Kiss Me BaBY
9.9
5) "นายเจ้าเล่ห์ตัวร้าย" KONE FAYE I/II
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“เขื่อน เฟย์เดินไม่ไหวแล้วนะ”
หญิงสาวบ่นกระปอดกระแปดกับแฟนหนุ่ม ทิ้งตัวลงนั่งแปะกับพรมหนา หน้าทางเข้าทันที
“เขื่อนนนนน” ลากเสียงหวานพลางทำสีหน้าออดอ้อน
“ให้เฟย์ขี่หลังหน่อยน้า”
“เฟย์ ใก้ลๆแค่นี้เอง ลุกมาเดินเร็ว” เขื่อนส่ายหน้าพลางมองชุดราตรีตัวสั้นที่แฟนสาวใส่
ไม่ใช่ว่าเขาไม่สงสารคนตัวเล็กที่ต้องใส่ส้นสูงเดินทั้งๆที่ตัวเองไม่ถนัดหรอกนะ แต่จะให้เขาอุ้มขี่หลังทั้งๆแบบนั้น
คนอื่นก็ได้เห็นขาขวาๆของยัยตัวเล็กนั้นกันพอดี ใครจะไปยอม
“ไม่เอา เฟย์เจ็บเท้า เดินไม่ไหวแล้ว น้านะคะ”
“เฮ้อ” เขื่อนถอนหายใจอย่างยอมจำนน ให้ตายซิเขาแพ้ลูกอ้อนยัยตังเล็กนี่ทุกที
สุดท้ายก็ยอมย่อตัวลงให้คนตัวเล็นปีนขึ้นมาบนแผ่นหลังของตัวเองจนได้
“เอานี่ คลุมหลังไว้” ส่งเสื้อสูธตัวเองให้คนบนหลังใช้คลุมกระโปรงตัวสั้นที่เลิกขึ้นมา
“อิอิ แฟนเฟย์น่ารักจัง”
“ไม่ต้องมาพูด ว่าแต่...”
“หืม” เอียงคอมองคนรักอย่างสงสัย ว่าเขาจะบอกอะไรเธอ
“กลับไป เฟย์ช่วยลดน้ำหนักหน่อยเถอะ หลังเขื่อนจะหักอยู่แล้ว”
“อ๊าย เขื่อนบ้า บ้าๆๆๆ” ทำหน้าบึ่งใส้เขื่อน ที่กล้าว่าเธอตัวหนัก
เขื่อนแอบยื่นมองคนที่กำลังซิทอัพแบบเคร่งเตรียดอยู่ที่พื้น ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“เฟย์เขื่อนช่วย”
ไม่รอใหห้สาวเจ้าตอบรับ ปราดเข้าไปช่วยจับข้อเท้าให้ทันที
“โอ๊ย ไม่เอาแล้วเหนื่อย”
“อะไรกัน หมูน้อยยอมแพ้ซะแล้ว”
“กรี๊ส อย่ามาเรียกเฟยืว่าหมูน้อยนะ เฟย์ไม่ชอบ : (“
“ฮ่าๆ แต่เขื่อนมีวิธีอื่นนะ ลดได้ผลแถมเฟย์ไม่ต้องเหนื่อยเองด้วย”
“หืม -*-“
“อือ เขื่อนไม่เอานะ อย่ามาฉวยโอกาสนะ”
“ใครฉวยโอกาสกันครับ เขื่อนแค่จะช่วย ที่รักลดน้ำหนักไงครับ”
ปล้ำถอดเสื้อแฟนสาวจนได้ เฟย์เองก็ได้แต่ดิ้นหนีมือปลาหมึกของเขื่อน
“กรี๊ส ลดน้ำหนักอะไรของเขื่อนเนี่ยยยยย”
“แล้วนั้น เอาออกมาทำไม เอาเก็บไปเลยนะ”
โวยวายเสียงดังเมื่อเห็นซองถุงยางอนัมัยที่เขื่อนเก็บออกมาจากกระเป๋าสตางค์
“อ้าวที่รักไม่เคยได้ยินเหรอครับ กิจกรรมเรียกเหงื่อมันทำให้น้ำหนักลดได้เร็วที่สุดนะครับ มามะ เขื่อนจะช่วยให้
ที่รักลดได้เร็วๆไง”
“ตาบ้า วางแผนมาแต่แรกใช่มั้ย เนี่ย”
“หึๆ รู้ตัวตอนนี้ก็สายไปซะแล้วครับ ที่รัก”
ปล้ำถอดเสื้อผ้ากับคนตัวเล็กที่เอาแต่ดิ้นหนีจนเหนื่อย แต่เขารู้วิธีที่จะสยบคนใต้ร่างให้ยอมตามใจเขาอยู่แล้ว
ปากหนาประกบจูบหวาน ค่อยๆสอดแทรกลิ้นหนาของตัวเองเข้ามาชิมความหวานภายในโพลงปากนุ่ม
“อือ...”
