รักคุณเข้าอีกแล้ว {TK and PF
7.2
smilekiss
แชร์นิยายฟิคชั่น
2) การจากลาของปีนี้..▼ของของคุณ!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันต่อมาเนอะๆ
"ป็อปแกจะนั่งจ้องกระเป๋าอีกนานมั้ย?"แก้วพูดก่อนจะมองเพื่อนหนุ่มคนสนิท
"อะไร!ไม่ได้มอง"ป็อปปี้ปัดก่อนจะวางกระเป๋าไว้ข้างกาย
"จ๊ะ ไม่ได้มองเลย.น่ะ"แก้วทำหน้าก่อนจะก้มลงมองหนังสือต่อไป
"ขี้เกียจอ่านหนังสือชะมัด"ป็อปปี้แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะ
"อ้าวว ป็อปจะจบปีนี้แล้วน่ะรีบๆอ่านเลย."แก้วแย้งแล้วไปหยิกเข้าที่เนื้อของป็อปจนเจ้าตัวสะดุ้ง
"เจ็บน่ะ - -'"ป็อปปี้เอ่ยหน้าตาย
"ถ้าไม่อ่านแก้วจะหยิกเจ็บกว่านี้อีก"แก้วเอ่ยป็อปปี้ทำท่าฮึดฮัดเล็กน้อยแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
"เอ๋?ทำไมมันเงียบจัง"แก้วเอ่ยในมหาลัยมันเงียบๆแปลกไม่ค่อยมีคนเดินซักเท่าไหร่
"ไม่เงียบได้ไงล่ะก็วันนี้รุ่นพี่ปี5เขาจบกันแล้วทั้งนั้น"ป็อปปี้เอ่ยมันก็หมายถึงพี่เขาด้วยนั้นแหละ!
"พี่ของป็อปด้วยใช่ม่ะ?"แก้วเอ่ยป็อปปี้พยักหน้า
การใกล้เข้ามาของการจากลา..
"แก้วดีใจด้วยน่ะผ่านแล้วน่ะ"เพื่อนของแก้วเอื้อมมาแตะไหล่ของเธอพร้อมเอ่ย
"จ๊ะ ดีใจด้วยเหมือนกันน่ะที่รอด 55+"
"ชิส์แก้วก็งั้นเราไปก่อนน่ะ"แก้วพยักหน้าให้เพื่อนก่อนจะเดินไปหาเพื่อนหนุ่ม
"หน้าหงิกอะไรอีกเนี๊ยะห๊ะป้อป"ป็อปสะดุ้งนิดพักนี้เขาไม่รู้เป็นไรเหม่อได้เหม่อดี
"อ๋อ เปล่าๆ"ป็อปปี้ตอบปัดๆ
"แล้วแก้วจะไปเรียนต่อมั้ยอ่ะ"ป็อปปี้เอ่ยขึ้น
"ก็คงน่ะ"แก้วเอ่ย
"ขอให้โชคดีล่ะกันน่ะ ป็อปจะรอแก้วอยู่ตรงนี้น่ะถ้าเรียนจบเมื่อไหร่กลับมาหาเพื่อนคนนี้บ้างล่ะกัน"ป็อปปี้เอ่ย
"จ๊ะ ป็อปก็เหมือนกันน่ะไม่มีป็อปแก้วคงเหงา"แก้วเอ่ยแล้วยิ้ม
"อือ บายโชคดี"ป็อปปี้เอ่ยแล้วเดินออกไป ใครคนนึงมองอยู่อย่างตกใจ
"ไม่จริงใช่มั้ย? แก้วไม่ได้ไปเรียนต่อใช่มั้ย?"โทโมะเขาได้ยินทุกเสียงของทั้งสอง
"แก้ว ได้โปรดอย่าหนีพี่ไปสิ"
---------------------------------------------เม้นหน่อยน่ะเคิ้บ!---------------------------------------
