Friend รักหมดใจยัยเพื่อนซี้
MBtkonly
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 7
อาบน้ำแล้วรีบนอนนะน้องแห้ว
ค่ะพี่เมะ น้องแห้วจะปฎิบัติตามนะค่ะ
ดีมาก ฉันไปนะ
ขอบคุณนะโทโมะ...ขับรถดี ๆ ล่ะ ถึงบ้านแล้วโทรบอกด้วย
ครับผม โทโมะขับรถมาส่งร่างบางที่หน้าบ้านก่อนจะกลับบ้านตัวเองด้วยหัวใจเปี่ยมสุข
หลับหรือยัง .. เสียงจากปลายสายที่ร่างบางบอกให้โทรหาเมื่อกลับถึงบ้าน
ก็รอโทรศัพท์แกอยู่เนี่ย บอกถึงบ้านแล้วให้โทรไงทำไมนานแบบนี้วะ ร่างบางบ่นใส่
บ่นจริง ..ก็แวะไปทำธุระมา
ธุระไรของนายอ่ะ
วันนี้วันเกิดพลอยเขาฉันเลยเอาของขวัญไปให้เข้ามาน่ะ ไม่น่าถามเลยทำไมรู้สึกเฟลแบบนี้ก็ไม่รู้
เหรอ .. งั้นแกถึงบ้านแล้วแค่นี้นะ ขอบคุณมากสำหรับวันนี้
เห้ย ..แก้ว แก้ว แก้วเดี๋ยวดิ อะไรของมันว่ะ ร่างบางวางสายทันทีโดยไม่ฟังอะไร
อยู่ดี ๆ ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ด้วยนะเรา น้อยใจ เสียใจ ไม่พอใจ เลยที่โทโมะมันพูดถึงเธอคนนั้น แบบนี้เขาเรียกอาการอะไรกันเนี่ย เกลียดความรู้สึกแบบนี้ที่สุดเลยไอ่แก้วเอ้ยยยยย...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก .....
เชิญค่ะแก้วไม่ได้ล็อค
............
แม่เหรอค่ะ ? ทำไมวันนี้กลับเร็วจังอ่ะ
.............
แก้วว่ามะ ....อ้าวเห้ย !!! แกเข้ามาได้ไงวะ ร่างบางหันไปพบว่าคนที่เข้ามาไม่ใช่มารดาของตนแต่เป็นอีกคนต่างหาก นั่นก็คือ...
ก็แกบอก “เชิญค่ะประตูไม่ได้ล็อค” ก็เปิดเข้ามาดิว่ะ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากนายโทโมะ
เออ ๆ แกมาก็ดีคืนนี้ไปผับกันนะ
ไอ้แก้ว !! แกบ้าไปแล้วเหรอวะ แกนี่นะจะไปผับไหนแกบอกไม่ชอบที่แบบนั้นไง ?
ทีแกยังไปได้ทำไมฉันไปไม่ได้วะโทโมะ ไม่ต้องถามมากเลยแกจะไปหรือไม่ไปวะ
อะไรของแกเนี่ยไอ้แห้วกระป๋อง
หวัดดีจ๊ะ น้องสาววววว ไหนบอกไม่ชอบที่แบบนี้ไงแก้ว แล้วทำไมชวนพวกเรามาวะ
อยากดื่ม น้อง ๆ เอาแบบนี้แก้ว แก้วที่พึ่งจะมาถึงพูดเพียงไม่ก็คำก็สั่งเครื่องดื่มแบบไหนไม่เอาเอาแบบผมเนี่ยนะ รู้มั้ยครับแบบป๊อปมันเมาน่ะครับผม
พี่เมะแกยังไม่มาเลยวะแก้ว
เดี๋ยวก็มาแหละ นัดมันไว้แล้ว
เห้ยแก้ว แกเบา ๆ ดิวะเดี๋ยวก็เมาหรอก
นิดเดียวเองไม่เมาหน๊า
ไหนแก้ววะไอ้ป๊อป ?