เฟย์เคลิ้มไปกับรสจูบ สัมผัสแผ่วเบา
ปลายนิ้วเรียวลากไล้ ไปตามแนวชายโครง ก่อนจะค่อยๆวกกลับมาไล้วนหน้าท้องเนียน ผิวลื่นนุ้มมือของเฟย์ มัน
ทำเอาเขาแทบคลั่ง อยากจะโถมเข้าหาร่างบาง แต่ก็ไม่อยากให้เกมส์รักจบเร็วเกินไป เขื่อนจึงจำต้องยืดเกมส์วันนี้
ออกไปก่อน แต่ใช่ว่ามันจะไม่มีเรื่องสนุกรอเขาอยู่ซะหน่อย : )
ปากสวยได้รูปราวกับหญิงสาวละจากปากบาง ไล่พรมจูบใบหูเล็ก หยอกล้อ ไล่ลงมาตามสรีระของหญิงสาว
อ้อยอิ่งพรมจูบที่หน้าอกอวบ ไม่ลืมฝากรอยจูบแสดงความเป็นเจ้าของไว้ที่ผิวขาว เผื่อเธอจะได้เผลาๆไอ้การใส่
เสื้อผ้าน้อยชิ้นนั้นลงไปบ้าง
“อือ เขื่อน ไม่ได้นะ อย่าทำรอย”
“ฮึๆ ไม่ทันแล้วครับที่รัก” พึมพัมชิดเรียวขาของคนสวย แกล้งพ่นลมหายใจใส่จุดอ่อนไหว
แค่นี้ก็ทำเอาเธอแทบละลาย สมองโล่ง ยอมแยกเรียวขาตัวเองออกอย่างว่าง่ายตามแรงดึงของคนตัวโต
“อึก....อือ...” ใบหน้าหวานส่ายสะบัดไปกับความทรมานแสนหวานที่แฟนหนุ่มเป็นคนปรนเปรอให้
ลิ้นหาไล่หาความหวานจากดอกไม้บอบบางของหญิงสาวอย่างคนเอาแต่ใจ
“อือ เขื่อน เลิกทรมานเฟย์ซะที” ครางเสียงแผ่วขอร้องคนที่รอโอกาสอยู่แล้ว
“อยากได้เหรอครับ”
“อือ” พยักหน้ารับ ลืมอาย ตอนนี้เธอแค่อยากได้น้ำมาดับไฟที่มันกำลังแผดเผาร่างเธอเท่านั้น
“จัดไปครับ ที่รัก”
ยกตัวขึ้นทาบทับ กดจูบบนเรียวปากเห่อช้ำของเฟย์ กอ่นจะค่อยๆสอดใส่แก่นกายของตัวเองเข้ามาในช่องทาง
หวานอย่างแผ่วเบา
“อือ...” เพียงแค่เขาสอดใส่เข้ามายังไม่ทันได้เริ่ม มันก็ทำเอาเขาแทบจะควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ จากแรงตอดรัด
และความคับแน่นของแฟนสาว
เมื่อเห็นว่าเขื่อนยังนิ่ง เฟย์จึงจำเป็นต้องเป็นคนเริ่มต้นสเต็ปรักซะเอง สะโพกงานขยับส่ายเบาๆ
มือจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ ปลอดปล่อยความทรมานออกไปบ้าง
“เขื่อน...ช่วยเฟย์หน่อยนะ”
“ใจเย้นๆซิครับ” ยังนิ่ง ไม่ยอมขยับตามที่เฟย์ของร้อง
“ใจร้าย”
ตัดพ้อชายหนุ่ม ก่อนจะเป็นฝ่ายผลักร่างสูงลงนอนที่ตัวเอง พลิกกายขึ้นมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์
