เพื่อนรักที่ไม่มีวันตัดกันได้

วันต่อมา
''ใบเฟิร์นทำไมวันนี้มาเร็วจ๊ะ''
''ก็พ่อต้องรีบไปทำงาน''
''หรอ ทำการบ้านเสร็จยัง''
''เสร็จเเล้วถามทำไม''
''คือว่า.....เลขเเกทำถึงไหนเเล้วอ่ะ''
''ถึงหน้า105เเล้ว เเกอ่ะ''
''ถึงหน้า103''
''เเล้วไง''
''ขอลอกหน่อยดิ''
''เเต่ว่าของเขาไม่รู้ว่าถูกเปล่าน่ะ''
''ไม่เป็นไรยังไงก็ขอให้ถูกไวก่อน''
''ก็ได้''
''ขอบคุณน่ะ''
''อืม เร็วๆด้วยเดีวยเพลงขึ่นเเล้ว''
''อืม''
เเละไม่นานประมาท 10 นาทีเพลงก็ขึ่น
''เสร็จยัง''
''ใกล้เเล้วเพลงจบเเล้วค่อยไปก็ได้''
''เอาเเบบนี้ใช่เปล่า''
''อืมเพลงจบเเล้วไปเร็ว''
''เสร็จพอดีเลย''
''ไปกัน''
ฉันกับออมสินรีบวิ่งไปเข้าเเถวเเต่เกิด...............คุณครูยืนอยู่
''ออมสินทำไงอ่ะ''
''ไม่รู้วะ''
''เห็นไมเขาบอกเเล้วว่าให้รีบมาเข้าเเถวเเกก็ไม่เชื่อ''
''ก็ใครจะไปรู้เล่า''
''มาหนี่''
''ค่ะ''
''ไปไหนมาทำไมถึงมาเข้าเเถวช้า''
''คือ...........ว่า''
''เอายังงี่ ''
''ค่ะ''
''ไปวิ่งรอบสนาม10รอบเดียวนี้''
''ค่ะ''
''ไปกันใบเฟิร์น''
''เห็นยัง ถ้ามาตั้งเเต่เเรกก็ไม่ต้องโดนวิ่งหรอก''
''อย่าพูดมากได้เปล่า''
ประมาท30นาทีฉันกับออมสินก็วิ่งเสร็จ
''กลับห้องกัน''
''อืม''
พอฉันเดินขึ้นถึงห้อง........
''เจอกันตอนเที่ยงน่ะ''
''อืม''
''ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ''
''เธอไปไหนมายายใบเฟิร์น''
''ไปวิ่งรอบสนามมาค่ะ''
''เพราะ''
''มาเข้าเเถวสายค่ะ''
''เเต่เธอก็มาเขาห้องเรียนสายเหมือนกันน่ะ''
''ค่ะรู้ค่ะ''
''เพราะฉะนั้นเธอไปยืนขาเดียวข้างนอกหลังกล้อง''
''ค่ะ''
ทำไมถึงโดนคนเดียวเนียนเเล้วออมสินจะโดนเปล่าเนียน
ผ่านไป 1 ชม.
''กลับเข้าห้องไปได้เเล้ว เพราะฉันออกเเล้ว''
''ค่ะ''
''ใบเฟิร์น''
''อะไร''
''เเกยืนขาเดียวจริงดิ''
''เปล่า''
''อาว''
''ก็เหนื่อยอ่ะ''
''ครูมาเเล้ว''
''นักเรียนทั้งหมดตรง นักเรียนทั้งหมดทำความเคราพ''
''สวัสดีค่ะคุณครู''
''สวัสดีค่ะ นั้งลง''
''ขอบคุณค่ะคุณครู''
''ok เอาหนังสือหลักการใช้ภาษาขึ่นมา''
''ค่ะ...............''
''เเก เอามาบะ''
''ไม่เเน่ใจวะ''
''เดียวดูก่อน''
''ตกลงว่าไง เอามาเปล่า''
''ไม่ได่เอามาวะ''
''ทำไงละทีเนียน''
''เอาเงียนบอกครูเลย''
''เดียวครูก็ว่าหรอก''
''ก็เลือกเอาละกันว่าจะบอกหรือโดนตรี''
''ก็ได้''
''ครูค่ะ''
''ว่าไงยายใบเฟิร์น''
''คือ......หนูไม่ได้เอาหนังสือมาน่ะค่ะ''
''จริงหรอ''
''ค่ะ''
''หาดีเเล้วหรอ หรอหาอีกทีสิ''
''ค่ะ''
''รีบหาดิ''
''ไม่เจอวะ''
''บอกครูเลย''
''ครูค่ะ ไม่เจอค่ะ''
''เธอไปที่ห้องของครูน่ะเเล้วรองดูสิว่าอยู่เปล่า''
''ค่ะคุณครู''
''รีบไปไปกับเพื่อนช่วยกันหา''
''ค่ะเอิร์นไปเป็นเพื่อนหน่อย''
''ok''
''อยู่ต้องไหนวะ''
''มึงลืมไปที่บ้านเปล่า''
''กูจำได้ว่ากุยิบใส่กระเป๋าเเล้วน่ะ''
''รองหาดูก่อนละกัน''
''อืม''
''หาอะไรกัน''
''ครูนุชสวัดดีค่ะ''
''อืม หาอะไรกัน''
''หาหนังสือค่ะ''
''อืม''
''ไม่เจออ่ะ''
''นั้นไปบอกครูกัน''
''อืม กลัวโดนครูด่าวะ''
''เอาน่า''
''ขออณุญาตเข้าห้องค่ะ''
''เจอเปล่า''
''ไม่เจอค่ะ''
''เธอเอามาเปล่า''
''เอามาน่ะค่ะหนูจำได้ว่าหนูยิบใส่กระเป๋าเเล้ว''
''เน่ใจ''
''ค่ะ''
''เธอให้ใครยืมไปเปล่า''
''เปล่าน่ะค่ะ''
''okเอาสมุดขึ้นมา''
ไม่นานนักเวลาพกกลางวันที่ฉันรอคอยก็มาถึง เพลงดังเเล้ว
''นักเรียนทั้งหมดตรง นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ''
''ขอบคุณค่ะคุณครู''
''ใบเฟิร์น''
''อะไรหรอ''
''วันนี่ไปกินข้าวกันเปล่า''
''ไม่อ่ะเขาไปกับออมสิน''
''ออมสินอีกเเล้วหรอ''
''ก็ออมสินไม่มี''
''พอเเกเจอเพื่อนใหม่เเกก็ลืมเพื่อนเก่าใช่เปล่า''
''ไม่ใช่สักหน่อยก็เเกมีเพื่อนตั้งเยอะ''
''เเล้วไงอ่ะมีเพื่อนเยอะเเล้วไง''
''เเล้วออมสินล่ะออมไม่มีเพื่อนเลยน่ะ''
''ตามใจเเกเเล้วกัน''
''นั้นเขาไปนั้งกับออมน่ะ''
''อืม''
''รักน่ะ''
''อืม เเต่พรุ่งนี้มานั้งกับเขาน่ะ''
''อืม ได้''
เเล้วฉันก็เดินลงไปขั่งล้าง
''ใบเฟิร์นทำไมลงมาช้าจัง''
''ไม่มีอะไรหรอ''
''กินข้าวกันดีกว่า''
''อืม''
พอกินกันเรีบยร้อย
''ออม''
''อะไรหรอ''
''ไปกินขนมกัน''
''อืม''
กินได้ไม่นานก็หมอเวลา
''ทำไมเวลาหมอเร็วจัง''
''นั้นดิออม''
''ไปกันเดียวเรียนไม่ทัน''
''อืม ฝากทิ้งหน่อย''
''ตลอดอ่ะ''
''5555+''
ไม่นานเราก็เรียนเสร็จ
