Season ฤดูกาลของความรัก
9.0
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ฮืออออ”
ยัยนี่ได้แต่ส่งเสียงโวยวายไม่เลิก จนผมแทบอยากจะเอาผักตบฉวามายัดปากให้ยัยนี่เงียบเสียงลงบ้าง
‘ตู้ม’
เสียงวัตถุตกลงกระทบจนน้ำสาดกระเซ็นเป็นวงกว้าง ทำให้ผมต้องหันกลับไปดูก่อนจะต้องตกใจ เมื่อเห็นว่าเป็นยัย
ตุ๊กแก ที่เริ่มเสียหลัก ปล่อยมือจากที่จะทำให้หน้าฝาดไปกับสายน้ำ แต่กลับไปยอมโผ่ลขึ้นมาจากสายน้ำซักที
ชิบ! อย่าบอกนะว่ายัยนันเป็นตะคริว
ป็อปปี้กระโดดลงจากเจ๊ตสกีพุ่งลงไปในน้ำ ว่ายเป็นวงกว้างหาร่างบางที่ยังไม่ยอมโผ่ลขึ้นมาซักที
ตัดสินใจดำลงไปให้ลึกกว่าเดิม คว้าข้อมือเล็กไว้ได้ทัน ก่อนที่ร่างของเธอจะจมดิ่งลงไปลึกกว่าเดิม ออกแรงดึงฉุด
ให้เธอโผล่ขึ้นมาจากสายน้ำด้วยกัน ลากร่างที่หมดสติขึ้นฝั่ง
“ป็อป เกิดอะไรขึ้น” เสียงพี่ครูฝึกคนอื่นร้องถาม
“จม แฮ่ก น้ำ”
ป็อปปี้จบร่างบางพาดบ่าเพื่อกระตุ้นให้เธอสำลักน้ำที่กลืนลงไป
“แค่กๆ”
วางร่างเล็กลงที่พื้น
“ยัยตุ๊กแก เฮ้อ”
หญิงสาวค่อยๆลืมตาขึ้นมา แต่ยังคงสำลักน้ำไปหยุด ป็อปปี้รับผ้าขนหนูในมือใครบางคนที่ส่งมาให้ คลุมร่างบางที่
เริ่มสั่นเพราะความหนาว
“ไหวมั้ย”
“อือ”
หญิงสาวพยักหน้าเซียวๆให้ สุดท้ายเขาก็ต้องขับรถมาส่งเธอที่บ้าน
“พรุ่งนี้ถ้าไม่ไหว ก็ไม่ต้องไปแล้ว ฉันจะให้โรงเรียนคืนเงินส่วนที่เหลือให้”
“ไม่เอา ฉันจะไป”
ป็อปปี้ขมวดคิ้วไม่เข้าใจกับระบบความคิดของหญิงสาว อะไรของยัยตุ๊กแกนี่ว่ะ ตอนแรกบอกไม่อยากเรียน
พอจะให้เลิกเรียน กลับไม่เอา หรือว่าจมน้ำจนเพี้ยน
“พรุ่งนี้เจอกัน”
พูดจบ็วิ่งหายเข้าไปในบ้าน ปล่อยให้ชายหนุ่มส่ายหน้ายิ้มๆ ยิ้มไปกับความต๊องเกินคนของเธอ
“มาจริงด้วยแฮะ”
ป็อปปี้มองร่างบางที่เดินฝ่าเปลวแดดเข้ามาด้านในของสนามกีฬาเอ็กซ์ตรีม
แล้วทำไมผมต้องดีใจด้วยว่ะ แค่เห็นยัยนั้นมาตามที่พูดไว้ เฮ้ย ไอ้ป็อป หรือว่าแกก็กินน้ำในสระเข้าไปจนเพี้ยนว่ะ
“ดีใจล่ะซิ ที่ฉันมา”
“-_-“
“ชิ ไม่เห็นต้องทำหน้าอย่างงั้นเลย”
“มา พร้อมแล้ว”
ผมมองยัยตุ๊แกตาค้าง ยัยนี่ไปเอาลูกฮึดบ้าๆนี่มาจากไหนว่ะ ได้ในเมื่อเธอ Need ฉันจะสนองให้
ผมจัดการลากยัยนี่ไปเริ่มเล่นท่าอยากๆ แต่ดูยัยนี่กลับชอบใจซะงั้น ที่ชอบใจเพราะยัยตุ๊กแกยังคับให้ผมเล่นส่วน
ตัวเองนั่งดู
มันสลับหน้าที่กันรึเปล่าว่ะ ==
“กรี๊สสส เท่อ่ะ”
ทำไมต้องใจเต้นไปกับเสียงกรี๊สของยัยตุ๊แกด้วยว่ะ ท่าทางผมจะเริ่มเพี้ยตามยัยนั้นไปแล้วจริงๆ
“เฮ้อ วันสุดท้ายแล้วซินะ”
“บ่นอะไรของเธอฮะ ยัยตุ๊กแก”
“นี่ ถ้าฉันไม่มีเรียน แล้ว แวะมาหานายได้ป่ะ”
“จะมาทำไม”ยัยนี่หน้าหมองลงไปทันที ที่ได้ยินคำตอบจากปากผม
“เอ่อ ตามใจ”
“จริงนะ ^^” ยัยเพี้ยน อยู่ๆก็กลับมายิ้มหน้าบาน
แต่หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่เห็นหน้ายัยตุ๊กแกอีก ทั้งๆที่บอกจะแวะมา แล้วทำไมผมต้องผิดหวังด้วยว่ะ เธอหายไป
ไหนนะ
‘แปะๆ’ ฝนตกงั้นเหรอ เข้าหน้าฝนอีกแล้วซินะ
ติดตามบทสรุปความรักของทั้งคู่ได้ใน ผู้หญิงในแสงแดด
ToP ♥ “ดีใจล่ะซิ ที่ฉันมา” BY FANG
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
โฮ่ๆ จบแล้วเน้อกับ ซัมเม่อร์ของ ฟางป็อปปี้
ตอนหน้าเป็นของฝั่งผู้หญิงแล้วค่ะ
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