เท้าแขนกับหน้าท้องแกร่ง ขยับเข้าออกตามที่ความต้องการของร่างกายเรียกร้อง
เขื่อนแอบยิ้มไปกับความร้อนแรงของเฟย์ ที่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้ตัวเหมือนกัน
ใบหน้าชื้นเหงื่อ สายตายั่วยวน เสียงครางเร้าอารมณ์ ทั้งหมดที่มันทำให้เขาไปไหนไม่รอด
ถึงจะแอบนอกกายกับสาวอื่นไปบ้าง แต่กลับไม่มีใครทำให้เขาตื่นตัว ร้อนแรงได้เท่าเธอซักคน
“แฮ่กๆ” เสียงหอบของคนด้านบน ท่าทางเกมสืคงกำลังจะจบ
แต่เรื่องอะไรเขาจะยอมให้เธอจบมันง่าย
จับร่างบางให้ถอดถอนออกจากตัวตนของเขาที่เธอครอบครองอยู่ พลิกร่างบางนอนคว่ำ จู่โจมเข้าหาร่างบางด้วย
จังหวะร้อนแรงที่เขาถนัด
ขยับโยกหนักหน่วง สองหนุ่มสาว สอดประสานฝ่ามือเข้าหากันเช่นเดียวกับร่างบาง
เกมส์รักถูกยืดออก จนเขื่อนเป็นฝ่ายหมดความอดทน จังหวะรักกระชิดถี่ ก่อนที่จะพากันไปถึงจุดหมายได้ในที่สุด
“กรี๊ส เขื่อน น้ำนักลดลงจริงๆด้วย” เสียงหวานดังขึ้น กระโดดเข้าหาคนยังหลับไม่รู้เรื่อง
“อือ ครับๆ” ยกหมอนปิดหู หวังจะหลับต่อ
“งั้น....มาช่วยเฟย์ลดอีก 2 กิโลเร็ววววว”
“เฮ้ยยย”
“ไอ้เขื่อน เป็นไรไปว่ะ”
“เออ นั้นดิ กรูว่าช่วงนี้เมิงดูสะโหลสะเหลแปลกๆนะเว้ย”
ป็อปปี้กับโทโมะทักเพื่อนหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัย เมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามาที่โต๊ะประจำของผับชื่อดัง
วันนี้พวกเขาหนีแม่เสื้อสาวออกมาเที่ยวกัน
“นิดหน่อยว่ะ ยัยเฟย์กวนทั้งวัน”
“ฮ่าๆ เออ เมิงยังมี...”
ป็อปปี้กับเขื่อนเลิกคิ้วมองหน้าโทโมะอย่างสงสัย
“อะไรของเมิงว่ะไอ้โมะ”
“ก็ไอ้ที่กรุเอามาจากห้องเมิงไง”
“อ้อ เอาของกรูไปไม่คืนเรยนะเมิง อยู่ที่ห้องอ่ะ เอาไปหาเอาเอง” โยนคีย์การ์ดให้เพื่อนยิ้มๆ
“เชี่ย มีของดีไม่แบ่งนะเมิง” ป็อปปี้ยกแก้วเหล้าชี้หน้าเพื่อน
“แล้ววันนี้เมิงบอกยัยฟางว่าไงว่ะ ไอ้ป็อป ออกมาเที่ยวอ่ะ” เขื่อยถามด้วยความอยากรู้
“ติวหนังสือว่ะ ”
“ติว?”
