ใจฉัน...รักเธอคนเดียว Only you

       คำพูดของเขาเมื่อวานนี้ทำเอาแก้วคิดหนัก รู้ดีว่าตัวเองใจอ่อนยวบไปมากแค่ไหนแล้ว ใจจริงก็อยากจะอภัยให้ง่ายๆอยู่หรอก แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน อยู่ๆจะให้เดินไปทำดีด้วย มันก็ยังไงอยู่?

        และวันนี้เขาก็ยังไม่ยอมออกไปจากห้องของเธอเสียที ตั้งแต่เมื่อคืน

               ให้ตายสิ! ไล่แล้วยังหน้าด้านอยู่อีก เจ้าบ้าเอ๊ย!!

ก๊อกๆๆๆ

  เสียงเคาะประตูดังขึ้น เมื่อเห็นว่าอีกคนหลับอยู่บนโซฟา แก้วจำต้องลุกไปเปิดเองทั้งๆที่รู้สึกหนักหัวมากมาย

“ฮื้อ....ใครเหรอ?....กันต์!”

“แก้ว...วันนี้แก้วจะกลับปายไม่ใช่เหรอ? ทำไมเพิ่งตื่นล่ะ? ไปแต่งตัวเร็ว เดี๋ยวกันต์ไปส่งท่ารถ!”

“ชั้นพาลูกเมียชั้นไปเองได้!ไม่ต้องลำบากพึ่งนายหรอกนะ!”แก้วสะดุ้งเฮือกเมื่อเห็นร่างสูงเดินมาทางด้านหลังโดยไม่ทันได้รู้ตัว

“..........”

“คือ...กันต์....แก้ว!”  ร่างบางพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ความรู้สึกที่มีอยู่ในใจตอนนี้เธอรับมันไม่ไหวแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะอยู่กันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะต้องมีทั้ง กันต์ แก้ว โทโมะ!! เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ต้องจบ...วันนี้!!

.

.

.

“เอ่าล่ะ..ในเมื่ออยู่กันครบแล้ว...เอ่อ..แก้วมีอะไรจะบอก”

“.....?”

“ขอโทษนะกันต์! แก้วขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมา แก้วคิด คิดว่าจะรักกันต์ได้มากกว่านั้น มากกว่าตอนที่เราเป็น...ฮึก...เพื่อนกัน!”แก้วระบายออกมาให้กันต์ได้ฟัง ในขณะที่โทโมะนั่งนิ่วหน้าอย่างไม่สบอารมณ์นัก อีกฝ่ายยิ้มรับน้อยๆก่อนจะพยักหน้ารับรู้และรอ....สิ่งที่แก้วจะพูดต่อไป

“แก้วคิดว่าแก้วจะลืม ‘เขา’ แล้วรักกันต์ ฮึก แต่...ไม่เลย แก้วยังรักเขาอยู่ รักพอที่จะยอมเจ็บอยู่ฝ่ายเดียว เพราะตอนนี้แก้วมีกันต์!”

“ไม่ต้องห่วงหรอกแก้ว...กันต์รู้หรอก ว่าแก้วไม่เคยรักกันต์ ฮะๆ อย่าเครียดเลย เขาก็อยู่ตรงนี้แล้วไง บอกเขาไปสิ!ว่าเราเป็นเพื่อนกัน! รักเขาแต่บอกกับกันต์ ผิดคนแล้วนะสาวน้อย^^”กันต์พยายามพูดให้ดูร่าเริงมากที่สุดแม้ในใจจะเจ็บปวดไปไม่น้อยก็ตาม

“เราเป็นเพื่อนกันได้เสมอนะแก้ว วันไหนที่แก้วไม่สบายใจคุยกับกันต์ได้ตลอดเวลานะ เอาละ ในเมื่อไม่มีอะไรต้องค้างคากันแล้ว กันต์ขอให้แก้วโชคดีนะ นายด้วยฝากดูแลแก้วที พักหลังมานี้แก้วไม่สบายบ่อย อย่าโหมเรียนให้มากนัก........ดูแลตัวเล็กดีๆนะ^^ กลับจากปายแล้วอย่าลืมของฝากกันต์ล่ะ^^”กันต์ร่ายยาวและพยายามควบคุมน้ำเสียงที่สั่นไหว อย่างยากลำบาก

“ฮึก....ขอบคุณนะกันต์!...ชั้นทำให้นายผิดหวัง...ขอโทษๆๆแก้ว...ฮึก...ขอโทษ!!!”แก้วโผเข้ากอดกันต์...นั่นคือคำขอโทษที่ดีที่สุดจากแก้วที่กันต์ต้องการในตอนนี้!

