รักเธอ....ตลอดทุกวินาที/นาที/ชั่วโมง

อิอิ วันนี้อารมณ์ดีไม่มีอะไรทำ ว่างๆอัพตอนที7ไปเเล้วเลยมาอัพตอนที่8ต่อจร้า หลังจากป๊อปปี้ออกจากโรงพยาบาล ทุกๆคนก็เตรียมตัวไปเที่ยวDream World เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ ป๊อปปี้:โหร เขื่อน:โหรป๊อปเสร็จยังวะ ป๊อปปี้:เออเสร็จเเล้ว เขื่อน:รีบมานะเว่ยคนมารอเยอะเเล้ว ป๊อป:ปี้ใครบ้างอะ เขื่อน:ก็มี ขนมจีน เฟย์ เเก้ว โทโมะ จองเบ มิล่า มด โฟร์ หวาย ป๊อปปี้:เออๆ โอเค เเค่นี้เเหละ หลังจากที่ทุกๆคนเเต่งตัวเสร็จก็ไปที่โรงเรียนเเละนั่งรถไปDream World พอถึงปั๊ป เฟย์:อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆถึงซักทีไปๆๆๆเล่นกัน เเก้ว:เดี๋ยวๆๆๆ STOP ก่อน เเกทำอย่างกับเเกไม่เคยมา เฟย์:ก็เเหม วันๆมีเเต่เรียนเนอะ นานทีจะได้มา เเก้ว:เรียน เรียนเเย่เลยเนอะ เฟย์:เอ่าน่ะ ถ้าไม่มีใครไปก็...... เขื่อนไปกันเถอะ เขื่อน:ครับๆๆ ทุกๆคนมีความสุข เฟย์ไปกับเขื่อน จองเบไปกับ ขนมจีน มิล่า หวายไปกับโทโมะกับเเก้ว เเละฟางไปกับป๊อปกับมด โฟร์ไปกับมด ทุกๆคนต่างมีความสุขดี เเละไม่นานเฟย์วิ่งมาชนจองเบล้มเเล้วจูบกัน ทั้ง2ส่งสายตาอันลึกซึ้ง ให้กันอย่างมีความหมาย เมื่อขนมจีนมาเห็นจึงโกรธสุดขีด ขนมจีน:นางเฟย์เเกอย่าอยู่เลย ขนมจีนนั่งทับเฟย์เเล้วตบหน้าเฟย์ เฟย์:โอ๊ย ขนมจีนเธอทำอะไร ขนมจีน:มันสนุกนักหรือยังไงเเย่งเเฟนคนอื่นน่ะ เฟย์:เข้าใจใหม่นะมันคืออุบัติเหตุ ขนมจีน:อุบัติเหตุเเบบบังเอิน หรือ เเบบจงใจ จองเบ:ขนมจีนพอได้เเล้ว ขนมจีน:จองเบ จองเบ:คุณผิดเต็มๆเลยนะ เฟย์:พอได้เเล้ว มาเที่ยวไม่ได้มาทะเลอะกัน ถ้างั้นไป กลับไปทะเลอะกันที่บ้าน ขนมจีน:ปกป้องกันดีนักใช่มั๊ย.......ได้ ขนมจีนร้องไห้ ด้วยความเสียใจอย่างมาก มิล่า:ขนมจีนรอด้วย ที่บ้านขนมจีน ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ จองเบ:โหร ขนมจีน:จองเบ อยู่ไหน จองเบ:อยู่โรงเรียนครับ ซ้อมดนตรีอยู่ ขนมจีน:เมื่อไรจะกลับมา จองเบ:ประมาณ4ทุ่มอะ นอนก่อนเลยนะครับ ขนมจีน:อืม บายนะ จองเบ:ฝันดีนะจุ๊บๆ ขนมจีนนอนรอจนตี4 ขนมจีน:นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงา เพียงลำพัง เหลือบไปเห็นรูปเธอใจก็ยัง กลับไปคิดถึงวันเก่าๆ เปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้งก็ยังว่างเปล่า คนที่เหงาเหลือเกินคงมี เเค่เรา เเต่ว่าเขาไม่เคยได้รู้เลย ขนมจีนร้องเพลง พร้อมกับร้องไห้ ขนมจีน:ทำไมเธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เพราะเฟย์ใช่มั๊ย เธอถึงเเปรผันได้ขนาดนี้อะ เช้าปุ๊ป ทุกคนก็ไปโรงเรียน ฟางเขียนไดอารี่อยู่พร้อมกับยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียม ป๊อปปี้:ฟางครับ ฟาง:ว๊าย ฟางตกใจอย่างรุนเเรง ป๊อปปี้:เป็นอะไรไปครั๊บ ฟาง:เปล่านิ่ มีอะไร ป๊อปปี่้:เปล่าเเค่คิดถึง ฟาง:นิ่มดจะขึ้นอยู่เเล้ว ไปหวานไกลๆเลย ป๊อปปี้:ใจร้ายอะ เที่ยงวันนั้นป๊อปปี้ขึ้นมาบนห้องเห็นไดอาร่ฟางอยู่บนโต๊ะจึงหยิบมาอ่าน เเล้วจะเป็นอย่า่งไรต่อติดตาม ตอนที่7 นะจ๊ะ นี่สำหรับคนยังไม่ได้อ่านตอนที่1-6ข้างล่างเลย