“กรูว่าท่าทางงานนี้คงไม่ได้แค่เมิงที่มา ติวแล้วว่ะไอ้ป็อป” โทโมะชี้ให้เพื่อนดูร่างบางคุ้นตาของฟางที่กำลังวาด
รวดลายอยู่กลางกลุ่มนักเที่ยวคนอื่น
“ยัยเตี้ย”
ป็อปปี้วางแก้วเหล้าลง ก่อนจะตรงเข้าไปหาร่างบางของแฟนสาว
“ไอ้เขื่อน ไอ้โมะ แฟนเมิงอยู่นี่”
“เฮ้ย”
“แก้ว”
ท่าทางงานนี้คงต้องมีเหนื่อยอีกซักรอบนะครับที่รัก....
❤ ❥´¯`·.¸·.>>–» «—<<·.¸¸.·´¯`·.¸¸.¤… ๑۩۞۩๑ ๑۩۞۩๑ ¤¸¸.·´¯`·.¸´¯`·.¸·.>>–»❤ ❥
<เป็นเรื่องสั่นที่ไม่มีสาระใดๆ นอกจาก NC ^.,^ ฮ่าๆ คิดซะว่าเป็นของสมนาคุณของให้เพื่อนที่ติดตามกันมานานแล้วกันเนอะ จุ๊ฟคนอ่านค่ะ^^>
(ตอนนี้ขอรวบยอดเลยเนอะ แหะๆ)(โครงเรื่องตอนนี้ไปแอบฉกของ พี่มู่ที่อัพนิยายลงในเด็กดีมาแหละ ขออนุญาตินะพี่)
หญิงสาวบ่นกระปอดกระแปดกับแฟนหนุ่ม ทิ้งตัวลงนั่งแปะกับพรมหนา หน้าทางเข้าทันที
“เขื่อนนนนน” ลากเสียงหวานพลางทำสีหน้าออดอ้อน
“ให้เฟย์ขี่หลังหน่อยน้า”
“เฟย์ ใก้ลๆแค่นี้เอง ลุกมาเดินเร็ว” เขื่อนส่ายหน้าพลางมองชุดราตรีตัวสั้นที่แฟนสาวใส่
ไม่ใช่ว่าเขาไม่สงสารคนตัวเล็กที่ต้องใส่ส้นสูงเดินทั้งๆที่ตัวเองไม่ถนัดหรอกนะ แต่จะให้เขาอุ้มขี่หลังทั้งๆแบบนั้น
คนอื่นก็ได้เห็นขาขวาๆของยัยตัวเล็กนั้นกันพอดี ใครจะไปยอม
“ไม่เอา เฟย์เจ็บเท้า เดินไม่ไหวแล้ว น้านะคะ”
“เฮ้อ” เขื่อนถอนหายใจอย่างยอมจำนน ให้ตายซิเขาแพ้ลูกอ้อนยัยตังเล็กนี่ทุกที
สุดท้ายก็ยอมย่อตัวลงให้คนตัวเล็นปีนขึ้นมาบนแผ่นหลังของตัวเองจนได้
“เอานี่ คลุมหลังไว้” ส่งเสื้อสูธตัวเองให้คนบนหลังใช้คลุมกระโปรงตัวสั้นที่เลิกขึ้นมา
“อิอิ แฟนเฟย์น่ารักจัง”
“ไม่ต้องมาพูด ว่าแต่...”
“หืม” เอียงคอมองคนรักอย่างสงสัย ว่าเขาจะบอกอะไรเธอ
“กลับไป เฟย์ช่วยลดน้ำหนักหน่อยเถอะ หลังเขื่อนจะหักอยู่แล้ว”
“อ๊าย เขื่อนบ้า บ้าๆๆๆ” ทำหน้าบึ่งใส้เขื่อน ที่กล้าว่าเธอตัวหนัก
เขื่อนแอบยื่นมองคนที่กำลังซิทอัพแบบเคร่งเตรียดอยู่ที่พื้น ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“เฟย์เขื่อนช่วย”
ไม่รอใหห้สาวเจ้าตอบรับ ปราดเข้าไปช่วยจับข้อเท้าให้ทันที
“โอ๊ย ไม่เอาแล้วเหนื่อย”
“อะไรกัน หมูน้อยยอมแพ้ซะแล้ว”
“กรี๊ส อย่ามาเรียกเฟยืว่าหมูน้อยนะ เฟย์ไม่ชอบ : (“
“ฮ่าๆ แต่เขื่อนมีวิธีอื่นนะ ลดได้ผลแถมเฟย์ไม่ต้องเหนื่อยเองด้วย”
“หืม -*-“
“อือ เขื่อนไม่เอานะ อย่ามาฉวยโอกาสนะ”
“ใครฉวยโอกาสกันครับ เขื่อนแค่จะช่วย ที่รักลดน้ำหนักไงครับ”
ปล้ำถอดเสื้อแฟนสาวจนได้ เฟย์เองก็ได้แต่ดิ้นหนีมือปลาหมึกของเขื่อน
“กรี๊ส ลดน้ำหนักอะไรของเขื่อนเนี่ยยยยย”
“แล้วนั้น เอาออกมาทำไม เอาเก็บไปเลยนะ”
โวยวายเสียงดังเมื่อเห็นซองถุงยางอนัมัยที่เขื่อนเก็บออกมาจากกระเป๋าสตางค์
“อ้าวที่รักไม่เคยได้ยินเหรอครับ กิจกรรมเรียกเหงื่อมันทำให้น้ำหนักลดได้เร็วที่สุดนะครับ มามะ เขื่อนจะช่วยให้
ที่รักลดได้เร็วๆไง”
“ตาบ้า วางแผนมาแต่แรกใช่มั้ย เนี่ย”
“หึๆ รู้ตัวตอนนี้ก็สายไปซะแล้วครับ ที่รัก”
ปล้ำถอดเสื้อผ้ากับคนตัวเล็กที่เอาแต่ดิ้นหนีจนเหนื่อย แต่เขารู้วิธีที่จะสยบคนใต้ร่างให้ยอมตามใจเขาอยู่แล้ว
ปากหนาประกบจูบหวาน ค่อยๆสอดแทรกลิ้นหนาของตัวเองเข้ามาชิมความหวานภายในโพลงปากนุ่ม
“อือ...”
