เรายังคงรักกัน....ใช่มั๊ย ?!

Part : 2

‘ แก้ว ‘ หรือ จริญญา สาวน้อยไฟแรง นักดีไซน์เนอร์ชื่อดัง ประกาศกร้าว ขอลาออกไปเรียนต่อ ปัดข่าวเรื่อง เป็น หวานใจ ‘ โทโมะ ‘ หนุ่มนักร้องชื่อดัง และไม่มีการเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น

ตื๊ด

“ ฮึ ปล่อยไปแบบนี้ ดีแล้วแหละ “ หญิงสาวกล่าวก่อนลากกระเป๋าใบโตก่อนออกจากห้องไป

……………………………………………………………………………………………………………………………

6 ปี ผ่านไป

‘ กลับมาแล้ว ‘แก้ว’ ดีไซน์เนอร์ชื่อดัง พร้อมกับ ใบปริญญา จากมหาลัยนอก พร้อมกล่าวบอกว่า กำลังหางานทำอยู่  โอ้โห เล่นอย่างนี้ ใครหน้าไหนจะกล้าปฏิเสธรับเข้าทำงานล่ะเนี่ย.. อ่านต่อ หน้า 27 ‘

“ พี่ไก่คะ นี่แก้วนะคะ แก้วต้องการคุยกับบอสหน่อยค่ะ คือ แก้วจะขอสมัครงานน่ะค่ะ “

( รอแปปนะคะ น้องแก้ว ดีใจจังน้องแก้วกลับมาแล้ว )

“ ค่ะ “

( ฮัลโหล แก้วหรอ )

“ ค่า ^^ บอส แก้วจะขอสมัครงานน่ะค่ะ ตำแหน่งไหนก็ได้ค่ะ แหะๆ“

(โอเค พรุ่งนี้เข้า เริ่มงานเลยนะ)

“ ค่า >< “

ติ๊ด

“ หึ นายทำอะไรไว้ได้รับคืนแน่ โทโมะ...”

…………….

Tomo : say

* มันทรมานเมื่อฉันต้องขาดเธอ มันจะตาย ลมหายใจจะหมด

น้ำตาไหลหลั่ง หลั่งไหลเป็นทาง

ทรมานชีวิตที่ขาดเธอ ต้องอยู่กับลมหายใจแผ่วแผ่ว

หมดแล้วเดิน ต่อไม่ไหว ~

ผม ทรมานมาหกปีแล้วสินะ ที่เธอจากไปโดยไม่บอกกล่าว คำนั้น ผมจำได้ดี

‘ ออก – ไป – จาก – ชี – วิต – ฉัน – ซะ !!!! ‘

หัวใจผมจะแตกสลาย...

ตึก

“ ขะ ขอโทษครับ ผมไม่ได้ทันระวัง  “ ผมพูดขณะ ก้มเก็บของให้คนที่ผมชน

“ มะ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ อ๊ะ นาย “

“ กะ แก้ว “

“ เดี๋ยว ! “

“ ปล่อยฉันนะ “ และผมก็ลากเธอเข้ามาที่คอนโดผม

“ นะ นาย พาฉันมาที่นี่ทำไม “

“ แก้ว เธอหนีฉันไปทำไม “

“ แล้วจะทำไม “

“ อื้อ~ “ ชายหนุ่มประกบปากหญิงสาว จูมพิษอันอ่อนโยน อ่อนหวาน ถูกเร่งให้เร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ ทำให้รู้สึก อุณหภูมิในห้องร้อนระอุขึ้นมา จูบอันอ่อนหวาน เนิ่นนาน...

“ ฉะ ฉันคิดถึงเธอ “ ชายหนุ่ม ถอนจูบออก

“ นะ นายไม่ต้องมาคิดถึงฉันหรอก เพราะ ฉันไม่เคยคิดถึงนายเลย “

“ แก้ว ? “

“ มีอะไร “

“ โมะ ขอโทษ “

“ ขอโทษ อะไร เราไม่เคยเกี่ยวข้องกันนิ “

ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ~

หน้าจอ ไอโฟนเครื่องสวยปรากฏชื่อ “ เบลล์ “

“ นายกลับไปหาคนของนายไป “

ติ๊ด

ชายหนุ่มกดปิดเครื่อง

“ หึงหรอ “  ชายหนุ่มถาม

“ ปะ เปล่า ใครจะ หึง นายกัน เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย -////-  “  

“ เบลล์ น่ะ คือ น้องสาวแท้ๆของฉัน รู้ไว้ซะ ยัยบ๊อง ที่เธอแอบฟังวันนั้นน่ะ แค่น้องฉัน โดนแฟนทิ้ง แล้วจะไปเรียนเมืองนอกน่ะ “

อ้าว นี่ฉันเข้าใจผิดหมดเลยหรอ ?

“ แล้วใครอยากรู้ ? ไม่ทราบ “ ฟอร์มไว้ก่อน ยัยแก้วใจ

“ ฉะ ฉันจะกลับบ้าน ถ้าจะมาบอกแค่นี้ ปล่อย อร๊าย O////O  “

หญิงสาวล้มลงบนเตียงนุ่มของชายหนุ่ม ชายหนุ่มที่จับและดึงหญิงสาวแรงๆทำให้หน้าของกันและกันห่างไม่ถึง เซนติเมตรเท่านั้น

ชายหนุ่ม ค่อยๆโน้มใบหน้าขาวสะอาดลงมา และบรรจงจูบเธออย่างอ่อนหวาน อ่อนโยน หญิงสาวยอมรับจูบของเขาโดนไม่ปฏิเสธอะไร จูบอันอ่อนหวาน เคลิบเคลิ้ม สติหลุดลอยออกไป ทำให้หญิงสาวไม่รู้ถึงการกระทำของชายหนุ่ม

ชายหนุ่มซึ้งตอนนี้ ได้ใช้ปากเม้มอาภรณ์ของหญิงสาว ค่อยๆถอดอาภรณ์ออกไป อะ ฉับ ฉับ ฉับ จะมาต่อนะคะ >< ตอนหน้าจบแล้วน้า ขอบคุณที่ติดตามค่า ><