นักเรียนทั้งหมดตรง นักเรียนทั้งหมดทำความเคราพ
ขอบคุรค่ะคุณครู
''ใบเฟิร์น''
''ว่า''
''วันนี้ไป ซีคอน เปล่า''
''ไม่อ่ะ''
''ทำไมหรอ''
''วันนี้ต้องรีบกับบ้าน''
''ทำไมอ่ะ''
''เเม่กลับบ้านเร็วอ่ะ''
''อืม''
''เจอกันพรุ้งนี้น่ะ''
''อืม''
''บาย''
''ใบเฟิร์น''
''ว่าไงออมสิน''
''ทำไมวันนี้กลับเร็วจัง''
''เเม่กลับบ้านเร็วอ่ะ''
''อืม''
''วันนี้จะโทรหาเราเปล่าออมสิน''
''เดียวคิดก่อน่ะ''
''อืม''
ฉันเดินออกจากโรงเรียนฉันก็เดินคิดไปว่าเราจะยังเป็นเหมือรฃนเดิมตลอดไปหรือเปล่ามันจะเป็นเเบบนี้ตลอดไปไหมจริงน่ะที่เพื่อนๆหลายคนพูดว่าเจอเพื่อนใหม่ก็ลืมเพื่อนเก่าเเต่ความรู้สึกของฉันฉันไม่เคยลืมทั้งเพื่อนเก่าเเละเพื่อใหม่ยังไงก็รักเพื่อนเหมือนเดิมอ่ะ ทำไมไม่เขาใจบางเลยน่ะ
เสียงโทรศัพท์ใครอ่ะดังจัง ><เสียงโทรศัพท์เราเอง
''สวัดดีค่ะ''
''ใบเฟิร์น''
''ค่ะเเม่''
''อยู่ไหนเเล้วลูก''
''อยู่หน้าโรงเรียนค่ะรอรถอยู่''
''เดียวเเม่ไปรับน่ะ''
''ทำไม่กลับเร็วหรอค่ะ''
''ใช่เดียวเเม่ไปรับเดียวพาไปตลาด''
''ค่ะ เร็วน่ะ''
''อืม''
พอวางสายจากเเม่ใจก็เห็นรถผ่านหน้าฉันไปทั้งๆที่ฉันน่าจะขึ้น ูดไปเราก็เก่งน่ะเนียนกับบ้านเองได้ด้วย อิอิ
''ใบเฟิร์น''
''อ้าว ออมสิน''
''ลับบ้านยังไงอ่ะ ไปส่งเปล่าเดียวพอไปเราไปส่ง''
''ไม่เป็นไร เดียวเเม่มารับ''
''หรอ''
''อืม ขอบใจน่ะ''
''บาย''
''บาย''
''ใบเฟิร์น''
''ค่ะ''
''เร็วเเม่จะรีบไป''
''ค่ะ''
''เเม่พ่อไม่มาด้วยหรอ''
''ไม่พ่ออยู่บ้าน''
''อืม''
พอใกล้ถึงตลาดก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้วันเกิดของพ่อถึงว่าทำไมเเม่ถึงพามาตลาดทั้งๆที่เเม่ไม่ค่อยที่จะชวนมาตลาดสักเท่าไรต้องถามเเม่หน่อยเเล้ว
''เเม่''
''อะไร''
''วันนี้ที่เเม่ชวนหนูมาตลาดเพราะวันนี้วันเกิดพ่อใช่เปล่า''
''เออ รู้เเล้วถามทำไม''
''หนูว่าเราเอาเค้กไปให้พ่อดีกว่า''
''พ่ออยู่บ้านป้าเอ้''
''อ้าว ไปทำอะไรอ่ะ''
''ป้าเอ๋เขามีงานที่พ่อต้องช่วย''
''เเล้วไง''
''เเม่ก้เลยว่างเเผนกับป้าเอ๋ว่าเราจะจัดงานที่บ้านป้าเอ๋''
''อืม ยังงี่นี้เอง''
ใกล้ถึงตลาดเเล้วอ่ะจะซื้ออะไรให้พ่อดีอ่ะฉันคิดไม่อออกเลยทำไงเดีอ่ะ
''ลงเร็วเเม่จะรีบซื้อเเล้วก็รีบไป''
''ค่ะ''