Love beat ปิ๊งรักหมดจัยยัยเซี้ยวซ่า

6.7

เขียนโดย nooอมยิ้ม

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2553 เวลา 20.44 น.

  19 ตอน
  101 วิจารณ์
  78.21K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) ที่บอกจะไปเที่ยว เปลี่ยนเป้นไปงานเลี้งนะจะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ตอน งานเลี้ยง

 

ฉันนั่งมองฟางและเฟย์ที่กำลังเลือกชุดในตู้เสื้อผ้าขนาดมหึมา...ยัยพวกนี้เลือกชุดนานมากๆต้องหากระโปรงที่เข้ากับเสื้อ กระเป๋าเข้ากับชุด ไอ้นู่นไอ้นี่สาระพัด ส่วนฉันน่ะเหรอเสื้อยืดกางเกงยีนส์ก็หรูแล้ว-*- ยัยเฟย์เปิดตู้ไซต์บิ๊กบึ้มของคุณเธออีกหนึ่งตู้แล้วมุดเข้าไปหาเสื้อที่เข้ากับกระโปรงสีหวานหยดย้อยจนมดแทบคลานตาม บ้านยัยพวกนี้มีเสื้อผ้าเยอะกว่าในห้างอีกนะ-*-เสื้อผ้าซักสี่ตู้ใหญ่ๆขนาดพิเศษอ่ะ แถมมีตู้ใส่กระเป๋า ต่างหู สร้อยคอ ที่คาดผม บลาๆๆๆๆ กว่าจะออกจากบ้านทีนี่ นานอ่ะ- -*
"พี่ฟางงง>O<เสื้อตัวนี้เข้ากับกระโปรงเฟย์ไหมอ่า!!" ยัยเฟย์มุดหัวออกมาจากตู้เสื้อผ้าที่เพิ่งเปิดไป แล้วหยิบเสื้อสีหวานพอๆกับกระโปรงขึ้นมาแล้วตะโกนถามฟางที่ตอนนี้..ไม่รู้อยู่ในตู้ไหน ห้องเสื้อผ้าของยัยสองคนนี้ใหญ่กว่าห้องนอนฉันอีกนะเนี่ย
"ไปถามแก้วได้ไหมเฟย์ พี่หากระโปรงอยู่" โยนหัวหอมมาให้กันเลยนะฟาง- -* คนน้องหาเสื้อคนพี่หากระโปรง..เจริญสิพี่น้อง


เฟย์ :"แก้วๆเข้ากันไหมอ่ะ>แก้ว:"สวยดีๆ สีเข้ากันได้" พูดไปงั้นแหล่ะ แต่มันก็ดีจริงๆนะ...เพียงแค่ฉันไม่ชอบสีแป๋วๆเท่านั้นแหล่ะ
เฟย์:"งั้นเฟย์ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ"เฟย์บอกแล้วหอบชุดเครื่องประดับเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
 ฟาง:"เจอแล้ววววว!สวยจังเลย" ฟางพูดเองสรุปเองแล้วก็เดินไปเปลี่ยนชุดตามเฟย์
มันอะไรกันว่ะเนี่ย!!แก้วงง!
ประมาณ 18.55 น. ฟางกับเฟย์ก็เดินเฉิดฉายไปขึ้นรถ ซึ่งมีฉันเป็นคนขับ

แก้ว:อย่าพึ่งไปดิชั้นถูกนายโมะหัยแต่งตัวหวานๆอะ

เฟย์—ฟาง:ไม่บอก

แล้วเสร็จนัยที่สุด
เราขับมุ่งตรงไปยังบ้านยัยแจม ที่มีงานปาร์ตี้ต้อนรับเจ้จินนี่ พี่สาวแก้มพองที่น่ารักของแจมและแสนใจดีของพวกเรา พอถึงบ้านแจมแล้วเราก็เลี้ยวรถเข้าไปอย่างคุ้นเคยก่อนจะจอดลงข้างๆรถแลมป์บิกินีคันหนึ่ง
..เฟย์!รับโทรศัพท์พี่หน่อยสิคร้าบบบบ!~..
โทรศัพท์ของยัยเฟย์ดังขึ้น ยัยเฟย์หยิบขึ้นมารับแล้วพูดคุย
เฟย์:เขื่อนอยู่ไหนอ่ะ”
เฟย์:เหรอค่ะ ยังไม่ถึงอีกเหรอ”
เฟย์:งั้นเดี๋ยวเฟย์ไปรอหน้าบ้านแจมนะจ๊ะ”
เฟย์พูดแล้วเดินออกไป

แก้วใจเลี่ยนค่ะ!

ฟาง:"แก้ว..ฟางไปหาแจมก่อนนะ"ฟางพูดแล้วเดินออกไป

แก้ว:ส่วนแก้วคนนี้...ไปหาของกินสิจ๊ะ โฮะๆๆ น้องเจ้าของงานกินเก่งขนาดนี้ อาหารต้องทั้งเยอะและอร่อยมากๆแน่ๆ
พลั่ก!
ขณะที่ฉันกำลังก้มๆเงยๆตักอาหารอยู่นั้นก็มีใครบางคนเดินชนฉัน จนทำให้ฉันถลาไปโดดนายโทโมะ

โทโมะ:.=ยัยทอม *0*

แก้ว:หวานพอไหมจ๊ะ

โทโมะ:แต่งตัวแบบนี้ทุกวันดิ ออกจะ..น่ารัก

แก้ว:แค่วันเดียวก้อจะตายยุแร้ว

โทโมะ:งั้นชั้นหัยรางวัล

แก้ว:อะไร

โทโมะ:หลับตาดิ  จุ๊ฟ ...

แก้ว:อีตาบ้า ++แก้วเราเขิลแน่เร๊ย++คนแต่ง  

ติดตามนะจ๊ะ

  

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา