หยุดนะ!เลิกรังแกฉันซักที

เช้าที่แสนจะสดใส ใครหลายๆคนมักออกมาเดินเล่นหน้าบ้าน แต่เธอคนนี้กับนอนแผ่หล้าอยู่บนเตียงสั้นๆของเธอ
“โอ้ย เมื่อไรฉันจะสบายสักที” เธอสบถออกมากับตัวเองเล็กน้อย “อีกสามพันปีเลยหรือไงกัน เฮ้อ!” เธอยังสบถกับตัวเองไม่เลิก จะให้เลิกได้ไงละ ก็เหมือนเธอมันจน จน จน และก็จน
ก๊อกๆๆๆๆ
“ใครนะ????” เธอร้องถามออกไปด้วยความสงสัย แต่ใครมันจะไปรู้ว่านั้นคือกล
“..........” เสียงปลายทางยังคนเงียบ เธอเลยเลือกที่จะเดินไปเปิดประตูแทน
“ฉันถามว่า อุ๊บ! OxO” เธอโดนชายปริศนาปิดปากเธออย่างจัง เพื่อไม่ไห้เธอร้อง เค้าดูหล่อมากๆในสายตาเธอและผู้หญิงหลายคน แต่เธอไม่รู้เลยว่าเค้ามาทำไม
เค้าลากเธอลงไปที่รถสปอตคันหรูแล้วยัดเธอเข้ารถ
KAEW TALK……..
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนรถสปอตคันหนึ่งอยู่ ไม่รู้อีตาหมอนี้มันมาแต่หลุมศพไหน หน้าตาก็ดี แต่ทำไมต้องมาจ้องจับงับแง่ฉันด้วย ผู้หญิงสวย เซ็กซี่กว่าฉันมีเป็นพันๆคน ทำไมมันจ้องฉันด้วย หรือฉันหน้าไปเหมือนแม่มัน
............//มองนานไม่ครับ สาวน้อย
ฉันน้อยตรงไหนมิทราบยะ แกลองมายกฉันดูซิ แกจะเรียกว่าช้างมาบังเกิด
แก้ว//นายเป็นใคร จู่ๆก็มาจับฉันยัดใส่รถ ฉันไม่ใช่ปลากระป๋องนะย่ะ จะให้ใครมายัดง่ายๆ
.......//ถ้าฉันยัดเงินละเอามะ
เงิน ก็แค่.......O________O ดอลลาร์ เงินนนนนนนน
แก้ว//นายว่าไงนะ?? เอาใหม่สิ ฉันอยากจะฟังอีก
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด
ฉันแค่อยากฟังนายพูดอีกครั้ง ไม่ได้อยากฟังเสียงเบรกรถนายยยยยยยยยยยยย>O<
.........//เอาไหมเงิน
แก้ว//นายต้องการอะไร?? (มีลูกเล่นนะค่ะ)
...........// ฉันต้องการ...........เธอจะให้อะไรฉันละ?
อ้าวไอ้นี้ ฉันถามแก มิได้ให้หน้า(หล่อๆ)แกมาถามฉัน
แก้ว//ฉันถามนาย ไม่ได้ให้นายย้อมถามฉัน.....นี้ถามจริงเหอะนาย เป็นคนยังไงกันแน่
...............// ก็เป็นคนเหมือนเธอ
อีตาหมอนี้มันจ้องหน้าฉันเขม่ง แกจะกินฉันเหรอ????=_=;;
แก้ว// เอ้าเถอะย่ะ! ว่าแต่นายชื่อไรอ่า
.......//โทโมะ
แก้ว//โดโซะ
โทโมะ//โทโมะ
แก้ว//เบ็งโตะ
โทโมะ// โท-โมะ
แก้ว//อ้อ โทโมะ
โทโมะ//ที่นี้ตาเธอ ตอบคำถามฉันมาว่าจะให้อะไรฉัน
แก้ว//งั้น นายจะเอาไรก็เอา เพราะฉันไม่มีอะไรในตัวเองเลยสักนิด
โทโมะ// เป็นแฟนฉัน
แก้ว// ดะ.......เห้ยยยย ไอ้โดโมะ แบบนี้มันไม่แฟร์นะทำไมฉันต้องเป็นแฟนนายด้วยผู้หญิงสาวๆน่ารัก รวย กว่าฉันมีเป็นร้อยคน ทำไมมาเหลือฉัน
โทโมะ// สเป็คครับ
แก้ว//นายยยยยยย...........ไม่มีไรจะพูด!
โทโมะ//อิอิ
แก้ว//ขำหาพระบิดานายเหรอ
โทโมะ//แรงนะครับ
แล้วจู่ๆอีกตาหมอนี้ก็เบรกกะทันหัน
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด
แก้ว//เบรกแบบนิ่มนวลหน่อยไม่ได้หรือไงห๊ะ!
โทโมะ//ชินครับ
แก้ว//อีตาหมอนี้มันเป็นคนยังไงวะ?
โทโมะ//ลงมาซิครับ อยากตายไหนนั้นเหรอ
แก้ว//ไอ้บ้า!
ด้านล่างของรถ
แก้ว//นี้มันร้านที่ดังที่สุดในโซล.....นายพาฉันมา......???
โทโมะ//ที่นี้นะ ฉันเป็นเจ้าของเองและ
ฉันถอยหลังสองสามก้าว
โทโมะ///ผมไม่ได้เป็นเกย์ครับ
กระเทยยเว้ยยยยยยยยยยยย
แก้ว//อืมๆ
โทโมะ// ไม่เชื่อละสิครับ
O___O มันอ่านใจฉันออก
แก้ว// นะ นาย รู้ได้ไง
โทโมะ//หึ!
แฮ่!
แก้ว// ขะ ขะ เขี้ยว ไม่จริงนายเป็น เป็น เป็น แวม-ไพร์
โทโมะ//อึก
ฟิ้ว!
แล้วจู่ๆอีตาหมอนี้โดดขึ้นฟ้าไปแล้ว.....มันไม่กลับมา แล้วจะให้ฉันกลับยังไงละ
พนักงาน//คุณหรือป่าวค่ะ ที่คุณโทโมะให้มาแต่งหน้า แล้วเซ็ทผมใหม่
แก้ว//ไม่ใช่ค่ะ
พนักงาน//สักครู่นะค่ะ
แล้วยัยพนักงานหน้าปลาทู (ที่จริงมันควรเป็นชายาพระเอกแต่นางเองไม่ยอมค่ะ)
แล้วเวลาก่อนล่วงเลยผ่านไป ยี่สิบนาที ไม่ใช่ปาดนี้ยัยพนักงานลื่นเค้าร์เตอร์ตายแล้วเหรอ (แช่งเค้าบาป!)
พนักงาน//มาแล้วค่ะ คุณค่ะ ไม่ผิดหรอกค่ะ นี้ใช่รูปคุณไหมค่ะ?
ยัยนักงานหน้าปลาทูก็โชว์รูปฉันให้ดู
แก้ว//ค่ะ แต่คุณได้มันมาจาก......?
พนักงาน//คุณโทโมะค่ะ คุณโทโมะบอกว่าคุณเป็น เอ่อ.......ภรรยาเค้านะค่ะ
แก้ว//บ้า! ฉันไม่ใช่ภรรยาเค้านะค่ะ เข้าใจผิดแล้วค่ะ
พนักงาน//ค่ะ เชิญค่ะ
ฉันตอบรับอย่างไม่เต็มใจ สุดๆ ก็อีตาหมอนั้นมันว่าฉันเป็นภรรยามานนนน คิดแล้วแค้น
......//ไง
แก้ว//เฮือก! โทโมะ
โทโมะ//เป็นไรไปครับ
แก้ว//นี้ๆๆๆๆๆ
ฉันดึงอีตาโมะมาในที่ลับตาคม
แก้ว//นายไปปบอกเค้าทำไมว่าฉันเป็นภรรยานาย ฉันยังไม่ได้มีไรกับนายเลยนะย่ะ ไปถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะ!
โทโมะ//ไม่มีวัน
แก้ว//นาย.....
พนักงาน//เชิญทางนี้ค่ะ
แก้ว//ค่ะ ......จำไว้!
ฉันหันไปด่าอีตาโมะก่อนที่จะหายไปในห้องขนาดเล็ก.....