แค้นนี้ต้องชำระ

โทโมะ : มองไปยัยนี่ก็น่ารักนะ  << คิด>> โทโมะ :ไม่ได้ชั้นจะหลงรักคนอย่างเธอไม่ได้โทโมะ : แล้วชั้นจะการเธยังไงดีเนีย
ร่างสูงก็จับร่างบางเปลียนเสื้อผ้า และทำรอยแดงที่คอเต็มปายหมด
แล้วหลังสูงก้อนอนกับร่างบางในสภาพต่างฟ่ายไร้เสื้อผ้า ตอนเช้าโทโมะ : อืม (กอดร่างบาง)แก้ว :นี่นายมานายทามอะไรชั้น ทำไมชั้นยุ สภาพแบบนี้ได้(ทำให้ร่างบางรุสึกตัวแล้วมาองไปรอบข้าง)โทโมะ : ยังจะถามอีกเรอเมียจ๋าแก้ว : นายพูดบ้ารัยของนาย
โทโมะ :
ก้อเมือคืนเราสนุกกันมากเลยนะ เมือเธอร้องทั้งคืนเลยไม่ เชื่อเธอจะดูคลิปไมล่ะ ร่างสูงก็หยิบคลิบนั้นมา
แก้ว : นายมันเหลว ชั่ว  ชั้นปายทามอารัยหัยนาย  ร่างบางพูดไปร้องไปโทโมะ : ป่าว ต่งเธอ เป้นคนยั่วเองนะแก้ว : นายก้อรุยุว่าชั้นเมาอ่ะ
โทโมะ :ชั้นมายมีเวลามาเถียงกับเธอนะ หยุดร้องได้ไหมลำคาน
แก้ว : ชั้นจะแจ้งตำตรวจโทโมะ :ตามจัยเธอนะแจ้งเมือ รัย บอกด้วย ล่ะ
ชั้นจะได้เอาคลิบลง
(แก้วก็ร้องไห้เสียใจกับสิ่งที่เจ็บปวดส่วนโทโมะขับรถออกคอนโด)
บ้านแก้ว
กิ่ง : อะแฮ่มแก้ว : ตื่นเช้าจังเลยนะกิ่ง : ก้อชั้นนอนรอแก่กลับบ้านอ่ะ ทำไมมายกลับบ้านแก้ว :ก้อนอนบ้านเพื่อนอ่ะกิ่ง : ชั้นจะ บอกพ่อกับแม่ดีมั๊ยน้าที่แก่ มายกลับบ้านแก้ว : อย่านะ  ชั้นขอร้องล่ะ...กิ่ง : แก่จะกินรัยไหมชั้นจะทามหัย
แก้ว : ไมอ่ะชั้นอยากนอน
ห้องนอน แก้ว
แก้ว :ฮืๆๆๆๆๆ (นอนบนเตียงอย่างอารมณ์เสียใจ)กับเรื่องเมือคืนที่
เธอผิดพลาดไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ที่ทามงานแก้วเฟย์: ทำไมยัยแก้วโทรไปก็มายรับเนียโอย ทำไมมันมายรับนะ(ตะโกนเสียงดัง)
เขื่อน: ว่าไงติดต่อแก้วได้ยัง
เฟย์  ยังเลยค่ะ
เขื่อนติดต่อดายเมื่อไรบอกหัยมา หาชั้นด่วน
เฟย์ ค่ะๆ    และเฟย์ก็โทรติด
เฟย์ : ใจเย็นแก้ว นะแก้วแก่เป็นไรเนียแก่ ร้องไห้ ทามไม
แก้ว : คือชั้น..    แล้วแก้วก้อเล่าให้ฟังเรื่องเมือคืน
เฟย์ :แล้วแก่จะเอาไงต่ออะแก้วแก้ว : เอ่อ  ชั้นก้อไม่รุว่าจะทามยังไงดี
เฟย์: เอาเรื่องนี้หลังเหอะ  ตอนนี้แก่มาที่ทำงานด่วน พู้จักการเรีกหาแก่อ่ะ
แก้ว : อืม