เฟย์เคลิ้มไปกับรสจูบ สัมผัสแผ่วเบา
ปลายนิ้วเรียวลากไล้ ไปตามแนวชายโครง ก่อนจะค่อยๆวกกลับมาไล้วนหน้าท้องเนียน ผิวลื่นนุ้มมือของเฟย์ มัน
ทำเอาเขาแทบคลั่ง อยากจะโถมเข้าหาร่างบาง แต่ก็ไม่อยากให้เกมส์รักจบเร็วเกินไป เขื่อนจึงจำต้องยืดเกมส์วันนี้
ออกไปก่อน แต่ใช่ว่ามันจะไม่มีเรื่องสนุกรอเขาอยู่ซะหน่อย : )
ปากสวยได้รูปราวกับหญิงสาวละจากปากบาง ไล่พรมจูบใบหูเล็ก หยอกล้อ ไล่ลงมาตามสรีระของหญิงสาว
อ้อยอิ่งพรมจูบที่หน้าอกอวบ ไม่ลืมฝากรอยจูบแสดงความเป็นเจ้าของไว้ที่ผิวขาว เผื่อเธอจะได้เผลาๆไอ้การใส่
เสื้อผ้าน้อยชิ้นนั้นลงไปบ้าง
“อือ เขื่อน ไม่ได้นะ อย่าทำรอย”
“ฮึๆ ไม่ทันแล้วครับที่รัก” พึมพัมชิดเรียวขาของคนสวย แกล้งพ่นลมหายใจใส่จุดอ่อนไหว
แค่นี้ก็ทำเอาเธอแทบละลาย สมองโล่ง ยอมแยกเรียวขาตัวเองออกอย่างว่าง่ายตามแรงดึงของคนตัวโต
“อึก....อือ...” ใบหน้าหวานส่ายสะบัดไปกับความทรมานแสนหวานที่แฟนหนุ่มเป็นคนปรนเปรอให้
ลิ้นหาไล่หาความหวานจากดอกไม้บอบบางของหญิงสาวอย่างคนเอาแต่ใจ
“อือ เขื่อน เลิกทรมานเฟย์ซะที” ครางเสียงแผ่วขอร้องคนที่รอโอกาสอยู่แล้ว
“อยากได้เหรอครับ”
“อือ” พยักหน้ารับ ลืมอาย ตอนนี้เธอแค่อยากได้น้ำมาดับไฟที่มันกำลังแผดเผาร่างเธอเท่านั้น
“จัดไปครับ ที่รัก”
ยกตัวขึ้นทาบทับ กดจูบบนเรียวปากเห่อช้ำของเฟย์ กอ่นจะค่อยๆสอดใส่แก่นกายของตัวเองเข้ามาในช่องทาง
หวานอย่างแผ่วเบา
“อือ...” เพียงแค่เขาสอดใส่เข้ามายังไม่ทันได้เริ่ม มันก็ทำเอาเขาแทบจะควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ จากแรงตอดรัด
และความคับแน่นของแฟนสาว
เมื่อเห็นว่าเขื่อนยังนิ่ง เฟย์จึงจำเป็นต้องเป็นคนเริ่มต้นสเต็ปรักซะเอง สะโพกงานขยับส่ายเบาๆ
มือจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ ปลอดปล่อยความทรมานออกไปบ้าง
“เขื่อน...ช่วยเฟย์หน่อยนะ”
“ใจเย้นๆซิครับ” ยังนิ่ง ไม่ยอมขยับตามที่เฟย์ของร้อง
“ใจร้าย”
ตัดพ้อชายหนุ่ม ก่อนจะเป็นฝ่ายผลักร่างสูงลงนอนที่ตัวเอง พลิกกายขึ้นมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์
เท้าแขนกับหน้าท้องแกร่ง ขยับเข้าออกตามที่ความต้องการของร่างกายเรียกร้อง
เขื่อนแอบยิ้มไปกับความร้อนแรงของเฟย์ ที่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้ตัวเหมือนกัน
ใบหน้าชื้นเหงื่อ สายตายั่วยวน เสียงครางเร้าอารมณ์ ทั้งหมดที่มันทำให้เขาไปไหนไม่รอด