“ไม่เป็นไรแก้ว ไม่เป็นไรเลย....กันต์ไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวเจอกัน^^”กันต์ผละออกจากแก้วแล้วเดินออกไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ใครจะรู้ว่าลับหลังของเขา ในใจกำลังร้องไห้อยู่!

                 เราทำดีที่สุดแล้วกันต์!!!

.

.

“แก้ว!”ร่างสูงเดินเข้ามาสวมกอดหลังจากนั่งเงียบมานาน เขาเข้าใจแก้วทุกอย่างและพึ่งรู้ว่าจริงๆแล้วกันต์เป็นคนดีมากแค่ไหน

   ยังไงก็ต้องขอบคุณนายแล้วกันที่ดูแลแก้วมาโดยตลอด ในขณะที่ชั้นเลวใส่แก้วมาโดยตลอดเช่นกัน!

“เธอเลือกชั้นใช่มั๊ย?  รักชั้น...ใช่มั๊ย?”ร่างบางไม่ตอบอะไร แค่พยักหน้ารับในอ้อมแขนอบอุ่นของเขา มันทำให้อีกฝ่ายรู้สึกโล่งเหมือนยกภูเขาออกจากอก!

“........”

“พอแล้วล่ะ...แค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรแล้วทั้งนั้น ชั้นรักเธอนะแก้ว ขอโทษที่ทำร้ายมาโดยตลอด ชั้นสัญญาว่าต่อจากนี้ไปชั้นจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจ....ชั้นสัญญา!”

“........”

.

.

.

“ฮึ! งี่เง่าจริงๆเลยเรา ร้องไห้ทำไม่กันนะ?”

“เรื่องทั้งหมดเป็ยอย่างที่นายเล่าจริงๆเหรอกันต์....นายไม่ได้....เป็นพ่อของลูกยัยแก้ว! แต่เป็น โทโมะ!งั้นเหรอ?”ขนมจีนเขย่าตัวกันต์อย่างแรงเพื่อเอาคำตอบจนกันต์หัวสั่นหัวคลอน

“ใช่!”คำตอบสั้นๆสำหรับคนอกหัก แค่นี้ก็มากพอแล้ว...

“แล้วนายก็แมน! เป็นพระรองปล่อยนางเอกกลับไปหาพระเอก แล้วมานั่งร้องไห้เนี่ยนะ? เชื่อนายเล้ย ยจริงๆ-*-“

“แล้วจะให้ชั้นทำยังไง บ้าหรือเปล่าเธอนี่! แก้วมีความสุขก็ดีอยู่แล้ว อยู่กับคนที่ไม่ได้รักอย่างชั้นมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะจริงมั๊ย?”

“ก็จริงของนาย- - งั้นเอาเป็นว่าชั้นก็ต้องขอทานายด้วยแล้วกันที่เคยพูดไม่ดีใส่...

“ทำด้วย-*-“

“นั่นแหละ- - “

        ย้ำจังเฮ้ย!

“อภัยให้ก็ได้...เห็นว่าตั้งใจจริงนะขนมถ้วยฟู^O^~”

“ชั้นชื่อขนมจีนเว้ย!-*-“

“ฮะๆ อยู่กับเธอชั้นคลายเครียดไปได้เยอะเลยล่ะ ขอบใจนะ^^”ไม่บ่อยครั้งนัก ที่ขนมจีนจะได้เห็นรอยยิ้มของกันต์ ปกติเขาจะดูขรึม...จะยิ้มก็ต่อเมื่ออยู่กับแก้วเท่านั้น!

“รับไว้ก็ได้ไอ้คำขอบใจของนายน่ะ- -“

“อื้อๆๆ สบายใจขึ้นล่ะ งั้นชั้นไปก่อนนะขนมเส้น”กันต์ล้อเลียนขนมจีนเล็กน้อยก่อนจะโบกมือลาแล้วเดินลับไป ขนมจีนถอนหายใจอย่างเซ็งๆ  ก่อนจะตะโกนตามไล่หลังกันต์

“เฮ้!!!!นายกันต์ กรุณาเรียกชื่อชั้นให้มันถูกเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้า!!!!!!!”ขนมจีนโวยวายลั่นสนามก่อนที่เพื่อนๆจะหันมามอง

“แฮ่ๆ เปล่าๆไม่มีอะไรค่ะ -*-“

.

.

“ยัยบ๊องเอ๊ย!”กันต์พึมพำกับตัวเองเบาๆ เพราะเขาได้ยินและเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง

     โก๊ะ เป็นเหมือนกันนะ นึกว่าจะร้ายแต่ปากซะแล้ว^^

.........................................................................................................................

ตัดมาที่ขนมจีนกับกันต์กันบ้าง  คู่นู้นดราม่ามาเย๊อะเกิ๊นนน-*-