ไม่เม้นงอลน่ะเฮ้ยยย! เม้นมั้งสิ!เค้าแค่อัพช้านิดเดียวเองง> <☺ รักคนเม้นนน ^♥^
"ป็อปแกจะนั่งจ้องกระเป๋าอีกนานมั้ย?"แก้วพูดก่อนจะมองเพื่อนหนุ่มคนสนิท
"อะไร!ไม่ได้มอง"ป็อปปี้ปัดก่อนจะวางกระเป๋าไว้ข้างกาย
"จ๊ะ ไม่ได้มองเลย.น่ะ"แก้วทำหน้าก่อนจะก้มลงมองหนังสือต่อไป
"ขี้เกียจอ่านหนังสือชะมัด"ป็อปปี้แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะ
"อ้าวว ป็อปจะจบปีนี้แล้วน่ะรีบๆอ่านเลย."แก้วแย้งแล้วไปหยิกเข้าที่เนื้อของป็อปจนเจ้าตัวสะดุ้ง
"เจ็บน่ะ - -'"ป็อปปี้เอ่ยหน้าตาย
"ถ้าไม่อ่านแก้วจะหยิกเจ็บกว่านี้อีก"แก้วเอ่ยป็อปปี้ทำท่าฮึดฮัดเล็กน้อยแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน
"เอ๋?ทำไมมันเงียบจัง"แก้วเอ่ยในมหาลัยมันเงียบๆแปลกไม่ค่อยมีคนเดินซักเท่าไหร่
"ไม่เงียบได้ไงล่ะก็วันนี้รุ่นพี่ปี5เขาจบกันแล้วทั้งนั้น"ป็อปปี้เอ่ยมันก็หมายถึงพี่เขาด้วยนั้นแหละ!
"พี่ของป็อปด้วยใช่ม่ะ?"แก้วเอ่ยป็อปปี้พยักหน้า
การใกล้เข้ามาของการจากลา..
"แก้วดีใจด้วยน่ะผ่านแล้วน่ะ"เพื่อนของแก้วเอื้อมมาแตะไหล่ของเธอพร้อมเอ่ย
"จ๊ะ ดีใจด้วยเหมือนกันน่ะที่รอด 55+"
"ชิส์แก้วก็งั้นเราไปก่อนน่ะ"แก้วพยักหน้าให้เพื่อนก่อนจะเดินไปหาเพื่อนหนุ่ม
"หน้าหงิกอะไรอีกเนี๊ยะห๊ะป้อป"ป็อปสะดุ้งนิดพักนี้เขาไม่รู้เป็นไรเหม่อได้เหม่อดี
"อ๋อ เปล่าๆ"ป็อปปี้ตอบปัดๆ
"แล้วแก้วจะไปเรียนต่อมั้ยอ่ะ"ป็อปปี้เอ่ยขึ้น
"ก็คงน่ะ"แก้วเอ่ย
"ขอให้โชคดีล่ะกันน่ะ ป็อปจะรอแก้วอยู่ตรงนี้น่ะถ้าเรียนจบเมื่อไหร่กลับมาหาเพื่อนคนนี้บ้างล่ะกัน"ป็อปปี้เอ่ย
"จ๊ะ ป็อปก็เหมือนกันน่ะไม่มีป็อปแก้วคงเหงา"แก้วเอ่ยแล้วยิ้ม
"อือ บายโชคดี"ป็อปปี้เอ่ยแล้วเดินออกไป ใครคนนึงมองอยู่อย่างตกใจ
"ไม่จริงใช่มั้ย? แก้วไม่ได้ไปเรียนต่อใช่มั้ย?"โทโมะเขาได้ยินทุกเสียงของทั้งสอง
"แก้ว ได้โปรดอย่าหนีพี่ไปสิ"
---------------------------------------------เม้นหน่อยน่ะเคิ้บ!---------------------------------------
ไม่เม้นงอลน่ะเฮ้ยยย! เม้นมั้งสิ!เค้าแค่อัพช้านิดเดียวเองง> <☺ รักคนเม้นนน ^♥^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