ถึงจะแอบนอกกายกับสาวอื่นไปบ้าง แต่กลับไม่มีใครทำให้เขาตื่นตัว ร้อนแรงได้เท่าเธอซักคน
“แฮ่กๆ” เสียงหอบของคนด้านบน ท่าทางเกมสืคงกำลังจะจบ
แต่เรื่องอะไรเขาจะยอมให้เธอจบมันง่าย
จับร่างบางให้ถอดถอนออกจากตัวตนของเขาที่เธอครอบครองอยู่ พลิกร่างบางนอนคว่ำ จู่โจมเข้าหาร่างบางด้วย
จังหวะร้อนแรงที่เขาถนัด
ขยับโยกหนักหน่วง สองหนุ่มสาว สอดประสานฝ่ามือเข้าหากันเช่นเดียวกับร่างบาง
เกมส์รักถูกยืดออก จนเขื่อนเป็นฝ่ายหมดความอดทน จังหวะรักกระชิดถี่ ก่อนที่จะพากันไปถึงจุดหมายได้ในที่สุด
“กรี๊ส เขื่อน น้ำนักลดลงจริงๆด้วย” เสียงหวานดังขึ้น กระโดดเข้าหาคนยังหลับไม่รู้เรื่อง
“อือ ครับๆ” ยกหมอนปิดหู หวังจะหลับต่อ
“งั้น....มาช่วยเฟย์ลดอีก 2 กิโลเร็ววววว”
“เฮ้ยยย”
“ไอ้เขื่อน เป็นไรไปว่ะ”
“เออ นั้นดิ กรูว่าช่วงนี้เมิงดูสะโหลสะเหลแปลกๆนะเว้ย”
ป็อปปี้กับโทโมะทักเพื่อนหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัย เมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามาที่โต๊ะประจำของผับชื่อดัง
วันนี้พวกเขาหนีแม่เสื้อสาวออกมาเที่ยวกัน
“นิดหน่อยว่ะ ยัยเฟย์กวนทั้งวัน”
“ฮ่าๆ เออ เมิงยังมี...”
ป็อปปี้กับเขื่อนเลิกคิ้วมองหน้าโทโมะอย่างสงสัย
“อะไรของเมิงว่ะไอ้โมะ”
“ก็ไอ้ที่กรุเอามาจากห้องเมิงไง”
“อ้อ เอาของกรูไปไม่คืนเรยนะเมิง อยู่ที่ห้องอ่ะ เอาไปหาเอาเอง” โยนคีย์การ์ดให้เพื่อนยิ้มๆ
“เชี่ย มีของดีไม่แบ่งนะเมิง” ป็อปปี้ยกแก้วเหล้าชี้หน้าเพื่อน
“แล้ววันนี้เมิงบอกยัยฟางว่าไงว่ะ ไอ้ป็อป ออกมาเที่ยวอ่ะ” เขื่อยถามด้วยความอยากรู้
“ติวหนังสือว่ะ ”
“ติว?”
“กรูว่าท่าทางงานนี้คงไม่ได้แค่เมิงที่มา ติวแล้วว่ะไอ้ป็อป” โทโมะชี้ให้เพื่อนดูร่างบางคุ้นตาของฟางที่กำลังวาด
รวดลายอยู่กลางกลุ่มนักเที่ยวคนอื่น
“ยัยเตี้ย”
ป็อปปี้วางแก้วเหล้าลง ก่อนจะตรงเข้าไปหาร่างบางของแฟนสาว
“ไอ้เขื่อน ไอ้โมะ แฟนเมิงอยู่นี่”
“เฮ้ย”
“แก้ว”
ท่าทางงานนี้คงต้องมีเหนื่อยอีกซักรอบนะครับที่รัก....
❤ ❥´¯`·.¸·.>>–» «—<<·.¸¸.·´¯`·.¸¸.¤… ๑۩۞۩๑ ๑۩۞۩๑ ¤¸¸.·´¯`·.¸´¯`·.¸·.>>–»❤ ❥
<เป็นเรื่องสั่นที่ไม่มีสาระใดๆ นอกจาก NC ^.,^ ฮ่าๆ คิดซะว่าเป็นของสมนาคุณของให้เพื่อนที่ติดตามกันมานานแล้วกันเนอะ จุ๊ฟคนอ่านค่ะ^^>
(ตอนนี้ขอรวบยอดเลยเนอะ แหะๆ)(โครงเรื่องตอนนี้ไปแอบฉกของ พี่มู่ที่อัพนิยายลงในเด็กดีมาแหละ ขออนุญาตินะพี่)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