รุจักทำ)เพราะทำธุรกิจโรงแรมนานๆไปที

และแล้ววันนึ่ง

แก้ว - โมะดูแก้วดิ

แก้วเดินส่ายไปส่ายมาแต่ก็เดินได้แล้วอะน่ะ

โทโมะ - แก้วเดินได้แล้วเย้มะดีจัยที่สูดเลย

แก้ว - ดีใจอะไรนักหนา

โทโมะ -  เราจะได้ผลิตทายาทกันไง

แก้ว - เห้ยไม่เอา

แต่โทโมะม่ายฟังวิิ่งเข้าแก้วอย่างเดียวเลยอ่ะ   (ไรเตอร์ขอเซ็นเซอร์ฉากรอกล้าแต่งก่อน)

เช้าวันต่อมา

แก้ว - โมะลุกขึ้นไปอาบน้ำ

โทโมะ - ไม่เอาอ่ะ

แก้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันตัวที่เปลือยอยู่

หมับ

แก้ว - เห้ยปล่อยจะไปอาบน้ำ

โทโมะยื่นมือปลาหมึกมากอดแก้วไว้

โทโมะ - อยากอาบก็อาบด้วยกันดิ

แก้ว - บ้า นี่แน่ะ

แก้วหยิบหมอนข้างตีหัวโทโมะ แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำแต่

โทโมะ - เห้ย คิดว่าจะรอดเหรอ

แก้ว - เห้ย

โทโมะกอดแก้วแน่นมาก แก้วเหลือบไปเห็นไม้ขัดส้วมที่ยังไม่ได้ใช้จึงหยิบมาตีโทโมะ

แก้ว - นี่แน่ะ

โทโมะ - เจ็บนะ

แก้ว - เหรอแก้วขอโทด

โทโมะ - ล้อเล่น

แก้ว -  นายนี่มันร้ายจริง

โทโมะ - มาอาบด้วยกัันเลย

แล้วก็อาบน้ำด้วยกัน แบบไม่เกิดอะไรขึ้น

พออาบน้ำกันเสร็จก็แต่งตัว

โทโมะยังติดนิสัยแต่งตัวลวกๆจนแก้วต้องเดินไปแต่งตัวให้ดูดี

แก้ว - ชาตินี้แก้วต้องแต่งตัวให้โมะทั้งชีวิตเลยป่ะเน่ีย

โทโมะ - มันแน่อยู่แล้ว

ฟรอด

แก้ว - แก้มแก้วช้ำหมดแล้ว

โทโมะ - โมะหอมของโมะคนเดียวนี่กลัวอะไร

แก้ว - เหอะ อย่าให้รู้นะว่ามีใครไม่งั้นชี้นจะหั่นให้เป็ดกิน

โทโมะ - ไม่ครับ ไม่เคยคิดเลยแม้แต่นิดเดียว

แก้ว - ดีแบบนี้แก้วรักตายเลย

โทโมะ - โมะก็รักแก้วมากๆ

แก้วโทโมะก็กอดกันอย่างแน่นจนแก้วหายใจแทบไม่ได้

แก้ว - โมะแก้วหายใจไม่ออก

แน่นอนเค้ารอให้เธอพูดคำนี้

โทโมะ - งั้นเดี๋ยวให้อ๊อกซิเจน

โทโมะจูบแก้วอย่างอ่อนหวาน แบบไร้การหื่นกามอย่างที่เป็นอยู่

(tomo : เห้ยแรงไปป่ะ)

 (mook : หรือมันไม่จริงอ่ะ)

โทโมะ - โทโมะจะรักแก้วคนเดียวตลอดปาย

แก้ว - แก้วก็เหมือนกันนะ

ทั้งสองจูบกันอีกครั้งเพื่อเป็นสิ่งที่ต้องยึดหมั่นในคำสัญญา

****** THE END *******