โน้น .. กลางเวทีโน้นเว้ย ห้ามแล้วไม่ฟัง
เชี้ยเอ้ย บ้าไปแล้ว ร่างสูงเดินตรงเข้าไปยังกลางเวทีที่ตอนนี้แก้วยืนเต้นอยู่โดยมีเสือ สิง กระทิง ... ล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมด
แก้ว กลับบ้าน ผมแทรกตัวเข้าไปจนถึงต้องยายบ้านี่เมาแล้วยังจะมาเต้นอยู่อีก ไม่รู้หรือไงว่าผู้ชายเต็มไปหมด
ยังสนุกอยู่เลยยยยยย เต้นด้วยกันก่อนนะโทโมะสูดหล่อออออออออออ ฮ่าๆๆๆๆ
ไม่เอา...กลับบ้าน แกเมาแล้วน่ะเว้ย ให้ตายเถอะยัยบ้า
กว่าผมลากแก้วออกมาจากผับได้ เล่นซ่ะเหงื่อไหล ก็ยัยบ้านี้จะเต้นต่อท่าเดียวเลย ถึงรถสักที เอ๊ะ !! กุญแจรถผมล่ะ ผมลืมไว้ข้างในนี้หว่า
แก้ว แก้ว แก้ว
อือ ฮืม ว่างายยยยค๊า
แก้วอยู่ตรงนี้ห้ามไปไหนนะ เดี๋ยวโทโมะไปเอากุญแจรถแป๊ปเดียว
ด้ายยยยยยยยยยฮ๊ะ จะไหวไมเนี่ย แต่ช่างเหอะรีบไปรีบกลับดีกว่า
อร๊ายยยย ไอ้พวกบ้า ทำไรฉันว่ะ ปล่อยแก้วน่ะ บอกให้ปล่อยแก้วไง ฉันร้องโวยวายเพราะอะไรนะเหรอไม่รู้ไอ้พวกบ้าที่ไหนมันจะมาลวนลามฉันนะสิ เห็นไอ่แก้วเมาหน่อย แต่ฉันมีสตินะเว้ย ไม่มีแรงสู้แค่นั้นเอง (แล้วบอกใครค๊ะเจ๊)
อย่าดิ้นสิจ๊ะน้องสาว มากับพี่มาพี่จะพาไปสวรรค์ 55555 ไอ้เลวเอ้ยพวกแกฝันไปเถอะ ใครก็ได้ช่วยแก้วด้วย
ฝันไปเถอะไอ้พวกเลว ปล่อยนะเว้ย โทโมะช่วยแก้วด้วย โทโมะ ๆๆๆๆ
ไม่มีใครมาช่วยหรอกน้องสาว
ใครบอกพวกแกว่ะ !!!
โทโมะ !!!
ตุ๊บ ..
ตุ๊บ
ตุ๊บ ... (เสียงการต่อสู้เองค๊า)
แก้วเป็นไงบ้างโทโมะขอโทษ
โทโมะ ... ฮือ ฮือ T T บอกเลยนาทีแรกที่ผมไม่เห็นแก้วยืนอยู่ที่รถใจผมหล่นถึงตาตุ้ม เพราะผม ๆ คนเดียวที่ไม่พาเธอเข้าไปด้วย แต่ยังดีที่ผมมาช่วยแก้วทันถ้าแก้วเป็นอะไรไปผมจะอยู่ยังไง
โทโมะขอโทษนะแก้ว โทโมะขอโทษ
ฮือ ฮือ โทโมะ เธอไม่พูดอะไรเอาแต่ร้องไห้และกอดผมไว้แน่น แก้วคงกลัวผมเลยกอดเธอเพื่อปลอบ
ไม่ต้องกลัวน่ะแก้ว พี่เมะของน้องแห้วอยู่ตรงนี้แล้ว..ไม่มีใครมารังแกน้องแห้วของพี่แน่นอน
ไปกลับบ้านกัน โทโมะไปส่ง
หายไปนานคิดถึงกันบ้างมั๊ยน๊าาาาา ยังมีใครอ่านเรื่องนี้อยู่บ้างเนี่ย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
